Robert Frans

Maar het komt wel uit het atheïsme voort. Zonder levensbeschouwingen is er immers geen sprake van theïsme of atheïsme, omdat beiden containerbegrippen zijn voor kenmerkende eigenschappen van levensbeschouwingen. Atheïsme en theïsme kunnen dus niet op zichzelf staan, omdat zij over levensbeschouwingen gaan. Dat klopt, alleen stel dat de iPhone ineens uit zichzélf de instellingen veranderd, dus zonder tussenkomst van de gebruiker? En stel nu dat 90% van de iPhones uit zichzélf bijvoorbeeld altijd (ik noem maar iets geks) een perenachtergrond als desktop aanneemt als je door een fruitboom

Geen van drieën, maar in een nogal vlot lopende discussie met allerlei verschillende users, in combinatie met het gegeven dat ik niet altijd op Credible zit, Credible ook als redelijk vrijblijvend zie en ik soms ook gewoon moet nadenken voordat ik iets schrijf, zie ik nog weleens posts over het hoofd of reageer ik niet altijd even snel. Daarbij probeer ik ook nog weleens in reacties op de ene user, ook zo goed als mogelijk antwoorden voor andere users te integreren. Het loont dus altijd de moeite om mij te lezen.

Of ik begrijp je verkeerd, of ik ben het gewoon niet met je eens en reageer daar op. Zijn ook mogelijkheden. Maar als ik je verkeerd versta, expliciteer dan wat je wil zeggen en wat ik dan niet zou begrijpen.

Ik zoek niet zomaar een definitie, maar haal de Van Dale erbij. Met oprecht de insteek om op te zoeken welke definitie nu werkelijk het meest gangbaar is in het Nederlands taalgebied. En de Van Dale is niet zomaar een boekje, maar een algemeen gezaghebbend naslagwerk dat aangeeft hoe wij welke woorden in het dagelijks taalgebruik gebruiken. Zelf probeer ik in mijn taalgebruik ook zoveel mogelijk het bij de definities te houden vanuit de Van Dale, of anders zo duidelijk mogelijk aan te geven wat ik met een bepaald woord bedoel. Het kan dus ook prima zo wezen dat de atheïsten hier een eigen,

Volgens de Van Dale is atheïsme "ontkenning van het bestaan van een god." Een actievere benadering dus dan enkel afwezigheid van het bestaan van een god. En ik acht de Van Dale voldoende gezaghebbend als het gaat om gangbare betekenissen in het dagelijks taalgebruik. Een baby kan theïstisch noch atheïstisch zijn, omdat het wurmpje geen stelling kan innemen over de aanwezigheid of afwezigheid van God. Net zoals een baby inderdaad nog niet politiek neutraal kan zijn, omdat een baby nog niet van politiek weet. En ja, ook politieke neutraliteit is een bewuste keuze, zoals bijvoorbeeld de Jeho

Nee, want een baby gelooft of denkt nog niet. Nee dus. Om wel of niet te kunnen geloven, moet je een levensbeschouwing ontwikkelen en dat doen baby's dus nog helemaal niet. Natuurlijk wel, bij dieren en bij stenen vinden we dat ook geen probleem. Geloof of niet-geloof staat en valt met de rede, met de mogelijkheid te reflecteren op zichzelf in relatie tot de kosmos en het leven zelf. Zonder rede geen levensbeschouwing en dus geen vermeende aanwezigheid of afwezigheid van God. Afwezigheid van God in een levensbeschouwing is net zo goed een keuze als ongekleed door het le

Nee, dat hebben gelovigen niet, althans, ik niet. Ik geef enkel aan dat een atheïstische levensbeschouwing net zo goed een bewuste keuze is als een theïstische levensbeschouwing. Atheïsme en theïsme zijn twee gelijkwaardige containerbegrippen, die respectievelijk het bestaan van God of goden niet en wel kennen. Verder zeggen ze nog niets over de betreffende levensbeschouwingen en zelfs niet over de houding jegens God: men kan een theïstische levensbeschouwing aanhouden zonder "actieve God-houding," bijvoorbeeld als men meent dat zijn bestaan verder niet relevant is voor het dagelijks leven e

Laat ik dan met een ander voorbeeld illustreren wat ik bedoel te zeggen, door je vraag op dat voorbeeld te betrekken: is de default positie voor de mens gekleed gaan of ongekleed gaan? Je eerste reactie zal misschien zijn: ongekleed gaan, daar een baby immers onbetwist naakt ter wereld komt. De default positie zou dan dus zijn: afwezigheid van kleding. Het probleem alleen is dat een baby echter vrijwel direct kleding aankrijgt, te beginnen met een luier. En dat het kind diens hele leven lang over het algemeen kleding zal dragen, behalve natuurlijk bij het baden of douchen. Het dragen van kle

