Fundamenteel

Die draagt inderdaad wel indirect bij aan kinderslavernij. Een slavernij die gewoon volstrekt vermijdbaar is, door alleen volwassen werknemers aan te nemen en die fatsoenlijk te betalen voor hun werk. Zo moeilijk is dat niet, maar je moet het wel wíllen. Nu zullen heus niet alle gebruikers van mobieltjes onder het oordeel vallen daarom, maar het is wel iets om bij stil te staan. We hebben geheel uit vrije wil als mensheid een wereld gecreëerd waarin het heel normaal is geworden dat allerlei luxe-artikelen (!) door kinderen en uitgebuite volwassenen worden gemaakt en zelfs hier en daar ronduit door (kind)slaven. Waarin maar weinig producten nog op echt rechtvaardige, duurzame wijze gemaakt zijn en we juist ons van die producten het meest afhankelijk maken voor onze leefwijzen. Maar ga er maar niet vanuit dat God daarin zomaar zal meegaan, dat Hij het allemaal wel goedkeurt omwille van ons comfort en onze gemoedsrust. Zijn wegen zijn niet onze wegen, ook als dat ons totaal niet zou uitkomen.
Bedenk wel dat als een product fijn goedkoop is, iemand anders de rest van de prijs betaald.

Kan een transman dan kinderen verwekken? Kan een transvrouw dan kinderen baren? Naar mijn weten kunnen beiden dat niet, omdat beiden standaard onvruchtbaar zijn na de transitie. Een transvrouw ontvangt bijvoorbeeld ook geen baarmoeder. Er is dus mijns inziens sowieso geen sprake van een volledige verandering van geslacht. Je kan een trans alle lichamelijke kenmerken van het gewenste geslacht geven en volstoppen met hormonen om het lichaam te forceren zich naar het andere geslacht te gedragen, maar deze kenmerken zullen niet ten volle functioneren naar hun aard. Dat hoeft misschien geen probleem te zijn voor de trans en zijn of haar omgeving, maar een volledige transitie is het dus niet.
Wat @Fundamenteel hier schrijft is natuurlijk een karikatuur, maar toch is het een interessant gedachtenexperiment. Allereerst bestaan er al honderdduizenden jaren geen verschillende mensenrassen meer, dus je kunt inderdaad niet van ras veranderen zonder een totaal andere primaat te worden. Maar stel dat je als blanke van jongs af aan in een zwarte gemeenschap opgroeit, in hoeverre kun je je dan identificeren als zwarte? Je spreekt immers hun taal, bent volledig geïntegreerd in hun cultuur, hangt hun levensbeschouwing aan en wordt wellicht ook met de nek aangekeken door omringende blanke gemeenschappen, maar je hebt alleen geen zwarte huidskleur. Stel dat je vervolgens in de toekomst operatief je een zwarte huidskleur zou kunnen laten aanmeten, ben je dan alsnog een volledige transzwarte? En zou zo'n mogelijkheid gewenst zijn?

Is het niet beter naar de slavernij van het heden te kijken, dan naar een verleden waaraan niemand vandaag iets kan doen?

Ik opteer meer voor het woord milieuvriendelijk.
Het vereist wel meer bezig zijn in de keuken, maar dat is de prijs van goedkoper. 

Het probleem is dat ge dat nogal snel in anderen ziet maar er aan voorbij gaat hoe je daar zelf prooi van bent . Waarom naar politiekers zien als er een God is die beloftes deed en ons waarschuwde voor deze tijden. Stapsgewijs voltooit de tegenstander zijn empire op aarde. Niet Trump, niet Biden, niet 1 Europees politcus is opgewassen tegen de machten die boven en onder hen afspelen.
Het agenda en de profetie speelt zich voor onze ogen af. Maar mensen aanvaarden die waarheid niet en laten de groupsthink hun realiteit bepalen. Het is niet wijs dezelfde discussies te voeren dat beeldschermen van de msm op ons afwerpen.

