Robert Frans

Het wordt pas ongezond en destructief als je seks met elkaar gaat hebben, terwijl je dat eigenlijk niet wil, omdat dat "normaal" zou zijn. Seks behoor je namelijk pas met elkaar te hebben als je beiden dat graag wil en beiden ook eventuele gevolgen ervan kan dragen. En dat willen kan na een paar maanden al, of pas na enkele jaren. Het wel of niet willen hangt daarbij zelfs niet alleen af van het wel of niet hebben van lustgevoelens, omdat de mens veel meer motieven en overwegingen daartoe kent dan enkel lust.

@Mullog Er zijn inderdaad verschillende tekenen die Hij verrichte, maar soms wilde Hij met een teken ook iets specifieks uitbeelden. Lukas 24,52 schrijft dat de apostelen Christus aanbaden en vervolgens terugkeerden naar Jeruzalem. Er staat niet dat zij samen met Jezus naar de hemel gingen. Maar in één opzicht heb je natuurlijk wel gelijk: het gebed is een buitengewoon essentieel middel om verbonden met God te blijven, hier en hiernamaals. Zonder gebed is het onmogelijk de relatie met God te onderhouden. Of een interpretatie te ver gaat of niet, dat is niet aan mij om te bepalen, maar aan

Als iemand je zegt: "Dat concert is zo gaaf, daar móét je gewoon bij zijn geweest!", is dat dan een bevel, of een enthousiaste uitnodiging? Of als iemand aangeeft dat in een goed huwelijk de geliefden elkaar moeten vertrouwen, is dat dan een bevel, of gewoon een voorwaarde voor het huwelijk? Niet elk gebod is altijd meteen een gebod; in het jodendom betekent Torah dan ook meer weg, richtingwijzer, dan wet. Het is geen juridisch handboek, maar een liefdevolle gids voor het leven. Een gebod kan dan soms natuurlijk echt als een gebod aanvoelen, als je twijfelt of even geen zin hebt in bijvoorbe

Je bent bij deze van harte uitgenodigd om dan het Evangelie te lezen en ernaar te leven. Met name de bergrede zal je zeker interesseren. Drie korte hoofdstukken die ontelbaar veel levens hebben veranderd, tot op de dag van vandaag. Daar kan geen politiek pamflet tegenop.

@HJW Misschien, dat zou best kunnen. We hebben geen register van mensen die niet met Hem meegingen, dus het kunnen er zowel heel veel als heel weinig zijn, of misschien wel gewoon niemand. Maar Gods liefde dwingt niet, we kunnen uitsluitend in vrijheid Hem werkelijk liefhebben. En daardoor dus ook níét liefhebben. En of je in de dood en verrijzenis van Christus een offer ziet, ligt denk ik ook aan je definitie van offer. Ben dan ook eigenlijk benieuwd wat jij dan onder een offer verstaat.

Klopt. Zijn offer is dan ook als het ware zijn huwelijksaanzoek aan ons, de overgave van God zelf aan ons. En wij kunnen daarop antwoorden door onszelf ook aan Hem te geven, of door onze eigen weg te gaan en zijn liefde af te slaan. Maar Hij blijft altijd dingen naar jouw hand, blijft jou altijd zoeken, tot het moment dat Hij ofwel definitief in jou is en jij in Hem, ofwel Hij definitief zal moeten loslaten. Want zijn liefde dringt zich niet op, maar gaat met jou mee daar waar jij haar toelaat en jij haar beantwoordt.

Nee, het betekent dat Gods liefde geen ruilhandel is. Gods liefde is onvoorwaardelijk omdat Hij werkelijk van ons houdt, niet omdat wij zijn liefde hebben afgekocht.

De geleidelijke genezing van de blinde door Christus is een teken voor de geleidelijke weg van heiliging die wij als gelovige gaan. Steeds als wij regelmatig tot Hem bidden, zijn sacramenten ontvangen en onze naasten goeddoen, ontvangen wij steeds meer zijn licht en zullen wij steeds meer werkelijk zien wat goed is en wat kwaad. Soms door plotselinge, heldere inzichten, die alles wat je altijd dacht plotseling in een heel ander licht zetten, maar vaker door een langzaam rijpende bewustwording van de wereld om je heen en jouw invloed daarop.