Verschil is enkel dat ik geen enkel oordeel vel over de Na'vi, maar gewoon omschrijf hoe zij leven en wat het het verschil is met hoe wij leven. Een verschil benoemen staat immers niet gelijk aan een oordeel vellen, ook niet als je benoemd dat een bepaald volk primitiever leeft. Primitiviteit is immers goed noch kwaad, het is er gewoon en kan dan ook benoemd worden als het er is. Pas als je zelf automatisch een oordeel hangt aan het woord primitiviteit, alleen dan geef je het een positieve of negatieve lading. Ik geef daarbij ook bewust een fictief volk als voorbeeld, omdat veel mensen in de

Ik denk dat je mijn opmerking nu iets te zwaar neemt. Maar sommigen zien in het verhaal inderdaad de menselijke ontwikkeling terug waarin wij steeds meer afstand nemen van de natuur, uiteindelijk haar naar de hand zetten en overheersen en daartoe inderdaad de rede, het besef van goed en kwaad hebben ontwikkeld. De zondeval zou dan uiteindelijk onvermijdelijk zijn geweest en de menswording van God uiteindelijk het doel van de schepping van den beginne af aan, net zoals het bij kinderen onvermijdelijk is dat zij zich eens afzetten tegen de ouders en (deels) hun eigen weg gaan. Het is dan een

Wat op zich al een aardig evolutionair dingetje is: met de toename van de kennis werden onze hersenen en dus ook onze hoofden groter, waardoor de bevalling inderdaad veel moeizamer en pijnlijker werd. En het werk ook inderdaad zwaarder, omdat we het land begonnen te bewerken en nederzettingen begonnen te bouwen. Daarvóór was er qua bevallen inderdaad niet zoveel aan de hand, zoals vandaag de dag bij veel dieren het nog steeds (schijnbaar) een stuk eenvoudiger gaat. Je zou in het verhaal dus een heel gestileerde omschrijving kunnen zien van onze ontwikkeling tot de mens die wij nu zijn.

Zo valt binnen het begrip theïsme naast de bewuste keuze om te geloven ook "aanwezigheid van geloof." Zelfde principe dus. Exact, dus kun je bij een kind nog niet zeggen of deze gelooft of niet gelooft, ofwel of er wel of geen geloof aanwezig is. Baby's zijn nog als dieren (voor zover wij weten), dus kun je baby's en dieren prima met elkaar vergelijken. Je beschouwt dat als een onmogelijkheid, maar dat is het dus niet. De "derde optie" is namelijk gewoon geen levensbeschouwing aanhouden. Zoals dieren voor zover wij weten dus ook doen; die zijn enkel bezig met overleven en voort

Een mens als baby dus. Baby's zijn echter theïstisch noch atheïstisch, omdat zij nog helemaal niet over dat soort onderwerpen kunnen nadenken. Net zoals het dwaas zou zijn om dieren theïstisch of atheïstisch te noemen, is het dwaas om dat bij baby's te doen. Het enige wat baby's doen is melk drinken en luiers vullen, meer niet. Zodra de baby echter ouder wordt, wordt hij (of zij) direct beïnvloed door de ouders (of verzorgers) en krijgt hij dus hun normen, waarden en wereldbeeld mee. Dat geldt bij zowel theïstische gezinnen als bij atheïstische gezinnen. Zonder deze verzorging en opvoeding s

Als je naar de geschiedenis van de mensheid kijkt, dan lijkt het er statistisch gezien eerder juist op dat de default positie het wél geloven in een God is. De grote meerderheid van de mensen gelooft immers in God, goden of het bovennatuurlijke. Als je deze stelling echter wetenschappelijk bedoelt, dan moet ik je erop wijzen dat de wetenschap geen uitspraken doet over het wel of niet bestaan van God of het bovennatuurlijke in het algemeen. Zij wordt dan ook door zowel gelovigen als niet-gelovigen bedreven en houdt zich uitsluitend bezig met het empirische en wiskundige domein. Je kunt dus ni

@Appie B Met millitantie wordt over het algemeen bedoeld dat iemand diens levensbeschouwing op agressieve tot gewelddadige wijze promoot of opdringt. Dat kan zich uiten in relatief onschuldige acties als het constant zwartmaken van andersdenkenden, of hen willen beperken in hun uitingen, tot kwalijkere zaken als het intimideren met geweld of onderdrukking. Ik zal proberen in te gaan op je vragen: Veel. Er wordt immers niet in een God of in goden gelooft, dus er worden geen specifiek religieuze rituelen uitgevoerd, geen religieuze kunst gemaakt, geen godsbeelden gebouwd, etc. Er wordt i

Dat is wat ik dan ook probeer te doen. Atheïsme staat enkel tegenover theïsme en niet tegenover een specifieke theïstische levensbeschouwing. Er zijn dus zowel atheïstische als theïstische levensbeschouwingen, of ideologieën. Daar het begrip atheïsme dus enkel behelst dat men niet in God of goden gelooft, is elke levensbeschouwing of ideologie met dat kenmerk dus atheïstisch. Net zoals elke levensbeschouwing of ideologie waarin wél God of goden wordt beleden weer wél theïstisch is. Stalinisme zal wellicht niet zo snel verdedigd worden door de gemiddelde atheïst, maar het anti-theïsme word