Het probleem is dat ge dat nogal snel in anderen ziet maar er aan voorbij gaat hoe je daar zelf prooi van bent . Waarom naar politiekers zien als er een God is die beloftes deed en ons waarschuwde voor deze tijden. Stapsgewijs voltooit de tegenstander zijn empire op aarde. Niet Trump, niet Biden, niet 1 Europees politcus is opgewassen tegen de machten die boven en onder hen afspelen.
Het agenda en de profetie speelt zich voor onze ogen af. Maar mensen aanvaarden die waarheid niet en laten de groupsthink hun realiteit bepalen. Het is niet wijs dezelfde discussies te voeren dat beeldschermen van de msm op ons afwerpen.

Neeeee, niet de wereldgeest volgen, maareh ....
 
 

Wablief??? 
Dat rechts links gedoe is wat mij betreft verleden tijd. Gisteren werd ik rechts genoemd omdat ik van mening ben dat nl geen vluchtelingen meer moet opnemen. Terwijl ik meteen erna links genoemd werd omdat ik tevens vind dat vluchtelingen hulp ernstig tekort schiet. 
Aanvulling:
Credible heeft deze posts samengevoegd. Niet mijn bedoeling. Twee verschillende zaken. 

Waarom denk je dat ik me aangesproken voel? Ik doorzie jou en je verraderlijke praatjes en dat stel ik aan de kaak. Niet dat ik denk dat er voor jou nog wat valt te behalen. Ik vrees dat je daarvoor te ver heen bent. Maar voor de meelezers. Jouw veroordelingen laat ik maar voor wat ze zijn: emotionele uitbarstingen van haat waarmee jouw hart blijkbaar is vervuld. Het is ook geen wonder. Als je je niet wilt laten leiden door de Geest van waarheid val je automatisch ten prooi aan andere geesten. 

Ik wantrouw alle politici. 
Jij praat voortdurend in termen van lediging, liefde, niets verlangen en meer van zulke zaken die ik beschouw als filosofisch drijfzand. Bij jouw onwereldse houding past geen politieke mening. Daarom vind ik jouw posts ongeloofwaardig. 

Het is nogal wat dat jij iemand die de Bijbel niet eens serieus neemt (de satan bestaat niet) een mede-christen of mede-gelovige noemt. Het is ook nogal wat dat je Baudet een neo-fascist noemt. Het is ook nogal wat om het te hebben over demonische invloeden als je niet in demonen gelooft. Het is ook nogal wat dat jij van een christen verwacht om bepaalde mensen te haten en mee te lopen met de massa.

De vier evangeliën vullen elkaar prachtig aan en elk daarvan benadrukt één van de vier aspecten van Jezus. Mattheüs beschrijft Hem als de Koning der Joden, Marcus benadert Hem als de dienstknecht van God, Lukas benadrukt het Mens zijn van Jezus en Johannes zijn goddelijkheid. Vergelijk dit met de vier levende wezens rondom Gods troon, Het eerste lijkt op een leeuw (de Leeuw van Juda), het tweede op een jonge stier (de dienaar), het derde heeft een mensengezicht en het vierde lijkt op een vliegende arend (het goddelijke).  

Er zijn maar 2 genders. Man en vrouw. Het spectrum is verzonnen. Kijk overal om u heen, zelfs 2slachtige wezens bestaan uit mannelijke en vrouwelijke chromosomen, 2 genders. Een man/vrouw volpompen met hormonen of de hormonen stoppen, verandert diens gender niet. Ook niet na een geslachtsoperatie. De creatie is specifiek ontworpen en daarvan steeds afwijken is een brug verder van Gods oorspronkelijke bedoeling, het hof van Eden. Waar Hij ons man en vrouw schiep.
Is het niet beter dat mensen leren aanvaarden wie ze zijn? Of is het normaal dat we big pharma luchtkastelen laten verkopen aan mensen die genderdysforie opdeden? Denk je echt dat die mensen geholpen zijn na wat pilletjes, spuiten en een operatie? Het staat bol van transgenders in detransitie die getuigen en waarschuwen voor de lange termijn en permanente effecten/schade.

