Robert Frans

Nou op verscheidene plaatsen zijn katholieken bezig om confessionele scholen te stichten waar het geloof hoog in het vaandel staat. Vaak worden ze hierin nog wel tegengewerkt door de overheid op lokale niveau's die meent dat er genoeg katholieke opties zijn met betrekking tot bijzondere scholing, maar die volgens de initiatiefnemers deze titel eigenlijk niet meer waard zijn. Heb pas nog een documentaire gezien waar ze wel al bezig waren met een basisschool, waar nu wel nog weinig leerlingen opzaten, maar waar wel vraag naar was zelfs vanuit andere provincies die daar naar toe wilde reizen. Een middelbare school zat er voorlopig nog niet aan te komen. De katholieke 'communes' vind ik ook niet al te onrealistisch, iets vergelijkbaars zie je op verscheidene plaatsen. Een concreet voorbeeld is Ave Maria in Florida. Het katholicisme is iets wat persoonlijk beleefd kan worden maar ook juist heel collectivistisch kan zijn. Het hele geloofsleven hoort ingebakken te zitten in de cultuur, en komt zo in het DNA van de persoon. Indien men zijn geloof als een individu beleefd en niet in contact komt met geloofsgenoten kan dit een bevreemdend effect hebben, vandaar dat ook jongerendagen en de wereldjongerendagen in het bijzonder voor Nederlandse katholieken van zo'n vitaal belang zijn.

Klein puntje: in het profiel staat in plaats van "Interesse" het wat vreemde woord "Intressese." Dat staat er al zolang, dat het blijkbaar voortdurend aan het alziend oog van de crew weet te ontsnappen. Echter, het Robertaans Oogje wil helaas nog weleens het spel bederven voor zulke geniepigheden, dus bij deze dit topic.

Oogje ziet alles he
 
*zoekt @Rommel

Klein puntje: in het profiel staat in plaats van "Interesse" het wat vreemde woord "Intressese." Dat staat er al zolang, dat het blijkbaar voortdurend aan het alziend oog van de crew weet te ontsnappen. Echter, het Robertaans Oogje wil helaas nog weleens het spel bederven voor zulke geniepigheden, dus bij deze dit topic.

Dat zijn lastige vragen. Gewetensvragen. 
 
Weet je, voorop gesteld, ik ben slechts een diaken, de laagste graad van wijding die een geestelijke kan hebben en die deelt in het dienaarschap van Christus, niet in het priesterschap. Een bisschop staat voor taken en verantwoordelijkheden die ik niet heb en slechts ken uit de veilige waarneming vanuit een luie stoel. Wat is te vrij, wat is te streng? Wat maakt een bisschop goed, wat slecht? Ik vind dat lastig. Ik kan waarnemen dat in ons deel van de wereld de "gelovigen" grotendeels hun gewaardeerde derrière afvegen met wat hun bisschop zegt. Of die bisschop nu vrijzinnig is, of orthodox, streng of mild, communicatief vaardig of een autist. 
Ik kan waarnemen dat de liturgie in Nederland enorm veel enorme misbruiken kent. Hoe dat gekomen is, wat wie daar aan had kunnen doen, en wat wie daar aan kan doen, ik weet het oprecht niet.
Het enige dat ik weet, is dat we een collectief geheugen nodig hebben, voor als de behoefte aan liturgische kennis herleeft. Daarom leer ik mijn kinderen de Novus Ordo zeer nauwgezet te ondersteunen als acoliet. Daarom heb ik zelf de Novus Ordo en de Tridentijnse Mis geleerd te assisteren als subdiaken en als diaken, en leg ik mij er op toe beide liturgieën tot in detail te kennen. Dat is mijn bijdrage, een kleine kern vormen, zoals gelukkig velen kleine kernen vormen, van kennis en ervaring. Opdat die kennis niet slechts in de liturgische boeken is opgeslagen, maar ook in een levende traditie. Gloeiende kooltjes in het zand, klaar om aangeblazen te worden, vrezend geblust te worden.

Ik neem aan dat we het er over eens zijn dat de verdere ontwikkeling van de protestantse liturgie irrelevant is?
 
