TTC

Dank, ik zal er maar definitief een einde aan maken, werkelijk niets heeft nog zin in deze wereld. Veel succes en groetjes aan M.

Wat eenvoud vermag, in het hermetisme, dat afkomstig blijkt van het syncretisme, wordt de mens beschouwd als dronken en slaperig, want zijn zintuigen binden hem aan de materiële wereld en benemen zo het zicht op het goede. Hiertegenover, of misschien zelfs net omwille van, staat de donkere nacht van de ziel die als tweeledig gezien wordt, het zuiveren van de zintuigen en het zuiveren van de geest. Hoe deze processen ten individuele titel doorlopen worden is wellicht heel divers maar in dynamisch opzicht vertelt het ons heel wat, dit is werkelijk ontnuchterend. Het correlaat met diverse stoorni

Het is bizar maar denk het wel, schuld en schaamte kunnen zich pas gaan manifesteren wanneer we ons bewust worden van de schade die we hebben aangericht, zij het in alle onwetendheid. De vraag stelt zich dan ook hoe iemand reageert wanneer naar dat schuld- en/of schaamtebesef direct of indirect wordt verwezen, of zelfs nog maar intuïtief aangevoeld wordt. Anders gezegd, om het binnen de GGZ-context te houden, hoe wordt iemand onthaald die met een zwaar ethisch dilemma te kampen heeft? Sta je dan, indien inhoudelijk begrepen, niet gewoon samen machteloos jegens een overweldigende wereld die hel

Zeg dat wel, hebben alles dan nog zo eenvoudig mogelijk vertaald zodat het maar een kwartiertje zou kosten om het te kunnen begrijpen, verder allerhande mythes die zich binnen samsara ontvouwen waar we in verstrikt kunnen raken op een manier die geen uitkomst schijnt te bieden. Kortom, het is dus heel eenvoudig om OPS-lijder te worden, het is nog een ander om iemand te vinden die nog een kwartiertje tijd heeft. Zeg dan nog dat het menselijke lijden geen zin heeft, als de donkere nachten van de ziel maar dan op collectief vlak.

Aanvankelijk had ik echt niet gedacht dat het zo erg zou zijn, iets waar ik middels m’n GGZ- ervaring veel van geleerd heb is dat je niet eenvoudig iets kan zeggen en dat een GGZ-expert dan wel spontaan de reflectie zou maken binnen het kader van zijn/haar studies. Belangrijker is nog dat die reflectie, zij het na diepgaander screening en verificatie, een beter begrip zou kunnen toelaten naar veel meer lotgenoten, en daarom ook zou kunnen doorstromen naar collega’s binnen het vakdomein. Het is dan ook nu pas dat ik besef hoe dom ik ben, ik achtte dit zelfs als een vanzelfsprekendheid, een uite

Het wordt gezegd, er is verwarring en verhulling nodig om eenheid of echtheid te kunnen vinden of ervaren, en diegenen die dat vinden denken misschien plots dat ze Jezus zijn of een andere profeet door culturele conditionering. Naargelang interpretatie of het vervolg op deze ervaringen kunnen er zich verschillende zaken ontplooien, soms leidend tot de vorming van een nieuwe religie met inbegrip van mythisch lidmaatschap van zij die hierin zonder ervaringskennis volgen. Finaal kan dit leiden tot een haast onbevattelijk kluwen van allerhande strekkingen of religies die stuk voor stuk dan weer ge

Het is als de omgekeerde wereld maar heb geen idee hoe, ik ben immers geen expert in die zaken. Waar gaat het over? Ik zoek een manier dat experten hun angst, ongeloof en weigerachtigheid zouden kunnen overwinnen om zodoende meer begrip te kunnen vinden voor wat lotgenoten integer en vreedzaam trachten te zeggen. Tegelijk ook m’n eigen angst aangezien ik het door ervaring al niet eens meer durf vragen. Aan informatie en nuchter doordachte verklaringen ontbreekt het echter niet, hoe zouden jullie zoiets aanpakken?

Weer wat opgepikt, de snaartheorie is nog altijd onbewezen, niemand weet of de snaartjes echt bestaan of slechts een wiskundig fata morgana zijn. Daarom, wat we wel met zekerheid kunnen zeggen is dat we met optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen op deze manifeste wereld heel wat kunnen, op verschillende manieren naargelang het doel dat we voor ogen houden. In die zin bestaat die fata morgana dan weer wel, zij het veel dichter bij huis dan we misschien willen denken. Informatie voor GGZ-experten die zoeken naar een inhoudelijke verklaring voor het OPS-lijderschap, het is gratis.