Allereerst moet gesteld worden dat de gaven die je van Christus krijgt niet een soort toverformules zijn die je naar believen kunt toepassen. Het zijn gaven waarmee Hij door jou heenwerkt. En Hij kan als Hij wil inderdaad mij als instrument gebruiken om deze werken te doen. Maar Hij bepaalt wanneer wat gebeurt, niet ik. Ook Jezus zelf deed immers niets anders dan de wil van de Vader. Hij genas omdat God wilde dat iemand genezen werd en Hij vergaf omdat God wilde dat iemand vergeven werd. Hij kan mij op die wijze dus roepen tot het priesterschap, zodat ik van Hem de volmacht kan ontvangen om

Zelf ben ik als protestant opgegroeid, binnen het baptisme om precies te zijn. Pas op latere leeftijd ben ik toegetreden tot de katholieke Kerk. Ik ben dus bekend met de protestantse achtergrond. Zij is mooi en waardevol en ik heb er voornamelijk warme herinneringen aan, maar ik heb na een lange periode van twijfel en onderzoek ontdekt dat ik katholiek geloof. En dan is er uiteraard maar één optie: rap naar de priester gaan om catechumeen te worden. Wat betreft het doopsel: niet de mens doopt, maar Christus. De Kerk is immers het Lichaam van Christus, waarmee Hij dus zijn heilshandelingen

@HJW Je geeft zelf aan dat wij grotere werken dan die van Jezus zullen doen. En het geestelijke is vele malen werkelijker en grootser dan het materiele. Hoe mooi en heilzaam het ook is als iemand van een ziekte geneest, de vergeving van zonden en het verkrijgen van het eeuwig leven is vele malen waardevoller dan alle gezondheid en rijkdom bij elkaar.

@HJW Ja, dat geloof ik. Ik zie namelijk niet in waarom de Zoon van God die wonderen níét zou kunnen verrichten. De definitie van een wonder is immers juist dat het normaliter níét mogelijk is dat het gebeurt, maar het toch gebeurt. Misschien dat er enige mythologisering in de evangelieën is geslopen, er zijn immers knappere koppen dan ik die dat beweren, maar ik denk dat het nogal geforceerd wordt om precies uit te willen zoeken wat dan exact historisch zou zijn en wat niet, terwijl Christus allereerst gewoon wil dat wij Hem volgen en zijn woorden en tekenen voor waarheid aannemen. Ik gel

@HJW Dat Hij mij zo onvoorstelbaar veel genade geeft, dat met zijn hulp ik inderdaad boven mijzelf kan uitstijgen en gelijkend op Hem kan zijn. Dat Hij mij liefheeft zoals ik ben, maar teveel liefheeft om mij zo te laten. En dat de Kerk, dat deel van mij is net zoals ik deel van haar ben, inderdaad door het doopsel doden opwekt tot eeuwig leven (vergeleken met het onvoorstelbare leven dat Christus is, zijn wij natuurlijk maar doods te noemen), door het vormsel de heilige Geest instort in hun harten, door de eucharistie mensen geneest en volmaakt één met Christus laat worden, door de ziekenzalv

@Dat beloof ik Dat doet Hij al, dag en nacht bij God.

Er is een verschil tussen het inhoudelijk niet aanvaarden van een leer en het niet respecteren van een leer. Ik kan hier inderdaad prima felle discussies voeren met mede-users als ik daar zin in heb, maar toch respect hebben voor hun levensbeschouwingen. Alleen al omdat in vrijwel elke levensbeschouwing wel iets moois en waars zit. Ergo: juist door zulke discussies leer je het meest van elkaar en ook over jezelf en ik ga hier eigenlijk alleen in discussie met users die ik daadwerkelijk respecteer en serieus neem, levensbeschouwing incluis. Uiteindelijk gelooft iedereen dat de eigen levensbes

@HJW Het een sluit het ander dan ook niet uit. De kern van het christendom is inderdaad de dood én de verrijzenis van Christus. Van daaruit mogen wij leven en de weg die Christus ons wijst volgen. Ik zie geen problemen in het leggen van andere accenten in Jezus' leer, maar wel als die accenten tegenstrijdig zijn met het Evangelie. En dan nog moet ieder er het zijne maar van denken en ga ik enkel in verweer als de ander vervolgens meent dat ik wel altijd net zo zou moeten instemmen met diens verkondiging als met die van de Kerk, omdat ik die ander anders niet zou respecteren. Het relativisme

@Onbemind De sacramenten, inderdaad zeven in totaal, zijn directe handelingen van Christus zelf, waarbij de bedienaar slechts zijn handen en spreken is. Dit kan omdat de Kerk zijn mystieke Lichaam is en daarom ook als Lichaam wordt gebruikt. Christus voert daarmee zijn belangrijkste heilshandelingen uit, net zoals jij ook met jouw lichaam al je werkzaamheden verricht. Als de priester dus bijvoorbeeld de absolutie uitspreekt tijdens de biecht, dan is het Christus zelf die jou direct vergeeft en Christus zelf die handelt. De priester bemiddelt dus net zo min tussen jou en God als dat jouw lich

