Robert Frans

Misschien het romantische idee uit films en boeken maar loslaten dat je na je eerste date al meteen een relatie met elkaar zou willen en dat het "liefde op het eerste gezicht" zou moeten zijn? Ik bedoel, dat zal best zo af en toe wel voorkomen hoor, maar meestal ontstaat een relatie een heel stuk langzamer en begint het met vriendschap, het elkaar leren kennen. De eerste date verloopt vaker ook gewoon wat stroefer, omdat je elkaar niet kent en niet weet wat je van elkaar kan verwachten. En omdat het dus ook meteen een date zou moeten zijn. Zou je elkaar gewoon tegenkomen in de kroeg, dan zou h

Klopt, dat zal zelfs de meest orthodoxe katholiek dan ook niet beweren. De Traditie is zeer belangrijk en kan in bepaalde gevallen zeker het laatste woord hebben, maar het geweten heeft altijd het hoogste gezag.

Dat zijn jouw woorden, Bernard. Wij geloven dat men niemand van het leven mag beroven, maar dat men wel iemands pijn mag stillen. Zo eenvoudig is dat. Wij geloven ook dat, vooral als het om leven en dood gaat, we inderdaad heel zorgvuldig en zo exact mogelijk moeten formuleren, om te voorkomen dat we goedwillende mensen onterecht beschuldigen van moord. En als dat dan soms tot arbitraire situaties leidt, dan is dat de prijs die we daarvoor dan maar moeten betalen. Ongetwijfeld zijn er christenen die menen dat die eeuwenoude discussies over medische ethiek volstrekt overbodig zijn, omdat zij n

De Schrift is literatuur, in verschillende genres zelfs. Als andersgelovigen zich eraan ergeren dat wij de Schrift niet als een soort wetboek of koran beschouwen, waarin elk woord juridische betekenis heeft, dan is dat hun probleem. We gaan niet al onze rijke, exegetische tradities overboord gooien, alleen maar omdat een paar andersgelovigen en ook sommige christenen menen dat wij de Schrift vooral zo letterlijk en symboolblind mogelijk zouden moeten uitleggen.

Hoe denk je dan over mijn handreiking hier? Dus God niet als juridische fijnproever, maar als een literair en passioneel zeer begiftigd Persoon?

Nu vraag ik me wel af wat die dames uit de openingspost precies verstaan onder handtastelijkheden. Ik bedoel, men kan ook gewoon een hand op de schouder of de rug leggen, of iemand willen omhelzen en in die zin vaker mensen aanraken, maar dat hoeft niet direct handtastelijk te zijn. Ook niet als die dames dat zo zouden ervaren.

Nee, de mens is niet enkel slecht en denkt niet alleen maar slechte dingen. Dat kan ook niet, want God werkt nog altijd in het geweten van vele mensen, dus bedenken mensen net zo goed ook goede dingen. Dergelijke verzuchtingen in de Schrift zijn vooral literaire stijlmiddelen om een bepaalde emotie op intensere wijze uit te drukken. Vooral in de oud-oosterse literatuur gebruikte men daarvoor graag herhalingen en overdrijvingen. Net zoals je bijvoorbeeld kunt verzuchten: "Wat een ellende allemaal toch!" bij een stressvolle handeling, terwijl je dan echt niet oprecht meent dat de wereld alleen m

Eigenlijk kan het verschil heel arbitrair zijn inderdaad. Maar bij de sedatie dien je pijnstilling toe en bij euthanasie beëindig je iemands leven. En ja, de uitwerking kan natuurlijk vrijwel identiek zijn bij beide akties, maar als het om leven en dood gaat, hangt het soms wel heel erg af van dergelijke objectieve, arbitraire maatstaven. Het maakt nogal verschil of je iemand doodt of niet. Bij de uitvoering van een dergelijke maatstaf komt compassie, gevoel en barmhartigheid kijken, maar bij het opstellen van een maatstaf moet de discussie daar even van gespeend zijn en komt het echt aan op

Overigens hoorde ik net dat pijnstilling altijd toegestaan is binnen de Kerk en zelfs een christelijke plicht, ook als deze het overlijden verspoedigd. Euthanasie plegen mag dus niet, maar men mag wel altijd morfine toedienen, ook als de hoeveelheid lethaal kan zijn.

