Tomega

Als 'vooral' en 'in het bijzonder': Dubbel is, als formaliteiten niet worden gebruikt om traditie en tolerantie ruimte te geven, maar om een traditie van intolerantie ruimte te geven. Er waren eens twee jonge mannen en die beiden spuugden een meisje in het gezicht. beiden kwamen ze voor de rechter, en de een kreeg twee jaar gevangenisstraf en de ander een waarschuwing. En een politicus kwam, en die zei: we moeten spugen bij wet verbieden, en een politicus kwam en die zei: alleen die ene met straf, die moet het spugen afleren; en weer een ander politicus zei: wat een onzin

Welnee; de enkelvoudige moraal is helder, namelijk dat alle traditie en tolerantie wordt gekanaliseerd met formaliteiten en belemmeringen. Dubbel is, als deze formaliteiten en belemmeringen niet worden gebruikt voor het doel waarvoor zij zijn dienen, namelijk om traditie en tolerantie juist te kanaliseren en ruimte te geven; maar wel voor een ander doel, namelijk om een specifieke traditie van intolerantie ruimte te geven. Dat conflict van twee tradities werkt als een trilhaar in luchtweg of gehoorgang: elke ruimte van de tolerante wordt opgevuld door de intolerante. Je kunt ee

Dat is niet precies wat ik schrijf (en dus óók niet wat ik bedoel): Het onderpand IS de Heilige Geest. Dat lijkt me inderdaad precies wat je zegt, een onderpand bewerkt door de heilige Geest. De heilige Geest is de specifieke Kracht Gods die op Christus is gekomen, en die Hem vergezelde bij zijn omloop op aarde, waarvan Christus zegt: als ik verheerlijkt ben zal de Vader deze Geest op u zenden om u te versterken en indachtig te maken wat eerder is gezegd. Dat Christus zegt dat Hij eerst verheerlijkt moet worden bewijst dat de heilige Geest verbonden is met Hem, en ook dat

Dat geldt toch voor alle Bijbelboeken?! Even voor Kaasjeskruid: 1. Hij zegt het concreet in relatie tot het ouderlingschap, dus dat gaat over hoe hij het leest met betrekking tot hoe hij zich opstellen kan. 2. Hij zegt het concreet ten overstaan ook van jou, zodat hij hier beklemtoont - zeg ik - dat hij deze woorden van God wèl ter harte neemt, wat relevant is omdat jij nadrukkelijk kiest voor een niet ter harte nemen, waar je functioneel vertaalt dat wat wordt gezegd, geen andere bedoeling heeft dan dienstig te zijn aan de motieven, welke motieven dan vervolgens aan jou ter be

Dit is geen bewijs voor uitverkiezing. Als een persoon een stap richting God zet, gaat Gods Geest werken in die persoon en wordt die persoon naar God getrokken. Jacobus 4:8 laat dat zien: Nader tot God, dan zal Hij tot jou naderen. Reinig je handen, zondaars, en zuiver je hart, besluitelozen. De tekst bewijst zichzelf, geschreven te zijn. Christus zegt: maak je niet druk onder elkaar, want het is niet aan jullie. Want wie door God getrokken wordt, die komt tot mij. En wie niet door God getrokken wordt, die komt niet. Dit evangelie is sterk en krachtig en tweesnijdend. W

Twee bedelingen, twee testamenten, twee huizen, één norm: eerst in schaduwen en dan in werkelijkheid ! Hebreeën 3:5-8 En Mozes is wel getrouw geweest in geheel zijn huis, als een dienaar, tot getuiging der dingen, die daarna gesproken zouden worden; Maar Christus, als de Zoon over Zijn eigen huis; Wiens huis wij zijn, indien wij maar de vrijmoedigheid en den roem der hoop tot het einde toe vast behouden. Daarom, gelijk de Heilige Geest zegt: Heden, indien gij Zijn stem hoort, Zo verhardt uw harten niet, gelijk het geschied is in de verbittering, ten dage der verz

Kun je dit uitleggen? 1Samuel 13:14 De HEERE heeft Zich een man gezocht naar Zijn hart, en de HEERE heeft hem geboden een voorganger te zijn over Zijn volk, omdat gij niet gehouden hebt, wat u de HEERE geboden had. 1Koningen 15:3-5 En Abiam, de zoon van Rehabeam, wandelde in al de zonden zijns vaders, die hij voor hem gedaan had; en zijn hart was niet volkomen met den HEERE, zijn God, gelijk het hart van zijn vader David. Maar om Davids wil, gaf de HEERE, zijn God, hem een lamp in Jeruzalem, verwekkende zijn zoon na hem, en bevestigende Jeruzalem. Omdat Dav

