Waarom plegen zoveel mannen van middelbare leeftijd suïcide?

[Petra. 503]

Schrikbarend bericht. 

 

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/11/16/psychische-problemen-dominantste-factor-voor-suicide-ik-kreeg-allerlei-gedachten-waar-ik-geen-gehoor-aan-wilde-geven-a4181175

"Alleen wonen, een arbeidsongeschiktheidsuitkering krijgen en psychische problemen zijn veelvoorkomende risicofactoren bij mannen van middelbare leeftijd die een eind aan hun leven maken. Onder mannen tussen de veertig en zeventig jaar bij wie deze drie factoren spelen, komt zelfdoding 14,5 keer zoveel voor als gemiddeld op die leeftijd. 

..Lichamelijke problemen, een echtscheiding, het overlijden van een partner of een laag inkomen bleken eveneens risicofactoren voor zelfdoding.

Wereldwijd overlijden mannen vaker dan vrouwen aan zelfdoding. In Nederland twee keer zo vaak, met name mannen tussen de veertig en zeventig jaar: ruim 40 procent van de zelfdodingen doet zich voor binnen die groep."

Vragenlijsten aan nabestaanden boden inzicht in waaróm mannen uit de risicogroepen vaker overgaan tot zelfdoding. Dat kon een jeugdtrauma zijn, of stressfactoren als geldzorgen, eenzaamheid of relatieproblemen. „Het overkoepelende is wel”, zegt Gilissen, „dat ze geen uitweg meer zagen. En dat is heel zonde, want die is er meestal wel.” Een deel van de mannen zocht geen hulp: omdat ze een taboe op hulpvragen ervoeren, zich schaamden of niet afhankelijk van anderen wilden zijn".

18 november bewerkt door Petra.

[Hopper 552]

De mens -en dan vooral de man- kent het affectieve leven niet.  En als het dan even tegen zit, zoals een echtscheiding of een overlijden, dan weet de mens geen raad met al die gevoelens.   Hulp zoeken helpt niet, want al die hulpverleners doen ook maar wat.  Niemand kan namelijk voor jou het affectieve leven verkennen.  Op affectieve wijze je eigen wezen ontmoeten is levenskunst.   De kunst bestaat er uit om je eigen intenties waar te nemen.   Wat beroert jou?  Wat voel je?   Wat wil je er mee?

Maar zoals we weten zijn vooral mannen bang voor hun gevoelswereld.  Mannen moeten altijd maar stoer en sterk zijn.  (Het alfamannetje)

Wat ik hierboven omschrijf, daar moet je wel zo op je 30e , 40e levensjaar mee vertrouwd zijn.  Want juist vanaf een jaar of 40 komen de echtscheidingen, de overlijdens , de existentiële eenzaamheid (Niemand houdt van mij, boehoe, huil, snik).  Levenskunstenaar worden is onze levensopdracht.    De suïcidale mens wil namelijk niet zichzelf doden, maar hij kan 'dat gevoel' niet meer verdragen, dát wil hij doden.  En dat gevoel komt voort uit onbegrip van jezelf.

[Noel2 117]

Dat de oorzaak van suïcide bij de omstandigheden; echtscheiding, alleen wonen, uitkering, ziekte, zou liggen denk ik niet. Hoogstens zijn de omstandigheden aanleiding om de confrontatie aan te gaan met God. Geloof in een overheersende God, die van het Oude Testament, die absolute macht over je wil, en je veroordeelt. Die je naar beneden haalt en vernedert. Die je een vies beest vindt, en het liefste de aarde zou verlaten, eventueel de zon nog opblazend. De God van geweld, die tegen zelfstandige mensen is, en alleen als ze als makke schapen zijn gunstig van oordeel is. De God die je afkeurt en afwijst als je genetisch niet interessant meer bent, als je geen nut meer hebt. De God die zegt dat zelfdoding erger zal voorkomen, dus spring maar van het balkon, doe die plastic zak maar over je hoofd, rook je maar te pletter. Die God, die, nu je niet geabsorbeerd bent door het dagelijkse leven, ineens tegenover je staat als een joelende massa, een tribunaal. Een God die juicht als je pogingen tot zelfdoding doet en schreeuwt dat ze dan weer gewonnen hebben.

En mocht het levenseinde dan mislukken dan kun je de rest van jouw leven gestigmatiseerd door de zorg, als “client” pogingen doen “normaal” te worden. En in een kliniek pogingen tot reset ondervinden. Verhalen moeten aanhoren van een genadevolle God die Christus in jouw hart brengt, waarna alles goed komt.

Als je dat niet voelt, zal je absoluut vergeten worden, met de belofte dat er gepist en gepoept zal worden op jouw graf, en zal je de hoogste minachting moeten ontvangen.