Ken je dat, honderd keer kijk je naar dezelfde tekst en het is altijd hetzelfde, en heel plots lijkt de tekst te veranderen waardoor je tot andere inzichten komt? Hetzelfde kan gebeuren met rasters met getallen waarna je je misschien voor het hoofd stoot, het is een uitermate fascinerend en zelfs mysterieus fenomeen. Maar dat is lang niet alles, er is immers nog veel meer. Ja, dat is meditatie, aandacht hebben voor iets en denken over het denken, ontnuchterend. Wees er voorzichtig mee, niet elke vorm van mediatie komt van Albert Heyn, het kan ook ernstig zijn.

Ja, eenmaal ik van de GGZ het advies loslaten kreeg ben ik sterk gaan abstraheren, een moeilijk woord om te zeggen dat niet relevante zaken geestelijk op de parking worden gezet om dan te gaan kijken waar we zouden kunnen uitkomen. Iedereen kan dit, paradoxaal genoeg verbluffend eenvoudig omdat het enkel over loslaten gaat, doch best om voorzichtig mee te zijn aangezien een dergelijke transitie ook schokkend kan zijn, doch hoopvol. Hulp van GGZ-experten is dan ook gewenst, en dat in hoeverre hiervoor ontvankelijkheid kan gevonden worden. Maar om het simpel te zeggen, een fluweelzachte paradigm

Als de nieuwe GGZ het wil hebben over paradigmashifts dan is er heel goed nieuws, het is immers perfect mogelijk om in kleine groepjes alvast een impressie te krijgen. Het is perfect zoals de definitie een en ander weerspiegelt, aanvankelijk kan het beslist warme gevoelens oproepen maar snel zal blijken dat het net iets moeilijker is dan wat de theorie doet vermoeden. Het mag denkelijk voor zich spreken dat we hier heel wat GGZ-experten voor nodig hebben, binnen een veilige en vertrouwensvolle setting. Maar zoals vaak zijn dit woorden zonder betekenis door het gemis aan educatie en ervaring bi

Dat het in kleine dingen zit? Geloof het of niet, mijn absolute eenzaamheid en bijhorend psychisch lijden heeft daar alles mee te maken, het is ook op deze manier tot ik tot begrippen kom zoals de paradox van herstel. En naarmate de tijd vordert wordt de pijn steeds erger, het waarom en hoe staat allemaal netjes uitgelegd in een portfolio die ik ooit eens geschreven heb, dat wel. Help me, wat kon ik anders gedaan hebben dan de GGZ om hulp verzoeken om een en ander te willen onderzoeken op waarachtigheid? Echt, ik ken mensen die het nog veel zwaarder hebben dan ik, heel misschien omdat ze nog e

Dom vraagje, heb je per toeval een GPS in je wagen? Of elders waar je die optie kan gebruiken?

Het lijkt zo precies dat je progressie maakt, nu ben je al God. Zo zijn er hier nog een paar, viel me eerder al op, interessant.

Door simpelweg iets te lezen ontstaan er nieuwe vragen, of helemaal geen vragen omdat de aangeboden informatie de ontvanger niet interesseert. Metadenkend is dit fascinerend, een aantal kan immers de informatie wel interessant vinden om zodoende tot een heel andere mening te komen dan zij die dit niet relevant vinden op dat eigenste moment. En zo, heel simpel dus, zeggen een aantal dat begrotingstekorten enkel maar kunnen bestaan door de manier hoe we daarover denken, het voor velen ontnuchterende resultaat van omdenken. Merk echter op, in die zin wordt overprikkeling en psychische ongemakken

Door alsmaar te verwijzen naar m’n OPS-lijderschap zijn al m’n andere stoornissen onderbelicht geraakt, misschien dat we het nu eens kunnen hebben over de relatie tussen de bipolaire stoornis en derde orde impulsen? Naar het werk van psychiater Dabrowski wensen we u alvast een prettige reis, nu wordt het pas echt schokkend, ontnuchterend en hoopvol.

De donkere nacht van de ziel bestaat uit twee fasen, enerzijds de zuivering van de zintuigen, anderzijds de zuivering van de geest. Op basis hiervan hebben we voor de GGZ een nuchter doordacht denkexperiment bedacht maar ze hebben het nooit gezien, het is dan ook nooit mogelijk geweest om aan de tweede fase te beginnen. Freek de Jonge zei het al, het zit goed in elkaar.

