Tomega

Nee; dat ligt denk ik net iets anders. Mijn fout. Ware wetenschap richt zich op kennis en waarheid. Maar waar kennis en waarheid stelselmatig worden verloochend, daar is wetenschap geen wetenschap meer, maar een leer en een dogmatisch apparaat. Dat is precies hetzelfde als verschillende denominaties in het geloof. Want geloof en wetenschap zijn niet te scheiden. En de werkelijkheid beweegt zich langs lijnen van verschillende heersende leerstelligheden en geloof. Waardoor ons primitieve beeld van gelovige middeleuwen en een wetend heden, totaal omvergetrokken blijkt te moeten worden en juist in

Wie voldoende vis in zijn mandje heeft, en een kruikje bij de hand en in rust gaat de weg van het zeker weten, wat in de naam van vrede en welzijn doet die persoon dan te vissen op een randje? Dat vind ik net zo immoreel als stiekem de kinderen van ongelovigen willen bekeren. Zoek liever de volwassenen op en bekeer hen. Dat zou de weg zijn van de heilige Geest. Want wie gaat een donkere grot binnen en schijnt heel voorzichtig langs de randen en niet recht op het hart van de donkerte, uit angst dat er een beer op hem af komt? Ik zeg je dat de mens dat doet, maar dat de beer juist daarom uit het

Gebabbelflap van wetenschap hebben we niet nodig voor de waarheid. God stelt er eer in om te worden geassocieerd met waarheid en met recht en eerbied voor leven en liefde en schepping en met openheid van communicatie. God is een God van Verlichting. Dat is dus eenduidg een hoofrouteverhaal onder besliste afwijzing van bewuste of minder bewuste beheersingssystemen van traditie, mystiek, gevoel, emotie, welbevinding, harmoniemodellen, knuffelculturen, wettenbouwsels en ga zo maar door. Maar wel met een onderlinge zorg tot opbouw van wat recht en waarheid en barmhartigheid is en zulks ook be

Uw wil geschiede is het toch? Ook de Heilige Geest heeft een eigen wil: En de mens ook. Als God kan worden getergd zodat Hij zijn gelaat afwendt, dan geldt ook voor de heilige Geest. Als de mens zegt, mijn eigen wil geschiede, dan kan hij dat waarmaken en de heilige Geest bedroeven en de heilige Geest lasteren. We zitte hier op een randje waar leerstellingen ingrijpen, maar de waarheid wordt er niet anders van.

Er is een moment van aangrijpen, en een moment van zien. (onzichtbaar zaad) En er is een moment van zien en een moment van bewegen. (ontkiemen) En er is een moment van bewegen en een moment van erkennen. (groeien) En er is een moment van erkennen en een moment van belijden. (opkomen) En er is een moment van belijden, en een moment van loskomen van iedereen om je heen. (tot een eigen boom worden) En er is een moment van loskomen en een moment van vastheid in God. (vruchten groeien) En er is een moment van vastheid in God en een moment van vrijuit doen wat God in je oor flui

Ik hoop dat de vraag retorisch is, want ik weet niet wat je concreet bedoelt.

Heeft God een eigen wil als Hij zijn gelaat afwendt?

Werkt dit een beetje als geloof verzet bergen? Ja, ik denk dat die erkenning inderdaad bergen verzet. Want dan wordt je voorzichtig met wat heilige Geest in anderen is. Die wil je zeker niet lasteren. Maar dat kan in het vlees een zwak vuurtje zijn, omdat dat vlees net is onderworpen aan de vloek van de zonde en benauwing en door God geleid op wegen om te beproeven hoe het zit met die andere vlammetjes die door het vlees menen heel sterk te zijn. Mattheüs 9:36-38 En Hij, de scharen ziende, werd innerlijk met ontferming bewogen over hen, omdat zij vermoeid en verstrooid waren, g

Dat vind ik een voorbeeld van onnodig inbrengen van meer woorden. Hoe kun je het woord "persoon" gebruiken als je niet weet wat "persoon" precies is? Dan is persoon en kracht hetzelfde, alleen door een ander woord te kiezen creëer je een afstand tot degenen die een ander woord kiezen. Dus dan zou ik vragen naar je schriftbewijs.

