Robert Frans

Een goede katholieke preek ofwel homilie duurt inderdaad vijf, hoogstends tien minuten. Maar de homilie dient wel rijk aan inhoud te zijn en de lezingen te verklaren in het licht van de actualiteit en het Evangelie. Kort maar krachtig, zeg maar. Er wordt dan ook veel gelezen en gezongen uit de Schrift. Er zijn sowieso drie lezingen op zondag en op hoogfeesten, waaronder de Evangelielezing, en de officiele wisselende gezangen komen vaak ook rechtsstreeks uit de Schrift. Het Woord staat er zeer centraal, want het Woord is Christus en Hij spreekt al rijkelijk in het Evangelie en sowieso tijdens d

Correctie: voornamelijk het protestantisme leert de slechtheid van de mens. Katholieken en orthodoxen doen dat juist niet. Zij leren wel dat de relatie tussen God en mens verbroken is geraakt, maar door Christus weer is hersteld, en dat de mens daardoor een neiging tot het kwade heeft, maar niet dat de mens van nature slecht is.

Nou ja, die drie kandidaten zullen denk ik dan weer niet zuiver toevallig zijn gekozen. Daar wordt dan eigenlijk niets over gezegd. Ik kan me zo voorstellen dat deze drie zodanig zijn geselecteerd, dat ze alledrie prima geschikt zouden zijn voor het ambt en de koers die deze kerk nu vaart. Net zoals die loterij in Handelingen ook al tussen twee vooraf geselecteerde kandidaten ging, die voldeden aan de criteria die de toen nog piepjonge Kerk aan de twaalfde apostel stelde. Deze loterij, getrokken door een kind, is dan een hele mooie extra procedure, maar echt zuiver "toevallig" is het natuurlij

Wat een bijzondere en eigenlijk best mooie procedure om een paus te kiezen. Moge bisschop Tawadros voor de koptische Kerk een grote zegen zijn en moge hij haar met wijsheid, inzicht en vrede leiden, zéker in de roerige tijd waarin de koptische Kerk zich nu bevindt.

Ik blijf dat een wat kortzichtige redenering vinden. Alsof je enkel met rijkdom écht goed kunt doen. Dat kan de samenleving en de commercie er wel van willen maken, maar christelijk is dat niet per se. Dat wil zeggen: men kan met veel geld veel goed doen, maar met weinig of geen geld net zo goed. Zo gaf Franciscus van Assisi vrijwillig al zijn rijkdom op en verrichtte misschien juist daardoor onschatbare werken. Tot op de dag van vandaag inspireert hij vele mensen en hij is niet de enige. Vele heiligen leefden sober tot armoedig en wisten juist daardoor enorm veel mensen te helpen. Zij zagen

Skippy (en nu ook Sanne), ik had eigenlijk nog willen reageren, maar heb daar nog niet aan gedacht. Dus bij deze nu. Zelf geloof ik dus dat de schepping niet veranderd is tijdens de zondeval, maar de mens. In Genesis 3 lees je dan ook nauwelijks over een dramatische verandering in de schepping. Je leest alleen dat de slang vernederd zal worden, dat het baren van kinderen zwaar zal zijn, dat het werk op het land zwaar zal zijn en dat de verhouding tussen God en mens, mens en mens en schepping en mens zo verstoord zal raken. In het verhaal wordt geschetst, vanuit de traditionele rolverdeling tu

De hostie wordt wel degelijk gebroken. Tijdens het Agnus Dei, het Lam Gods, breekt de priester de grote hostie in kleinere stukken en spreekt daarbij in stilte enige gebeden uit. Daarbij laat de priester ook een klein stukje hostie in de kelk met het Bloed vallen, ten teken dat Lichaam en Bloed één zijn, dat wie het ene ontvangt, ook het andere ontvangt en zo ten volle Christus ontvangt. Het wordt ook gewoon uitgedeeld. De priester gaat dan voor het altaar staan en zij die ter communie willen gaan kunnen dan naar voren treden en zo Christus ontvangen. Men neemt de Hostie inderdaad niet ze

Dat klopt wel aardig ja. Er staat veel vast binnen de Kerk, maar nog véél meer níét vast. De Kerk is als een organisme, met een aantal vaste botten en veel flexibele lichaamsdelenl. Net als een Lichaam dus. Het is vooral absoluut vreemd dat hij hiervan niet zou hebben geweten. Hij heeft immers een flinke studie en diepgaande persoonlijke vorming van zo'n zes jaar achter de rug, waarin hij leerde over dogmatiek, kerkrecht, liturgie, psychologie, filosofie, wetenschap, kerkgeschiedenis, spiritualiteit, etc. Men mag dan toch wel verwachten dat hij de dingen die hem nu zo schokken, eigenli