- Wedergeboorte kan een misgeboorte blijken, anders waren er geen eersten die laatsten blijken te zijn. - Geloof kan een zwak geloof zijn. anders was er geen dwaling, verlijering en afval. - Jezus volgen kan te zwaar zijn, anders waren smalle weg, kleine deur, en oog van de naald, geen uitdrukkingen, - Jezus gehoorzamen is al onnatuurlijk, en kan buitengewoon lastig worden als er wolven komen in schaapskleren. - Wedergeboorte doet niets vanzelf al, zoals de gelijkenissen met rotsgrond, doornenstruiken en goede aarde aangeven. - De hulp van de heilige Geest kan tegengewerkt worden, om

Heidelbergse Catechismus, Zondag 22 Deze zondag hoort bij hoofdstuk 3: Van God den Heiligen Geest en onze Heiligmaking. Vraag 57 Wat troost geeft u de opstanding des vleses? Dat niet alleen mijn ziel na dit leven van stonde aan tot Christus, haar Hoofd, zal opgenomen worden , maar dat ook dit mijn vlees, door de kracht van Christus opgewekt zijnde, wederom met mijn ziel verenigd, en aan het heerlijk lichaam van Christus gelijkvormig zal worden.

Ik heb meer respect voor jouw mening, dan dat.

1. Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde. 2. En in Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon, onze Here; 3. die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria; 4. die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, neergedaald in de hel; 5. op de derde dag opgestaan uit de doden; 6. opgevaren naar de hemel, en zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader; 7. vandaar zal Hij komen om te oordelen de levenden en de doden. 8. Ik geloof in de Heilige Geest. 9. Ik geloof een heilige, algemene, christel

En opnieuw, dat is niet aan mij; maar aan jullie.

Het lijkt me inderdaad precies wat je zegt, een onderpand bewerkt door de heilige Geest. Dat geeft inderdaad zoals je zegt een uitzicht. Maar niet meer dan dat. Als je onfeilbaar bent, dan weet je dat. Als je volmaakt bent in de liefde dan weet je dat. Als je één bent met God dan weet je dat. Dat alles bewijst zonder enige twijfel, dat wat je hebt aan garantie niet iets van vervuld zijn is, maar iets van de toekomst. En de garantie is er wel, maar dat is uitsluitend door de kracht van de heilige Geest, die zich weer onderschikt aan jouw wil/vlees/ziel afhankelijk van wie je bent en wilt zijn e

Nee; dat is aan jou. Gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden. Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven; Alzo ook gijlieden, houdt het daarvoor dat gij wel der zonde dood zijt, maar Gode levende zijt in Christus Jezus, onzen Heere. Dat dan de zonde niet heerse in uw sterfelijk lichaam, om haar te gehoorzamen in de begeerlijkheden deszelven lichaams. En stelt uwe leden niet der zonde tot wapenen der ongerechtigheid; maar stelt uze

Dat is niet correct. Iemand die niet is bedeeld met haar op zijn hoofd, kan blij zijn met een pruik, maar dat is geenszins een roeping van God. Laat staan, als het gaat om openbare zonden. Terwijl elk lichaamsdeel dat tot zonde verleidt, beter was als het werd weggenomen. Seksualiteit als geheel is daarom onlosmakelijk verbonden met de zonde. Heel eenvoudig omdat alle begeerte die wordt opgewekt, pas vervulling vindt in haar vervulling; en niet in liefdewerken. Zou je in de begeerte gekomen, zoeken te ontsnappen uit de begeerte, om liefdewerken te doen, dan ben je sterker da

Dit leven is een leven in de dood, schrijf ik meermaals. Opstaan uit dit leven, is opstaan uit de dood. Hoe kan dit opstaan hieruit 'een proces zijn in dit leven'? Alleen door de overgave van dit leven; dat is inzien dat dit leven het leven niet is, is mogelijk doordat het ware Leven zich heeft aangediend. En dus klopt wat ik zei, dat dat inderdaad is wat jij leert. Toch?

Christus offer is waardeloos voor jou, als je het beschouwt als bevrijding van de normen van de liefde. Gepraat over Mozaïsche wetten die niet meer gelden zijn kennelijk valstrikken, zelfs voor geoefende bijbellezers als jij. Want er zijn drie verschillende niveaus van vervulling: 1. Als schaduw van heiliging en reiniging, welk element volmaakt is vervuld door Christus; 2. Als schaduw van de norm en de wil van God, welk element een voorbeeld geeft voor het vlees van een werkelijkheid in Christus naar de geest; 3. Als schaduw van de kennis van goed en kwaad, welke schaduw in de l