Daar zijn we nu eenmaal ook mensen voor. Met name in de Middeleeuwen kwam in de katholieke mystiek heel erg de nadruk te liggen op het menselijke, op het lijden van God. God kwam zo in Christus ineens heel dicht nabij, je kon en kan Hem gewoon aanraken en je lijden aan Hem opdragen. Maar een stervende, lijdende God wordt ook vandaag de dag door veel gelovigen niet geaccepteerd, ook niet echt door christenen. Ik geloof dat dat een vrucht van de erfzonde is, dat we God liever op afstand houden, omdat onze eigen kwetsbaarheid anders ook zo aan het licht komt. Want als het voornaamste, meest v

Je bent dan ook van harte uitgenodigd om tot Hem te bidden en je vragen aan Hem voor te leggen. Want aangezien ook de evangelieën door christenen zijn geschreven, rest je dus niets anders dan gebed.

@Onbemind Klopt. Calvijn wil direct naar het zuiver geestelijke, wil als het ware meteen dat iedereen als een monnik of moniaal in de wereld leeft. In kloosters leven ze vaak immers ook heel sober en in bepaalde orden is het ook gebruikelijk om in eenvoudige kerken bijeen te komen. Maar ook buiten de kloostermuren zijn er genoeg eenvoudige katholieke kerken en kapellen te vinden. Maar het lijkt er echter op dat Calvijn eigenlijk meer op uiterlijkheden let dan de katholieke Kerk. Calvijn verbiedt immers pracht en praal, terwijl de katholieke Kerk soberheid niet verbiedt. Je mag een katholi

Hier in Nederland zijn we wat dat betreft eigenlijk best goed bezig. Ja, er wordt hier veel autogereden, maar vooral ook veel gefietst. Opvallend veel gefietst zelfs. Wij vinden het heel gewoon om voor kleine eindjes, zoals de boodschappen, even snel de fiets te pakken, maar wereldwijd gezien is dat eigenlijk iets uitzonderlijks. Net zoals onze uitgebreide fietsinfrastructuur en -cultuur, waardoor we tot grote verbazing van veel buitenlanders gewoon zonder helm op de fiets stappen, er echt overal fietspaden liggen en auto's zowaar serieus rekening met ons houden. We fietsen zelfs in de meest

Wat let je om gewoon deel te nemen aan de discussies hier? Zo gigantisch veel users zijn hier nu ook weer niet tegelijkertijd actief.

Binnen de katholieke traditie wordt dat heilspedagogie genoemd. God neemt daarin een volk, gaat mee in haar doen en laten, voorziet haar in wat zij nodig heeft, en vormt het volk vervolgens langzaam, in stapjes, naar zijn wil. Een soort evolutie eigenlijk. We geloven daarbij dat God ook heidense volken naar hun wegen heeft voorbereid op het Evangelie. Plato sprak al over de volmaakt rechtvaardige die in deze wereld ter dood zou worden veroordeeld en stervende en verrijzende (graan)goden waren in verschillende natuurgodsdiensten niet onbekend, net als offermaaltijden en de mogelijkheid met gode

Vaak kun je aan het kunstwerk wel zien of het uit liefde is gemaakt of onder dwang. Iemand die iets maakt omdat het nu eenmaal moet, zonder liefde en passie voor het vak, zal enkel aan de minimale vereisten willen voldoen en er zeker niet teveel tijd en energie instoppen. Maar de mooiste werken worden juist gemaakt door mensen die dat heel graag doen. In veel kathedralen zie je dan ook heel verfijnde en ingewikkelde technieken toegepast, zelfs ook daar waar niemand het ooit zal zien, die je vrijwel onmogelijk onder dwang zo secuur en geduldig kunt toepassen. Daarbij kan een goede kunstenaar

@violist Of iets wel of niet van deze tijd zou zijn is niet relevant, enkel relevant is of het juist en correct is om te doen. En de hang naar schoonheid is natuurlijk tijdloos. Daarbij is het ook zeker niet verplicht om luisterrijke kerken te bouwen; de eucharistie kan juist ook in een heel eenvoudige ruimte worden opgedragen. Het heilig vaatwerk en de gewaden moeten wel aan enige voorschriften voldoen en ook is er voorgeschreven wat er waar in de kerk dient te staan en te hangen, maar verder is men vrij in het inrichten en wel of niet opluisteren van de kerk. Zolang het maar wel waardighei