Dat is niet erg, want de Kerk zelf begrijpt het ook niet. Het blijft een mysterie en elke theorie, hoe leuk en ingewikkeld ook, komt niet eens in de buurt van wat er werkelijk gaande is. Zo'n theorie verheldert hoogstends misschien een paar aspecten, maar roept toch altijd weer vragen op. Wij vieren daarom ook de eucharistie tot zijn gedachtenis. Op dogmatisch en sacramenteel gebied zit de Kerk nooit fout, want dogma's zijn door God gegeven. Op allerlei anderssoortig gebied kan de Kerk er wel een beetje tot erg naast zitten, maar we worden wel geacht daar niet vanuit te gaan. De Schrift

Klopt, het Oude Testament is inderdaad niet altijd even prettig om te lezen. Maar ik denk toch dat die film jou wel zal boeien en die gedachtengang van mij in mijn vorige post je ook misschien wel interessant vindt.

Ik zelf geloof dat de Schrift het woord van God is, zoals dat hoort binnen het christendom. Maar ik geloof wel dat de Schrift dat weleens op een héél andere wijze kan zijn dan wij gebruikelijk achten. Soms kun je de menselijke, religieuze geest die oprecht God zoekt heel mooi en romantisch omschrijven, maar soms kun je het veel duidelijker maken door haar gewoon open en bloot te laten zíén.

Jij zou de film God on Trial eens moeten kijken, MasterJapie. Ik denk dat je het een buitengewoon boeiende en aangrijpende film gaat vinden.

Het hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Tijdens de Mis is er over het algemeen geen seconde dat ik aan zulke theorieën denk. Die theorieën zijn mooi voor als je er interesse in hebt, als je je erin wilt verdiepen. Daarvoor is er genoeg ruimte binnen de Kerk, mits je je wel beseft dat die kennis niet het belangrijkst is en niets waard is als je het geloof erin niet hebt. Wil je dat allemaal niet en heb je genoeg aan het geloof in de Werkelijke Tegenwoordigheid, dan is dat ook goed. Je kunt een buitengewoon vroom en goed christen zijn zonder ook maar één seconde aan zulke dingen te denken.

Ik denk ook dat de meeste "tegenstanders" niet zozeer het fenomeen nieuwe vertalingen afwijzen, maar wel zúlke vertalingen. Op zich hebben we nu voldoende prima bijbelvertalingen vanuit verschillende invalshoeken hier in Nederland, ook in de hedendaagse taal. Deze straatbijbel is dus bepaald niet erg noodzakelijk daarvoor.

Bij zo'n onderwerp heb ik eigenlijk een hekel aan spandoeken en borden. Waarom niet gewoon één sober bord met daarop gewoon de naam "Mars voor het leven?" Men kan dan nog altijd folders uitdelen waarin op heldere, doch wel niet-veroordelende wijze het standpunt uiteen wordt gezet. Of is dat te ingewikkeld voor "radicale christenen?"

Wij geloven dat tijdens de eucharistie Christus fysiek werkelijk onder ons komt in de gedaanten van brood en wijn. Maar over hóé zich dat precies manifesteerd, daarover bestaan verschillende theorieën. De meest bekende en populaire is de transsubstantiatie. Die zegt dat de materie hetzelfde blijft, maar het wezen veranderd. Het brood blijft dus zijn materiale eigenschappen behouden, maar wordt werkelijk, wezenlijk het Lichaam van Christus. Je eet dan dus geen brood meer, maar het Lichaam in die gedaante. Een andere theorie is echter de consubstantiatie. Die zegt dat het brood daadwerkelijk

De transsubstantiatieleer is echter geen dogma, men hoeft deze dus niet te onderschrijven. Wel is het binnen het katholicisme de meest gebruikte aanduiding van de Werkelijke Tegenwoordigheid van Christus in de Mis (ja, dat zijn veel hoofdletters). En dat laatste is weer wél een dogma.

