Robert Frans

Dat heb je inderdaad prima samengevat, waarbij het dodenrijk traditioneel het voorgeborchte wordt genoemd. Maar het gaat om dezelfde plaats. De opstanding behelst dus de vereniging met de (verheerlijkte) lichamen die nu in het graf daarop wachten. Bovennatuur en natuur worden één, zodat er feitelijk geen onderscheid meer is tussen hemel en aarde. Wat betreft hun toestand destijds in het voorgeborchte, daarover ben je vast bekend met de OT-teksten. Die kun je namelijk prima daarop toepassen, hoewel in het latere jodendom men volgens mij er wel vanuit ging dat de onrechtvaardigen er bestraf

Daar zijn hele procedures voor waar ik niet zo bekend mee ben. In het kort komt het erop neer dat de boodschap van de verschijning theologisch correct moet zijn, de verschijning wel echt moet zijn gebeurd, dat soort praktische dingen. Zou best kunnen. Ik zie dat dan als persoonlijke visioenen die gelovigen kunnen ontvangen. Als zij vervolgens daadwerkelijk geloof daaraan hechten en christen willen worden, dan zijn ze van harte uitgenodigd om naar een dichtsbijzijnde parochie te gaan en zich daar te laten onderrichten en dopen. Wij verstaan het getal duizend dan ook als symbolis

Wij geloven dan ook dat na de jongste Dag de nieuwe hemel en aarde realiteit worden. Ik begrijp dat jullie dat ook geloven, hoewel pas na wat jullie onder het Duizendjarig Rijk verstaan (wat wij eigenlijk ook doen, alleen verstaan wij dat Rijk anders). De kosmos zal dus ook bevrijd worden uit haar vergankelijkheid, de natuur zal ook volop gaan delen in het goddelijk, eeuwig leven. Dus ook onze lichamen. De mensen vóór Christus zijn bij de nederdaling ter helle (bedoelende: het dodenrijk!) na de kruisdood door Christus toegelaten in de hemel. Niet-gezalfde christenen kennen wij dus niet

Dat Maria direct na haar conceptie verlost werd van de erfzonde, dat zij ten hemel werd opgenomen en nu Koningin des hemels is, de leer van het vagevuur en de aflaten; het zijn allemaal zaken die je inderdaad niet direct uitgespeld in de Schrift ziet staan, maar waarvan wij wel geloven dat zij niet tegenstrijdig zijn met de bijbelse beginselen van het geloof en die al vanaf heel vroeg, hoewel vaak natuurlijk in andere vorm, beleden werden. Natuurlijk waren er in de eerste eeuwen bijvoorbeeld geen aflaten, die kwamen geloof ik pas ergens in de Middeleeuwen opzetten. Maar het bidden voor de ov

Wees gegroet Maria, vol van genade, de Heer is met u. Gij zijt de gezegende onder de vrouwen en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood. Het weesgegroetje, het meest bekende en meest gebeden Mariagebed. Je kunt dus gewoon vanuit je slaapkamertje Maria of een heilige om gebed vragen. Heilige Franciscus, bid voor ons, heilige Antonius mijn vrind, zorg dat ik mijn sleutels weer vind. Je kunt zo dus hen vragen om zich bij jouw gebed aan te sluiten en vervolgens vertrouw je erop dat zij voor jou bidde

Dank voor je correcties en nuanceringen wat betreft de twee klassen. Ik denk echter toch wel dat het voornaamste verschil zit in de vraag wie Gods kinderen zijn, aan wie de beloften van de opstanding in de hemel, de zalving met de heilige Geest, etc. toebehoren. Dat kan namelijk ook veel van jouw vragen beantwoorden over hoe de Kerk de status van de gelovige beziet. Ik zie namelijk in jouw schrijven toch wel dat jij veel teksten op de gezalfden toepast, daar waar wij die op álle gelovigen toepassen. Wat ik ook aardig vind, is dat jij hierboven precies de reden weergeeft waarom wij gelov

Het is dé Traditio, ofwel de Overlevering, net zoals we van dé Schrift spreken en niet een Schrift. De Kathechismus omschrijft het in alinea 83 als volgt: De Overlevering (of traditie) waarvan hier sprake is, komt van de apostelen en zij geeft door wat de apostelen ontvangen hebben van het onderricht en het voorbeeld van Jezus en wat zij door de heilige Geest geleerd hebben. Immers, de eerste generatie christenen had nog geen geschreven Nieuwe Testament en het Nieuwe Testament getuigt zelf van het ontwikkelingsproces van de levende Overlevering. Hiervan dient men de theologische, lee

In katholiek verstaan is God niet op díé wijze almachtig. Hij is almachtig zoals een schrijver almachtig is in het verhaal dat hij schrijft. Het is dan zelfs zo dat hoe meer hij een verhaal laat ontwikkelen, hoe minder almachtig hij als het ware wordt. Hij kan dan natuurlijk nog steeds doen wat hij wil, zoals draken laten verschijnen in zijn Nederland van de jaren vijftig, maar het verhaal gebiedt hem om consistent en geloofwaardig te blijven. Een schrijver van een langlopende serie kan zelfs een soort gevangene van het eigen verhaal worden. Heb daarover een prachtige inleiding op de plank