Wat dan overblijft is de ontsporing van de katholieke liturgie. Ik zie daar weinig bijzonders in, naarmate het geloof verzwakt, het leergezag niet meer wordt erkend, ontspoort ook de liturgie. Vaticanum II heeft, volledig terecht overigens, een vermolmde liturgische cultuur op de schop genomen en deze willen herbronnen, revitaliseren en ahw "terug willen geven aan de mensen". En dat laatste is een wat al te optimistische zet geweest imho. 
Laten we een ander theater nemen, naast de Divina Commedia die de Kerk is: het Nederlandse toneel. Natuurlijk was dat stijf en saai geworden in de jaren '50. En natuurlijk was het goed dat daar beweging in kwam. En hoe goed de motieven ook waren, en hoe "grappig" de uitvoering ook was, Aktie Tomaat was toch een ontsporing. En hoe lief en schattig ook bedoeld, het idee toneel "terug te geven aan de mensen" heeft vooral veel beroerd toneel opgeleverd. 
Het is in de Kerk niet anders. Een oud, stijf en afstandelijk, elitair theater moest op de schop worden genomen. Maar de krachten die daarbij vrij kwamen hebben ook een desastreuse uitwerking gehad. Theater is, net als liturgie, namelijk wel een vak. En niet iedereen die denkt dat hij of zij een geinig liturgieboekje met een diepzinnig gedicht en een prachtig Oosterhuis-lied kan maken, kan ook echt goede liturgie maken. 
Mensen die pleiten voor de verheffing van het volk bereiken veelal het tegendeel: de vernietiging van het mooie, het schone. Want het mooie en het schone is naar haar aard nu eenmaal elitair. Het volk dat verheffing wil, heeft een elitaire groep nodig die daadwerkelijk verheft. De minstens zo elitaire groep van modernisten, bevrijders, aan-het-volk-terug-gevers, verheft het volk niet, maar ontneemt het volk schoonheid en een ideaal. En wie dat hardop durft te zeggen krijg gif over zich heen van diezelfde lief-zijn-voor-elkaar-mensen. Want lief zijn voor elkaar is mooi, maar alles dat naar elite neigt moet natuurlijk dood.
 
De katholieke volksdichter wist dat donders goed:
Getuigenis

Ze willen dat ik schrijf
voor de vooruitgang.
Maar ik kan niet schrijven zoals zij,
al stam ik van hen af.
Ik moet de wijken van het volk in
en mijn oor te luisteren leggen:
zo hoor je nog eens wat.
Wat wil het volk?
Niet veel goeds, dat is zeker.
Dus ga ik de straat op,
met mijn eigen vaandel
waarop geschreven staat:
Vrijheid! Ziekte! Ouderdom!
Lang leve de Dood!
(Gerard Reve)

@sjako Thorgrem vraagt juist heel terecht om bijbelse onderbouwing voor jouw geloof dat je enkel de bijbel als gezagsbron mag aanvaarden en dan ook enkel de protestantse canon. Waarom zou je niet eerst daarmee beginnen, voordat je ons vraagt om evenzo te handelen? En dan dus gewoon onderbouwing exclusief vanuit de bijbel, zoals jouw geloof leert? Dus geen gedoe over Constantijn, de Kerk of wat dan ook, maar gewoon de bijbel alleen. Want als volgens jouw geloof de bijbel voldoende zou zijn, laat dat dan ook zien hier.
Waarom zouden wij immers die doctrine moeten aanvaarden, als de bijbel nimmer diens exclusieve gezag claimt, maar zelfs juist de kerk erkent als de pijler en de grondslag van de waarheid (vgl. Tim 3,15)?

Dat staat beiden al niet in de bijbel. Prima dat jij dat vindt verder, maar het is intern nogal tegenstrijdig.
De deuterocanonieke boeken maakten ten tijde van Jezus en de apostelen ook deel uit van het OT. Daarnaast is ook dit punt dogmatisch en zeker niet uit de bijbel zelf te halen. In geen enkel door jou erkende bijbelboek staat namelijk een opsomming van de boeken die in de bijbel horen of niet horen. 
 
Een non argument. De oprichter van het WTG was overigens een vrijmetselaar. En nu?
Dat mag je allemaal gerust vinden. Het vagevuur is echter prima bijbels als je de deuterocanonieke boeken erbij rekent. Jij vind x en y in de katholieke Kerk onbijbels, iemands vind a en b bij het WTG onbijbels (je eerste twee stellingen va je bijdrage bijvoorbeeld).
En dan? Wat schiet je er mee op. Hou je lekker bezig met je eigen geloof, daar heb je werk genoeg aan, zoek daar de geestelijke verdieping en stop met parasiteren. 
Wat je nu doet is jouw geloofskaders om een ander geloof leggen en kijken wat er buiten de lijntjes valt. En alles wat er buiten valt noem je onbijbels. Die methode kan een ieder toepassen met zijn eigen geloof als de kaders. Als ik mijn geloof als kaders om jouw geloof heen leg kom ik met meer dan genoeg om een topic over vol te schrijven. Wat levert het mij op? Helemaal niets. 