Er zijn maar 2 genders. Man en vrouw. Het spectrum is verzonnen. Kijk overal om u heen, zelfs 2slachtige wezens bestaan uit mannelijke en vrouwelijke chromosomen, 2 genders. Een man/vrouw volpompen met hormonen of de hormonen stoppen, verandert diens gender niet. Ook niet na een geslachtsoperatie. De creatie is specifiek ontworpen en daarvan steeds afwijken is een brug verder van Gods oorspronkelijke bedoeling, het hof van Eden. Waar Hij ons man en vrouw schiep.
Is het niet beter dat mensen leren aanvaarden wie ze zijn? Of is het normaal dat we big pharma luchtkastelen laten verkopen aan mensen die genderdysforie opdeden? Denk je echt dat die mensen geholpen zijn na wat pilletjes, spuiten en een operatie? Het staat bol van transgenders in detransitie die getuigen en waarschuwen voor de lange termijn en permanente effecten/schade.

Na een gigantische rant en exploderende en vooral niet nederige woede moet ik toegeven dat ik een behoorlijk Karen ben geweest de afgelopen 3 dagen. Niet iets om met trots naar terug te kijken.
Ookal neem ik niet terug dat hier leden zitten met andere doelen, jullie kunnen er goed mee omgaan. Ik niet. Daarom hoor ik hier (nog) niet.
Ik heb respect voor iedereen van jullie, dat jullie zo nederig, respectvol en geduldig zijn. Ik moet nog veel leren. Het is fasinerend hoe jullie respectvol met iemand in discussie gaan zonder dat er een woordewisseling valt.
@sjako
bedankt dat je zo redelijk met mij bent geweest. Het doet me pijn om terug te lezen hoe ver ik was doorgeslagen. Ik hoop niet dat ik jou, of iemand hier pijn heb gedaan. Maar ik weet zeker dat ik dat wel heb gedaan.
 
Ookal is dit niet mijn forum en ben ik amper actief geweest, de angst en de obsessie dat dit zou eindigen  zoals Christelijke reddit pagina's steeg me helemaal naar het hoofd. Vooral omdat er binnen een uur op een heel sneaky manier op mijn eerste post werd getrolt 2 maanden terug. Fora en dat soort dingen zijn mischien niet echt mijn ding.
Ik doe liever wat anders, maar door de obsessie om dit aan te pakken dacht ik: ik ga hier heel veel tijd voor vrijmaken. Ik was doorgeslagen en zag het mischien niet helemaal helder meer. Langdurig slaapgebrek zal hier ook wel een rol in hebben gespeelt. Maar is geen excuus.
Ik kan me beter weer richten op houtbewerking met een bijbel studie koptelefoon op. ik moet nog veel leren.
@Flawless victory
je bent zo nederig en respectvol en geduldig. In één woord: wow!  @Barnabas
@Willempieen alle anderen, ik had jullie hier nooit in mogen sleuren. Ik heb getrolt en hard getrolt om bepaalde leden die ik achte als destructief, weg te krijgen. Dat was fout.
 
Flieko

Ik ben, net zoals verreweg de meeste mannen, voor 100 procent hetero en ik moet er niet aan denken seks met een man te hebben. Mijn maag draait er van om. Maar acceptatie van mensen met een andere geaardheid is inderdaad belangrijk. Acceptatie en normalisering van seksuele perversiteiten niet. 

DBI is vergelijkbaar met een storende piratenzender die carnavalsliedjes draait op het moment dat er iets interessants op de radio te horen is.

Dat kun je wel zeggen ja. Vind je heel erg moeilijk om een gesprek te voeren zonder mensen persoonlijk te beledigen? 

Lomp en onbenullig is dan niet beledigend? Het raakt mijn koude klederen niet beste man. maar het is wel beledigend gedrag.
Ik ben wel direct en heb daarvoor uw bevestiging niet nodig. Natuurlijk geef ik geen hol om wat anderen over mij denken te weten. En zeker gij niet, uw politiek correct gezwam dat aan de essentie voorbij gaat met insinuaties heeft hier 0,0 credibiliteit.