Op dezelfde wijze te controleren als de Schrift zelf. Men kan de gelovigen dus niet van alles wijsmaken, want alles wat men leert, moet consistent zijn met de gehele geloofstraditie en dus ook met de Schrift. De Traditio is daarom orthodox, ofwel recht van leer, katholiek, ofwel algemeen beleden in de Kerk, apostolisch, ofwel gegrond in de apostolische tijd, en stichtend, ofwel noodzakelijk om te leren. Men neemt dus eventuele leerstellingen aan zoals men bij het opstellen van de bijbelse canon bijbelboeken aannam. En net zoals men niet zomaar elk boek als behorende tot de Schrift kan aanv

Nergens in de Schrift staat dat uitsluitend alleen de Schrift gezaghebbend zou zijn, dat de Traditio enkel mensenwerk zou zijn en zelfs niet welke bijbelse canon je zou moeten aanhangen. Er is dus geen bijbelse reden om de Traditio, ofwel de geloofstraditie te verwerpen. Sterker nog, zij is een onmisbare gids geweest in zelfs de meest duistere tijden, waarin de Kerk geplaagd werd door gruwelijke zonden binnen en buiten haar begaan. Zij geeft hoop bij twijfel, troost bij droefheid, licht in duisternis en wroeging bij zonde. De Kerk had al vele malen ten onder moeten gaan, niet in de laatste p

Dat is een zeer oude doopformule. Sinds de zondeval is de mens niet meer van nature verbonden met God en mystiek dus dood. Met het doopsel wordt die verbondenheid met God geheeld en wordt de mens dus als het ware wakker. Hij wordt wedergeboren en behoort zo tot de werkelijk levenden. Wij geloven echter dat het lichaam daarna nog onderworpen blijft aan de wetten der vergankelijkheid en ook de gedoopte mens daarom te strijden heeft tegen de zonde. En dat uiteindelijk de scheiding tussen lichaam en ziel onvermijdelijk is. Dat is de biologische dood, die echter ook uiteindelijk tenietgedaan za

@Trajecto Het Jeremia-gedeelte waar hij naar verwijst is volgens de Willibrord '95 Jeremia 32, 6-10, waarin over de koop van een akker door Jeremia van zijn neef Chananel geschreven staat. Dit zou hij dan combineren met de tekst uit Zacharias, die jijzelf al aanhaalde. Het maakt de verwijzing echter bepaald niet duidelijker, dus enig zoekwerk leverde mij enkele theorieën op. Matteüs kan zich bij het (uit het hoofd) citeren domweg vergist hebben in de naam, Zacharias kan het overgenomen hebben van Jeremia die het mondeling zou hebben geprofeteerd, of Jeremia zou later per vergissing in de

Ook hier kom je interessante dingen tegen qua bijbelvertalingen. Ik wist namelijk van een bijbeltekst uit het OT over schrijven in de aarde, maar niet precies welke, en kwam toen na enig zoekwerk uit op Jeremia 17,13, waarin volgens de Nieuwe Bijbelvertaling staat: Heer, bron van Israëls hoop, wie u verlaten, zullen te schande staan, wie van u weggaan, zullen in het stof worden geschreven, want ze hebben de Heer, de bron van levend water, verlaten. Maar in de Willibrordvertaling 1975, waar ik altijd uit citeer hier, staat dit: Allen die U verloochenen, staan beschaamd; die

Begrijp me niet verkeerd, ik ga er gewoon vanuit dat Genesis 1 een mythologische, ofwel gecodeerde vertelling is van de waarheid van Gods schepping en dus geen natuurkundig verslag. En ik weet vrijwel zeker dat de schrijver(s) destijds niet mijn boekmetafoor voor ogen hadden. Maar ik geloof wel dat het geen toeval is dat de bijbel uitgesproken literair van aard is, de joodse cultuur zo op het woord gericht is en dat het in de menselijke aard ligt om elkaar verhalen te vertellen en uit elke geschiedenis een verhaal te destilleren. Het is daarom niet nodig en mijns inziens ook zeker niet

De vraag aan jou van mij is echter vooral: waarom zou God niet in staat zijn om in zes dagen een miljarden jaren oude universum te scheppen? Ik bedoel, elke schrijver kan dat toch? Ik kan zelfs in één zin zo'n universum maken als ik dat wil. Ik hoef zelfs niet op volgorde van ontstaan te scheppen. Ik kan prima pas op het eind de zon beschrijven en dan blijkt zij er al die tijd gewoon al te zijn geweest. Volgorde van scheppen behelst niet meteen volgorde van daadwerkelijk ontstaan, anders zou je immers geen flashback meer kunnen schrijven. En zeg nu niet dat mijn universum niet echt zou zij

Laten we gelijk met een mooie beginnen, namelijk de verschillende triades in Openbaringen. Ik heb hier een oude, katholieke Petrus Canisiusvertaling liggen uit de jaren vijftig en het mooie van deze bijbel is dat deze veel dingen uitlegt en in haar inleidingen bij de bijbelboeken altijd hele duidelijke structuren aangeeft. Uiteraard in de prachtige, soms wat moralistische kerkelijke taal uit die tijd, waarin natuurlijk geen enkele twijfel bestaat over het goddelijk gezag van Schrift en Kerk. Zo kent zij Openbaringen de volgende hoofdindeling toe: Proloog: geschiedenis en opdracht v

Nu heb ik een aantal bijbelvertalingen erop nageslagen en het blijkt dat dat laatste stukje "Die in de hemel is" niet in elke bijbelvertaling voorkomt. