Robert Frans

Katten moet je dan ook niet africhten. Daar zijn nu juist honden voor bedoeld. Honden hebben een baasje, katten hebben personeel. Als een hond goed verzorgt wordt, dan denkt hij dat het baasje God is, als een kat goed verzorgt wordt, dan denkt hij dat hijzelf God is. En wie weet is hij dan wel zo minzaam om jou op zijn stoel te laten zitten.

Elke levensbeschouwing, atheïstisch of theïstisch kent de eigen gezaghebbende bronnen waaraan men de moraal en de kijk op het leven ontleent. De ene houdt het bij de empirische wetenschap, de andere bij bepaalde boeken die hij leest of bepaalde sprekers die hij graag hoort. Ook grote voorbeelden binnen de levensbeschouwing worden graag gevolgd. Geen enkele individuele gedachte staat volledig op zichzelf, iedereen laat zich door anderen inspireren en soms ook (bege)leiden. Dat begint al op school, waar men van de leraar leert en zonder meer aanneemt dat New York in Amerika ligt, zonder dat me

Ik weet dat omdat de Kerk mij dat leert. Dat klinkt wat flauw, maar het komt erop neer dat ik het leergezag van de Kerk aanvaard als bron van openbaring. Dit omdat haar verhaal mijns inziens voldoende geloofwaardig en consistent in zichzelf is en omdat zij mijns inziens de meest volledige omschrijving geeft van de hoogtes en diepten van het leven met een persoonlijke, menselijke God. Met gelukkig niet op alle vragen een antwoord of verklaring en met dus de gegeven mogelijkheid dat God over zaken heel anders denkt dan ik, zodat ik in elk geval redelijk zeker weet dat God niet enkel een projecti

Die vrouw: "Zalig de schoot die U gedragen heeft en de borsten die U gezoogd hebben!" Jezus: "Inderdaad. En zalig zij die naar het woord van God luisteren en daarnaar leven." Kortom, Maria is zalig, maar ook zij die naar Jezus luisteren. En-en dus, wat dan ook overeenkomt met de profetie dat alle geslachten Maria zalig zullen prijzen. Verder haal je twee allegorieën door elkaar, namelijk de allegorie over de twee verbonden en de allegorie van het hemelse Jeruzalem. Het lijkt mij nogal vreemd om Sarah als het hemelse Jeruzalem te zien. Nee, het hemelse Jeruzalem is vrij duidelijk het Rijk Go

De vrij letterlijke Naardense vertaling doet lezen: Het geschiedt als hij dat zegt dat zomaar een vrouw uit de schare haar stem verheft en tot hem zegt: zalig de schoot die jou heeft gebaard en de borsten waaraan jij hebt gezogen! Maar hij zegt: jazeker, zalig die het woord van God horen en erover waken! De gewone Statenvertaling doet lezen: En het geschiedde, als Hij deze dingen sprak, dat een zekere vrouw, de stem verheffende uit de schare, tot Hem zeide: Zalig is de buik, die U gedragen heeft, en de borsten, die Gij hebt gezogen. Maar Hij zeide: Ja, zalig zijn degenen, die het

Als je net aan je eerste pianoles begint, dan zul je ook niet meteen diepgaand over muziekinterpretaties leren en een eigen stijl ontwikkelen. Nee, je begint eerst met de techniek van het spelen zelf. Je leert de toetsen kennen, de onderdelen van de piano, wat toonladders zijn, hoe je muzieknoten moet lezen, etc. Dus speel je eerst simpele melodieën, leert de theorie en krijgt dus vooral te maken met allerlei instructies over hoe te zitten, hoe je handen te plaatsen en zo hoe goed te spelen. Je volgt nog strikt de noten om ze zo te leren kennen en bent dus in feite vooral met de regeltjes en

Toen wellicht niet, omdat het daar de tijd nog niet voor was. Eerst moest het Offer gebracht worden, eerst moest men Christus herkennen als God de Zoon. Pas toen dat duidelijker was, kon de profetie van de heilige Geest in vervulling gaan, namelijk dat alle geslachten Maria zalig zouden prijzen. Juist ook omdat ze zo nederig was en op de achtergrond bleef gedurende zijn tijd op aarde, mag ze nu verheven worden. Want, zo zegt de Heer, de nederigen van hart zullen verheven worden. Wie zijn wij dan om Maria zomaar weer naar beneden te willen halen? Overigens spreekt Christus die vrouw niet tegen

Dan weet je ook niet zeker dat het niet klopt hè? Daarmee bedoel ik simpelweg dat er levensbeschouwingen zijn met als kenmerk dat men het bestaan van God of goden ontkent. Dus dat het atheïsme niet op zichzelf staat, maar onderdeel is van verschillende levensbeschouwingen.