Ik wil niet per se aan atheïsme een negatieve klank geven. Maar ik wil enkel weerspreken dat alleen vanuit theïstische levensbeschouwingen kwaadheid zou worden bedreven. Gelovigen weten allang wat voor verschrikkelijkheden er binnen hun levensbeschouwingen bedreven worden, maar sommige (!) niet-gelovigen zijn nog niet zover als het om hún levensbeschouwingen gaat. Die proberen inderdaad met semantische discussies ofwel het atheïstische aandeel in een niet-religieus regime weg te verklaren, ofwel het niet-religieuze regime toch religieus zien te maken. De grote ideologieën van de twintigst

Maar dat betekent dus wel dat als een regime regeert vanuit het principe dat er geen God is, het regime dus atheïstisch is. Dat zegt dan inderdaad nog niets over wat zij verder voor principes hanteert, maar het regime is dan dus wel atheïstisch. Mocht het regime dan veel kwaad verrichten, dan is het dus een atheïstisch regime dat kwaad verricht. Ze handelt immers niet vanuit een theïstische levensbeschouwing, wat haar automatisch atheïstisch maakt. Het regime bewijst dan wel degelijk dat theïsme geen voorwaarde hoeft te zijn om kwaad te bedrijven. Daarbij kan een regime wel degelijk heel

Liefde en mededogen, vereniging met Christus.

Volgens mij heb ik hier een bericht geschreven zonder enig christelijk tegenargument. En het zullen, zoals Thorgrem terecht al aangeeft, zéker niet enkel christenen zijn die met zorgen dergelijke ontwikkelingen aanzien. De discussie rondom zo'n chip framen als exclusief christelijk lijkt mij dan ook geen recht doen daaraan. Daarbij dwingt niemand je hier christen te worden, dus dat argument vervalt sowieso al.

De vraag is waarom men een chip moet laten implanteren en een normale toegangspas of armbandje niet voldoende is. De kwestie is namelijk wel dat een chip niet elke dag na werk eruit gehaald kan worden. Het zit daar in je lichaam, dag in dag uit, ook tijdens vakanties. Natuurlijk zal het zijn gemakken geven; pasjes of armbandjes kun je immers vergeten en die zijn ook meer onderhevig aan slijtage. Maar een chip kan een zekere mate van controle geven die op de langere termijn zeer ongewenst kan zijn. Ongetwijfeld zal deze werkgever de chip met de beste bedoelingen introduceren en zal de chip

Wek doden op - door het doopsel, voltooid met het vormsel, sterven en verrijzen mensen in Christus en verkrijgen ze eeuwig leven; Genees de zieken - door de biecht, de communie en de ziekenzalving geneest de christen van de zonde en haar gevolgen en wordt zijn lijden verlicht; Drijf demonen uit - door gebed, sacrament en naastenliefde voltrekken we het oordeel over de duivel en verdrijven we zijn demonen in en rondom ons. Soms moet je dingen in net een iets bovennatuurlijk perspectief beschouwen, om ze ten volle te verstaan.

Volgens mij maakt WdG ook in zijn eerdere posts vrij duidelijk verschil tussen de algemene zonde, ofwel de erfzonde, en persoonlijke zonden. Hij schrijft immers over de zonde van de mens, niet van elk mens. En "de mens" wordt vrijwel altijd in algemene zin gebruikt, dus als zijnde de mensheid. In zijn verhaal zijn het dus niet je persoonlijke zonden die je ziek maken, maar wordt je ziek vanwege de intrede van de dood, die door de erfzonde zou zijn ingetreden. Dat verschil tussen algemene zonde en persoonlijke zonden is nogal belangrijk om te handhaven in dit soort discussies. En dat Adam

Voor de Wall Street Journal levert een Nederlandse politicus misschien wel af en toe een aardig verhaal op, zoals Van der Staaij nu ("gelovige Nederlanders, bestáán die dan???"), maar is zo iemand bij lange na niet zo belangrijk als zelfs de meest saaie Amerikaanse politicus. Ga er dus maar niet vanuit dat Van der Staaij ook maar iets had in te brengen verder. Ook bij kranten heerst een pikorde, met de geïnterviewde zo'n beetje onderaan, en zelfs de Amerikaanse president of de paus zal er ongetwijfeld nog niets in te brengen hebben over de koppen, omdat Amerika nogal hecht aan volstrekte per

Kranten, zéker grote, zeer hiërarchisch georganiseerde kranten als de Wall Street Journal, gaan inderdaad zelf over hun eigen koppen en overleggen dat over het algemeen niet met de auteur van het artikel. Het zijn dan ook niet altijd de schrijvers zelf die de koppen bedenken, maar meestal de eindredactie. Zelf heb ik ook weleens met een paar anderen een interview gegeven voor een paginagroot artikel in de krant en we kregen het artikel wel van tevoren te lezen om eventuele feitelijke onjuistheden eruit te halen, maar we hadden niets te zeggen over de kop, wisten ook niet hoe die zou luiden,