Elke geest wordt in een verkeerd lichaam geboren, want het lichaam luistert niet naar de wil en begint eigenlijk gelijk al met afsterven. En dat zie je bij doodzieke mensen, van wie de geest leeft, of leven wil, maar van wie het lichaam gewoon het bijltje erbij neergooit.
Het zijn van mens, is in wezen het zijn van ziel of geest die wordt geplaatst en gebonden en veroordeeld met een lichaam en omstandigheden en afkomst en bestemming naar Gods keuze.
Die geest kan kiezen. Maar alleen Gods keuze respecteren en accepteren, brengt de mens in harmonie met de schepping. En zo met God.
Vrijheid om anders te doen dan wat is, die is er altijd al. In de geest is de geest altijd vrij om buiten de natuur en buiten de wet te gaan. En dat heet ook fantasierijk of onwettig of onnatuurlijk. Maar het geestelijke opleggen als iets fysieks, is een vorm van heerschappij en zelfs tirannie  van de geesten, over de werkelijkheid die zich anders manifesteert, of die door anderen anders wordt ervaren. En in de wereld van fysiekloos ervaren, is het fysieke geestelijk geduid, en verwordt de werkelijkheid tot absolute chaos. Want niets fysieks is meer wat het fysiek voorstelt. En op dat punt en dat moment, hebben de geesten gewonnen van de schepping; die is teruggedraaid en zinloos gemaakt.

Ik begrijp wat je bedoelt en je hebt daar wel gelijk in. Ik gebruikte een Bijbelse term, die m.i. niet de betekenis heeft zoals hierboven beschreven. De betekenis van woorden verandert ook in de loop der tijd. Ik leer hiervan dat we niet zomaar Bijbelse definities moeten gebruiken in communicatie met mensen die er niet mee vertrouwd zijn. Dat schept verwarring.

Het is mijns inziens zeer ongezond voor de geestelijke/seksuele ontwikkeling van kinderen om hen (zeker op de getoonde manier) aan dragqueens bloot te stellen. Dat volwassenen zich exhibitioneren moeten ze zelf weten, maar niet in de openbare ruimte a.u.b. 

Ouders beslissen uiteraard uiteindelijk over een en ander, maar hebben volgens mij geen enkel besef waar ze mee bezig zijn.
Ik ben blij dat er in elk geval 1 dragqueen is die een en ander duidelijk signaleert en goede redenen geeft om kinderen (zeker tot een bepaalde leeftijd) hier niet mee te confronteren. 

