Figulus

Je noemt de huidige “financiële gerichte markt” als reden voor de hulpbehoefte, wat een algemene uitspraak is die wat vaag overkomt. Zou je meer specifieke en concrete uitleg kunnen geven over de financiële uitdagingen waarmee je te maken hebt? €12.000 kan niet bepaald als een kleine doneeractie worden beschouwd, zeker niet voor een project dat zich als non-profit presenteert. Het is een significant bedrag, en het is belangrijk om hier zorgvuldig over te communiceren om vertrouwen te behouden bij potentiële donateurs. Afgaande op de gegeven informatie is het me te summier om gelijk geld te gev

Ik erger me mateloos aan de neo-christenhippies die het nodig vinden om steeds weer met een unieke Bijbelvertaling op de proppen te komen. Ik ben ervan overtuigd dat dit soort lekenacties vooral bedoeld is om het eigen ego te bevredigen. Deze constante stroom van nieuwe "interpretaties" ondermijnt de helderheid en eenheid binnen geloofsgemeenschappen. In plaats van verdieping te brengen, veroorzaken dergelijke initiatieven vaak juist verdeeldheid. Mensen raken verward over wat ze moeten geloven en welke vertaling betrouwbaar is. Bovendien wordt hierdoor het vertrouwen in gevestigde vertalingen

Ik ben weer uitgelult in onze kuttaal. Daarmee scheld ik niet, maar herinner ik de ander aan de oorspronkelijkheid van woorden. Etymologisch volledig verantwoord Oudnederlands. Doe de groeten aan die nare kloterussen, van wie we ons gelukkig maar weinig aantrekken.

En we hebben weer een paradox te pakken bij zijn kloten: de paradox van de ervaring van continuïteit versus de formele, meetkundige definitie.

Veel hangt af van invalshoeken, zo zou een lijn bijvoorbeeld niet alleen als een abstract geometrisch object gezien kunnen worden, maar ook als een perceptuele ervaring van een doorlopende reeks punten die samen de lijn vormen. Doe mij maar twee punten die tegen elkaar aan liggen. Dat verkort de reis aanzienlijk en wordt de lijn meer als een punt vervaren. Een onmiddellijke overgang!

In het kader van de gestaltprincipes kan het net zo lastig zijn om drie collineaire punten op een lijn te herkennen, vooral als ze dicht bij elkaar liggen, als er afleiding is door andere visuele elementen of als ze net zo dik zijn als de lijn. In dat laatste geval zou de gestaltwet van de continuïteit waarschijnlijk in werking treden.

Peper en zout zijn klassieke smaakmakers die vaak hand in hand gaan in gerechten. Ze versterken elkaar en brengen de smaken van andere ingrediënten naar voren. Eet smakelijk zou ik zeggen.

Volgens mijn eerste indruk had ik te maken met een hexagon, en het moest mij ook worden aangegeven waar de driehoek school. In de praktijk maak ik ook gebruik van gestaltprincipes en neem ik soms de gestalte van een boom of struik aan om niet opgemerkt te worden.

Je moeite met herkennen illustreert dat er een grens is aan hoe ver het gestaltprincipe reikt, en het benadrukt hoe belangrijk de organisatie van visuele elementen is om het gestaltprincipe effectief te laten werken.

Een consistente theorie over perceptie (zoals gestaltpsychologie) zou verklaren waarom we in sommige gevallen een driehoek zien, zelfs wanneer er schijnbare inconsistenties zijn (bijvoorbeeld gebroken lijnen of gebogen zijden). Hier is een voorbeeld waarbij de drie hoeken willekeurig en zonder duidelijke samenhang zijn geplaatst, waardoor het moeilijker wordt voor het gestaltprincipe van sluiting om een duidelijke driehoek te suggereren.

De gestalttherapeut lul ik daar het liefst uit inderdaad.

Gestaltprincipes. Mijn oneliner.

Ach, maak je niet druk, ik kom de meeste mensen pas tegen in de nachtelijke uren. Dat zijn er heel weinig en dan is het meestal om ze te confronteren met hun eigen stomme keuzes.

Inderdaad, ik heb een heleboel problemen met de tegenwoordige gang van zaken in zowel dit land als in de wereld. Er waait een hypocriete kutmoraal die men moet slikken of anders stikken. Ik kots dat uit en desnoods jou eronder.

Helemaal niet. Het is een realistische uitspraak, de wereld is namelijk vergeven van de laffe wijven met een grote bek die helemaal niks anders verkondigen dan leugens tegenwoordig.

Daar ben ik me terdege van bewust. Maar als het over onpersoonlijke informatie gaat, zou een duidelijke en inhoudelijke bijdrage toch meer op zijn plaats zijn dan dat vage gedraai en gelul. Of gaat het juist daarom steeds de mist in. Ik krijg de indruk dat je je liever verschuilt achter oneliners dan dat je een inhoudelijke discussie aandurft. Ben je een wijf ofzo?

Waarom zou ik van jou moeten schrikken? Je bent gewoon een prutser met je vage gezeik en om de hete brei draaierij. Altijd hetzelfde hier: zodra het de diepte ingaat, verzandt men in oppervlakkige oneliners, en jouw opmerking is daar een uitstekend voorbeeld van.

Daag meneer met zijn oneliner. Prutser.

Een 'fluweelzachte paradigmashift' klinkt mooi, maar wat betekent het concreet? Als we praten over paradoxen zoals vrije wil en voorbestemming, zijn zulke diepe vragen vaak verre van zacht en brengen ze fundamentele conflicten aan het licht. Is dit niet eerder een poging om de zogenaamde complexiteit van echte verandering te verhullen met een wollige term? Een fluweelzachte paradigmashift doet me denken aan fluweelzacht toiletpapier om het afvegen van de kont wat te vergemakkelijken: het lijkt comfortabel, maar het biedt niet per se de substantie die nodig is voor echte verandering, welke mees

God is niet te reduceren tot een abstracte "universele stimulus." God is een persoonlijke, levende realiteit met een wil en bepalingen die ver uitstijgen boven filosofische constructen of algemene principes.

Inderdaad, niet iedereen behoort tot mijn wereld. Maar het koninkrijk van God is geen relatief of subjectief begrip; het is een realiteit gebaseerd op specifieke universele principes en waarheden die niet afhangen van persoonlijke interpretatie, maar van Gods wil en bepalingen.

Hoewel ik de schoonheid en complexiteit van menselijke verbindingen en onderlinge afhankelijkheid waardeer, verwerp ik de implicatie dat dit "grotere geheel" iets goddelijks vertegenwoordigt. Ik maak deel uit van Gods koninkrijk, maar dat betekent niet dat iedereen vanzelfsprekend daarbij hoort.

Ik ben niet het resultaat van mijn zenuwen, maar ik ben bovenal een geest!

En gisteren zweefde ik nog ergens in het autistiforme spectrum. Men kan de boom in met dergelijke categorisaties, en er ook weer uit vallen.

Een autist is net zo mens als ieder ander; de informatieverwerking verloopt echter anders. Daarom is een autist niet per definitie eerlijker of loyaler dan enig ander mens. Het beeld dat autisten "per definitie" eerlijker of loyaler zijn, komt waarschijnlijk voort uit hun neiging tot directere communicatie. Ook lijken ze minder vatbaar te zijn voor sociale manipulatie. Toch spelen bij hen, net als bij ieder ander, context en persoonlijke keuze een grote rol. Het is daarom belangrijk om voorbij stereotypen te kijken en hen als individu te zien.