@sjako Jij lijkt, zo neem ik even aan, ook in niets op je pasgeboren versie. Betekent dit dan dat je verkeerd bezig bent, dat je weer terug zou moeten naar de babystaat? Of betekent dit dat groei en ontwikkeling heel normaal is, ook voor een Kerk dat toch ook het Lichaam van Christus is, en het terugwillen naar de kindertijd eigenlijk best wel een beetje ongezond is?
De idee dat we steeds weer terug naar die tijd zouden moeten is dan ook nergens in de Schrift gefundeerd en daar we eigenlijk helemaal niet zoveel weten van die tijd, wordt die tijd vooral volop ingekleurd door eigen interpretatie en eigen ideologie.
Daarnaast vindt je in geschriften ruim vóór Constantijn al volop typische katholieke leerstellingen: het volgen van de bisschop, het dagelijks bidden van het onzevader, het veelvuldig breken van het brood dat het Lichaam van Christus is, het belang van de Overlevering, etc. Lees de Didache bijvoorbeeld maar eens (helemáál, dus niet in halve citaten uit WTG-lectuur).
Ook heb ik sowieso niet echt het idee dat de eerste christenen waren georganiseerd in een uitgeverij van eigengeschreven religieuze lectuur, met vertegenwoordigers die aan de deur de lectuur probeerden te slijten en daartoe wekelijks getraind werden. Uitgeverijen bestonden namelijk nog niet, net zoals verkoopcursussen voor christenen.
 

@sjako Jij lijkt, zo neem ik even aan, ook in niets op je pasgeboren versie. Betekent dit dan dat je verkeerd bezig bent, dat je weer terug zou moeten naar de babystaat? Of betekent dit dat groei en ontwikkeling heel normaal is, ook voor een Kerk dat toch ook het Lichaam van Christus is, en het terugwillen naar de kindertijd eigenlijk best wel een beetje ongezond is?
De idee dat we steeds weer terug naar die tijd zouden moeten is dan ook nergens in de Schrift gefundeerd en daar we eigenlijk helemaal niet zoveel weten van die tijd, wordt die tijd vooral volop ingekleurd door eigen interpretatie en eigen ideologie.
Daarnaast vindt je in geschriften ruim vóór Constantijn al volop typische katholieke leerstellingen: het volgen van de bisschop, het dagelijks bidden van het onzevader, het veelvuldig breken van het brood dat het Lichaam van Christus is, het belang van de Overlevering, etc. Lees de Didache bijvoorbeeld maar eens (helemáál, dus niet in halve citaten uit WTG-lectuur).
Ook heb ik sowieso niet echt het idee dat de eerste christenen waren georganiseerd in een uitgeverij van eigengeschreven religieuze lectuur, met vertegenwoordigers die aan de deur de lectuur probeerden te slijten en daartoe wekelijks getraind werden. Uitgeverijen bestonden namelijk nog niet, net zoals verkoopcursussen voor christenen.
 

