Hopper

Jezus zegt dat hij het licht der wereld is , maar de duisternis heeft het niet begrepen. Zolang er nog duisternis is in de mens begrijpt hij het niet. Toch verlicht dat licht ieder mens. Wat wil zeggen dat 'het licht' in iedereen aanwezig is. In 1 Tim.6:16 is vermeldt dat God een ontoegankelijk licht bewoont dat niemand zien kan of gezien heeft. Christusbewustzijn wil niks anders zeggen dan dat dit innerlijk licht begrepen wordt. Maar dat is geen intellectueel overdraagbare kennis. Het sluit ook aan bij wat Paulus schrijft in 1 Korintiërs 13:19 "Want wij kennen ten dele, en w

En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.

Het is het denken zelf wat het probleem is, niet 'wat' er gedacht wordt. Liefde is het opgeven van de wil (Niet mijn wil geschiedde) , maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Toch is dat m.i. de essentie van Jezus' leer. Achteraf bleek dat de 'eigenwillendheid' door het denken veroorzaakt wordt. Zo denken mensen zichzelf in een toekomst. Het hiernamaals (In welke vorm dan ook) is zo'n gedachte toekomst. Maar begrijp me goed, ik gun iedereen een gedacht/bedacht hiernamaals.

We bestaan in deze wereld als een vorm in de tijd. Ik zie het als een existentiële angst die mensen hebben dat daar ooit een einde aan komt (niet-zijn). Deze angst kan overwonnen worden.

De angst voor de dood is de grootste angst. Om die angst te sussen heeft men een hiernamaals uitgevonden in talloze varianten. Echt helpen doet dat niet, want diep van binnen....

Jij stelde een vraag en het antwoord was reeds gegeven. Klinkt erg technisch, die torsievelden. Ik lees er niks over in de Bergrede.

Staat te lezen in Matt 6:25 "Daarom zeg Ik jullie: maak je geen zorgen over je leven, over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam, over wat je zult aantrekken. Is het leven niet meer dan voedsel en het lichaam niet meer dan kleding?" Maar wel eerst even aan het werk: "Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden." (vers 33) En vers 34: "Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. " Geen hoop of angst voor de toekomst want die is er in tege

Onwetendheid leidt tot onzalige besluiten, terwijl het zó eenvoudig is: Johannes 8 57 De Joden dan zeiden tot Hem: Gij hebt nog geen vijftig jaren, en hebt Gij Abraham gezien? 58 Jezus zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Eer Abraham was, ben Ik. 59 Zij namen dan stenen op, dat zij ze op Hem wierpen. Maar Jezus verborg Zich, en ging uit den tempel, gaande door het midden van hen; en ging alzo voorbij. Het IK waar Jezus hier over spreekt is het onvergankelijke. Daarmee bedoelde Jezus niet de vergankelijke verschijningsvorm welke hij was.

Ik vind die Little Drummer Boy versie zo mooi omdat 'verschillende' mensen zo liefdevol samenwerken. Net zoals in Pentatonix 'verschillende' mensen samenwerken. Net zoals ik dagelijks geniet van de multiculturele samenleving.

Paulus schreef dan ook al dat het om volledig kennen gaat. Wat de mens dan ook verwerft in onthechting aan de dingen is kennis. Kennis waar de naturalistisch ingestelde mens geen notie van heeft en welke niet intellectueel overdraagbaar is. Daarom staat die kennis weliswaar in de Evangeliën , maar zij is verborgen voor hen die aan de dingen gehecht zijn. Dat wat we 'leven' noemen is ook een ding waar we aan gehecht zijn. Ook de gelovigen zijn gehecht, anders zouden ze niet in een hiernamaals willen acteren. Maar wie gaat er in God geloven als er geen beloning tegenover staat? (retorische

Geluk en ongeluk bestaan uit elkaar, je kunt het ene niet hebben zonder het andere. Wie het ongeluk treft moet dan ook terugkeren naar de plaats van het geluk om de pijn te ondergaan. (Het licht schijnt op de plaats van de wond) Betreffende geluk en ongeluk hebben we dan ook altijd een 'lopende rekening' bij God uitstaan. Ik tracht het saldo op nul te houden en verwacht niets.

Ja. Het is niet zo dat de Evangeliën niet deugen, maar de mens die de Evangeliën met zelfzuchtige ogen leest , leest iets anders dan de mens met liefde in zijn ogen. Mea culpa, ik begreep er vroeger ook niks van. Ouder geworden lees ik dingen welke ik vroeger niet kon verstaan.

