Figulus

Helemaal niet precies. Jij maakt er je eigen dingetje van.

Crimineel kent zo zijn variërende definities. Inbreken is niet mijn modus operandi, uitbreken daarentegen gaat mij prima af.

Je uitspraak "God heeft geen offer nodig om te vergeven" is niet in overeenstemming met de oorspronkelijk katholieke leer, omdat deze de intrinsieke noodzaak van Christus' offer vanuit Gods rechtvaardigheid onvoldoende erkent. Oorspronkelijk katholieke formulering: Het offer van Christus is noodzakelijk, niet omdat God beperkt zou zijn in Zijn vermogen om te vergeven, maar omdat het een uitdrukking is van zowel Zijn rechtvaardigheid als Zijn oneindige liefde. Het vervult de gerechtigheid die door de zonde is geschonden en maakt verzoening mogelijk. Het probleem van de zonde ligt

Vanuit een conservatief-christelijk perspectief is het onjuist te zeggen dat God "geen offer nodig heeft" om te vergeven, omdat dit de kern van het evangelie – de verzoening door Christus' offer – ontkent. Het offer van Christus wordt niet gezien als een beperking van Gods vermogen tot vergeving, maar als een noodzakelijke manier waarop Zijn liefde en rechtvaardigheid worden vervuld. Voor iemand die zich presenteert als conservatief ben je dat eigenlijk helemaal niet. Hooguit heb ik te maken met een conservatieve mysticus.

Nee, maar jij hebt vast wel wat interessante tips voor me, hè? Waar het hart van vol is stroomt de mond van over...

"Niets wordt uitgesloten" lijkt een paradox. "Alles is mogelijk" lost deze op.

Oh, natuurlijk, het is absoluut niet mogelijk... behalve dan dat het al eens gedaan is, maar wie houdt er nu van feiten?

Mijn voorkeur gaat uit naar sarcasme: Justin Bibber is echt het toonbeeld van een hersenkraker van een probleem. Zonder hem zou het leven gewoon te makkelijk zijn.

Ironie.

Ik heb me vergist, de tekst: From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy. Bevat niet alle voorgaande stijlfiguren. Het volgende daarentegen wel degelijk: From the river to the sea, Palestine, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy. Vergissen is menselijk. Synecdoche.

Mijn cognitie is vreselijk flexibel en past zich voortdurend aan de omstandigheden aan. Metafora.

Dat heeft te maken met die fuik. Maar daar zwemmen we gewoon uit door gebruik te maken van de mazen in het net. From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy! Het bevat alle voorgaande stijlfiguren, en voeg daar maar de door mij geliefde antithese aan toe.

En dan nu de finale! From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy. A fantasy doomed to be a fallacy!

Nee, de zin is geen voorbeeld van een anadiplosis, omdat er geen herhaling is van het laatste woord of zinsdeel van de ene zin aan het begin van de volgende. Wat het wel is? From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy! is een Epitheton ornans! Het volgende is wel een anadiplosis: From the river to the sea, Palestine is a fantasy. A fantasy that remains unrealized!

Oké, de volgende is een lastige: From the river to the sea, Palestine is a fantastic fantasy!

Nee, de zin is geen voorbeeld van een epizeuxis. Deze valt daar echter wel onder: From the river to the sea, Palestine, Palestine is a fantasy!

Nog een stijlfiguur: From the river to the sea, Palestine is a fantasy!

Het zijn juist de paradoxen die de situatie van een fuik creëren, omdat ze ons dwingen om ons begrip van de werkelijkheid of van verhalen in twijfel te trekken. Het is je eigen onvolkomenheid — en de ontevredenheid daarover — die deze vicieuze situatie veroorzaakt.

Alleen als men ervan overtuigd is dat iets ergs een noodzakelijke voorwaarde is voor het verhaal. Je paradox komt voort uit de subjectieve overtuiging dat een conflict of negatieve gebeurtenis noodzakelijk is voor de structuur en betekenis van een verhaal. Als iemand die overtuiging niet deelt, zou het niet als een paradox ervaren worden.

En die zijn er evenveel als diegene die nog niet begrepen worden.

Ik verzamel geen paradoxen, ik los ze op. En als dat niet lukt dan bestaan ze enkel als blijk van mijn tekortkomingen, en kunnen ze hooguit als schijnbaar worden betiteld. Een aforisme.

En we hebben weer een paradox bij de kloten: Hoe kan er dan überhaupt een "beginnen" zijn?

Ondanks de vele bordjes van Staatsbosbeheer die overal ineens tevoorschijn komen?

Totdat je op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer ziet.