-stukje tekst verwijderd-
Het is een moeilijke kwestie, zodanig dat de Tweede Kamer ook besloot er hoofdelijk over te stemmen en veel partijen het geen onderdeel van de partijdiscipline lieten zijn. Een terechte, respectvolle manier van doen die recht doet aan de gevoeligheden rondom het onderwerp.
Het wetsvoorstel staat mij echter ook wel wat tegen. Ik begrijp de argumenten: je hebt altijd nog vrije keuze, het kan meer donoren opleveren (of dat echt zo is, is echter nog de vraag) en het dwingt mensen serieus hierover na te denken. En het is ook van belang dat mensen die welwillend tegenover doneren staan, ook daadwerkelijk zich als donor laten registreren.
Maar de vraag is inderdaad of je als overheid wel zomaar een dergelijke dwang mag opleggen. Vartigo maakte al een mooie vergelijking met geld en bezittingen: stel dat in een wetsvoorstel na je overlijden de overheid automatisch al je bezit erft, tenzij je bij leven aangeeft dat niet te willen? Je hebt dan ook nog steeds volop de vrije keuze om je bezittingen onder je nabestaanden te verdelen, maar het blijft toch vreemd dat als je de keuze niet maakt, de overheid alles dan in beslag zou kunnen nemen.
Zelfs als het doel van zo'n wet mooi zou zijn, namelijk dat je bezittingen dan verdeeld worden onder de armen, dan nog zal zo'n wet denk ik veel weerstand oproepen en ook tegen de vrijheid van bezit in gaan. Zéker als je niet eens zelf kan bepalen wie je bezittingen dan zouden krijgen.
Volgens de Nederlandse wet heb je zelfbeschikking over je lichaam. En volgens de christelijke wet behoort je lichaam God toe en niet welk mens of welke overheid ook. De overheid kan dus niet zomaar uit zichzelf bepalen dat ze je lichaam mag gebruiken voor donatie, ook niet als jezelf daarin geen keuze hebt gemaakt en ook niet als er een schreeuwend tekort zou zijn aan donoren.
Het is dan vreemd dat het in de Tweede Kamer (volkomen terecht!) als vrije kwestie werd behandeld, maar het voor de burger toch ineens een stuk minder vrij is. Je móét namelijk kiezen, anders doet de overheid het voor je. En er wordt dan wel gezegd dat er dan enkel staat dat je "geen bezwaar" hebt, maar het resultaat is dan hetzelfde als bij een "ja." Je wordt dan immers gewoon als donor behandeld.
Kortom, het blijft toch een lastige kwestie. Het doel mag dan wel edelmoedig zijn, maar de middelen daartoe moeten dan ook zijn.

-stukje tekst verwijderd-
Het is een moeilijke kwestie, zodanig dat de Tweede Kamer ook besloot er hoofdelijk over te stemmen en veel partijen het geen onderdeel van de partijdiscipline lieten zijn. Een terechte, respectvolle manier van doen die recht doet aan de gevoeligheden rondom het onderwerp.
Het wetsvoorstel staat mij echter ook wel wat tegen. Ik begrijp de argumenten: je hebt altijd nog vrije keuze, het kan meer donoren opleveren (of dat echt zo is, is echter nog de vraag) en het dwingt mensen serieus hierover na te denken. En het is ook van belang dat mensen die welwillend tegenover doneren staan, ook daadwerkelijk zich als donor laten registreren.
Maar de vraag is inderdaad of je als overheid wel zomaar een dergelijke dwang mag opleggen. Vartigo maakte al een mooie vergelijking met geld en bezittingen: stel dat in een wetsvoorstel na je overlijden de overheid automatisch al je bezit erft, tenzij je bij leven aangeeft dat niet te willen? Je hebt dan ook nog steeds volop de vrije keuze om je bezittingen onder je nabestaanden te verdelen, maar het blijft toch vreemd dat als je de keuze niet maakt, de overheid alles dan in beslag zou kunnen nemen.
Zelfs als het doel van zo'n wet mooi zou zijn, namelijk dat je bezittingen dan verdeeld worden onder de armen, dan nog zal zo'n wet denk ik veel weerstand oproepen en ook tegen de vrijheid van bezit in gaan. Zéker als je niet eens zelf kan bepalen wie je bezittingen dan zouden krijgen.
Volgens de Nederlandse wet heb je zelfbeschikking over je lichaam. En volgens de christelijke wet behoort je lichaam God toe en niet welk mens of welke overheid ook. De overheid kan dus niet zomaar uit zichzelf bepalen dat ze je lichaam mag gebruiken voor donatie, ook niet als jezelf daarin geen keuze hebt gemaakt en ook niet als er een schreeuwend tekort zou zijn aan donoren.
Het is dan vreemd dat het in de Tweede Kamer (volkomen terecht!) als vrije kwestie werd behandeld, maar het voor de burger toch ineens een stuk minder vrij is. Je móét namelijk kiezen, anders doet de overheid het voor je. En er wordt dan wel gezegd dat er dan enkel staat dat je "geen bezwaar" hebt, maar het resultaat is dan hetzelfde als bij een "ja." Je wordt dan immers gewoon als donor behandeld.
Kortom, het blijft toch een lastige kwestie. Het doel mag dan wel edelmoedig zijn, maar de middelen daartoe moeten dan ook zijn.

Bedenk wel dat de Novus Ordo en de liturgische vernieuwing van SC (zie Vat II) in de praktijk vaak volledig ontspoord zijn. Die protestantse invloeden zijn voor een flink deel misbruiken en géén onderdeel van de Novus Ordo.