De heilige Geest is een kracht die werkt in de ziel. De kennis van goed en kwaad kan de ziel kiezen. Doordat God de mens als goden heeft gemaakt, mag de ziel kiezen, zelfs tegen God. Saul bijvoorbeeld werd sterk gedreven door de heilige Geest, maar ook door andere geesten. David bijvoorbeeld was een rots van geloof en d eheilige Geest blijf hem maar drijven. Maar niettemin had David voortdurend sturing en vermaning nodig en het Woord van God. Kon de heilige Geest dan toen even niets? Nee; de Geest kan ALLES, zelfs de stenen kunnen tot kinderen Gods worden, maar de mens heeft zóveel rijkdom aan

De Geest is geen woord maar kracht. Als de kracht jou drijft om de waarheid te zoeken, dan zul je die zoeken. Wie zoekt wat hij zeer begeert, zal geen hoeken en gaten uitsluiten en geen middelen onbenut laten. Maar ook een kind zal zijn kwijtgeraakte vader niet zoeken via de man waarvoor zijn vader hem gewaarschuwd heeftm en dringend toegesproken: pas op zoon; die man die probeert en zet alles in om je vader te doden maar zal zich misschien wel presenteren als mijn helper en liefhebber. En ook jou mijn zoon, zoekt hij te doden of in zijn misleidende netten en strikken te vangen. Wees gewaar

1 Corinthiërs 14:27-32 En zo iemand een vreemde taal spreekt, dat het door twee, of ten meeste drie geschiede, en bij beurte; en dat een het uitlegge. Maar indien er geen uitlegger is, dat hij zwijge in de Gemeente; doch dat hij tot zichzelven spreke, en tot God. En dat twee of drie profeten spreken, en dat de anderen oordelen. Doch indien een ander, die er zit, iets geopenbaard is, dat de eerste zwijge. Want gij kunt allen, de een na den ander profeteren, opdat zij allen leren, en allen getroost worden. En de geesten der profeten zijn den profeten onderworpen.

Misschien heb je gewoon gelijk. Maar als je dat denkt, zou je dan zelf ook niet vinden dat het spreken van paranoia / pseude-religie / duivel-extreemheid, niet erg meewerkt tot het schijnen van jouw licht op wat zich zo eenvoudig aanbiedt? Hoe lang gaat dat al zo?

Duidelijk. Mee eens. En zolang als dat gekruisigde vlees onderdeel is van jouw leven, is er een strijd en een werkzaamheid, waardoor het "weest heilig wat God is heilig", een motor heeft en ook een tegenwerker, en een balans waarbij je altijd nuchter en waakzaam moet zijn en werkzaam, want het vlees is van nature de overheerser van de Geest. En de Geest is van nature een vuur dat het vlees kan louteren door vuur, maar ook door het vlees kan worden geknecht of verleid of meegetrokken op wegen van rust of gearriveerdheid. Los van leerstelligheden, krijg ik niet de indruk dat je van dat laatste o

Geen idee. Bedoel je de belofte of de schade wegnemen? Beide is plosklaps. Maar de belofte is het moment van herstel van de relatie, en die gaat aan het herstel van het vlees en van de schepping vooraf. Herstelmoment van de relatie - Johannes 6:28-33 - zondelast is weg en het vlees persona non grata - een kruisweg Zij zeiden dan tot Hem: Wat zullen wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken? Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, Dien Hij gezonden heeft. (..) Mozes heeft u niet gegeven het brood uit den hemel; maar Mijn Vader geeft u

Sorry, je suggereert zaken die buiten mijn gezichtsveld liggen. Er is in deze draad geen verschil van inzicht over wat er wordt verstaan onder de hoop die we hebben. Dat is geen hoop op beperking van schade, maar een hoop op de belofte die alle schade wegneemt. In die hoop zijn we volgens mij één. De 'schade' is wat God op onze weg legt ter beproeving en verzoeking en ten gevolge van wat wij of onze voorouders of de mensen van de wereld voor ons toebereid hebben door geloof c.q. ongeloof. Daarin staan wij allemaal gelijk als willekeurige kreupelen, lammen, blinden, verzienden. Taste

Dank je voor je beeld op je tuin. Ik herken mijn tuin er niet in. Als je werkt, wil dat niet zeggen dat je je heil maakt of verdient. Maar je werkt wel. En er komen vruchten in jouw tuin maar ook als je uit je tuin en in de wereld trekt. Wat jij doet, komt door de Geest. Maar bij dat doen kun je verslappen, verzaken. verstieren, verdroeven, verderven, verdwalen, verzakken, verdrogen, verzinken, verdrinken. En dan zeg jij terecht: nee dat kan niet. En dan zeg ik nog meer terecht: dat kan niet kunnen dankzij de Geest die jou ook aanspoort en getuigt van jouw geloof, welk geloof

