TTC

Met paraconsistente logica en een wirwar aan percepties kunnen we daar niet zo heel zeker van zijn, van welke kant bekijk je dat zelf?

Misschien kunnen we dan verder met het topic, wat onderhand op een wonder zou gaan lijken.

Alles moet geheim blijven wellicht, beetje als een universele stimulus proberen te verstoppen.

Heb je daar een voorbeeld van, beetje als zeggen dat bruggen gebouwd worden door ingenieurs?

De 'zwarte romantiek' is een term die verwijst naar de duistere, sombere kant van de Romantiek als kunststroming. Terwijl de Romantiek in het algemeen vaak wordt geassocieerd met gevoelens van vrijheid, passie en natuurverheerlijking, richt de zwarte romantiek zich op thema's zoals melancholie, dood, het bovennatuurlijke en het sinistere. De ambiguïteit in de Romantiek, waarin schoonheid en duisternis naast elkaar bestaan, maakt de zwarte romantiek een natuurlijke uiting van de bredere beweging, waarin tegenstrijdige emoties en ideeën worden verkend.

Welke rituelen hanteer je zelf zoal?

In de periferie van het tumult vinden we een moeras aan conflicterende verklaringen, niet de zone waarin je verstrikt wil raken. Zo zie je, van buitenaf, hoe paradoxen en anomalieën het simpele complex maken, alsmaar strijd om banale dingen.

Het idee van 'aftrekken tot je een breuk krijgt' is een speelse woordspeling die wiskundige concepten combineert met een paradoxale uitspraak. Normaal gesproken leidt aftrekken tot een kleiner geheel, maar hier wordt geïmpliceerd dat aftrekken kan leiden tot een breuk, wat meestal gebeurt door deling. Het is een humoristische manier om het idee van wiskundige operaties uit te drukken, waarbij de verwachte uitkomst op een verrassende manier wordt verdraaid. De uitdrukking 'parels voor de zwijnen' komt uit de Bijbel, specifiek uit het Evangelie van Matteüs (7:6). Het betekent dat je iets

En zoals we gezien hebben wordt 'wereld' nogal eens verward met planeet 'aarde', als een slok op een borrel de nuances. Interessant, hoezo? Nog moeilijker is debet van credit onderscheiden, wat meestal te maken heeft met een gemis aan relevante kennis.

De Bijbel is geen praktische handleiding voor zaken als budgetcontrole of technische constructies zoals het bouwen van een brug. Het is voornamelijk een verzameling religieuze en filosofische teksten die richtlijnen, morele lessen, en spirituele inzichten bieden. Hoewel er enkele passages zijn met numerieke gegevens of berekeningen, zijn deze meestal symbolisch of historisch van aard en niet bedoeld als praktische hulpmiddelen voor technische of financiële projecten. Weet je nu al waar het over gaat, of toch gemist?

Staat er in de Bijbel ook ergens een simpele optelsom, probeer dat eens.

Doe de zelftest, probeer weg te redeneren wat je niet ziet, sterkte.

Je doet goed je best, niet opgeven. Gewoon een beetje aandacht volstaat, gaat vlotjes.

Onveranderlijk is nu eenmaal onveranderlijk, misschien heb je dat in alle rust en sereniteit onderweg gemist.

Maakt eigenlijk niet uit, die universele katalysator is toch onveranderlijk.

Proberen beginselen weg te redeneren kan ook, en dat gaat vlotjes. Het is natuurlijk maar een lapzwans, en dan hebben we het nog niet over die vier elementen van hem.

Zo gaat het nu eenmaal, zelfs geen gelaagdheid meer. Het mensbeeld is volgens Foucault een eindig verschijnsel. Foucault meent dat de mens geen authentieke kern bezit, maar dat het karakter van de mens is opgebouwd als een ui. Als je de rokken een voor een verwijdert op zoek naar de kern, dan zie je dat de kern leeg is. De ui bestaat uit die schillen.

Op deze manier wordt mindfulness een parapluterm, en groei in meditatie een uniek pad met af en toe sprankeltjes van hoop die opgaan in de ruis. We prupsen verder, terug naar de toekomst.

Soms worden trappen omgezet in concentrische cirkels, wat verwarrend kan zijn wanneer we hier niet mee vertrouwd zijn.

Gaston Bachelard stelde dat de geschiedenis van de wetenschap gekenmerkt wordt door een confrontatie met epistemologische obstakels die de vooruitgang van het denken verhinderen. Deze worden niet opgeworpen door de complexiteit van de wereld of de beperkingen van de mens, maar door de manier waarop wordt gedacht.

Het hoeft niet perse zin te hebben, stoppen doet het niet.

Metonymie is, naast de metafoor, de belangrijkste vorm van beeldspraak.

We komen stapje voor stapje tot een synthese die we vooraan kunnen plaatsen, het filosofenprobleem in de informatica nog een andere kwestie.

Het structuralisme bevat een soort holisme en stelt het geheel primair aan de delen. Het geheel van intern samenhangende fenomenen is een structuur. Daarom kan het structuralisme zich niet direct op een onderzoeksobject richten, deze is immers pas begrijpbaar in de context van het grotere systeem, maar richt zich op het algemene systeem dat de concrete elementen zelf mogelijk maakt.

Horizonversmelting is een begrip uit de hermeneutiek dat wijst op het bestaan van een eigen ervaringshorizon met betrekking tot de denkwereld van een individu. Horizonversmelting is voor een onderzoeker binnen de hermeneutiek het vinden van raakvlakken tussen zijn eigen 'horizon' en die van de persoon die hij onderzoekt om daarmee de ander te kunnen 'verstaan'. Structuralisme is een benaderingswijze die ervan uitgaat dat niet-direct waarneembare of onbewuste structuren ten grondslag liggen aan alle sociale verschijnselen. Deze structuren zijn verzamelingen van de relaties tussen de elem