Graag wil ik een getuigenis geven van Jezus, mijn God, hoe zijn goedheid zich over mij ontfermt en hoe ik genezing ontvangen heb
Op 34-jarige leeftijd ben ik ernstig ziek geworden, een ziekte die Schizofrenie bleek te zijn en waardoor ik niet in staat was sociaal te functioneren. Voordat ik ziek werd ondervond ik al dat ik in de omgang met mensen, vooral groepen, geen aansluiting kon vinden. Dit ervoer ik als een ernstige handicap. Aanvankelijk was het te dragen, ik kan mij herinneren hoe ik, als tiener, met mijn ouders aan tafel zat en dat er druk gesproken werd maar dat ik niet de kracht had om mee te praten. Later op de universiteit werd ik lid van de roeivereniging Argo, maar het trof mij dat anderen veel met elkaar praatten maar het lukte mij niet om daaraan deel te nemen ondanks pogingen die ik daartoe in het werk stelde. Wel was het leuk om bij feesten de hele nacht te swingen tussen anderen of een team te vormen als roeiploeg, zo zie ik daar toch de hand van God in hoe Hij mij toch iets gaf waaraan ik genoegen kon beleven, maar de vraag bleef, hoe krijgen anderen het voor elkaar om zo met elkaar om te gaan en hoe lukt het mij om mee te doen. Maar een antwoord daarop kreeg ik niet. Ik deed wel velerlei pogingen om bevredigende gesprekken te voeren, maar faalde daar even zovele malen in. Wel ben ik bij de roeiclub terecht gekomen doordat een vriend mij daar, met behoorlijk aandringen bij gesleept had. Achteraf ben ik de Heer zeer dankbaar daarvoor, anders was ik wellicht door gebrek aan sociaal contact weggekwijnt. Ook op de universiteit bleek bij een opdracht om als team een werkstuk te schrijven mijn handicap, ik begreep niet waar de anderen het over hadden, al het overleg kon ik niet volgen. Ik voelde mij erbuiten staan en moest de besluiten aan anderen overlaten. Mij werd door hen een bepaald gedeelte om te schrijven toegedicht en gelukkig kon ik daar mee uit de voeten. Ook hiervan zeg ik dat het een zegen was toch een aandeel te kunnen leveren en niet geheel buitenspel te staan, ook hierin zie ik de hand van God die me toch iets gaf dat ik kon. Langzaam bouwde de spanning zich op, het verlangen om bij mensen te zijn, deel te nemen, en er bij te horen, maar het lukte niet. Zo kan ik mij herinneren hoe ik vlak voordat ik ziek werd op een christelijke conferentie was waarbij ik op een afgelegen plek mijn tentje had opgeslagen, dichter bij de mensen was te eng. Ik herinner mij hoe ik sterk verlangde naar contact met de anderen, er werd mij nog een handreiking gedaan door de Heer toen de vader van een gezin dat net iets verderop campeerde, mij zag en naar mij toe kwam en mij uitnodigde om bij hen te komen. Ondanks mijn hevige verlangen om deel te nemen sloeg ik het aanbod af omdat ik te bang was. Tegelijkertijd was ik enige tijd daarvoor geïnspireerd door een conferentie over mime waarbij ook het gebruik van vlaggen beoefend werd. De conferentie was geweldig, het was fijn om bij mensen te zijn en iets te hebben dat mij inspireerde, ook lukte het wel om een contact te maken maar voldoende was het niet. Maar God liet mij niet in de steek. Op dezelfde conferentie werd ik gedoopt in de Heilige Geest, het was een zalige gebeurtenis waarbij enorme blijdschap mij vervulde, het was alsof de Heer een heel goede grap had vertelt. Later, op de conferentie waar ik campeerde gaf God mij een gelegenheid zoals die bij mij paste, Ik had mijn vlaggen meegenomen en ik werd door de Heilige Geest gedreven om op te gaan treden bij de eerstvolgende dienst. Mijn twijfel erover loste ik op door tegen de Heer te zeggen "ik vraag aan de mensen die de dienst organiseren of zij het goed vinden dat ik met de vlaggen optreedt en als het goed is beschouw ik het als een woord van U". Zo gezegd zo gedaan, en het antwoord was positief. Tijdens de dienst voelde ik een enorme zalving van de Heilige Geest op mij toen ik naar voren kwam. Na de dienst echter begonnen mensen te bidden met elkaar en toen werd ik weer getroffen door het idee dat ik mee wilde doen maar geen aansluiting kon vinden, het leek niet genoeg te zijn. God greep in door een voorganger die mij bij de hand nam en mij naar een rustige plek leidde. Toen ik een week later thuis was en naar de zondagsdienst wilde gaan begonnen ideeën en gedachten in mijn hoofd te komen die vreemd waren. De dienst heb ik nooit bereikt want onderweg deed ik rare dingen, ik reed met de auto over een fietspad omdat ik de