Gaat in door de enge poort, want wijd is [de poort] en breed de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die daardoor ingaan; want eng is de poort, en smal de weg, die ten leven leidt, en weinigen zijn er, die hem vinden. Matteüs 7:13-14 Het is een eenzame en lange weg. Vandaar de metafoor van de woestijn , niet omdat God in de woestijn woont, maar omdat dat de vindplaats is van God. God is niet te vinden in de geschapen dingen, net zoals de meubelmaker niet te vinden is in zijn geschapen meubelen. Wie tevreden is met de geschapen dingen neemt plaats op het meubel en wacht

Het ego (Adam en Eva) is een logisch gevolg van kennis van goed en kwaad. Het ego positioneert zichzelf gedachteloos als een betere of slechtere ego dan de andere ego's. Zie de moderne 'deugmens' welke zich moreel verheven voelt boven de 'slechteriken'. Of zie de vele gelovigen welke zich inspannen om een 'goed' mens te worden. Jezus zei het al: "Ik goed? Alleen God is goed." Goed is niet goed genoeg, de mens die naar het goede streeft die streeft nog ergens naar en houdt zo het tijdelijke ego in stand.

Het ego is per definitie een verwarring omdat het ego zichzelf als existentie bepaalt in de 'ik en de wereld' verhouding. Wat wil zeggen dat het ego zichzelf als het spiegelbeeldige denkt in deze wereld. Het 'ik denk, dus ik ben' is de Cartesiaanse omschrijving van het ego. Het ego stelt het denken voorop. De ziel welke in de ongrond existeert heeft kennis van het kenvermogen. Het kenvermogen kan niet gekend worden middels het denken. Het ego heeft een veel te grote dunk van het denkvermogen. Het vereenzelvigt zich met het denkvermogen.

Het boeddhistische concept is bekend: mensen worden wedergeboren als verschijnende mens op deze planeet. Ik schrijf dan ook over 'eniggeboren' wat wil zeggen 'als enige geboren'. Hetgeen een geestelijke geboorte is en geen verschijnen in 'de dingen'. Zo zie ik de leer van Jezus: in alle eenzaamheid zonder hoop op een toekomst wordt de mens 'enig' geboren.

Dat is een betere positie dan degene welke ik ken uit de RKK. Ik weet niks van mijn eigen doop af, het heeft geen enkele betekenis voor me.

Bij mij is geen enkele verwarring. Als ziel leef ik als een zelf in de zelf-zelf verhouding in de ongrond van God (het zijn zelf). Als ziel 'heb' ik een verschijning welke verschijnt op het wereldtoneel. Maar omdat ik onthecht ben aan deze verschijning heb ik mijn interesse in de fysieke dood verloren. Het is een tweevoudige existentie welke tevens refereert aan de tweevoudige natuur van de mens. Wat geboren is in de lente zal sterven in de herfst. Wat geboren is als 'eniggeboren' in de liefde van de Vader leeft in eeuwigheid bij de Vader. Niks verwarrends aan. Zolang de ziel no

Ik moet mijzelf verbeteren c.q. aanvullen zie ik. De grondeloze grond van God is het Woord (Logos). Dit was in den beginne bij God. God zelf is niet louter het Woord, want anders zou ik schrijven dat ik zelf God ben en dat is natuurlijk niet zo. Het is het grondeloze wat gekend kan worden door de mens. Daarom dient Joh 1 ook zorgvuldig gelezen te worden. God is bv ook 'memoria' (kennis). God kan nooit omschreven worden. God is zowel eeuwig als 'God gebeurd'.

Geen idee waar dit over gaat, ik heb geen belangstelling voor psychologie. (bron wiki) De psychologie weet niks af van kennen, voelen en streven. Juist omdat zij een wetenschappelijke methode volgt. (bron wiki) Daar is niks mis mee, mensen gedragen zich doorgaans als dieren. Doch de mens heeft twee naturen: degene die uit de evolutie voortkomt, de Adam en Eva natuur. De goddelijke natuur is van een geheel andere orde. Dat is waar de smalle weg over gaat.

Het is idd een toestand van getuige-zijn , het getuige-zijn kan nooit verdwijnen. Het is tevens de presentie (ik ben) en de grondeloze grond van God. Wie God in het verborgene kent, kent ook alles wat geschapen is (de wereld).

Waar het 'ik' niet meer van mij is ben 'ik' geheel in mijzelf gekeerd: de zelf-zelf verhouding. Daar is geen enkel conflict omdat 'de wereld' daar niet is, daar leeft de ziel als een zelf......en is in die zelf-zelf verhouding dienstbaar aan de wereld maar niet langer meer in de wereld.

Mocht het je niet duidelijk zijn, ik heb die weg reeds genomen. Het hoopvolle is reeds verdwenen. Er is geen enkele hoop meer op een betere toekomst.