Dit is inderdaad een nogal lastige discussie. Aan de ene kant ben ik het met Flash eens dat de reformatie een logische ontwikkeling is geweest en geen terugkeer naar het begin heeft betekent, ondanks dat zij dat zelf wel claimen.
Aan de andere kant, kan ik mij ook niet geheel aan het idee onttrekken dat de Novus Ordo inderdaad mede door protestantse invloed is ingegeven. Vooral het gebruik van de volkstaal ipv Latijn, het zingen door de gelovigen zelf ipv een gregoriaans koor. Ook andere protestantse gebruiken vallen op: katholieke kerken die het doopvont niet meer achterin de kerk hebben staan, maar prominent voorin. Kerken die niet meer richting het oosten worden gebouwd enz. enz. Dat eerste is trouwens niet persee negatief. Voor mijn gevoel komt dit laatste met name voor in landen waar het contact met protestanten het hoogst is, nl. Noord-Europa en Noord-Amerika.
Dat geldt ook voor zaken als woord- en communievieringen. Uiteraard begrijp ik wel de achtergronden waarom deze ooit zijn ingesteld, maar ik blijf het een gruwel vinden. Ik kan er niets aan doen, maar ik zal liever naar een kerk in een dorp verderop gaan waar een Eucharistieviering plaatsvind, dan naar een WoCo in mijn buurt.
Nu ben ik geen traditionalist, en dus zeker niet tegen de Novus Ordo of tegen het gebruik van de volkstaal, maar ik ben het met RF eens dat we veel van het contemplatieve karakter van de BR zijn kwijtgeraakt en veel mensen amper nog weten wat we nu eigenlijk in de liturgie aan het doen zijn. (Terzijde: de Byzantijnse ritus bijv. is overigens óók gewoon katholiek ... dus het gaat hier puur alleen om de Latijnse ritus.).
Tenslotte, om dan op RF's vraag terug te komen: Ja, als we het toch over oecumene hebben, dan zie ik ook liever een beweging richting de oosters-orthodoxen wat liturgie betreft, puur omdat dat beter aansluit bij mijn eigen beleving. Maar goed, ik ben natuurlijk niet de norm en ben ik ook niet tegen vernieuwing. Ik bedoel, de BR is ook ooit ergens begonnen. De liturgie behoort m.i. goed verzorgt te zijn en met eerbied gevierd te worden... Ik heb ook ooit een (N.O.) eucharistieviering  bijgewoond op een berg in Italie, met een plank op twee stenen, maar iedereen wist precies waar het om draaide.
Kortom: ik vind voor allebei prima argumenten voor -of tegen, maar als het puur om persoonlijke voorkeur gaat, dan zie ik wat liturgie betreft, ook liever een  beweging richting de oosters-orthodoxen.
 

@violist Ik weet niet of dit de plaats is om hierop dieper in te gaan, maar het is inderdaad heel wel mogelijk dat God en ook de satan dat doen. Als jij een boek schrijft, dan kun je je ook met vele personen bezighouden. Jij bent dan eerst met persoon A bezig, dan met B, dan weer met A, vervolgens C, etc. Maar in het verhaal kunnen de door jou beschreven gebeurtenissen tegelijkertijd plaatsvinden.
Je hoeft als schrijver dus niet gebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvinden, ook tegelijkertijd op te schrijven. Je kunt elke gebeurtenis je volle aandacht en tijd schenken.
In die zin is het dus niet vreemd dat God zich zowel uitsluitend met jou alleen als met vele mensen tegelijkertijd bezighoudt.

De Kerk is natuurlijk niet een of ander kerkgenootschap maar het Lichaam van Christus. 
Maar stel dat we dat stukje theologie even helemaal wegdenken dan mis je gewoon een groot en belangrijk stuk van het NT als je als individu christen wil zijn door bewust geen aansluiting te zoeken bij een geloofsgemeenschap. Het christendom is nadrukkelijk geen individualistisch geloof. 

Je bent dan ook van harte welkom om terug te keren tot de Moederkerk en zo toe te treden tot de ene, wereldwijde gemeenschap van gelovigen.

Je bent dan ook van harte welkom om terug te keren tot de Moederkerk en zo toe te treden tot de ene, wereldwijde gemeenschap van gelovigen.