gedachte kreeg een fietser te zijn, ik raakte in de war en koos het fietspad in plaats van de weg. Opnieuw greep God in, want toevallig werd ik gezien door een politiemotoragent. Ik was in een psychose geraakt en tijdens het gesprek met de agent raakte ik mijn positieven totaal kwijt. Ik werd met een ambulance naar de psychiatrische afdeling ven het ziekenhuis gebracht en opgenomen op de gesloten afdeling. Ik wist niet wat mij overkwam, maar op de afdeling draaide ik opwekkingsliederen en had daar veel genoegen in. Later kwam ik in een revalidatieccentrum terecht, toen ik een beetje opgeknapt was, en daar realiseerde ik mij dat als ik zou gaan doen wat de Heer tegen mij zei, dat ik zou genezen, want er stond in Zijn woord dat Hij mijn geneesheer was. Dat ben ik gaan doen en ik kan mij herinneren hoe ik in de bus van Wageningen naar Tiel zat en begreep dat Hij wlde; dat ik een praatje met de chauffeur maakte. Na heel veel denken en ideeën over wat mis kon gaan begon ik dat te doen en het werkte, het pakte zeer goed uit. Het was een zegen om zo'n praatje te maken. In een periode van meerdere jaren werd ik vier keer psychotisch, maar iedere keer kwam het herstel sneller. Het lukte mij om een voorbereidende cursus voor programmeur te doen, op die manier kreeg ik de kans iets te doen dat bij mij paste, ik werkte vanuit het idee om mijn aandeel en verantwoordelijheid in de maatschappij te nemen en daarvoor te doen wat ik kon. Heel mijn leven was ik in staat geweest om goed te leren, God gunde mij dat ik mijn talent om in afzondering bezig te zijn met creativiteit en kennis in praktijk te brengen, daarnaast werkte Hij geduldig aan het ontwikkelen van mijn sociale vermogen. Zo waren de ziekenhuisopnamen als een warm waterbad waarin ik de veiligheid en warmte van het gezinsleven mocht beleven. Dat werkte genezend. Langzaam groeide mijn vermogen om gesprekjes te voeren met anderen. Er waren echter ook moeilijke momenten, een keer kreeg ik het zwaar met gedachten en druk op mijn geest, als ik thuis was moest ik mij voortdurend inspannen om het hoofd boven water houden, als ik de straat opging moest ik alle zeilen bijzetten om bijvoorbeeld mijn boodschappen te doen en behouden weer thuis te komen. Dit duurde vier weken lang totdat ik de Heer smeekte om rust. Toen was plotseling op één dag alles volkomen rustig. Het was een gezalfde dag, daarna duurde het nog drie weken waarna de spanning weg bleef, ik was er doorheen. Zo gingen verschijnselen langzaam over. Wonderlijk daarbij was dat wanneer ik in het gebouw van onze kerk was ik bijna totale rust ervoer, helaas kon ik daar niet altijd blijven. Ook maakte ik een periode mee waarin ik in mijn auto naar mijn ouders reisde en om de paar minuten dacht “zal ik maar tegen een boom aanrijden”, maar ook dacht ik “nog een klein stukje verder rijden”, en zo arriveerde ik bij mijn ouders en waren deze gedachaten weg. Medicijnen hebben mij zeer geholpen maar genezing brengen zij niet, wel zie ik het als een genade van God dat ze je helpen om het leven nog enigszins leefbaar te houden, maar ik beschouwde mijn echte medicijn als het doen van Zijn wil. Eén maal heb ik proberen te stoppen maar ik begon mij zo beroert te voelen dat ik ze snel weer ben gaan gebruiken, het gevoel dat ik kreeg was op de grens van wat ondraaglijk was. Een half jaar later overtuigde de Geest van God mij dat het nu wel tijd was om te stoppen. In de twee weken daarna beleefde ik situaties in mijn leven die emotioneel waren, twee weken lang dacht ik daaraan en verwerkte wat in mijn geheugen was opgeslagen, toen het na twee weken rustig werd in mijn gemoed wist ik dat ik het medicijn niet meer nodig had, en zo is het tot op de dag van vandaag. De situaties die ik verwerkt had waren fijne situaties, maar mijn gevoel was niet in staat ze te verwerken. Een keer zat ik in een bar en had een biertje en een glas cola bestelt, men had mij ooit vertelt dat je erg ziek kon worden van het drinken van de combinatie, dat bleek te kloppen, maar aanvankelijk nam ik een klein slokje van het één en dan een klein slokje van het ander, na een slokje bier voelde ik mij helemaal wee worden, dan wachtte ik totdat ik weer normaal was en dan nam ik een slokje cola met het effect dat ik me woest voelde worden. Maar ik ontdekte dat als ik de gevoelens verwerkte en liet zakken voordat ik verder ging, ik niet ziek werd. Trouwens dat je er ziek van kan worden