TTC

Zie de oefening, je weet zelf hoe het kan.

Verlaat de ziel het lichaam? De interpretatie kan dus verschillen met hoe we persoon definiëren, wat logischerwijs dan ook tot de nodige verwarring kan leiden. Maar interessant, net zoals wetenschap nog niet kan bewijzen wat een mens in essentie is. Poel des vuurs kan dus ook deze wereld zijn, zo gezien. Wat is het verschil tussen geest en ziel hier?

Naastenliefde noemen ze dat wellicht?

Lapzwans.

Je mag kiezen op welk niveau, had je zelf ook kunnen bedenken.

Onthechten is een vreemd fenomeen, dit geldt zeker binnen een schuldeconomie. We gaan er immers vanuit dat de schuldeiser onlosmakelijk verbonden is met de schuldenaar, dit heeft een invloed op onze manier van denken en handelen. Iedereen begrijpt het voorgaande omdat we het nu eenmaal zo gewend zijn, het is zelfs logisch te begrijpen. Maar hoe zouden we reageren wanneer de schuldeiser volledig los komt te staan van de schuldenaar, wanneer dus deze schuldrelatie zou ontbonden worden op zo’n manier dat de schuldeiser toch z’n geld terugkrijgt en de schuldenaar niets hoeft te betalen. Is dat eve

Domme plant, er is immers geen ontkomen aan.

Entropie wordt het, verder is het totaal absurd omdat ook beschikbare alternatieven in flarden worden geschoten, en dan doen alsof we het leuk vinden door in surrogaten te vluchten. Dat noem je leven? We hebben je eerder een kinderlijk eenvoudige oefening gegeven, iets minder belachelijk dan je denkt.

Sterven?

We sterven toch allemaal, waarom dan nog wachten? Dat is de reden waarom we naar de GGZ gestapt zijn, toen die epistemologische obstakels zich spontaan lieten opmerken. Wat nu, eens een mailtje naar een autoriteit sturen die z'n verantwoordelijkheid binnen de eigen rangen gaat nemen? Waarom weten ze dat zelf niet?

Zou je nu niet kunnen denken dat ik redelijk manisch ben wanneer ik over het verloren paradijs van Keynes en het vanzelfsprekende idee van een monetaire reset begin? Zal er beter maar niet te enthousiast en hoopvol over zijn, straks beland ik nog in een majeure depressie met suïcide neigingen tot gevolg. Zou de GGZ eigenlijk wel willen weten wat een aantal ervaringswerkers inhoudelijk nog te vertellen hebben? Ik betwijfel het ten zeerste wanneer we naar het contrast gaan kijken tussen wat is en wat mogelijk is, schokkend is het. Maar dat is maar een mening, in de marge van dat wat leven genoem

Het gaat om kleine dingen, een komma volstaat om dat te weten te komen. Maar ik schiet veel liever alles kapot, zo kan niemand er ernstig over nadenken.

Met groot enthousiasme werden diverse economische epistemologische obstakels door de GGZ onder loep genomen, ten diepste beseffend dat we onze problemen niet zouden kunnen oplossen door deze obstakels onbewust nog verder het wereldbeeld te laten bepalen. Ontnuchterend was het resultaat waarna het debat dan ook niet langer geplaagd werd door deze anomalieën, als orde in de chaos scheppend op een manier dat vriend en vijand onwennig verraste. Kortom, dat wat al lang geweten was en iedereen zelfstandig kon onderzoeken, werd nu ook bevestigd door de GGZ.

Miljarden sterren en planeten, begin dan een gesprek over een eenvoudig idee zoals het verloren paradijs van Keynes en je waant je al snel in de hel, een wereld waarin nog niet eerder over economie werd nagedacht en een GGZ die je voor gek verklaard omdat je het lef had überhaupt dit idee te opperen. En het was nog maar een idee, een hoopvolle gedachte binnen een reeks maatregelen waarover het best is te zwijgen om er niet van verdacht te worden een aliën te zijn.