Elk verschil van een daadwerkelijke leer geeft een beslismoment en een wrikstok, en een fundament waaraan eigenschappen en doorwerkingen en gevolgen wetmatig zijn gekoppeld, tot veroordeling van het verschil. Maar wil je met recht een oordeel hebben over een leer, dan met je die leer naast jouw leer leggen, en kijken hoe dat ene puntje zich verhoudt tot een leer, en die leer zich verhoudt tot jouw leer. Want waar verborgenheden verschillend aan de oppervlakte komen en verschillend doorwerken in verschillende situaties of leerregels, daar loop je het risico dat de vruchten er alleen toe doen. I

Dat is jouw idee en jouw perspectief. Jij staat aan de andere kant van een schutting en kijkt bij mij in de tuin. Door deze opmerking is het alsof je niet over de schutting heenkijkt en je oriënteert, maar alsof je door een klein gaatje kijkt. Het gaatje in de schutting geeft een helder maar vertekend beeld. En dat wordt veroorzaakt doordat je kijkt met een lens of een focus. Benoem je lens, en je kunt hem scherp stellen. Vergeet je lens en je krijgt vervorming en vertekening en vervreemding en ontkoppeling. Dus wat wil je zeggen? Hoe ziet jouw tuin eruit? Wil je zeggen dat wij rusten en

Waarom vraag je dat?

Als God rust geeft en Rust geeft, is het fijn om in de rust te rusten. Die rust is ons genoeg. Maar die rust rol je uit als je de Rust die is voorzegd ontkoppeld van de rust die je belijdt te hebben, Want de genade van God geeft je genoeg om te dragen. Maar de Heerlijkhedi van God belooft méér, en dat is de RUST die komen gaat in de opstanding. Daarom is het dat de tien geboden niet mogen worden gedecimeerd tot een negen gebodenleer waarvan één is vervuld. Bedenk dat het zuurdesem er is, maar ook in twee soorten: de goede kant op en de kwade kant op. Het instellen van de zondag was winst voor

Volgens jou niet, volgens mij gaat het hier wel degelijk over hetzelfde. Er blijft dan een rust over voor het volk Gods. Want die ingegaan is in zijn rust, heeft zelf ook van zijn werken gerust, gelijk God van de Zijne. Laat ons dan ons benaarstigen, om in die rust in te gaan; opdat niet iemand in hetzelfde voorbeeld der ongelovigheid valle. (Heb.4:9-11) Heel Hebreeën 4 handelt over deze kwestie. Het is de rust van het geloof waar hier op gedoeld wordt. Alleen in die rust kunnen wij ons gaan inspannen om doelen te bereiken. Eenmaal bekeerd kunnen wij kunnen niet op onze

Dat is geen drie-eenheid, maar een omni-eenheid. Dan had God net zo goed dat eeuwige verterende vuur kunnen blijven die Hij van oudsher was. Dat is geen veelheid van zielen, maar een enig God. En wat je zegt is geen antwoord, want ik heb niet gezegd dat God een baas heeft. Maar God is de baas.

Dit is een draad, waarin het niet gaat over de sabbatsrust. Dus jouw tegenstelling dat ik zeg 'wij zijn niet de rust ingegaan' tegenover jouw 'wij zijn wel de rust ingegaan', klopt niet. Ik had het over de sabbatsrust; deze voorspiegelt de Rust die komt als de mens en God rusten van het scheppingswerk ten aanzien van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Dan heeft ook de mens in Christus door God een scheppingswerk volbracht. Of je kunt het ook technisch juister nemen, dat alsdan de mens als nieuwe schepping in de nieuwe hemel en aarde klaar is. Dat is een moment waarin mens en Christus samen

Daar vergis jij je lelijk in Liefde heeft geen baas maar werkt samen in harmonie 1. Uh, ik maakte een grapje; maar ik vergis me niet. Ik zei namelijk: Dat gaat dus alleen over wat wel of niet een koninklijk gebod is. (Jacobus 2:8) Naar aanleiding van de opstand tegen het gezag van de koning door Koningin Vasthi, zegt Esther 1:19-22: Indien het den koning goeddunkt, dat een koninklijk gebod van hem uitga, hetwelk geschreven worde in de wetten der Perzen en Meden, en dat men het niet overtrede: dat Vasthi niet inga voor het aangezicht van den koning Ahasveros, en de