TTC

Morgen breng ik m’n hart naar het containerpark en hoop ten zeerste dat ze dat niet recycleren, ik wens het niemand toe.

Het is bijzonder, hoe meer we onthechten, hoe meer ervaren verbondenheid en morele verantwoordelijkheidszin zich manifesteert, vanuit het innerlijke oprijzend als de expressie van onvoorwaardelijke liefde waardoor het individuele zelf als spontaan andere doelen stelt. In zekere zin kunnen we hier spreken over de vergoddelijking van het innerlijke dat zich op verschillende manieren kan uiten en ook nieuwe profeten laat geboren worden, als de afgezanten van God zoals binnen psychoses nogal eens opgemerkt wordt. Alles is interpretatie en ervaring, met inbegrip van een overweldigend aanbod aan lab

Is gekend, hoe meer we onthechten, hoe meer verbondenheid en morele verantwoordelijkheidszin zich manifesteert.

Doe dat maar, zo krijgt de duivel vrij spel en zelf krijg je er een beter gevoel bij, bij de bij.

We kunnen niets doen, dat is geweten. Laat ons lekker genieten van de zoemende bijen, zo krijgen we op z'n minst nog een beetje het idee dat het leven ook mooi kan zijn, weg van alle andere beesten. Interessant wat je aanreikt, heb je dit allemaal bestudeerd? Een heel complex, zo lijkt me. 1 het getalsmatige 2 het ruimtelijke 3 het kinetische 4 het fysische 5 het biotische 6 het psychische 7 het analytische 8 het historische 9 het talige 10 het sociale 11 het economische 12 het esthetische 13 het juridische 14 het ethische 15 het pistische

Interessant, begrijp niet zo goed hoe je hier in de geest van de anti-christ komt, door wat precies te doen?

Altijd apart gevonden, waar religieus geïnspireerde mensen het vaak hebben over de hand van Jupiter, zegt een simpele boekhouder dat het gaat over debet en credit. En om te herstellen van een bipolaire stoornis kan je best nog meer verwarring stichten, niet om je lotgenoten te pesten maar om experten wakker te schudden. Kortom, hetzelfde kan ook bedachtzaam in een sfeer van milde overreding, middels logisch redeneren en onderbouwd door het prachtige studiewerk van velen, enkel het idee dat zoiets ooit zou lukken, een wonder.

Vandaag zijn we geniaal als we optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen op een logisch en ethisch doordachte manier weten te hanteren op zo’n manier dat we tot oplossingen komen voor schijnbaar onoplosbare problemen, tegelijkertijd volkomen dwaas omdat we het vervolgens ook nog eens met het prachtige studiewerk van de GGZ kunnen onderbouwen.

Niets en niemand zijn zowat de meest interessante begrippen die ik m’n leven ben tegengekomen, vooral omdat er niet zinnigs over gezegd kan worden maar toch zoveel betekenis hebben. En het zijn zelfs geen begrippen, anders had ik het misschien kunnen begrijpen. Ergo, niets helpt, vooral om ons te ontdoen van een aantal ketenen en bijhorende overtuigingen die logischerwijs in stand gehouden worden door de manier hoe we daarover denken. Het lijkt mysterieus maar toch is het de eenvoud zelve. Straks in mensentaal, kinderlijk speels.

Zeker niet onwaar door wat we niet spontaan doen zoals het al eeuwen had kunnen zijn, het is compleet door elkaar gehaald waardoor nu de verwarring haast onwaarschijnlijk is. En toch blijven we dat volhouden, daarom ook dat iedereen vandaag kan toveren, als het gezien wordt tenminste.

Toveren? Gewoon nuchter naar de wereld kijken en iedereen is morgen tovenaar, logisch boerenverstand volstaat ruimschoots.

Voor het rollenspel was het nog niet geheel duidelijk waarom een aantal alsmaar deed alsof ze het nooit begrepen, dit werd pas duidelijk na een gedegen herstelonderzoek maar daar bleef het dan ook bij. Sindsdien is ervaringskennis nog nooit zo succesvol geweest, als bliksems bij heldere hemel werd immers rijkelijk gestrooid met derde orde impulsen, alsof het al in orde was.

Je wil zeggen dat je het om te lachen vindt? Is niet om te lachen, het zijn mensen.

Ik vrees dat je geen idee hebt hoe het er in werkelijkheid aan toe gaat Noel, ben je er zelf al eens geweest?

Als panarchist voel ik mij genoodzaakt om te doen alsof de rest van de wereld niet bestaat, anders krijg ik weer dat nare idee dat tal van problemen niet oplosbaar zijn. Het blijkt immers een gewoonte te zijn, nog meer boeken schrijven over de teloorgang van het Regenwoud. Wat kon ik anders gedaan hebben dan de GGZ om hulp vragen tot nader onderzoek? Wat rest mij anders dan m’n nederlaag in hartenpijn en verdriet te herkennen, niet eens competent om een hulpvraag op een begrijpelijke manier te formuleren. En zo zitten we hier dan, naar een wereld kijkend, zonder commentaar, niets waard.