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

[Fundamenteel 828]

Omdat we in een ander cultuurbeeld beland zijn en die overgangsfase een zwaar kruis is.

Ge kunt dan kiezen he, plooien of sterven.

[Noel2 117]

32 minuten geleden zei Fundamenteel:

Omdat we in een ander cultuurbeeld beland zijn en die overgangsfase een zwaar kruis is.

Ge kunt dan kiezen he, plooien of sterven.

Kort en bondig.

[Monachos 144]

6 minuten geleden zei Noel2:

39 minuten geleden zei Fundamenteel:

Omdat we in een ander cultuurbeeld beland zijn en die overgangsfase een zwaar kruis is.

Ge kunt dan kiezen he, plooien of sterven.

Kort en bondig.

Is God een sadist?

1 uur geleden zei Noel2:

Dat de oorzaak van suïcide bij de omstandigheden; echtscheiding, alleen wonen, uitkering, ziekte, zou liggen denk ik niet. Hoogstens zijn de omstandigheden aanleiding om de confrontatie aan te gaan met God. Geloof in een overheersende God, die van het Oude Testament, die absolute macht over je wil, en je veroordeelt. Die je naar beneden haalt en vernedert. Die je een vies beest vindt, en het liefste de aarde zou verlaten, eventueel de zon nog opblazend. De God van geweld, die tegen zelfstandige mensen is, en alleen als ze als makke schapen zijn gunstig van oordeel is. De God die je afkeurt en afwijst als je genetisch niet interessant meer bent, als je geen nut meer hebt. De God die zegt dat zelfdoding erger zal voorkomen, dus spring maar van het balkon, doe die plastic zak maar over je hoofd, rook je maar te pletter. Die God, die, nu je niet geabsorbeerd bent door het dagelijkse leven, ineens tegenover je staat als een joelende massa, een tribunaal. Een God die juicht als je pogingen tot zelfdoding doet en schreeuwt dat ze dan weer gewonnen hebben.

En mocht het levenseinde dan mislukken dan kun je de rest van jouw leven gestigmatiseerd door de zorg, als “client” pogingen doen “normaal” te worden. En in een kliniek pogingen tot reset ondervinden. Verhalen moeten aanhoren van een genadevolle God die Christus in jouw hart brengt, waarna alles goed komt.

Als je dat niet voelt, zal je absoluut vergeten worden, met de belofte dat er gepist en gepoept zal worden op jouw graf, en zal je de hoogste minachting moeten ontvangen.

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

Geen 'God is Liefde'?

18 november bewerkt door Monachos

[Noel2 117]

8 minuten geleden zei Monachos:

Is God een sadist?

Geen 'God is Liefde'?

Ja

Nee

maar God is geestelijk, stofjes in de hersenen

[Monachos 144]

11 minuten geleden zei Noel2:

Ja

Nee

maar God is geestelijk, stofjes in de hersenen

Verwar je God en het geestelijke dan niet met die stofjes in de hersenen? Een tekort aan de neurotransmitters dopamine en serotonine kunnen een depressie veroorzaken.

Als een mens sterft keert diens geest terug tot God maar de stofjes in de hersenen van de overledene blijven. Ergo: de stofjes zijn niet geestelijk.

[Noel2 117]

5 minuten geleden zei Monachos:

Verwar je God en het geestelijke dan niet met die stofjes in de hersenen? Een tekort aan de neurotransmitters dopamine en serotonine kunnen een depressie veroorzaken.

Als een mens sterft keert diens geest terug tot God maar de stofjes in de hersenen van de overledene blijven. Ergo: de stofjes zijn niet geestelijk.

Geest terugkeren tot God? Waar heb je het over?

Als het lichaam dood is, is er geen mens meer.

[Monachos 144]

2 minuten geleden zei Noel2:

Geest terugkeren tot God? Waar heb je het over?

Heb je nooit het mooiste boek in het OT gelezen?

Prediker 12:7

[Noel2 117]

5 minuten geleden zei Monachos:

Heb je nooit het mooiste boek in het OT gelezen?

Prediker 12:7

Ik heb Prediker wel gelezen, enige tijd geleden, maar is dat bewijs ergens van?

[Monachos 144]

1 minuut geleden zei Noel2:

Ik heb Prediker wel gelezen, enige tijd geleden, maar is dat bewijs ergens van?

Nee, het is geen bewijs ergens van. Daarom kunnen de dingen die met God te maken hebben alleen worden geloofd of verworpen.

[Noel2 117]

32 minuten geleden zei Monachos:

Nee, het is geen bewijs ergens van. Daarom kunnen de dingen die met God te maken hebben alleen worden geloofd of verworpen.

