TTC

Er zijn twee lijsten, ken je die andere ook?

Informatie is tijdloos, maar we zullen wachten tot Jezus terugkomt om hetzelfde te zeggen als toen, ondertussen kunnen we verder met ons te verbergen.

Die van jezelf in ieder geval wel, je kunt het nog steeds niet uitleggen.

Door toevoeging van diverse elementen uit het verborgen gebied van Jahori-venster wordt kristalhelder gemaakt wat binnen het vigerende paradigma veel vaker niet gezien wordt, gekend of geweten is, een toevoeging van informatie die tijdens dit groei- of bewustwordingsproces tot nog meer frustratie, tumult en non-dialoog kan leiden. In het verlengde komen mogelijkerwijs de nogal auto-conforme rationalisaties of allerhande dooddoeners die maar al te vaak het herstelproces fnuiken op zo’n manier dat impasse eerder de regel wordt, als deels doorlopen en vervolgens nogal ondoordacht tot onherstelbaa

Door toevoeging van diverse elementen uit het verborgen gebied van Jahori-venster wordt kristalhelder gemaakt wat veel vaker niet gezien wordt of geweten is, een gegeven dat tijdens dit bewustwordingsproces tot nog meer frustratie, tumult en non-dialoog kan leiden. De stereotiepen versmachten dan ook elke voortgang zonder dat op zich inhoudelijk maar iets begrepen wordt van wat er gezegd wordt, doch voor iedereen vrij beschikbaar, als tijdloos.

Ik denk soms dat mensen angst hebben om nuchter naar de wereld te kijken, het appelleert ons immers aan onze bijdrage tot het geheel waardoor ook een onbewust schuldgevoel kan opgewekt worden. Hetzelfde geldt voor wie wel nuchter naar de wereld durft te kijken, als een bikkelharde confrontatie met het menselijke lijden, de machteloosheid en het gebrek aan aandacht, de angst voor wat komen gaat, het gefolterde vlees van miljoenen om redenen die absurd lijken. En erger, de hoop die gevonden wordt in het alternatief dat telkens opnieuw naar de zwijgspiraal verdreven wordt, als prachtige parels di

Vroeger dachten ze eerst na, vandaag is het fastfoodreligie.

Blijkbaar werkt dat zo in deze wereld, dat je van kinderlijk eenvoudige ideeën heel complexe verhalen moet maken om a priori de aandacht te kunnen trekken van het intellect, om vervolgens pas jaren later misschien te beseffen dat er van het oorspronkelijk idee niets meer rest. Maar het idee is er nog steeds, zij het bedolven onder allerhande perverse effecten die niet laten vermoeden dat er ooit nog aandacht voor gevonden zal kunnen worden. Ja, vraag het maar, over wat ging het nu alweer? Echt geen idee misschien?

Volgens mij is God vooral een magisch denker, z’n wegen zijn immers ondoorgrondelijk en toch leiden alle wegen naar Rome. In het verlengde komen de gnostici op het logisch afleidbare idee om te zeggen dat we allen dwalen, alsof het God z’n bedoeling is om ons in alle onwetendheid te misleiden om het leven het leven te laten zijn. Fascinerend is het, verder lezen we dat onzekerheid onze liquiditeitsvoorkeur bepaalt waardoor we met z’n allen achter geld aanhollen met inbegrip van allerhande manipulatieve strategieën die enkel dat doel dienen. En het stopt maar niet, de mallemolen dendert nietson

Neem bijvoorbeeld het Venus-project van Jacque Fresco als benchmark, als het technisch perfect mogelijk is om een heel andere samenleving te bedenken zou je dan niet verwachten dat het denken het grootste obstakel is om dat niet te doen? Of simpelweg omdat we er niet eens aan denken om dat überhaupt te overwegen? Maar dan hebben we wel een voordeel, er is immers een benchmark. De vergadering verliep fijn, diverse scenario's werden besproken. Bijvoorbeeld, stel dat de helft van de wereldbevolking kiest voor het verloren paradijs van Keynes waarin iedereen 15hr/wk zou werken, door het id

Zij die in stilte werken roepen sporadisch in de woestijn, zo blijft het stof waaien en de zandkorrels strijden om een stukje strand. Maar dat was eigenlijk de bedoeling niet, ze dachten eraan om ook iets hoopvol en vreedzaam te willen zeggen maar zijn finaal dan toch maar in stilte vergaan.

Vandaag vergadering gehad over Johari-venster, mensen waren laaiend enthousiast over de impact die het kan hebben op het welzijn van mensen. Dit in combinatie met het Elaboration Likelihood Model dat stelt dat je best voorbij kan gaan aan allerhande negativiteit van actoren die enkel destructie tot doel hebben. En nog zoveel meer werd er besproken, op naar de volgende vergadering waar we op het hetzelfde hoopvolle elan zullen doorgaan. Keertje wat anders dan het meelijwekkend en maar al te kortzichtig gekwebbel van een aantal.