Als ik het dus goed begrijp, Humanist, wil je dus het volgende zeggen: Het atheïsme is geen levensbeschouwing. Het is hoogstends een kenmerk van verschillende andere levensbeschouwingen. Men kan dus niet puur vanuit het atheïsme geweld plegen. Hoogstends kan men dat vanuit antitheïsme, maar dat is weer zo'n levensbeschouwing. Klopt dit zo?

Naar mijn geloof worden die geopenbaard.

Natuurlijk. Wat ik al zeg: het is en-en. Als je werkelijk gelooft dat God een Persoon is, dan kan het niet anders dan dat er enkele kenmerken van Hem zijn die voor iedereen gelden. Hij is niet voor de ene persoon een Drie-eenheid en voor de andere persoon weer niet. Hij is niet voor de ene persoon liefde en voor de andere persoon haat. Zo zijn er dus waarheden die door iedereen gekend moeten worden, wil men God en zijn wil leren kennen, maar zijn er ook persoonlijke ervaringen en waarheden die per persoon verschillen. Het één sluit het andere niet uit en religies als het jodendom, het katho

Ik gaf mijn eigen kerk als voorbeeld om aan te geven dat dogma's en (liturgische) voorschriften spiritualiteit niet in de weg staan. Het is veel vaker gewoon en-en en niet of-of. In vrijwel alle godsdiensten met vaste leerstellingen en regels kom je toch volop mystiek en spiritualiteit tegen. Spiritualiteit dat vaak verder gaat dan enkel een prettig gevoel en enkele mooie gedachten, maar een harde strijd veronderstelt met de eigen geest en het leven an sich. Maar ook ultieme vrede als je zo boven jezelf kunt uitstijgen en zo alle ruimte kunt geven aan God. Spiritualiteit zonder enige regel of

Je interpreteert het nu verkeerd. Ik heb het niet over atheïsten in het algemeen, maar over atheïstische of niet-gelovige machthebbers. Net zoals ik ook niet schreef over christenen in het algemeen, maar over christelijke machthebbers. Mijns inziens handelen beiden ongeveer uit dezelfde motieven als ze het volk tiranniseren. Er is daarin eigenlijk nauwelijks verschil tussen de een en de ander. Het enige verschil is dus dat de ene zegt dat hij naar Gods wil handelt en de andere naar wat goed zou zijn handelt. Beiden zeggen dus vanuit de eigen overtuiging de handelen.

Welnu, die nuanceringen kun je ook één op één toepassen op het handelen van religieuze machthebbers. Ik weet wel zeker dat veel van zulke machthebbers met de mond wel belijden dat God hen dit zou opdragen, maar dat zij ook om precies dezelfde redenen zo handelen als atheïstische machthebbers. Met als enige verschil dat zij hun gedachten en verlangens projecteren op wat God zou denken en verlangen, terwijl atheïstische machthebbers hun gedachten en verlangens projecteren op wat goed, logisch en rechtvaardig zou zijn. Wat dan eigenlijk op hetzelfde neerkomt.

Vele heiligen, bekend en onbekend, hebben het geloof binnen de Kerk juist heel intens beleefd. Zij hielden van het heilig Sacrament, zij gaven hun leven voor Hem als het moest en waren bereid te delen in zijn Offer. Het is vreemd dat veel mensen zoveel houden van de katholieke mystiek, maar wel haar dogma's en regels afwijzen. Terwijl het één niet zonder het andere kan. Juist doordat we enige dingen over God mogen weten, maar ook weer niet alles, kunnen we Hem echt beminnen. Die mystiek is juist precies ontstaan in het katholieke geloof zoals wij dat kennen. Ze is zeer hecht verbonden met de

Je mag ze wel atheïstisch noemen, maar dat is zo nutteloos., Het zegt verder niks over de inhoud van die zienswijzen. We hebben het hier er toch steeds over dat we reageren op die inhoud? Als er geen inhoud is, dan valt er niks te reageren. In bovenstaande voorbeeld ging het geloof ik over het kritisch nadenken over de zienswijze van iemand. Je moet het dus benoemen om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. En alleen het etiket: 'gelooft niet in goden' is dan onvoldoende, want je weet dan verder niks. Vergelijk: Vraag: "Hoe ziet een mens eruit?" Antwoord: "Een mens heeft geen vleugels

