TTC

Dan is het toch in orde, je kan er niets aan doen.

Iedereen kan het toch zelf onderzoeken?

Tussen lach en traan vinden we Heraclitus en Democritus die anders naar het gezegde ‘alles stroomt’ keken en het weinige begrip dat hierover bestond, Heraclitus huilde bij het zien van de menselijke domheid en het bijhorende menselijke leed, Democritus moest er nu net om lachen. Een ding kunnen we dus niet ontkennen, het is altijd al zo geweest. Maar of dat nu ook betekent dat je tegen mensen moet blijven zeggen dat er niet genoeg geld is voor de pensioenen? Enige twijfel rest me, net zoals tweestrijd zoals eigen aan het maar al te vaak onbegrepen OPS-lijderschap waar meestal eens mee gelachen

Vooral in stand houden, we zijn benieuwd wanneer het weer ontploft.

Als het niets verandert dan verandert het niets, je kan dan evengoed heel het christendom buiten kieperen. Veel succes.

Hoe meer mensen zich er wel van bewust worden des te beter, niet anders dan christusbewustzijn dat zich manifesteert.

Je hoeft het allemaal niet te begrijpen om het aantal misverstanden te verklaren.

Ja, het is eenvoudiger dan je denkt, als er al over nagedacht zou worden.

Holistisch denken heb ik altijd iets vreemds gevonden, het is een beetje van binnenuit naar het leven kijken om je van daaruit te verbinden met deze of gene gedachte of dit of dat systeem. Bijzonder is dat je niet van binnenuit naar een systeem kan kijken zonder ook het systeem eerst te leren kennen, om pas dan, wanneer dat gewenst is, verbeteringen aan te brengen die een invloed kunnen hebben op de omgevingsfactoren. Verbeteringen zijn dan vervolgens nog eens afhankelijk van de aspiraties van de ‘verbeteraar’, dit kan zowel egocentrisch, etnocentrisch of wereldcentrisch zijn. Gegeven deze oms

Succes verder.

Het staat allemaal netjes beschreven

Je begrijpt er nog steeds niets van, nochtans ben je de grote man van God.

Eerst zorgen dat mensen het verstandelijk ten gronde begrijpen, first things first om er niet een nachtmerrie van te maken. De examenvragen liggen al klaar.

Wie kennis neemt van ideeën zoals een ‘reverse debt system’ zal ook snel merken dat het vooral een psychologische kwestie is, een kwestie van onthechting om de theorie naar waarde te kunnen inschatten. De paradox wil echter dat mensen die niets of nauwelijks iets van economie kennen hier veel makkelijker mee omgaan dan diegenen die zichzelf expert in de economie of monetair beleid noemen. Het ‘reverse debt system’ is gebaseerd op de kracht van eenvoud en kinderlijke creativiteit, gekoppeld aan omdenken. Nee, onderschatting zou een misvatting kunnen zijn, zeggen een aantal ervaringswerkers in d

Dan zou je ze eerst al ten gronde moeten kennen en die kennis ook doorgeven aan anderen, het zal iets moeilijker blijken om ze eerst zelf te doorgronden.

Bikkelhard spel, het zou dus anders kunnen worden wanneer we daar anders over zouden denken. Maar dat krijg je dan, als elke oplossing ook tot een probleem verheven wordt dan ligt dat niet aan God die het allemaal beschikbaar stelt.

Omdat we misschien al meer dan honderd keer gezegd hebben dat het leven een psychodramatisch spel is, en wie anders dan God kan zoiets bedacht hebben?

Waarlijk wonderbaarlijk is het.

Niemand heeft gezegd dat er geen kwade krachten zijn, het wil niet zeggen dat het niet Gods creatie is.

Alles is God naar z'n essentie herleid, en wat je ziet is onwaar omwille van z'n vergankelijkheid.

Elke mens heeft of is een ziel, en elke ziel kan groeien of zich bewust worden van z'n ware aard. Daarom, heb je vijand lief, alles is God.

Exact, het gemis aan diepgang is dan ook zichtbaar, zich uitend in het onbegrip. Delen is vermenigvuldigen, leidend tot een biflatoire economie. Niet in de verste verte begrepen.

Kritisch gaat in de diepte, diepe introspectie en contemplatie.

Dat ik het al lang niet meer weet, dat is wat er gebeurd door alles naar de zwijgspiraal te verdrijven.

Omdenken uit zich vaak in heel simpele redeneringen die ook, afhankelijk van het domein waarop ze van toepassing zijn, tot enig hoongelach kunnen leiden. In sommige gevallen blijkt dat gelach echter totaal misplaatst wanneer we diverse stellingen diepgaander beschouwen, bijna lijkend dat mensen in alle onwetendheid hun eigen vrijheid weglachen. Kortom, het waarom voor het OPS-lijderschap is op zich niet zo moeilijk om te begrijpen, noch het bijhorende stigma dat in het voor de betrokkene maar al te vaak pijnlijke gelach gevonden kan worden. Humor is belangrijk, ook dat is dus voor nuancering v