Figulus

Wanneer is iets een feit te noemen? Dat is wel een punt van aandacht. Juridisch bewezen impliceert immers dat er sprake is van objectief bewijs.

Het feit dat mensen in iets geloven, is op zichzelf geen bewijs voor de realiteit van dat geloof. Een methodiek om wat waar is mee te bewijzen, moet nog uitgevonden worden. Zo lang het vaststellen van wat waar is afhangt van feilbare methoden, stelt ze niet meer voor dan de grootste bek.

Wat Knevel ervan bakt moet ie zelf weten, maar iemand die dergelijke harde uitspraken doet op basis van bijzonder zachte wetenschap, heeft een te hoge dunk van zichzelf. Wat is dit nu voor nonsens om je op te beroepen? Laten we deze juridische vaststelling vastleggen voor in den eeuwigheid. Wee zijn gebeente die dergelijk juridisch verweer durft te ontkennen.

Over het algemeen wordt er onderscheid gemaakt tussen bewijs en bewijsstukken, waarbij de bewijsstukken tussen de oren worden omgezet in bewijs. Argumentatie kan wellicht helpen om bepaalde bewijsstukken op een bepaalde manier te interpreteren, maar op zich is argumentatie geen bewijs, kan het hooguit worden opgevat als een bepaald perspectief ondersteunend.

De bank kent een bepaalde waarde toe aan een stukje papier. Dat stukje papier blijft een stukje papier en verandert niet ineens in goud. Het vertegenwoordigt een overeengekomen ruilmiddel, dat onveranderlijk van substantie blijft.

Substantie versus waarde: In de transsubstantiatie gaat het om een werkelijke verandering van de substantie van het brood en de wijn, terwijl het bankbiljet slechts een symbolische waarde vertegenwoordigt die is toegekend door een autoriteit. De vergelijking ondermijnt uw standpunt en kent juist validiteit toe aan de symboliek.

God kan door niks anders dan Zichzelf bewezen worden. Dit standpunt roept vragen op omtrent de relatie tussen geloof en rede. Het bestaan van God kan m.i. niet redelijk worden uitgelegd.

Uw uitspraak: "Je hond heeft toch gewoon hersenen, neem ik aan? ", is geen juiste redenatie om een geest aan te tonen. De aanwezigheid van hersenen impliceert op zichzelf niet noodzakelijkerwijs het bestaan van een geest.

Wat leuk dat je probeert om je visie te delen. Mijn overtuiging dat honden, en dieren in het algemeen, geen geest hebben, vertaalt zich prima richting mijn hond. Zeker niet de makkelijkste, maar een heel leerzame.

Wat heb je ervan geleerd? Volgens mij heb je helemaal niks geleerd en wordt het een kwestie van herhalen van zaken.

Wetenschap en immaterie, die twee bijten elkaar vaak, zoals honden ook wel eens doen.

Ook in dit dagelijkse leven is daar sprake van. Zo heeft Sjako de "o" van God in zijn naam zitten.

Ik ben dan geneigd om het als "bewustzijn" te omschrijven.

Het komt wat tegenstrijdig over om over een figuurlijke geest te spreken als u niet begrijpt wat een letterlijke geest inhoudt, omdat de figuurlijke betekenis is gebaseerd is op het begrijpen van de letterlijke betekenis. Volgens mij probeert u zich een beetje uit een enigszins benarde situatie te manoeuvreren.

Dan lijkt het me van geen nut getuigen om te spreken van een "geestelijk verknipte hond". Immers u weet niet of er een geest in een hond aanwezig is. Waarom waagt u zich dan wel aan een dergelijke uitspraak, die enkel op basis van een aanname gedaan wordt? Laten we spreken over problematisch gedrag ipv geestelijk verknipt. Ik ben het met u eens dat er vaak te gauw wordt gekozen voor de makkelijkste weg, namelijk die van het levensbeëindigende spuitje. Men heeft dan geen zin om zich als goede heerser op te stellen, en vervalt daarmee tot een dierenbeul, het tegenovergestelde dus. Valse

Mag ik vragen waarin de moeite zit? Is het omdat ze onlogisch is in uw optiek? Of wellicht verkondig ik pertinente leugens, dat zou ik dan graag willen vernemen, zodat ik van een mogelijke blinde vlek verlost kan worden.

Het zou kunnen dat ik uw punt mis. Laat ik dan het dan vanuit een andere invalshoek benaderen. U geeft aan dat er sprake kan zijn van "geestelijk verknipte honden". Daar ga ik niet in mee. Allereerst ben ik van mening dat honden geen geest hebben. Ze bestaan uit instincten en compulsies. Meer dan stof zijn ze niet. In dat opzicht is het dan ook niet verstandig om er menselijke trekken op te projecteren. Onder de juiste begeleiding is elke hond, hoe verknipt deze ook mag overkomen, weer te corrigeren in mijn optiek. Kwestie van conditioneren en de doorbreking daarvan. Iemand die een hond wegzet

Ik trek nog een kordaatje los en bekijk of de situatie op mij van toepassing zou kunnen zijn.

Hoe dan ook, het heeft mij aangezet tot nadenken. Dat is de winst. Of het daarbij gaat om een reële situatie of een gefingeerde, laat me koud.

Ook u geeft enkel uw eigen interpretatie aan het geheel. Er bestaan honden die hun beschermingsdrift heel selectief tot uiting laten komen. Het is de baas achter de hond die verantwoordelijk is voor het gedrag van de hond. Als een hond zijn drift van dien aard is dat het gevaar oplevert voor jan en alleman, dan houdt men deze het beste in een bijzonder beperkte context. Ook daar gaat verantwoordelijkheid van uit. Het zou immers van den zotte zijn om een dergelijke hond los op straat te laten lopen. Maar daarmee vertoont de hond nog geen ongewenst gedrag in die specifieke situatie, waarin er ge

Dan ben je gauw uitgeluld wat mij betreft.

Ik heb geen idee wat ik hiervan bakken moet. Kunt u wat uitgebreider uw standpunt toelichten? Het lijkt erop dat u doelt op een specifieke context. Met name uw aangeven "totaal verknipte dieren is okay" hindert mij om een adequate respons te geven. Het enige dat ik ervan kan zeggen is dat "verknipte dieren" een nogal subjectieve uitlating is.

Als men een mening wil verkondigen en daarover niet in discussie wil gaan, kan men het beste niet deelnemen aan een discussieforum, maar beter een eigen platform oprichten waarop men zijn mening ventileert. Zodoende kunt u uw standpunten delen zonder te verwachten dat anderen het ermee eens zijn of erover in discussie gaan. Dit lijkt mij de meest logische benadering in uw geval.

De mens heeft als opdracht gekregen om te heersen over de dieren. Afhankelijk van de context, kan het best de bedoeling zijn dat een hond in de ogen van een mens agressief reageert op een situatie. Zo kan een hond bijvoorbeeld voorkomen dat er eigendommen worden beschadigd of ontvreemd.

Ik ben van mening dat het niet gaat om het perspectief van de hond, maar om het perspectief van de eigenaar. Een hond die goed is gesocialiseerd, kan zich op een rustige en vriendelijke manier gedragen in verschillende sociale situaties, zoals bij ontmoetingen met andere honden en mensen.