Hopper

Hetzelfde woord kent meerdere betekenissen, zo blijkt maar weer. Ergens van getuigen is een getuigenis afleggen. Getuigenis aannemen is iets geloven. Getuige-zijn is getuige zijn zonder enkel oordeel of maat. Het is doods, van ieder gevoel ontdaan. De getuige ziet 'wat is' zonder er de eigen subjectiviteit aan toe te voegen. Ga je het 'eigene' toevoegen dan ben je een subjectieve getuige en kan er een oordeel of maat-nemen aan toegevoegd worden.

Lees Mattheüs 16:25. "Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden." In de woorden van Jezus is er de optie om op enig moment je leven te verliezen. (Of het 'zelf' volgens sommige vertalingen) In mijn woorden: Zonder verlies van het eigene kan Waarheid zich niet te kennen geven. Het is het gaan van de smalle weg en de nauwe doorgang. Om de 'andere kant' te bereiken zal de mens op enige wijze het ravijn des doods moeten oversteken. Dat noemt men ook wel de mystieke dood

Het is het overwegen waard dat het zijn van getuige geen werkwoord is. Getuigenissen in de Bijbel kunnen waar zijn, maar daarmee nog niet waar voor jou.

Zonder verlies van het eigene kan Waarheid zich niet te kennen geven.

De Zoon is zelf die brug. Maar dat kan niet geweten worden zolang men met de benen in de fenomenale wereld staat.

De noumenale wereld in woorden uitdrukken is verschrikkelijk moeilijk. Ik heb mensen in het Koninkrijk Gods ontmoet waar ik niets van begreep. En nog niet. Dan raak ik in verwarring en begin ik weer fenomenaal te observeren. Niet alle vragen behoeven een antwoord, het is prettig als er zaken verborgen blijven.

Er is geen brug naar de overkant. Je zult de sprong in het ravijn moeten wagen en maar zien wat er van komt. De meesten kiezen voor zekerheid en blijven aan deze kant, waar ze de vaste grond van de zintuigelijke waarnemingen voelen. Martinus Nijhoff

Prima, ik heb er begrip voor als iemand ergens geen kennis van heeft.

Een brug is meestal een verhoging in het landschap, hetgeen een fenomenaal uitzicht kan verschaffen. Dat kan een hele goede reden zijn. Windmolenparken daarentegen zijn doorgaan het aanzien niet waard. Daarnaast heb ik geen kalenderverslaving, dus wat kan mij de tijdspanne schelen?

1. Al dit soort discussies stranden omdat het in de beantwoording nogal een verschil maakt of men vanuit de noumenale of de fenomenale wereld beantwoordt dan wel reageert. Als men mij vraagt: "Bestaat God?" , dan zal ik ontkennend antwoorden. Omdat ik er van uit ga dat de vraagstelling vanuit de fenomenale wereld gesteld wordt. Wetende dat het overgrote deel van de mensheid alleen de fenomenale wereld kent. (Het kennen ten dele: 1 Kor 13) 2. Het Koninkrijk Gods (het onderwerp van deze draad) is zowel fenomenaal als noumenaal. Lukas 17:20 vermeldt "Het Koninkrijk Gods komt niet met

Het is een logica dat het meervoudige (dualiteit) uit het enkelvoudige voortkomt en niet andersom. Waarmee de weg terug naar huis alleen naar het enkelvoudige kan leiden.

1. Zeker. Zonder verschillende interpretaties blijft alleen elkaar bevestigen over. 2. Waarheid is i.m.o. pre-existentieel en daarmee vrij van dynamiek. Het is de goddelijke essentie/wezenlijkheid zoals die was voor het begin en altijd zal zijn. Waar we spreken van dynamiek binnen de Godheid -bv memoria- doet het zich op andere wijze voor. In het spreken en beleven hier over als mens is er een voortdurende ontwikkeling. Waarmee Waarheid zich een verhouding aan meet met wat 'ontwikkelt' is. 3. Als jij schrijft 'met de komst' dan interpreteer ik dat als een toekomstig gebeuren.

Mensen praten nu eenmaal naar dat ze kennis hebben. Vergeef hen Heer, ze weten niet wat ze zeggen.

Op de thread betreffende Waarheid las ik dat je een andere interpretatie hebt over 'Waarheid' dan ik. Ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat er slechts één Waarheid is. Die Waarheid is Eén. En dat is niet het woord wat God dynamisch spreekt. Waarheid geeft zich -zoals gezegd- te kennen. Het openbaart zich als enkelvoudig zonder komma. Het Woord is een vervolg hierop, tevens enkelvoudig, maar mét komma. Het Koninkrijk kent geen komst, het is er immers reeds.