Het is zoals Harry Mulish zei, er moet mij eerst iemand de dood kunnen bewijzen alvorens ik er geloof aan kan hechten. Met begrotingstekorten ligt dat totaal anders, het is eenvoudig om te bewijzen dat ze niet bestaan maar toch blijven we geloven dat ze wel bestaan. Een raadseltje ter diepgaander reflectie vanwege ervaringswerkers in de GGZ.

Het is allemaal wat, dat iemand een mysterieuze onzichtbare hand moet verzinnen om aan economen uit te leggen wat logica is, het is een hand die periodiek vanuit de kosmos zou ingrijpen om te herstellen wat scheefgetrokken werd waardoor dit als een schok kan ervaren worden. En aan de GGZ krijg je met geen handen en voeten uitgelegd dat het hedendaagse economische systeem ontdaan werd van haar beginselen waardoor perverse effecten normaliteit worden, maar al wie anders denkt wordt wel voor gek verklaard. Ja, werkelijk hemeltergend is het, ik begrijp als geen ander dat je onder deze omstandighed

Als roepend in de woestijn waar zandkorrels strijden om een stukje strand, heel soms zich afvragend waar het nu allemaal om te doen is.

Alles is God, hoe kan God jou dan zo bedoeld hebben?

Laat ons dat doen ja, die heeft zich verstopt in het verborgen gebied van het Johari-venster. Halleluja, gelukkig dat blindheid bestaat, anders zouden we het kunnen zien. God heeft zich aangemeld op wikipedia en daar woorden achtergelaten, een paradigmaverschuiving (of revolutie in de wetenschap), is volgens Thomas Kuhn een ontwikkeling in de wetenschap die leidt tot een dramatisch ander beeld van de werkelijkheid. Vaak ontstaat bij zo'n ontwikkeling een grote tegenstelling tussen de voor- en tegenstanders van het nieuwe paradigma. Een doorbraak naar het nieuwe paradigma wordt doorgaan

Ja, waarom niet, probeer het eens met biflatie anders, om eerst de geesten te reinigen.

Met de functies optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen kunnen we heel wat, het faciliteert onze gezonde ijver naar steeds meer welzijn wat schijnbaar ook tot z’n tegengestelde kan leiden door het oorspronkelijke doel te vergeten. Volgens Nietzsche is het de meest voorkomende domheid van de mens, simpelweg het doel vergeten om dan geconfronteerd te worden met de perverse effecten die niet opgelost kunnen worden zonder het doel terug in herinnering te brengen. Het zijn echter wel dezelfde functies die we daartoe kunnen aanwenden, zij het door velen wellicht als naïef geacht.

Het is onmogelijk, het definitieve failliet van het gezonde verstand.

Wellicht zal het debat dan gaan over het verborgen gebied van Johari-venster wat tegen dan misschien ook gewoon een soapserie zal geworden zijn zonder enige betekenis of gevoelswaarde, volstrekt nutteloos. Maar dat is het vandaag ook al, net zoals de afgelopen paar eeuwen onder leiding van, ja, van wie eigenlijk?

Wie weet is dat het doel van het leven wel, dat je op het eind kan zeggen hoe het allemaal anders had kunnen zijn maar dat het niet anders kon om redenen die je tijdens een herstelonderzoek netjes in kaart hebt gebracht? En vooral dat je daar beter kan over zwijgen om niet de finale nekslag te krijgen om dezelfde redenen? En hoe vreedzaam ook, we maken van integere parels finaal hulpeloze wrakken door de inquisiteurs erop los te laten en vervolgens verbaasd te staan kijken hoe dat nu in godsnaam toch allemaal kan gebeuren, alsof er geen boek geschreven werd. Nee hoor, het is niet zomaar, voor

Bijna vergeten, de duivel weer zeker?

Ja, enkel uit frustratie zou je al op andere culturen gaan schieten, wat aan de andere kant misschien maar net hetzelfde is. Zo wordt het nog tragischer, al denken beide partijen in al hun strijd niet aan dat wat in het verborgen gebied van het hetzelfde venster voor iedereen beschikbaar ligt. Boekenkasten vol, allemaal om deze eenvoud en de gevolgen van het vooral niet zien ervan uit te leggen.

In een aantal geschriften wordt gesteld dat mensen in een soort van trance leven, alsof we wakker zouden zijn maar toch ook weer niet. In onze spreektaal wordt hier met regelmaat naar verwezen wanneer we ons ongenoegen uiten, vaak in minder politiek correcte termen. Politiek slaapt en slapende honden wakker maken is gevaarlijk, om er een paar te noemen. Dit is allemaal leuk en aardig, bij een gedegen herstelonderzoek stelt zich echter de vraag of we ook op een rationeel doordachte manier kunnen aantonen waarom dat nu zo is. Maar dat is niet einde van het verhaal, het is het begin van dat waar