Jb

Quote: Op zondag 20 december 2009 15:54:54 schreef Iriacynthe het volgende: Dus jij duikt bijvoorbeeld nooit eens in bed terwijl het voor jou niet zo hoeft maar gewoon omdat je vriendin daar zin in heeft en je haar ook wel eens mag verwennen? Of zelfs als je er zelf net zo veel zin in hebt, ik mag hopen dat je eigen genot toch niet altijd op de eerste plaats komt... Kijk dat bedoel ik dus met 'moeilijk te omschrijven wat ik bedoel...' Ligt niet aan jullie, maar aan mezelf, dus hou het maar bij pedo's...

Maar egoïstische daad klinkt al eerder als een misdaad, en zo bedoelde ik het helemaal niet. Het is niet makkelijk om precies te omschrijven wat ik bedoel... In ieder geval minder radicaal dan het overkwam...

Ok, point taken, want ik heb het echt over het orgasme, en het streven ernaar...

Quote: Op zondag 20 december 2009 15:36:36 schreef Ramòntezuma het volgende: [...] Welnee joh. Binnen seksualiteit is ruimte zat voor liefde en genegenheid. Dat is gericht op (in dit geval) het genot van de ander. Seksualiteit is zeker niet altijd een egoïstische daad. Dat zeg ik ook niet, ik heb het dan ook op hét ultieme moment; wie denkt dan aan het genot van de ander? Je moet hiervoor wel heel eerlijk zijn en ook niet de fout maken door te denken dat ik het hier over sadisme of iets dergelijk heb. Nee hoor, kaarsjes, massage, lieve woorden... allemaal tot een doel: he

Sterker nog, seksualiteit zie ik sowieso als iets egoïstisch. Ok, krasse uitspraak, dus moet ik ze onderbouwen, wschl. Wel, het is simpel, het tegendeel wordt wel eens beweerd, maar in feite gaat ieder voor zijn persoonlijk genot. Op de hoogst zeldzame uitzondering na, waar men gemeenschap heeft louter met oog op voortplanting. Maar ja, waar gebeurt dat nog...

Misschien is een nieuw topic openen er wel wat over, maar stél dat er idd een complot is waarbij buitenaards leven wordt verborgen gehouden (geloof ik alvast niet). Op een dag komt het uit: er is weldegelijk reeds lang ontdekt dat er elders een andere levensvorm is. In hoeverre zou dat jouw geloof doen wankelen?

Propje, aansluitend op Dubito's betoog, moet je weten dat er in de jaren '60 een gelijkaardige discussie bestond. Toen ging het echter over de al dan niet schadelijkheid van roken. Welnu, het zijn diezelfde PR-machines die nu verdeeldheid zaaien in de media. Ik beweer nu niet dat al die geleerden die je daar opnoemt zijn omgekocht, ik mag hopen van niet. Maar onderschat echt de lobbies niet, die deinzen voor niets terug. Ik ben er overigens van overtuigd dat ik met wat moeite enkele gediplomeerden kan vinden die geloven in een platte aarde. Diploma's zijn idd zoals reeds gesteld geen gara

Als het systeem is gebaseerd op (eeuwige) groei, kan het niet anders of we hebben over een 50tal jaar, gezien de prognoses wb de wereldbevolking rond die tijd, meerdere planeten nodig waaruit we grondstoffen kunnen putten. Anders zal het nooit lukken. Je ziet dus welke problemen we tegemoet gaan; zélfs als we ervan uitgaan dat we het hoofd kunnen bieden aan de opwarming... waar ik wederom sterk aan twijfel. Ook in de natuur groeien bomen niet eeuwig, het idee van die steeds groeiende economie is gewoon absurd. Meer mensen hoeft daarom niet meer kapitaal te betekenen, zéker niet in een w

Nog een waarheid is dat niet het systeem moet veranderen, maar wel het hele systeem. Nu ja, de wereld is naar de haaien over een 5tal decennia, leg je er nu maar al bij neer. Het kapitalisme moet en zal zichzelf op'consumeren', ik kijk er al naar uit.

Nog beter is The Age of Stupid.

Quote: Op woensdag 16 december 2009 21:59:02 schreef Think het volgende: Grappig dat je dat suïcide van God noemt. Ik lag laatst in bed wat te mijmeren en toen dacht ik stel dat God - bestaat, - ons geschapen heeft, - ons goedgezind is, - met ieder van ons persoonlijk meevoelt, - onze smeekbeden aanhoort, ...zal God dan niet allang geestelijk doorgedraaid zijn door de stortvloed aan leed die via de gebeden tot hem komen, al de conflicterende wensen en het verantwoordelijkheids (schuld-) gevoel dat Híj daar de schepper van is? Als ik God was werd ik krankjorum van wroeging en mede-lijd

Ik schrijf me in in de CM (Club der Misantropen)!

Quote: Op woensdag 16 december 2009 19:55:44 schreef MarinusCopy het volgende: [...] (Embryo's hebben te weinig geloof wellicht?) MC, alle respect voor je (maar dat weet je onderhand wel al), maar ik vind niet dat een ongelovige een gelovige een mening, gerelateerd aan geloof, in de mond mag leggen. Tussen haakjes gesteld, hoor.

Mr Emilio, hoe gewiekst... Maar idd, mij zal je me op zoiets niet betrappen want ik erken dat God overal achterzit. Abortus is ongoddelijk, maar het is er wederom wel ondanks Zijn wil...

Ik vind dat jullie net als een troep dingo's (pun not intended) rond Eulogía zwermen, wachtend op het juiste moment om toe te slaan. Kom zeg, er is meer aan zijn betoog dan dat zinnetje waar jullie in groep zo op hameren.