Waar baseer je op dat alle hellenistische denkbeelden enkel van mensen kunnen zijn, terwijl in Handelingen 17 vrij duidelijk wordt aangegeven dat de heidenen Hem al tastenderwijs konden vinden en dus niet enkel menselijke ideeën kunnen hebben? Waarbij Paulus zelfs uitsluitend Griekse schrijvers en dichters citeert en niet uit de Schrift.
En waarom zouden alle Grieken ongelovig zijn, terwijl in dezelfde Handelingen, maar ook in de Brieven, je al ziet dat allerlei volkeren zich bekeerden tot het Evangelie? Het lijkt mij juist duidelijk dat er ook gelovigen waren onder de heidenen, dat God vóór de komst van de Verlosser hen al nabij was en zij Hem dus al tastenderwijs konden vinden.

Waar baseer je op dat alle hellenistische denkbeelden enkel van mensen kunnen zijn, terwijl in Handelingen 17 vrij duidelijk wordt aangegeven dat de heidenen Hem al tastenderwijs konden vinden en dus niet enkel menselijke ideeën kunnen hebben? Waarbij Paulus zelfs uitsluitend Griekse schrijvers en dichters citeert en niet uit de Schrift.
En waarom zouden alle Grieken ongelovig zijn, terwijl in dezelfde Handelingen, maar ook in de Brieven, je al ziet dat allerlei volkeren zich bekeerden tot het Evangelie? Het lijkt mij juist duidelijk dat er ook gelovigen waren onder de heidenen, dat God vóór de komst van de Verlosser hen al nabij was en zij Hem dus al tastenderwijs konden vinden.

Waar baseer je op dat alle hellenistische denkbeelden enkel van mensen kunnen zijn, terwijl in Handelingen 17 vrij duidelijk wordt aangegeven dat de heidenen Hem al tastenderwijs konden vinden en dus niet enkel menselijke ideeën kunnen hebben? Waarbij Paulus zelfs uitsluitend Griekse schrijvers en dichters citeert en niet uit de Schrift.
En waarom zouden alle Grieken ongelovig zijn, terwijl in dezelfde Handelingen, maar ook in de Brieven, je al ziet dat allerlei volkeren zich bekeerden tot het Evangelie? Het lijkt mij juist duidelijk dat er ook gelovigen waren onder de heidenen, dat God vóór de komst van de Verlosser hen al nabij was en zij Hem dus al tastenderwijs konden vinden.

Wat ik zie gebeuren is dat er een tweedeling is t.a.v. problematische teksten.
Bij vertalen zal in het algemeen voorop staan om bedoeling van de schrijver zoveel als mogelijk te benaderen.
Om die zo mogelijk te benaderen zal ook het instrument van vergelijken met wat elders staat gebruikt worden. En wat de vertaler(s) zelf voor juist houden (vanuit een reeds van tevoren ingenomen standpunt) zal gauw ook een rol spelen.
De tweedeling die hier in het gesprek zichtbaar wordt is een nadruk willen leggen op de consistentie van het geheel, dit aan de kant van het WTG, en aan de andere kant de houding dat linguistische overwegingen steeds primair moeten zijn en andere overwegingen liefst zo veel als enigszins mogelijk vermeden moeten worden en in ieder geval geen voorrang boven de linguistische argumenten moeten hebben.
Als je vooraf het standpunt inneemt dat de Bijbel doorheen het geheel van vele boeken in het OT plus vele boeken in het NT consistent "moet" zijn en dat ook nog in overeenstemming met een leer die je inmiddels tot de juiste hebt bestempeld, gooi je de deur dicht voor de mogelijkheid dat de schrijver iets anders bedoelde.
 

Rechts van de tijdslijn kun je bij WEERGAVE echter kiezen voor UITGEBREID of COMPACT. Helpt de compacte weergave misschien iets meer daarvoor?
Maar zoals al gezegd door mij: een tijdslijn gesorteerd op topics in plaats van op tijd zou een zeer waardevolle aanvulling zijn hier. Met inderdaad de mogelijkheid naar het eerste ongelezen bericht te gaan.

Rechts van de tijdslijn kun je bij WEERGAVE echter kiezen voor UITGEBREID of COMPACT. Helpt de compacte weergave misschien iets meer daarvoor?
Maar zoals al gezegd door mij: een tijdslijn gesorteerd op topics in plaats van op tijd zou een zeer waardevolle aanvulling zijn hier. Met inderdaad de mogelijkheid naar het eerste ongelezen bericht te gaan.

Bedankt voor je opheldering @Robert Frans. Ik zal vooral jouw laatste punt meenemen naar het Crewoverleg, want als ik eerlijk ben mis ik die functie ook wel. Misschien is dat via een instelling te regelen, dat weet ik niet.