Zelf denk ik dat het eigenlijk alleen zin heeft om de Schrift uit te leggen aan iemand die al gelooft. De Schrift is immers geschreven aan gelovigen. Ook Paulus begon in Athene niet over de Schrift, maar haalde uitsluitend Griekse dichters aan om het Evangelie te verkondigen. Dit bedoel ik niet arrogant, alsof zij die anders geloven te dom zouden zijn om de Schrift te lezen. Integendeel, hun eigen blik op de Schrift kan soms erg verhelderend zijn. Maar de boeken van de Schrift veronderstellen bij de toehoorder of lezer een alreeds bestaand en doorleeft geloof in God. Als je dat niet hebt, dan

Voor mij lijkt mij dit daarom een duidelijk bewijs dat de Schrift alleen niet voldoende is om Christus te leren kennen. Als de Schrift voldoende was geweest en als de Schrift zo duidelijk uit te leggen was, dan was er vanaf het begin van de Reformatie maar één kerkgemeenschap geweest, of misschien hoogstends een stuk of drie of vier. Staan die bewijzen dan ook in de Schrift zelf? Als je immers enkel de Schrift wilt erkennen als gezagsbron, dan moet je daar natuurlijk ook bij blijven. En er staat nergens in de Schrift een vastgestelde canon. Daarom konden de protestanten later rustig de de

Daarom probeer ik ook steeds te schrijven over atheïstische zienswijzen of overtuigingen en niet over atheïsme zelf. Het lijkt mij dan gewoon een containerbegrip voor overtuigingen die het bestaan van God ontkennen, passief of actief.

Er zijn toch verschillende zienswijzen die met elkaar gemeen hebben dat ze het bestaan van God of goden ontkennen? Waarom mogen die dan niet atheïstisch heten?

Maar ik schrijf nu juist heel bewust over zienswijzen... Het wordt zo wel heel ingewikkeld als zelfs dát nog niet goed zou zijn. En verder zeg ik toch niets nieuws? Iederéén redeneert en denkt vanuit de eigen zienswijze, of men nu christelijk, joods, atheïstisch, boeddhistisch, etc. is.

Ach, zo heb je ook weer mensen die atheïst zijn geworden, omdat ze geen zin meer hadden om steeds weer verklaringen te moeten zoeken bij dingen die gebeuren. Het is een patroon dat je wel vaker ziet: Pietje hangt overtuiging A aan, begint daarbij vragen te stellen, geprikkeld door overtuiging B, wordt moe van al die twijfels, meent daarom dat overtuiging daarom A niet waar kan zijn en vindt uiteindelijk zijn antwoorden in overtuiging B. Natuurlijk niet echt een heel stabiele basis voor elke overtuiging ook, want uiteindelijk roept elke overtuiging wel haar eigen vragen op en zul je daarmee to

Ik vind niet zoveel negatief eigenlijk aan hen. Het enige wat me opvalt is dat ze soms zelf lang niet altijd doorhebben dat hun overtuiging ook enkel één van de vele overtuigingen is en niet per se de maatstaf voor iedereen, laat staan de meest objectieve kijk op de wereld. Vooral bij relativistische mensen zie je dat, die dus geloven dat de waarheid subjectief is en daarom niet echt gekend kan worden. Zij vinden het soms echt heel moeilijk om in te zien dat dat relativisme dus slechts één van de vele overtuigingen is, en dat iemand niet per se arrogant of bekrompen hoeft te zijn als diege

Wel knap, dat Eclammers het woordje "onfeilbaar" weet te halen uit teksten waar dat woordje niet eens instaat...

Waar staat in de Schrift dat Gods Woord enkel en alleen de Schrift is? Waar staat in de Schrift dat enkel die 66 boeken de Schrift vormen? Waar staat in de Schrift dat enkel de Schrift voldoende is voor ons? Waar staat in de Schrift dat woordenboeken de enige bronnen zijn die ons de betekenis van woorden mogen duiden? Niemand die dat tegenspreekt. Maria wordt dan ook niet aanbeden, zoals je natuurlijk alláng weet, aangezien je je natuurlijk verdiept hebt in het katholieke geloof, voordat je over haar in discussie ging hier. Maar ach, je kunt het altijd blijven proberen hè? Kun