Tomega

Het is al 2018, en nog heeft een bijbel uit 1618 toevoegende waarde voor jou. -Jezus zei: "De waarheid zal u vrijmaken" -De Joden zeiden: "Hoe kun je zeggen vrijmaken; wij hebben nog nooit iemand gediend!" En dan is nu jouw punt dat Jezus hier had moeten zeggen: welwaar, u bent wèl slaaf geweest / in een diensthuis geweest! Vind je dat erg plausibel? Het tegen-antwoord gaat dan zijn: "Nou, èn; dat geldt nu toch niet meer!" met als effect wat we op dit forum steeds zien, dat je het ineens over iets anders hebt. Gewoon off-topic en bovendien wordt Jezus dan tegenstrijdig, want als

En in plaats van dat Jezus zijn hele oratie dan begint met iets als "Zijt Gij vergeten, den uittocht uit Egypte..." of iets dergelijks komt er een verhaal dat iedereen slaaf is van zijn zonden etc... Wat daar gebeurt is hoogst onwaarschijnlijk. Een mogelijke verklaring is dat het hele verhaal verzonnen is door een christen die niet van Joodse afkomst was en daarom niet goed op de hoogte van de Joodse gebruiken en dit bedacht heeft om Jezus een kapstok te geven om wat uitspraken te doen. Dat een Jood zich niet bewust is van het feit dat zijn volk in slavernij geleefd heeft is nauwel

Leeg Mullog, wat je hier brengt is lucht en leegte. Was het maar ijdel, dan had het toonbare waarde en weegbaarheid. Maar nu is het niets; niet getuigend van inspanningen die tevergeefs blijken, maar van gebroken klanken uit een hol vat.

Als Paulus onschuldig is, dan bezondigt hij zich niet aan het vereten en bijten en ergeren, maar geeft hij aan toorn de ruimte. Er treedt bij alle geloof aberratie op aan de randen en bij alle geloof zijn er aberratie-effecten als je iets uit het geloof beoordeeld. Maar dat belet niet het scherpstellen op de realiteit die wordt geplaatst en beschenen. Wat jij erover zegt is je eigen als-dan constructie; daar sta ik buiten. O.K. denk mee: a. actie: juk van dienstbaarheid opleggen dat de vrijheid wegneemt. reactie: wens van laten castreren, terwijl het juk niet is weggenomen.

Je zegt hier zelf dat je niet in Paulus (zijn onschuld) gelooft. Dat lijkt me voor hier voldoende relevant als ongeloof. Dat de wijze waarop jij met de bijbel omgaat in mijn optiek niet past bij gelovigen, is natuurlijk mijn eigen perceptie, maar wel gestoeld op het beeld dat jij oproept. Sorry, als dat ten onrechte was, het woordje 'als' kun je dan lezen als 'en': ongelovigen en jij. Hoezo woordspel? Met anastatountes? Wil je werkelijk een woordspel, dan is er de lijn van het gevoelen dat bij de gemeente goed is, en de dwaling die bij de gemeente zichzelf zal buitensnijden: wat gesned

Ontstaan uit God. En geaccepteerd in het Christendom. Je eerste versie was zuiverder. De heilige Geest heeft schrijvers geïnspireerd. Wat je dan vervolgens kunt, is toetsen wat geschreven is en daarvan erkennen dat het uit God is. En de kern is daarvan dat God ook doet schrijven zonder concilies en institutionele bouwwerken. Hij doet dat op Eigen gezag door de Geest. En dat maakt ook dat de kerk zelf erkent dat het Gods onfeilbaar woord is. Reden waarom de kerk die bevestigt, ook heel erg moet oppassen om wat het heeft bevestigd, niet weer te verwaarlozen.. En je begrip bijbelisme, sorry

In al die gevallen schrijft Paulus aan de mensen die worden geplaagd of geërgerd. Hij spreekt dan iemand en zelfs een engel die ze van het evangelie afbrengen nog als vervloekt geldt. het is opnieuw een prachtig praktijkvoorbeeld: oud: Indien u iemand een Evangelie verkondigt, buiten hetgeen gij ontvangen hebt, die zij vervloekt. nieuw: wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat ik u heb verkondigt - hij is vervloekt! Je kunt echt met 2018-Nederlands zien hoe de tekst is aangepast aan een intolerantie die aan de huidige kerk wordt toegerekend. Want van een ander evangelie,

Dat zeg ik dus niet. De logica achter deze conclusie mag je overigens wel wat verder uitdiepen als je wenst dat mensen je gedachtegang kunnen volgen. Jij zegt: 1. De verschillende bijbelboeken zijn geschreven door door God geïnspireerde mensen, en 2. de bijbel is door de christelijke Kerk samengesteld die weer geleid werd door de Heilige Geest in die keuze. Hieruit volgt dat de kerk de bijbel ontvangen heeft van God. Reden ook waarom de kerk die bevestigt, ook heel erg moet oppassen om wat het heeft bevestigd, niet weer verwaarloost..