Dank je, denk dat een aantal die donkere nacht van de ziel toch een beetje onderschatten, vooral door het zuiveren van de zintuigen. Wat met al m'n andere diagnoses?

Mijn ervaringsverhaal binnen de GGZ komt uit zelfredzaamheid zo stilaan aan z’n einde, vijf jaar lang hebben we GGZ-experten onze bevindingen voorgelegd met de integere en vreedzame vraag om een en ander deskundig te willen onderzoeken op waarachtigheid, een vraag die er niet zomaar komt maar op basis van een zware herstelstrijd die hieraan vooraf ging. Ik beschouw het als mijn persoonlijke tekortkoming dat het me niet gelukt is GGZ-experten hiertoe te charmeren, ondanks net hierdoor de hulpvraag, of net dat wat ter onderzoek werd gesteld, aan kracht en waarachtigheid won. De situatie is voor

Iets kluchtiger, nog niet zo lang kwam ik Socrates tegen, heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem te vragen hoe hij wist dat hij niets wist. Hij antwoordde dat over niets of niemand het laatste woord nog niet gezegd is, alsof hij tegen zichzelf aan het praten was.

Leuke vraag eigenlijk, wat gebeurt er precies met je wanneer het collectieve onbewuste zich op vreemde manieren aan je opdringt, is dat een ervaring om vrolijk van te worden? En wat als je hier verder over doordenkt en op een pragmatische manier expressie aan geeft? Kunnen we op basis daarvan het OPS-lijderschap inhoudelijk beter gaan begrijpen? Ik zal een antwoord vanuit m’n persoonlijke beleving proberen mee te geven, toegang krijgen tot het collectief onbewuste is de ergste nachtmerrie die je je kan voorstellen omwille van het haast onwaarschijnlijke contrast met het verborgen potentieel da

Ik zou een manier willen vinden om niet meer te weten wat ik te weten kwam tijdens m’n herstelonderzoek, het liefst had ik dat gewoon spontaan tot expressie willen brengen maar heb gemerkt dat ik daar maar weinig ontvankelijkheid voor kan vinden, mijn fout omdat ik nu eenmaal niet in staat ben om op een normale manier te communiceren. Ik kan daarom maar beter doen alsof ik van niets weet en hopen dat iemand anders wel het lef heeft om hierover openlijk te praten. Ik weet echter niet welke impact dat gaat hebben op lange termijn, misschien dat het me stilaan maar zeker kapot maakt maar dat zien

Voor de effectieve realisatie van het verloren paradijs van Keynes, met als initiërend doel arbeidsweken van 15 hr/wk, konden we eenvoudig in kaart brengen met welke obstakels we nog rekening dienden te houden. Nog hoopvoller werd het wanneer bleek dat deze obstakels in hoofdzaak in onze manier van denken te vinden waren, net zoals een aantal zeer specifieke anomalieën waar de GGZ eerder nog geen aandacht voor had. De impact van deze anomalieën was echter van die orde dat niet anders dan nuchter kon besloten worden dat een keerpunt in de menselijke geschiedenis nakend was, in theorie zelfs ree

Voor het arbeidsmarktbeleid, en dan in het bijzonder met betrekking tot de zware beroepen, hebben we het idee opgevat dat zware beroepen doorheen hun loopbaan minder lange werkweken dienen te presteren. Anders gezegd, de volksgezondheid komt hiermee centraal te staan met in het verlengde een cascade aan gevolgtrekkingen met nog veel meer spontaan transformerende impulsen. Onmogelijk zou blijken vanuit het A-perspectief, hartverwarmend en verbindend vanuit het B-perspectief, aan de bron getriggerd door het menselijke denken te activeren.

In de eenvoud der dringen vinden we het antwoord, omdenken en grensverleggend denken biedt echter een resultaat waar weinigen geloof aan hechten, en dat in hoeverre de bereidheid al gevonden wordt om deze denkpiste diepgaander te exploreren. Of zoals Einstein zeer terecht opmerkte, als we een absurd economisch systeem onderhouden dan lijkt alles wat anders zegt ook absurd, tot je het aandacht geeft en misschien met een schok wakker wordt dat je het niet eerder zag. En neen, het is geen raketwetenschap, op een kinderlijk speelse manier kan ieder dat voor zichzelf beschouwen om er pas dan een nu