Waarom ervaringswerkers denken dat de GGZ een sleutelrol speelt binnen het hedendaagse tijdsgewricht? Dat is heel eenvoudig, het punt is niet dat er voor tal van problemen geen oplossingen zouden zijn, het punt is de cognitieve acceptatie en de idealiter fluweelzachte verwerking hiervan. En dat is geen kwestie van een nieuw schrikbewind dan wel in de eerste plaats een kwestie van informatie delen zodat we hierover ook op een volwassen manier kunnen communiceren, wat heel anders is dan niet op de hoogte zijn van allerhande alternatieven waardoor enig nuchter oordeel sowieso onmogelijk is. En ja

Vroeger, ooit crisismanager in logistieke omgevingen, had ik de gewoonte om eerst te gaan kijken naar de bugs in het systeem, zeer vaak ging dat om kleine dingen die heel het systeem of de activiteiten bemoeilijkten met heel wat stress voor de werknemers. Het ging daarom niet om de vraag wie er nu de schuldige was voor die bugs, het ging om alles vlot te krijgen zodat ook mensen het terug aangenamer werken zouden vinden. Het gaat natuurlijk om het principe, toepasbaar op elk systeem dat om deze of gene reden zo gegroeid is zoals het is, misschien zelfs om goede redenen. En dan komt de vraag va

Over verheven Vlaanderen? In dat kader is vooral alleen de aan Einstein toegeschreven uitspraak "Als de bij van het aardoppervlak verdwijnt, heeft de mens nog maar vier jaar te leven" van belang.

Het is bizar om zien dat we onszelf tot niets kunnen herleiden, tot wat we al waren van voor onze geboorte, zelfs voorafgaand aan de oerknal, voorbij aan tijd en ruimte. Want ja, hoe zou je anders tot jezelf kunnen komen? Op deze weg naar echtheid die we natuurlijk enthousiast en vol overgave aanvatten zal er echter een punt komen dat toch niet zo eenvoudig lijkt dan de boekjes doen vermoeden, loslaten wat onmogelijk kan losgelaten worden omdat we al zijn wie we zijn, er is enkel loslaten van wie we denken te zijn, door identificatie. Verwarring verzekerd, probeer het anders maar een keertje,

Om het leven aangenamer te maken en ons welzijn te bevorderen doen we er misschien goed aan om vanaf dit eigenste punt in de tijd nog enkel positief te denken, dit wekt warme gevoelens op en meer verbondenheid zodat we samen onze planeet kunnen rehabiliteren en transformeren tot een nieuwe vorm van samenleven, hartverwarmend en menswaardig. Om dit proces te faciliteren kunnen we in een relatieve nanoseconde een aantal anomalieën oplossen zodat we vrije toegang krijgen tot wat in onze harten gelegen is, een integere suggestie waarvan ik oorspronkelijk dacht dat het wel snel zou begrepen worden,

Loslaten betekent niet altijd ontspannen, veel gradaties zijn mogelijk. We kunnen ook loslaten en voor de rest van ons leven OPS-lijder worden, simpelweg door het beeld van de samenleving dat elke dag in ons bewustzijn verschijnt. Een aantal pleegt dan zelfmoord, ook een vorm van loslaten.

De onderzoeksvraag was, wat zou er gebeuren wanneer ik een financiële relativiteitstheorie ter dialoog stel binnen een hermetisch referentiekader? Het antwoord van de GGZ is, een bipolaire stoornis, een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis, een schizotypische persoonlijkheidsstoornis, een schizoïde persoonlijkheidsstoornis, een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, dysthymie en een majeure depressie, maar geen antwoord op de integere hulpvraag die rationeel doordacht kan onderbouwd worden. Over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, ik ken mensen die voor veel minder een bee

Misschien ligt het aan mij maar m’n verwondering, zelfs verbijstering, wordt gewekt wanneer ik het gedachtegoed van het hermetisme koppel aan die van de nieuwe GGZ, derde orde impulsen zijn namelijk radicale veranderingen die dan het vigerende systeem overhoop zouden halen om wellicht, indien dit niet op een fluweelzachte manier zou gebeuren, in een mondiale catastrofe te belanden. Dat dit leidt tot verhoogde innerlijke spanningen mag haast evident genoemd worden, tenzij het mensen helemaal niet deert omdat ze, zoals begrepen binnen hetzelfde hermetisme, spreekwoordelijk zouden slapen of dronk

Dat zou de paradox worden, deskundigen zoeken om iets te laten onderzoeken op waarachtigheid om vervolgens zelfmoord te plegen. Wel Noel, ken je iets van de werking van de GGZ?

Binnen het OPS-lijderschap vinden we als subcategorie de HSP’ers, dit is een meer gekende term en wellicht meer tot de verbeelding sprekend, of in ieder geval herkenbaarder gezien de vele magazines die hiernaar verwijzen. Volgens een aantal zou de HSP’er een evolutionaire functie hebben, dit zou principieel mooi kunnen aansluiten bij het idee van een paradigmashift. Dit is echter geen prettige gedachte, een paradigmashift verhoogt namelijk de maatschappelijke spanning waardoor het, zo gezien, voor de HSP’ers nog lastiger wordt. Het bundelen van competenties lijkt dan beslist raadzaam, denk ik.