Aan beschrijvingen heb je niks. Wie is er ooit in Parijs terecht gekomen door een landkaart te bestuderen? Je moet de weg gáán.

Het is gemakkelijk om met de menigte mee te gaan, maar er is moed voor nodig om alleen te staan.

Niet iedere vraag behoeft een antwoord.

Zowel licht (In den beginne) als duisternis komen voort uit de liefhebbende Vader. Ik ben en ik ben-niet.

Het principe van vibratie gaat over energetische trillingen op allerlei niveaus. Mijn fysieke lichaam heeft zo ook een energetisch dubbellichaam. Het behoorde tot mijn weg om daar enige tijd geïnteresseerd in te zijn. Zo heb ik met klankschalen gewerkt en als het geluid zintuigelijk niet meer waarneembaar was er toch nog 'iets' in mij wat de vibraties van de klankschaal waarnam. Dit is al weer jaren terug en met de wijsheid achteraf weet ik dat de kenvermogendheid van de ziel toen reeds aan het ontwaken was. Zo kan ik nog meer anekdotes vertellen. Maar die zijn voor niemand interess

De universele wetten gaan over het 'uiterlijke domein'. Waar ik in mijn laatste reacties schreef over het 'innerlijk domein'. Dat maakt de hermetische principes niet ongeldig. Wie er mee bekend is, die weet dat bepaalde principes overstegen kunnen worden. Andere principes liggen vast. Het principe van vibratie bv ligt vast. Alles is in het uiterlijk domein in beweging. De leer van Jezus gaat over iets geheel anders. Het Zijn overstijgt zelfs het principe van vibratie ondanks dat deze vast ligt. De vastlegging is dan ook alleen geldig in het uiterlijk domein. Maar bv het

Aan schema's heb je niks. Zodra je begint te denken over Zijn dan ben je niet meer in het Zijn, maar in het voorgestelde Zijn. Het Zijn is de zelfervaring van de Zoon. In deze ervaring is geen enkel oordeel, maar ook geen enkele hebzucht. Iedere vorm van 'hebben' is op een gedachte toekomst gericht en onthoudt de mens van de zelfervaring van de Zoon. In deze zelfervaring is er geen enkele gerichtheid waar dan ook op. Dat is dan ook wat ik bedoel met "geen verhouding aan gaan met de wereld". Logisch, in de wereld liggen allerlei zaken welke de mens wil 'hebben'. Als bv iemand n

Nee, in het Zijn is geen enkele opdeling: het is een op dezelfde wijze zijn. Zodat het zijn eenheid behoudt en toch over hen die in de Zoon leven verdeeld is. Het menselijk denken denkt hiërarchisch en daarmee opdelend. Zie ook bv hoe de RKK hiërarchisch is opgedeeld. In de Vader en de Zoon is die hiërarchie niet aanwezig. God bewoont een ontoegankelijk licht staat er geschreven in 1 Tim.6:16, de Zoon is 'het licht der wereld'. Hetgeen betekent dat de Zoon zich 'in het licht' op een andere positie zich bevindt. Maar die is niet hiërarchisch onderverdeeld. En dit licht is ook n

Er zullen vast wel mensen zijn die het Koninkrijk Gods ongeoorloofd annexeren. Doch dat kan dan alleen als een overtuiging zijn. De meeste mensen leven per definitie in het veld der overtuigingen en je vindt allerlei overtuigingen op dit gebied. Het Koninkrijk Gods is nadrukkelijk geen overtuiging, net als Waarheid. Maar ook het begrip 'waarheid' wordt door velen geannexeerd. Juist omdat ze het (waarheid) willen hebben zal ze het nooit te kennen worden gegeven. Al deze zaken spelen zich volledig in het innerlijk af en vergt een bijkans onmenselijke bescheidenheid. Waarheid kan zich

Waar zou die zich moeten bevinden? Sinds ik Waarheid ken is Waarheid tevens wat mijn aandacht heeft. Het is verheugend om die Waarheid in andere mensen aan te treffen (Het Koninkrijk Gods).

Nee, dan begrijp je het verkeerd. De Vader heeft geen 'tegenover' zich en staat daarmee zelfs boven het Zijn. Maar de Vader heeft wel de grond van Zijn: Ik ben die ik ben. In het 'ik ben' hebben Vader en Zoon dezelfde natuur. De Vader is meer dan alleen het Zijn. De Vader kan zichzelf schenken, en kan zichzelf daarmee te kennen geven in de mystieke eenwording. De mens die 'de weg' gaat krijgt een blik achter de sluiers van het zintuigelijk waarneembare, maar we kunnen de Godheid nooit ten volle doorgronden. Doch in het Zijn is God aanwezig in deze wereld. Echter de onweten