Je zit in een valstrik. De liefde is het grote gebod. Dat is: eerst God, en daarna de naaste en jezelf. Heel de Wet en de profeten hangt aan deze twee geboden. Hangen aan, dat is: ze zijn erop gestoeld en ze vloeien eruit voort, hoewel ze naar de letter niet ver genoeg gaan, en naar de norm onhoudbaar zijn. Dat is waarom de wet is vervuld door Christus, zodat wij met een schone lei, in vrijwilligheid, alleen geoordeeld worden op wat wij oprecht van harte zoeken, en niet langer op wat wij (tegen onze wil of in berouw) hebben gedaan en nog doen. De wet en de profeten er va

Hoe kun je dat nu zo zeggen; is het verval dan zo algemeen verbreid? Die wordt niet naar de wet geoordeeld, die in de liefde zijn. Voor mensen die Christus aannemen is de wet volkomen geldig ! Namelijk als richtlijn en kennisbron van ellende en dankbaarheid, en van zonde en zegen, en van liefde en liefdeloosheid. Maar niet naar vrees en beven voor en sanctie; maar naar vrijheid in vrijwilligheid, want in Christus hebben wij de wet volkomen en volmaakt vervuld. Dat wij die vervuld hebben in Christus, wil niet zeggen, dat wij ons van de norm af mogen keren! Wat een dwaasheid

Ja, dat begrijp ik wel. Niet dat je ook maar iets inhoudelijks brengt, maar opstanding uit de doden beschouwen als proces in dit leven, is inderdaad wat jij leert.

Romeinen 2:12 Want zovelen, als er zonder wet gezondigd hebben, zullen ook zonder wet verloren gaan. Hoe dacht jij te kunnen zondigen zonder wet? Dacht je dat alle ongelovigen gered worden, en alle kinderen van God onnodig geplaagd? Door dus de wet van God, die jij volkomen hebt gehouden, dankzij je losser Christus, te verwerpen als norm, acht je het offer van Christus voor jou niet van nut, en betoon je jezelf niet de liefde van Christus waardig te willen zijn, deze niet naar je gemoed in vrijheid na te willen leven. Dat is een keuze en als het formeel wordt, ook een mo

Inlijsten deze tekst en boven je bed hangen. Het is een prachtig anekdotisch bewijs van jouw inleggen en lezen van tegenstellingen, die in de tekst niet staan. En op een dag ga je zien: Want zonder wet bestaat geen zonde, en geen liefde en geen kennis van God. Zonder kennis van God, wens je alle mensen het goede toe in hun eigen ogen, en wat ze er zelf beter van worden. Wie God is, daar heb je geen norm meer voor. Maar; de wet is daartoe gekomen, opdat de zonde vermeerderd wordt. Er is dus een nut en een voordeel van de wet, en die ken je ook: je leert er je ellende d

Projecteer jij nu jouw "ík heb geschreven wat ik geschreven heb" op "ho gegrapha gegrapha" van Pontius Pilatus? Dat ik je even spelenderwijs van je voetstuk trok, was op inhoudelijke en gemotiveerde gronden, terwijl jij met je antwoord opnieuw voor jezelf geen inhoudelijke norm als maatstaf neemt, of zelfs nodig acht. Hoe zou je de splinter bij anderen waarnemen, die eigen waarheden projecteren in de bijbel, waar je zelf een balk van inhoudloosheid in zelfreflectie hanteert? Ik zeg niet dat ik je inzichten niet waardeer, maar ik zeg wat ik heb gezegd met .

Niet belediging, maar onsmakelijk respectloos vermaak waarmee de kinderen worden vergiftigd, als je bedenkt dat kinderen dit soort humor als grappig en vermakelijk gaan beschouwen. Moreel gezien is heel het Sinterklaasfeest spotten met Gods heiligheid, als je bedenkt dat er massaal, en met media-support, wordt gelogen tegen kleine kinderen. Materieel gezien is elk gekruisigd beeldje spotten met wie Christus is, als je bedenkt dat Christus ondertussen in de hemel alle macht en heerlijkheid heeft. Formeel gezien is spot drijven met het 'kruisig 'em!' een zaak tussen de spott

Arrogante kwast die je bent ; je had met net zoveel moeite kunnen schrijven: dan had je niet begrepen wat ik bedoelde. je schreef: Dus is jouw voorstelling: eerst wedergeboorte, waarmee de opstanding als proces start, en daarna de voltooiing van die opstanding, in een opstanding die net zo reëel is als die van Christus zelf, waarbij je nog open laat wanneer die opstandingsvoltooiing een verheerlijkt lichaam geeft. Wat jij schrijft, is dus tamelijk ondoorzichtig, doordat jij opstanding noemt, wat Christus zelf het Koninkrijk van God noemt. Dat is geen opstanding, maar het zoekend