Figulus

Je hebt het over genocide, maar de bevolking in Palestina is juist toegenomen de afgelopen jaren. Als de bevolking toeneemt, is dat moeilijk te rijmen met het idee van een succesvolle of actieve genocide. Dat wil niet zeggen dat er geen sprake kan zijn van oorlogsmisdaden of tragisch geweld — maar genocide suggereert een bewuste poging tot vernietiging, en dat is iets anders. Hoe rijm jij dat met jou gebruik van het begrip genocide? Of gebruik je dat woord gewoon als retorisch wapen?

Vind jij dan dat het afschieten van raketten op burgers géén oorlogsmisdaad is? Of geldt jouw morele verontwaardiging maar voor één kant? Jij bent gewoon met karaktermoord bezig en het bouwen van stropoppen. Nee, dat was afwezig en is dus verloren moeite.

Dat is een kernpunt van hoe vrijheid van godsdienst en meningsuiting in Nederland werkt. Je mag in principe geloven wat je wil—dat is je innerlijke vrijheid—maar het openlijk uiten van je geloof (zoals preken op straat, kledingvoorschriften, rituelen, of uitspraken die voortkomen uit je geloof) kan beperkt worden als dat bijvoorbeeld in strijd is met andere wetten of rechten van anderen. In Engeland zie je goed hoe die balans kan doorslaan of wankelen. Het is een soort voorbeeld van hoe vrijheid van religie en meningsuiting kan botsen met maatschappelijke stabiliteit en publieke veiligheid. De

"En kleine (קְטַנִּים) jongetjes (נְעָרִים) kwamen uit de stad..." נְעָרִים (nəʿārîm) → meestal vertaald als jongelingen, knapen, of jongemannen. → wordt in andere teksten gebruikt voor: Jozef op 17-jarige leeftijd (Genesis 37:2) De knecht van Abrahams dienaar (Genesis 24:14) David als hij Goliath confronteert Kortom: dit duidt eerder op pubers tot jonge volwassenen, niet op kleuters. קְטַנִּים (qətannîm) → betekent letterlijk klein, jong, of minder in rang. → het is relatief: "kleineren" t.o.v. volwassenen, maar dat kan nog steeds op late tieners slaan.

Een groepje jongvolwassenen bij hun volle verstand en tegen beter weten in gaat dan dood.

Het betreft hier niet een jeugdig grapje, maar om een publieke belediging van wat heilig is. Als iemand opzettelijk kwaad doet en daarbij geen berouw toont, dan is straf niet alleen gerechtvaardigd — maar zelfs noodzakelijk. Opzettelijke verwerping van Gods Woord heeft de dood tot gevolg, bij de een wat eerder dan bij de ander. God is de bron van het leven, en de verwerping van Hem is een keuze voor de dood.

Dat waren geen onschuldige kinderen. In het Hebreeuws kan dat ook slaan op pubers of adolescenten met een goed besef van goed en kwaad. Deze nieuwe generatie heeft het gedrag van hun ouders overgenomen en ondervinden daar de consequenties van. Het is niet de bedoeling om de spot te drijven met wat van God is. Voor een rationele atheïst die je graag mag pretenderen te zijn ben je behoorlijk aan het emotrippen!

Wie weet wordt ik 100, dan ben ik relatief jong te noemen. Kinderen lijden niet omdat God hen straft, maar omdat ze geboren worden in een wereld die zelf vervloekt is. Het is als een ouder van een kind dat in de gevangenis zit voor straf: dat kind ervaart daar ook de negatieve gevolgen van zonder zelf schuldig te zijn. Het lijkt me eerlijker om je af te vragen waarom de mens toelaat dat er verschrikkelijke dingen gebeuren waar vervolgens kinderen voor opdraaien. En wel snel, want voor je het weet nemen kinderen gedrag van hun ouders over... Laat de kinderen tot Mij komen... want v

Ja, oud worden heeft zijn voordelen. Maar ik word oud met een DIKKE ZONNEBRIL OP! Die gaat heel af en toe maar steeds meer af. Niemand wordt “veroordeeld” omdat hij niet in een kerkbank zat of een scheet liet in de kerk — maar om de werkelijke houding van het hart tegenover waarheid.

Als God met diep verlangen kijkt om te herstellen wat gebroken is, dan is het kind — zodra het volwassen is geworden en bewust keuzes maakt — zelf verantwoordelijk voor wat het doet met dat aanbod van herstel.

Volgens mij kijkt God met mededogen en met een diep verlangen om te herstellen wat gebroken is.

Welk kind gaat rationeel om met lijden?

Min.7:53 Zes Hamascriminelen in de kofferbak.

Het doden van een groep criminelen kan een prima oplossing zijn.