Ik tracht God hierbuiten te houden, want dan gaan we onherroepelijk de dogmatische toer op en dit zal de discussie doen verzanden. Ik vertrouw op het geweten dat atheïsten ook wel hebben. Een miskraam, waar ik net ook naar verwees, is een beslissing van de natuur (van God, ja, imo). Ironisch genoeg is verdriet hier dus minder logisch dan bij abortus, waar er enkel sprake is van menselijke tussenkomst op grond van niet zelden materiële redenen. Voor iemand hierdoor is aangesproken; ik bedoel slechts: iemand die op een natuurlijke manier overlijdt, is toch minder te "beklagen" dan iemand die

Ik diep de vergelijking uit: Wanneer een vrouw een miskraam krijgt, vindt iedereen het normaal dat we haar bewenen. Wanneer diezelfde vrouw er echter voor kiest om het leven van haar ongeboren baby te beëindigen, gaan we plots helemaal anders reageren. Maar wat is het verschil tav de foetus/embryo? Niks. Opnieuw is duidelijk dat verdriet nooit gaat om het lijdend voorwerp dat effectief is gedood (dood is), maar alles met egoïstische gevoelens van de nabestaanden. In beide gevallen is de baby dood, maar wat malen we erom, in het eerste geval is het hooguit erg voor de moeder, in het twee

Quote: Op woensdag 16 december 2009 19:18:28 schreef MarinusCopy het volgende: [...] Niet helemaal, maar het geeft een beetje aan hoeveel waarde ik precies hecht aan "het heeft een compleet setje menselijke genen, dus doden zou moord zijn" Iets wat niet eens het vermogen heeft om hersendood te worden kun je mi gewoon zonder jeuk aan je geweten doodmaken. Mja, ik wou gewoon stellen dat er van eencelligen maar heel miniem sprake is in de tijd... Maar RobertF beschrijft duidelijk het pijnpunt in het trekken van de grens. Het moge duidelijk zijn dat veel afhangt van je subjectieve

Scheer jij nu clonen en conceptie over dezelfde kam? Of heb ik dat verkeerd voor? Overigens, ook klonen kan niet, imo. Tot op zekere hoogte kan ik wel vrede nemen met het clonen van weefsels, maar niet tot een volwaardig, bewust wezen. Maar we wijken af.

Nee, ik maak onderscheid tussen zaad- en eicellen, die elk maar de helft van het aantal genen bevatten om van een volwaardig leven (in opbouw) te kunnen spreken. Gewoon leven zeg ik, dus geen bewustzijn en zenuwstelsel, waar in de eerste gevallen zelfs helemaal geen sprake kan van zijn. Anders zou ik alle masturbaties en safe-sexdaden moeten veroordelen, en dat doe ik niet, want dat laatste zorgt voor nog meer abortusklanten. Het is niet omdat de meerderheid iets goekeurt, dat het ook kosjer is. Dat wou ik er nog aan toevoegen.

Van zodra er conceptie is, vindt de celdeling plaats. Er is algauw geen sprake meer van eencelligen. Nee Marinus, je gaat ostentatief zeer licht over deze ethische zaak. Je vergelijkingen met muggen, eencelligen, zelfs met 'niets', vind ik allesbehalve, maar goed. Samengevoegd: Quote: Op woensdag 16 december 2009 18:37:24 schreef RobertF het volgende: [...]Er zijn feitelijk maar twee écht objectieve grenzen aan te wijzen: de conceptie en de partus. Daar tussenin wordt het een spel van definities van wat een mens zou zijn, gevoelens en subjectieve begrippen. De ene vindt je

Je blijft maar hameren op die cel in de eerste paar weken. Maar goed, je hebt wel al aangegeven dat er later weldegelijk een onderscheid is, dus ok. Bij de doodstraf gaat het om 'schuldig' leven; bij abortus, wat in sé ook een juridisch gekaderde levensbeëindiging is, gaat het om ongeboren en per definitie onschuldig leven. Ethisch heb ik het pakken moeilijker met het laatste geval.

Quote: For Pete's sake! Op het moment dat we om die reden de doodstraf willen herinvoeren staat heel Credible op de achterbenen. Vreemd he? Ik vind dit ook. De meerderheid van de publieke opinie is (behalve in de onmiddellijke nasleep van een groot drama) tegen de doodstraf. Echter, wanneer men dat afweegt tegenover een onschuldig leven dat geen misdaden heeft gepleegd, blijkt dat die laatste helemaal geen rechten heeft, zélfs niet op leven! Ik begrijp dit niet. Ik wil iemand horen die ronduit tegen de doodstraf is, maar wél voor abortus zoals we het nu kennen en toepasse

Quote: Op woensdag 16 december 2009 17:51:20 schreef Mr. Emilio het volgende: [...] Ik probeer je zeker niet monddood te maken. Ik vraag me alleen af wat je wil. Heel simpel, jongen. Abortus uit de wereld, behalve voor medische doeleinden. Is het topic nu van de baan? Helemaal niet, maar ik heb wel nu eventjes minimum 95% van de geaborteerden gered. Wat nu echter gebeurt, is het doden van 95% rechtvaardigen in naam van die 5%. Percentages zijn pure gissingen, maar ik geloof nooit dat van de 80 gevallen vandaag in Nederland van meer dan 4 verkrachte (of in levensgevaar zij

Ja, Emilio, maar ook wanneer: 1. Mijn vader het was afgetrapt 2. Mijn moeder liever een meisje zou gehad hebben 3. Mijn ouders het financieel niet konden dragen 4. Mijn moeder nog te jong was (lees: NIET op biologisch vlak) Geloof me, bovenstaande "argumenten" bepalen veel meer het lot van de ongeborenen, dan dat handvol gevallen die steeds maar weer worden opgeroepen als dé referentie.