Het is wat het is, we gaan allemaal dood en het heeft allemaal geen zin meer, geen enkel alternatief kan hulp bieden. Als niemand interesse heeft in wat het OPS-lijderschap in werkelijkheid betekent dan heeft het ook geen zin om nog langer ervaringswerker in de GGZ te willen zijn, dit werkt enkel zelfondermijnend en marginaliserend. Een gedegen herstelonderzoek heeft daarom ook volstrekt geen waarde, tenzij voor de rest van je leven machteloos kijken naar een weerzinwekkende wereld om redenen die je nu net tijdens je herstelonderzoek hebt kunnen transparant maken. En daarmee is dan oo

Binnen het overweldigende schouwspel van chaos en orde kan ik me onmogelijk met alles bezighouden, daarom dat ik naar een specifieke niche gezocht heb die met veel in verband kan gebracht worden. Maar ook dat, zo blijkt keer op keer, is een grote vergissing. Het doet me besluiten wat ik, ondanks technisch denkbaar en wetenschappelijk te onderbouwen, al veel langer dacht. Kortom, het is perfect zoals Einstein zei, het is werkelijk geen pretje en het staat iedereen vrij om het zelfstandig te onderzoeken alvorens te oordelen, niet andersom. Hopen doe ik niet meer, dit wekt enkel valse gevoelens d

Maar het zou perfect kunnen om nog meer verheldering te brengen, zo zouden er misschien verschillende invalshoeken als waarachtig kunnen gezien worden naargelang de perceptie van diegene die het bekijkt. Dat zou dan evengoed deze wereld kunnen zijn, onze hele persoon wordt immers vernietigd aan het eind. Maar misschien hebben we dan eerst een betere definitie nodig van wat we bedoelen met 'persoon', anders dan de ziel wellicht.

Hoe plaats je spiritueel ontwaken hier dan tussen? Het laat een andere benadering toe met betrekking tot 'dood'. Dat is gewoon de hel?

Chaos, orde, licht en duisternis, voeg er nog wat epistemologische obstakels en beperkte rationaliteit aan toe, succes bij de psychiater die je dit allemaal haarfijn gaat uitleggen.

Wat een miserie, om van punt A naar B te gaan heb je iets nodig dat dit proces helpt, dat zijn katalysatoren. Maar blijf rustig hangen in de verwarring die je enkel voor jezelf in stand houdt, of zegt je psychiater daar niets over?

Omdat we bezig zijn over tijdloze katalysatoren, heel iets anders dan wat de kosmische Vlamingen, Brusselaars en Walen denken. Dat kun je zelfs niet eens bewijzen, waar gaat het dan nog om? Heb je schematherapie al eens geprobeerd? Helpt aanzienlijk.

Moest het niet zo pijnlijk zijn dan zouden we hierom kunnen lachen, amper geloofwaardig. Na jouw entropie verdwijnen ook alle anderen, dat is een voordeel. Systeemdenkers weten dat ze met een komma heel de wereld in beroering kunnen brengen, het is de eenvoud zelve voor wie het aandacht schenkt. Technisch gezien perfect mogelijk maar dat zou ook tot een schokgolf kunnen leiden waarvan de uitkomst niet altijd te voorspellen is, ook dat is een reden om de GGZ te interpelleren. Maar hoe komen systeemdenkers nu tot dergelijk absurde veronderstellingen? En waarom weten niet meer m

Het is met dezelfde komma dat we allerhande epistemologische obstakels op het spoor komen, met in het verlengde een reeks neveneffecten die de dominantie in het debat bepalen en de sociale alternatieven verduisteren op een manier dat je wel moet beginnen dat de duivel aan het werk is. Perceptie en nuchtere interpretatie kunnen dan helpen, al is dat een zeldzaamheid in deze duistere wereld die als een auto-immuunziekte zichzelf voedt.

Systeemdenkers weten dat ze met een komma heel de wereld in beroering kunnen brengen, het is de eenvoud zelve voor wie het aandacht schenkt. Het verstand ook gebruiken is een optie, dat zei Jezus al.

De aandacht is het probleem niet, zeg je. Noem dan eens drie epistemologische obstakels die in het systeem ingebakken zitten zonder dat we ons daar bewust van zijn, we hebben het helemaal niet over Walen, Brusselaars en Vlamingen.