Als Christus door de sacramenten werkt, hoe kan er dan ooit twijfel bestaan over de geldigheid van dat sacrament??? Ik moet me wat preciezer uitdrukken, Hendrik. Met de vraag of er een geldig sacrament wordt toegediend bedoel ik eigenlijk de vraag of er überhaupt een sacrament wordt toegediend. Als er immers niet aan de criteria wordt voldaan, dan wordt er in feite dus géén sacrament opgedragen, maar enkel een ritueel uitgevoerd dat hoogstends heel erg op het toedienen van het sacrament lijkt. Die criteria kunnen dus misschien wat wettisch overkomen, maar het belang daarvan moet men niet

Zelfs de katholieke Kerk bezit inderdaad niet de volle Waarheid, want die kan niemand op aarde kennen. Maar dat betekent niet dat er daarom geen eeuwige waarheden kenbaar zijn over God, dat we Hem niet zouden kunnen leren kennen. Hij heeft wel degelijk dingen geopenbaard die eeuwig waar zijn. God is niet relativistisch. Overigens is het recept voor hosties geen dogma of zo. Het is enkel een voorschrift om precies te bepalen wanneer een hostie een geschikte hostie is. Want de geschiktheid van de ingrediënten en de personen bepalen immers de geldigheid van het sacrament, en die geschiktheid wo

Er zijn inderdaad ook glutenvrije hosties, maar voor sommige mensen met een glutenallergie zijn zelfs die nog niet goed genoeg. Een priester moet echter onder twee gedaanten kunnen communiceren. Als een man dus zwaar allergisch is voor gluten of een alcoholist is, dan kan hij inderdaad niet tot priester worden gewijd. En als hij pas later één van deze twee dingen wordt, dan kan hij in elk geval niet de Mis opdragen. Hij kan natuurlijk nog wel de andere sacramenten toedienen en zijn pastoraal werk blijven doen, maar de Mis opdragen is toch wel de belangrijkste taak van een priester. Het is v

Ach, is dat niet iets wat het hele christendom sowieso doet? Veel christenen denken dat de Schrift helemaal geschreven is naar hun mooi gepolijste godsbeeld van een liefdevolle Vader en zullen koste wat het kost alle Schriftgedeelten daarnaar interpreteren. Sommigen noemen de Schrift zelfs een liefdesbrief, nu vráág ik je... Terwijl de Schrift verschillende uiteenlopende godsbeelden geeft, waaronder die van een heel wrede stamgod die iedereen die niet tot de joodse stammen hoort, van bejaarde tot kind, genadeloos laat afslachten. En die zelf ook liever kinderen straft dan de zondaars zelf. I

Men mag hier vast wel verder voortborduren over het thema. Zelf zou ik, bij een preek over dit onderwerp, de volgende punten aanhalen: Evangelielezing: Matteüs 5,21-48 Bergrede letterlijk zo bedoeld Letterlijk niet schelden, letterlijk niemand voor "gek" uitmaken Letterlijk ogen afkeren van mooie dames (grapje: wel erg moeilijk voor mij in deze zaal ) Niet amputeren, wel zouden willen als het de hemel opleverde Letterlijk niet scheiden Letterlijk niets beloven Letterlijk de wang toekeren Vijand écht liefhebben zoals je je dierbare liefhebt, altijd vergeven (mensen zo in een schok

"Ja jongens, het is weer zover."

Ik blijf er toch wel een beetje gemengde gevoelens bij hebben. Aan de ene kant is het best aardig om de bijbelse verhalen in straattaal te parafraseren, gewoon om zo een "straatkijk" op de verhalen te krijgen en elke nieuwe kijk op de verhalen is weer een verrijking. Maar aan de andere kant komt het op mij toch wel wat geforceerd, wat gekunsteld over, alsof het niet echt is. Alsof men bij de wijn de alcohol eruit heeft gehaald om het toegankelijker te maken. Nu kan druivensap best lekker zijn hoor, maar is het dan nog wel wijn? Daarom vraag ik me toch wel af of die verhalen wel geschikt zijn

Je kunt mijns inziens het beste deze vraag voorleggen aan de pastoor of dominee van de kerk waartoe je behoort en het antwoord dat je dan krijgt aanvaarden. Behoor je nog niet tot een kerk, dan is het goed om dat alsnog te doen en tot die tijd je geweten te volgen. Sowieso blijft je geweten natuurlijk het belangrijkst, maar het is wel goed om deze te laten vormen naar het Evangelie door een goede kerk met een goede pastoor of dominee. Naar mijn geloof zeg ik: niet trouwen maar je extra toewijden aan God en je naasten, maar ik wil niet het risico lopen jouw kerk onnodig tegen te spreken. Wees