Je kan van alles geloven, de ene dag wat anders dan de andere dag. Het helpt niemand om steeds mee te gaan in een geloof zonder dat je een basis hebt. Opgaan van de geest in God na de dood heeft weinig basis. Er is het idee dat het uitstapje (geboorte->dood) een soort tijdelijke reis is weg van het “Ene” (een idee van alles tegelijkertijd op hetzelfde moment, een grote eenheid). Maar dat is iets wat verder geen nut heeft voor het leven, anders dan er snel vanaf te willen zijn.

Je hebt ook 5 dimensionele aliens die spelen met materie en dan “levensvormen” bewonen om het “lijden” mee te maken.

Allemaal leuk en aardig, maar God is stofjes in de hersenen die geestelijk beleven geven. Uiteindelijk kan je God onder controle krijgen met de juiste medicatie. 

[Monachos 144]

2 minuten geleden zei Noel2:

Maar dat is iets wat verder geen nut heeft voor het leven, anders dan er snel vanaf te willen zijn.

Wat heeft 'nut' voor het leven?

[Noel2 117]

1 minuut geleden zei Monachos:

Wat heeft 'nut' voor het leven?

Eten en drinken, slapen en ontlasten.

[Monachos 144]

Zojuist zei Noel2:

Eten en drinken, slapen en ontlasten.

En werken? In jouw geval programmeren?

Moet alles 'nut' hebben? Heeft bijvoorbeeld muziek nut? 

[Noel2 117]

Ik zou kunnen aanvullen: “bewegen”, maar leven is in principe, in essentie, niet meer dan (autonoom) bewegen.

 

3 minuten geleden zei Monachos:

En werken? In jouw geval programmeren?

Moet alles 'nut' hebben? Heeft bijvoorbeeld muziek nut? 

 

1 minuut geleden zei Noel2:

Ik zou kunnen aanvullen: “bewegen”, maar leven is in principe, in essentie, niet meer dan (autonoom) bewegen.

 

 

18 november bewerkt door Noel2

[Monachos 144]

Citaat:

Als mensen geen nut meer hebben, laten ze het diepste van zichzelf zien. Dat heb ik zelf ook gemerkt toen ik twee jaar geleden mijn arm brak. Ik kon acht weken niets doen. Toen ik van geen nut was, ging het leven langzamer. Ik moest leren de ander tot last te zijn. Dat is het moeilijkste dat er is, maar daardoor konden anderen, zoals de verpleegster of mijn kinderen, veel dichterbij komen.

Zo kun je geheeld worden als je niets doet en alleen maar bent. Daarvoor is het belangrijk tijd te nemen, te wachten, te luisteren, zomaar te zitten in de duinen. Dan gebeurt het, dan kom je tot leven. De tijd wordt eindeloos en je gaat op in alles. Dat is ook wat de trappistin voor mij verbeeldt: dat het er niet altijd om gaat het meest nuttige te doen, maar te doen waarin je het meest kunt zijn. De meest memorabele momenten in mijn leven waren juist de ogenblikken dat ik er alleen maar hoefde te zijn. Op die momenten ben ik het gelukkigst geweest.

Bron: https://www.trouw.nl/nieuws/in-nutteloosheid-komt-een-mens-tot-leven~bf8002a8/

[Noel2 117]

4 minuten geleden zei Monachos:

Citaat:

Als mensen geen nut meer hebben, laten ze het diepste van zichzelf zien. Dat heb ik zelf ook gemerkt toen ik twee jaar geleden mijn arm brak. Ik kon acht weken niets doen. Toen ik van geen nut was, ging het leven langzamer. Ik moest leren de ander tot last te zijn. Dat is het moeilijkste dat er is, maar daardoor konden anderen, zoals de verpleegster of mijn kinderen, veel dichterbij komen.

Zo kun je geheeld worden als je niets doet en alleen maar bent. Daarvoor is het belangrijk tijd te nemen, te wachten, te luisteren, zomaar te zitten in de duinen. Dan gebeurt het, dan kom je tot leven. De tijd wordt eindeloos en je gaat op in alles. Dat is ook wat de trappistin voor mij verbeeldt: dat het er niet altijd om gaat het meest nuttige te doen, maar te doen waarin je het meest kunt zijn. De meest memorabele momenten in mijn leven waren juist de ogenblikken dat ik er alleen maar hoefde te zijn. Op die momenten ben ik het gelukkigst geweest.