Ik probeer altijd naar mijn geweten te luisteren als ik morele keuzes moet maken. Maar als ik er niet uitkom, en dat zal in een dergelijke situatie dan ook wel het geval zijn, dan vraag ik wel advies van een goede priester inderdaad. Daar zijn priesters immers ook voor.

Vind ik een moeilijke vraag waar ik niet zo één-twee-drie een antwoord op weet. Ik ben niet gespecialiseerd in katholieke medische ethiek en weet dus alleen de hoofdlijnen ervan. Het antwoord zal ik je daarom hier schuldig moeten blijven.

Verdovingsmiddelen worden inderdaad niet als vergiften gezien. Ze nemen enkel de pijn (grotendeels) weg. Als zij vergiften zouden zijn, dan is een aspirine of een paracetamol dus ook al een gif. Of dan is elke medicatie die de symptonen van welke ziekte ook verzacht een gif. Binnen de Kerk is palliatieve sedatie in elk geval toegestaan als er geen oog meer is op genezing en de dood onvermijdelijk en te pijnlijk zal aantreden, omdat je daarmee dus niet iemand actief van het leven beroofd.

Je legt nu meer betekenis in mijn woorden dan ik bedoelde, Ken. Volgende keer misschien even via een PM bij mij navraag doen voordat je zoiets zegt? Want wie weet bedoelde ik wel gewoon de kerk in het algemeen, dus ook de andere genoemde kerken hier. In dit geval bedoelde ik echter gewoon de betreffende parochie en meer niet. En over "onze kerk" zal ik sowieso niet snel spreken, omdat de kerk niet van ons is, maar van onze Heer. Dat is toch iets wat je zelfs als protestant kunt geloven.

Palliatieve sedatie is echter geen vergiftiging. Het is enkel het verdoven van iemand, zodat hij geen pijn voelt tijdens zijn laatste uren of dagen. Je brengt als het ware iemand in een diepe slaap en laat de ziekte verder zijn destructieve werk doen. Dat is dus absoluut geen actieve levensbeëindiging. The Black Mathematician, de scheidslijn kan inderdaad heel dun zijn, en juist daarom is het zo van belang om hierover duidelijke, objectieve maatstaven te hebben. Iemand een fatale overdosis morfine geven is inderdaad vrijwel hetzelfde als iemand een dodelijk gif toedienen en kan dus als eutha

Katholieke parochies in Rotterdam: Kathedraal Rotterdam, HH. Laurentius en Elisabeth Sint Lambertuskerk Rotterdam - Kralingen Franciscus en Clara parochie St. Joseph Parochie, Paradijskerk RK Parochie De Emmaüsgangers Ik ken al deze parochies natuurlijk niet, maar volgens mij zitten er wel een aantal goede tussen (waaronder een heuse kathedraal, waar dus de bisschop zetelt ). Als je het eng vindt om meteen een kerk binnen te lopen, kun je eventueel van tevoren contact opnemen met de pastoor van de betreffende parochie en hem je vragen stellen. Je bent echter van harte welkom in de kerk.

Het staken van behandelingen is echter geen euthanasie, Maria. Onder euthanasie wordt (tegenwoordig) alleen verstaan het toedienen van dodelijke middelen, of het helpen van de patient bij het innemen ervan. Een onderscheid tussen passieve en actieve euthanasie bestaat dan ook niet; euthanasie is altijd actief.

Overigens is vredig en pijnloos sterven inderdaad vooral een westerse luxe, wat pas sinds een paar decennia echt is opgekomen. Daarvóór, en in zo'n beetje de rest van de wereld, gaat de dood meestal gewoon gepaard met lijden en een (hevige) doodsstrijd en is er weinig moois aan. Het is mooi als men op rustige wijze kan overlijden en de geneeskunde daarin kan bijdragen, maar niet ten koste van alles. Het is nooit een vanzelfsprekendheid en de mens behoudt ook in zijn hevigste lijden zijn waarde. Dat het lijden een mens minder waardevol zou maken is mijns inziens een hele grote misvatting.