Hoe onzeker is het dat Paulus de schadetoebrengers op afstand wilde zetten? Wat precies zou een castratieverwensing daarin nuttig of behulpzaam zijn? Waarom lees je liever een bestaande term die nergens op slaat, dan de werkelijkheid die er ook staat? Ok, maar wat zegt dat? Dat de kerk net zo de bijbel heeft samengesteld als Erasmus het Grieks samenstelde? Dat past. Of dat daarmee aantoonbaar de bijbel niet vanuit de kerk is gekomen, maar slechts door de kerk is bevestigd? Dat past ook. Maar daarmee zeg je dan wel dat de kerk niet de bijbel heeft voortgebracht. Reden waarom de k

Uit God en niet uit wat anders.

Want in literatuur onbekend? Oude testament en Grieks? Precies passen? I rest my case! Prachtig voorbeeld van het heerszuchtige van de ongelovigen over een materie waar ze de ballen verstand van hebben. Dat zou best goed kunnen gaan, als er iets is van respect of ontzag of eerbied, ware het niet dat ook gewoon het benodigde inzicht ontbreekt. Je geeft hier een voorbeeld hoe na verloop van tijd de bijbel een toneelboek wordt als de overgebleven boeken toneelstukken zijn. En zo wordt de bijbel goddeloos als de wereld goddeloos wordt. Goed beschouwd moeten we dankbaar zijn voor je openheid. Bed

Zo is het precies. Leerzaam aan het ontdekken dat je iets niet weet, is dat je er niet meer mee kunt rekenen dat je het wel weet. Er is daarom altijd onzekerheid over de exacte bedoeling. Inderdaad. Dus je kunt op dezelfde voet met het oude grieks ook niet meer in overleg met een nieuwe griek. je komt daarvoor gewoon te kort. Wat je zegt over klokken en klepels en charlatans die getuigen deze gehoord te hebben, heeft altijd nog een afstemming van je gehoor en een toetsing van het gehoorde nodig. Hoe kun jij beoordelen of de term charlatan passend is, als jij de klok niet bij de oren

Zeker! Nou èn? Lees en leer hoe het zit met de context van doel en tijd en gewenste effecten en stel jezelf de vraag wat je ermee bewijzen wilt. De eerste alinea hierboven is weer wartaal. Het onderwerp is de Latijnse bijbel van Erasmus. Erasmus schreef geen Grieks boek, maar een boek in het Latijn. Erasmus schreef geen textus receptus. Erasmus had wel succes vanuit een onverwachte kant, reden waarom dat punt en die insteek ook belangrijker werd om nader uit te werken. Alles wat jij hier zegt over Erasmus die Grieks maar zelf schrijft en stukken invoegt is tenden

Nee. Of liever: ja, dat begrijp je goed. Als je het serieus neemt. Het begrip 'leesbaar' nu, betekent dat het lekker loopt. Het begrip 'leesbaar' in de zin die je ziet bij elke toets Frans of Duits of Engels gaat uit van een zo dicht mogelijk naderen wat er in de brontaal staat. Dat geeft per definitie fricties en geforceerdheid en een bepaalde ruimte tussen wat er staat en wat er wordt begrepen, en ondertussen wat er is bedoeld. De taal biedt een raster met een open ruimte, dat niet ingevuld moet worden, maar zodanig zuiver vertaald, dat het kan gelden als weergave van de concrete tekst, die

1. Er is geen enkel beletsel om met de aanwezige kennis het taalkleed op te frissen. Maar; daarvoor moet eerst de vertaalwetenschap erop gericht zijn om te erkennen dat jargon behoort bij elk vakgebied en dat lhet niet gaat om elesbare producten, maar een zo getrouw en zo precies en zo navolgbaar mogelijke weergave van de waarheid. Dat zo'n integere conscientieus gericht op een haast heilige omgang met de oorspronkelijke tekst niet gebeurt is raar, want er rust geen verbod op. 2. De twee argumenten zijn niet bedoeld om elkaar uit te schakelen., Dus dat het volokomen vorbij gaan aan dat argum

Hoi, Je hebt gelijk. Maar dat is geen zaak meer van de vertaling, aangezien die immers al gemaakt was 400 jaar geleden. Maar een zaak van beoordeling wat de woorden van vierhonderd jaar geleden nu betekenen. Dat is geen vertaling, maar een aangepast taalkleed. Want: Als zo dicht mogelijk is benaderd wat in de oorspronkelijke tekst wordt bedoeld, dan is een verandering van de doeltaal in 400 jaar geen zaak van vertaling, maar van een aangepast taalkleed. Dat is een wezenlijk andere zaak. Door nu opnieuw te gaan vertalen, lever je iets in van de kennis die in die vierhonderd jaar