Bron: https://www.trouw.nl/nieuws/in-nutteloosheid-komt-een-mens-tot-leven~bf8002a8/

Cognitieve dissonantie

[leren_schoen 50]

4 uur geleden zei Noel2:

Dat de oorzaak van suïcide bij de omstandigheden; echtscheiding, alleen wonen, uitkering, ziekte, zou liggen denk ik niet. Hoogstens zijn de omstandigheden aanleiding om de confrontatie aan te gaan met God. Geloof in een overheersende God, die van het Oude Testament, die absolute macht over je wil, en je veroordeelt. Die je naar beneden haalt en vernedert. Die je een vies beest vindt, en het liefste de aarde zou verlaten, eventueel de zon nog opblazend. De God van geweld, die tegen zelfstandige mensen is, en alleen als ze als makke schapen zijn gunstig van oordeel is. De God die je afkeurt en afwijst als je genetisch niet interessant meer bent, als je geen nut meer hebt. De God die zegt dat zelfdoding erger zal voorkomen, dus spring maar van het balkon, doe die plastic zak maar over je hoofd, rook je maar te pletter. Die God, die, nu je niet geabsorbeerd bent door het dagelijkse leven, ineens tegenover je staat als een joelende massa, een tribunaal. Een God die juicht als je pogingen tot zelfdoding doet en schreeuwt dat ze dan weer gewonnen hebben.

En mocht het levenseinde dan mislukken dan kun je de rest van jouw leven gestigmatiseerd door de zorg, als “client” pogingen doen “normaal” te worden. En in een kliniek pogingen tot reset ondervinden. Verhalen moeten aanhoren van een genadevolle God die Christus in jouw hart brengt, waarna alles goed komt.

Als je dat niet voelt, zal je absoluut vergeten worden, met de belofte dat er gepist en gepoept zal worden op jouw graf, en zal je de hoogste minachting moeten ontvangen.

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

Mensen zien hun miserie als straffen van boven of proberen er hun hele leven van weg te rennen. En als dat niet meer kan en er mee geconfronteerd te worden.

Niemand wilt zijn straf uitzitten. Misschien is zelfdoding alleen uitstellen, of heb je alleen dit leven?

[Noel2 117]

33 minuten geleden zei leren_schoen:

Mensen zien hun miserie als straffen van boven of proberen er hun hele leven van weg te rennen. En als dat niet meer kan en er mee geconfronteerd te worden.

Niemand wilt zijn straf uitzitten. Misschien is zelfdoding alleen uitstellen, of heb je alleen dit leven?

Genetisch gezien kan je gekopieerd worden, en eindeloos gekweld. Het is geen prettig vooruitzicht. Als ik maar wist waarom het steeds fout gaat, het lijkt geprogrammeerd.

Somewhere over the rainbow…

[sjako 585]

5 uur geleden zei Noel2:

Dat is wat je ongeveer geestelijk beleven kan als man tussen 40-70 als je tijd hebt voor God.

Dat is hopelijk toch niet jou God? Ik zie een liefdevolle God die een plan met de wereld heeft en die voor me zorgt en bij tijden troost. Ik heb ook best een slechte periode gehad, maar God heeft me daar uitgetrokken. Ik wil niet zeggen dat het leven gemakkelijk is, maar ik zie uit naar het ware leven straks. En als ik naar het nieuws kijk dan weet ik dat ik het zo slecht nog niet heb. Heb mijn gemeente, mijn vrienden, mijn collega’s en mijn honden. Ben een gezegend mens ook al ga ik alleen door het leven.

2 uur geleden zei Noel2:

Eten en drinken, slapen en ontlasten.

En voor God leven? Mensen Hem leren kennen? Zoveel dingen om je in te verdiepen, genieten van muziek bijv., omgang met goede vrienden…… Er is zoveel.

[Noel2 117]

3 minuten geleden zei sjako:

Dat is hopelijk toch niet jou God? Ik zie een liefdevolle God die een plan met de wereld heeft en die voor me zorgt en bij tijden troost. Ik heb ook best een slechte periode gehad, maar God heeft me daar uitgetrokken. Ik wil niet zeggen dat het leven gemakkelijk is, maar ik zie uit naar het ware leven straks. En als ik naar het nieuws kijk dan weet ik dat ik het zo slecht nog niet heb. Heb mijn gemeente, mijn vrienden, mijn collega’s en mijn honden. Ben een gezegend mens ook al ga ik alleen door het leven.

Helaas wel, een voor mij realistisch beeld. Ik ben nooit zo van de mooie praatjes geweest. Het is bar slecht voor mij. Ik ben dan ook minder gezegend. De baas over God spelen is af te raden.

[Monachos 144]

2 uur geleden zei Noel2:

Cognitieve dissonantie

Of gewoon accepteren wat je niet kunt veranderen.

[Noel2 117]

1 minuut geleden zei Monachos:

Of gewoon accepteren wat je niet kunt veranderen.

Ja dat is praktisch gezien hetzelfde.

Toch is er kennis die niet door wil dringen tot het collectief, die geweerd wordt.