Men kan ook pijnloos en vredig sterven zonder gedood te worden. Met palliatieve sedatie kan men iemand sederen, zodat hij (of zij) gewoon in een diepe slaap of coma valt en uiteindelijk op pijnloze wijze aan de ziekte zelf zal overlijden. Ook mag men een behandeling staken als deze werkelijk niets meer oplevert dan enkel meer lijden. Men kan dus in feite "de stekker eruit trekken," wat geen euthanasie is, maar het staken van een medische behandeling. Bij euthanasie dient men immers dodelijke medicatie toe. Er zijn dus mogelijkheden om iemand een zachte dood te geven, zonder dat er euthanasie

Er is een theorie die stelt dat alles wat wij fantaseren, in feite helemaal geen fantasieën zijn, maar werkelijk bestaande elementen in andere universa. Er zijn dan dus ontelbaar veel universa met ontelbaar veel mogelijkheden. Dus dan ook een universum waar schilderijen zich inderdaad voortplanten. Moest daar even aan denken toen ik dit las.

Het lichaam is inderdaad de tempel van de Heer. Paulus doelt dat echter vooral in seksuele context. Hij zegt immers dat je geen ontucht moet begaan, omdat je lichaam die tempel is. Men kan het ook toepassen op ongezond leven of op dit onderwerp, maar het hoeft niet perse. De tekst geeft er niet direct aanleiding toe. Zelfmoord of zelfdoding is een heel moeilijk en zwaarbeladen onderwerp en ik geloof dan ook niet dat we het ene gevoel erover tekort moeten doen ten bate van het andere gevoel. We mogen mededogen hebben met degenen die zelfmoord plegen of daaraan denken, maar we mogen ons ook bes

Binnen de katholieke Kerk kennen we twee soorten zonden, de dagelijkse zonde (ook wel pekelzonde genoemd) en de doodzonde. De intentie bepaald vooral wat voor zonde je pleegt, hoewel sommige zonden al kwaad in zichzelf zijn en dus altijd doodzonden blijven. Daarnaast kennen we de zeven hoofdzonden, maar dat zijn enkel hoofdmotieven van waaruit men doodzonden pleegt. Een doodzonde bega je als je welbewust tegen Gods wil ingaat en Hem dus de rug toekeert. Met een doodzonde verbreek je dus de relatie die je met God hebt en zeg je als het ware het vertrouwen in Hem op. Een doodzonde kun je echter

Er is niet echt een verband tussen hoe je bidt en hoe dicht je bij Jezus bent. Sommige mensen bidden vooral vaste gebeden, maar weten Jezus zeer dichtbij, terwijl anderen weer in vrije woorden bidden en juist afstand ervaren. Het gebed is geen techniek, maar een vrije gave van God waar een ieder weer anders mee omgaat. Of je Hem nu wel of niet ervaart hangt dan ook totaal niet af van jouw akties; hoogstens kun je jezelf er meer voor openstellen. Mensen die menen dat je per se in vrije woorden moet bidden, scheppen daarom niet meer of minder vrijheid dan mensen die menen dat je per se in vaste

En daarover had ik ook al geschreven hier dat dat alleen een drogreden is als de autoriteit niet door beide partijen wordt erkend.

Ligt eraan. Als beiden het gezag van de traditie aanvaarden, dan is het geen drogreden. En als beiden geloven dat, als het gaat om christelijke leerstellingen, Christus zijn Leer van het begin tot het eind zonder veranderingen heeft bewaard en verkondigd, dan is het ook geen drogreden om de apostoliciteit van een bewering aan te tonen. De traditie kan dan dus een belangrijk argument zijn. De meeste christenen geloven dan ook dat een christelijke leerstelling apostolisch moet zijn en dat Christus zijn Leer door de eeuwen bewaard heeft. Hoe, dat is dus het discussiepunt. Als een idee dan pas in

De paus woont niet in een klooster, maar heeft een eigen appartement in Vaticaanstad. Uiteraard komt hij op zijn werkterrein voornamelijk mannen (op leeftijd) tegen, maar ook vrouwen. Verder is hij ook veel op reis, waarbij hij ook vele mensen tegenkomt, zodat hij dus niet dag in dag uit op dezelfde stek zit.