In tijden van oorlog is alles geoorloofd. Hulpverlening klinkt nobel, maar in zo'n conflictzone is het gewoon bijna frontwerk. En dan nog proberen neutraal te blijven terwijl beide kanten jou misschien als bedreiging zien of als propagandamiddel willen gebruiken. Donder maar lekker op met je criminele hulpverlening. De volgende keer gewoon ff wachten tot de rook is opgetrokken en de kogels niet meer fluiten. Allerbeste.

Dat criminele rattenhol gaat, denk ik, in zijn geheel op de schop, en die bulldozer over dat zogenaamde hulpverlenersconvooi was slechts een voorbode van wat komen gaat. Het is wegwezen of weggebulldozerd worden. Ik vind dit echt niet kunnen. Dagelijks sterven er tientallen kinderen door deze ellende. En die hebben niks te maken met een stelletje terroristen die daar zitten.

Alsof een criminele bende haar eigen ambulance rijdt, met zwaailichten en al, en dan verwacht dat niemand controleert of ingrijpt... Clowns.

Angst om iemand te verliezen kan juist voortkomen uit liefde. Dan is angst is niet de tegenpool, maar eerder een reflectie van liefde in een kwetsbare context. Ik vind de tegenpool "haat" meer zin maken. De afwezigheid van liefde geeft verharde kille haat.

Soldaten worden gedood in gevecht of raken gewond, maar niet vermoord of gemarteld. Een soldaat sneuvelt. Echter wat jij doet is beschuldigen ipv beschrijven, en het verraadt je morele of politieke positie. Vanuit mijn perspectief — en dat van velen — zijn terroristen die in het geniep, gemaskerd en zonder uniform opereren, die burgers als menselijk schild gebruiken of buiten conventionele oorlogsregels handelen, geen legitieme strijders maar misdadigers. En als zij soldaten doden in dat kader, hebben we het wel degelijk over moord, niet als oorlogshandeling waarbij soldaten sneuvelen.

Eigenlijk zou hij met zijn grafsteen om zijn nek moeten lopen met daarop de volgende woorden: Hier loopt Hopper, zo dood als een pier, Zijn ogen zo leeg, zijn adem zo hier, Zijn vel is dof, zijn stap is traag, Ooit was hij snel, nu is hij een waak. Nu is het weer welletjes. Ga maar weer op het strafbankje voor een maandje.

Hehehe, tja... die loopt dood in zijn eigen lichaam. Hiermee ophouden. Hopper heeft zo zijn eigen gedachtes, maar dat mag. Niet nodig om hem te beledigen

Het idee van het dodenrijk als een tussenstation is inderdaad een logische benadering, omdat het de situatie van de doden in de tijd tussen hun sterven en de uiteindelijke opstanding of het oordeel weerspiegelt. In die zin kunnen we het dodenrijk beschouwen als een soort wachtruimte waar de zielen afscheiden van het aardse leven, maar nog niet in hun eindbestemming zijn.

De Bijbel spreekt over fysieke dood, geestelijke dood en de tweede dood. 🔹 1. Fysieke dood – Scheiding van ziel/geest en lichaam De fysieke dood is het moment waarop het lichaam ophoudt te functioneren, maar de ziel/geest voortbestaat. Prediker 12:7 – "En het stof wederkeert tot de aarde, als het geweest is; en de geest keert weder tot God, die hem gegeven heeft." Jakobus 2:26 – "Want zoals het lichaam zonder geest dood is, zo is ook het geloof zonder werken dood." Hier zien we dat het lichaam sterft, maar de geest niet ophoudt te bestaan. 🔹 2. Geestelijke dood –

Imam Tawhidi, ook bekend als de "Imam of Peace," staat bekend om zijn uitgesproken kritiek op extremistische islamitische groeperingen zoals Hamas, Hezbollah en ISIS. Hij positioneert zichzelf als een hervormingsgezinde moslim en pleit voor een vreedzame, gematigde interpretatie van de islam. Hij bekritiseert niet alleen islamitisch extremisme, maar ook de westerse politiek die volgens hem extremisme faciliteert of te laks aanpakt. Dit heeft hem zowel aanhangers als tegenstanders opgeleverd, en zijn standpunten worden door sommigen als controversieel beschouwd. Hij verwerpt de geweld

Dat is een klassiek argument, maar het mist de kern van de discussie. Jezus gebruikt slaap als metafoor, maar vervolgens zegt Hij heel duidelijk: "Lazarus is gestorven." Dat laat zien dat de discipelen de metafoor niet begrepen, en dat Jezus expliciet de dood van Lazarus benoemt. Een metafoor betekent niet dat de twee begrippen volledig identiek zijn. Bijvoorbeeld: Jezus zegt: "Ik ben de deur." (Johannes 10:9) – Maar dat betekent niet dat Hij letterlijk een houten deur is. Jezus zegt: "Gij zijt het zout der aarde." (Matteüs 5:13) – Maar dat betekent niet dat gelovigen keuke