Je weet niet wat in de oorspronkelijke taal bedoeld is. Je moet het doen met wat er staat. De Nederlandse taal van 400 jaar geleden geeft absoluut geen andere bedoeling dan de taal van nu. Maar het taalkleed verschilt een weinig. Nee, dat is niet onzinnig. Wat wel onzinnig is, is dat jij het onzinnig verklaard omdat er van een wederkerend werkwoord gebruik wordt gemaakt terwijl dat gewoon, normaal standaard Nederlands is. Ga op een studentenvereniging of zo. Je bent naar school geweest! Begrijpend lezen leert je hier dat het wederkerig werkwoord behoorlijk o

Verbaasd me dat een moderator niet heeft ingegrepen Want je zou toch denken dat Trajecto wist: In de middeleeuwen werd voor Utrecht Traiectum als plaatsnaam gebruikt.

Als je continu muggen zit te ziften en kamelen door te slikken, hoe zouden we dan iets inhoudelijks in redelijke proporties kunnen bespreken? Laten we even terug bladeren: -Erasmus schreef helemaal geen Griekse tekst, maar Latijn. Je komt geveinsd en onoprecht over als je zegt dat Erasmus gist en Latijn heeft terugvertaald. Ik weet dat en jij weet dat, en wie nog meer dat weten wij niet. Dus zeg ik: -Erasmus schreef helemaal geen Griekse tekst, maar Latijn. Wat zeg ik hier? Erasmus schreef helemaal geen Griekse tekst. Jij maakt daarvan dat hij helemaal geen Gri

Je zegt dus, dat als een uitdrukking wordt vertaald (en dat moet wel want er zijn weinig mensen die Grieks of Latijn lezen) dan is er geen behoefte om de uitdrukking te verklaren of te laten staan (waarom zou je de uitdrukking vertalen als je hem niet wilt laten staan of verklaren) maar je moet hem vertalen vertalen omdat anders de vertaling niet compleet is. Dus je schrijft dat een tekst vertaald moet worden. Dat snapt een kind. Daar gaat het hele topic over. Je geesten werken je tegen. Drie maal is scheepsrecht: Een te vertalen uitdrukking is onbegrijpelijk. [zij zouden afgesned

Je speelt spelletjes. Jij en ik weten heel goed hoe goed Erasmus' Grieks was. Maar het authentiek Grieks was geen doel van wat hij schreef. Zijn textus receptus was in die zin absoluut geen Textus Receptus. Maar gewoon een betere versie van de bijbel in het Latijn. Een verbeterde en herziene versie van de toen bestaande bijbel. Het Grieks diende alleen om te laten zien wat de kwaliteitsverbetering was van het Latijn ten opzichte van het alsdan al bestaande Latijn. Ik zal voor degenen die je graag willen narekenen een linkje plaatsen: https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/1021/

Jammer. Sprak je nou maar eens een keer niet vanuit, maar met kennis.

Misschien moet je deze zin eens goed teruglezen. Nee; jij moet hem teruglezen. En ik zal hem nog een keer voor je ontleden: - Als een uitdrukking wordt vertaald, (dus de uitdrukking, in de moderne zienswijze) - dan is nu niet de behoefte om die uitdrukking te verklaren of gewoon te laten staan, (kan niet blijven staan of worden verklaard) - maar de zorgvuldigheid eist nu dat er een vertaling wordt gemaakt.(maar móét worden vertaald) (om nog als zorgvuldige vertaling te kunnen kwalificeren). Gezien dat ik nog geen aanzegging heb gehad, noch door de bliksem ben getro

Niemand vraagt van je om geschoold letterkundige of een geoefend begrijpend lezer te zijn. Maak er iets van of stel een vraag. Niemand vraagt van je om anderen examens af te leggen. Breng in wat je hebt te zeggen. Als je wat inhoudelijks hebt te zeggen. Je praat niet vanuit wetenschap, maar vanuit een concreet paradigma in tegenstand. Erg onwetenschappelijk. Erg subjectief. -Erasmus schreef helemaal geen Griekse tekst, maar Latijn. -Erasmus heeft meerdere versies gemaakt met voortschrijdende inzichten. -Erasmus werkte met de Byzantijnse teksten en was buitengewoon kriti

De kern is ten eerste de status van de overgeleverde grondteksten, en ten tweede de normatieve verwerping of aanneming van grondteksten als geheel, en ten derde de zorgvuldigheid bij de vertaling. Het eerste is een vraag van wat God heeft gegeven aan de kerk, en is derhalve een zaak voor geestelijken. Het tweede punt gaat over aanpassingen of dwalingen die in een tekst staan en derhalve de tekst als geheel normatief verwerpelijk maken, en dit is een zaak van geestelijken. En ten derde gaat het om zorgvuldigheid, welk begrip nu iets anders betekent dan vroeger. Als een uitdrukking wordt vertaal