klopt, want de laatste slokjes voordat ik naar huis ging sloeg ik achterover en ik was net op tijd thuis om te voorkomen dat ik moest braken. Zo volgde ik de inspiratie van de Heer, want hij was het die mij die ingeving gegeven had. De inspiratie om de stem van de Heer te kunnen verstaan werd bij mij geboren toen een voorganger uit onze kerk verhalen vertelde over hoe hij boodschappen van de Heer ontving en persoonlijke boodschappen voor hemzelf. Dat vond ik zo aantrekkelijk dat ik dat ook heel graag wilde, dat heb ik Hem gevraagd en het heeft een tijd geduurd, maar op een gegeven moment begon hij mondjesmaat te spreken en langzaam groeide dat uit tot meer. Achteraf zeg ik dat Hij, ook al kende ik zijn stem niet (bewust) hij toch met mij bezig was. Mijn vader getuigde onlangs dat ik als kind al profetische boodschappen doorgaf en de buren, die een strenge variant van het christendom aanhingen straalden een vriendelijkheid uit die aangenaam was. Door mijn opleiding in de wetenschap geloofde ik dat alles toeval was en wij aleen maar een verzameling moleculen waren, maar ik miste de warmte daarin. Tijdens een vakentie werd ik door God gegrepen en kwam het verlangen in mij op om warmte in mijn leven te ervaren. Ik begreep niet veel van God, maar ik begreep drie dingen, je moest het maar geloven, Hij kon alles, maar Hij had liefde, dus ook warmte. Daarentegen was de wetenschap koud en ongevoelig, maar ik realiseerde mij dat je het ook maar moest geloven, want de leraren en de boeken vertelden het en ik nam het gewoon aan. Daardoor ging ik nadenken over die christelijke God en een vriend, die ook in God geïnteresseerd was geraakt zette mij op het spoor van de bijbel en daarin las ik een verhaal van liefde en zorg dat mij de tranen over de wangen deed stromen, dit was wat ik zocht. In de komende maanden bleef ik de bijbel lezen als een spons die zich helemaal vol drinkt. Ondertussen gebeurden er wonderlijke dingen, mijn omgeving reageerde op mijn gedachten. Dat kon ik niet wetenschappelijk verklaren want het was statistisch niet meer te verklaren, het gebeurde zo veel dat het geen toeval meer kon zijn. Als ik bijvoorbeeld naar college ging was ik altijd te laat, maar dan beloofde ik God dat ik de volgende keer op tijd zou zijn en wanneer ik bij het stoplicht kwam was het altijd groen. Maar, na veel groene stoplichten dacht ik “als ik tegen God zeg dat ik spijt heb dan helpt hij mij en staat het licht op groen”,helaas bleef het rood, “toen realiseerde ik mij dat ik het wel moest menen, en echt mijn best moest blijven doen om mijn verantwoordelijkheid te blijven nemen. Ik bekeerde mij en zei dat ik echt mijn best zou gaan doen en onmiddeiijk werd het licht groen, overigens was ik doorgaans te laat maar de Heer regelde dat ik toch op tijd was omdat de leraar ook te laat was. Daardoor merkte ik dat het toeval bestuurd werd door iemand, en dat moest God zijn. Steeds als de twijfel aan mij begon te knagen ging ik na wat er gebeurd was en kwam ik tot de conclusie dat hij toch bestond, want hoe konden deze dingen anders gebeuren, wie kon mijn gedachten kennen en mijn omgeving beïnvloeden, want er gebeurde veel meer dan alleen een stoplicht dat rood of groen was. Na drie jaar was de twijfel weg en was ik ten volle overtuigd dat hij bestond en vanaf dat moment hielden ook deze wonderlijke gebeurtenissen op. Maar het bleek het begin te zijn van een leven waarin ik de liefde en de ontferming mocht ontvangen en begrijpen. Het heeft nog een hele tijd geduurt voordat ik in staat was deze warmte, die het onder de mensen zijn met zich meebrengt, echt goed kon beleven. Inmiddels ben ik in staat om bij vrienden te zijn, mee te doen met gesprekken en te begrijpen wat ze zeggen, ik kan het gevoel beleven dat ik er bij hoor en dat ik ook iets in te brengen heb. Het heeft veel voeten in de aarde gehad, maar God is trouw gebleven en ik verwacht nog meer genezing van Hem wanneer ik doe wat Hij zegt.
Dit verhaal heeft zich inmiddels alweer flink voortgezet, daardoor ben ik in staat mij te handhaven op dit forum.
Aan de forumbeheerders: Bedankt voor deelname.

Zo mag ik dus het N-woord gebruiken zonder racistisch te zijn. Ik mag in vrouwentoiletten de bril omhoog laten.
Wie anders durft bewaren is transfoob en racist. Dus, noem me vanaf heden "big momma". Ik voel me vandaag zo. Gelieve mijn pronoun, geslachtsverandering en raciale verandering te respecteren.
Ik dank u!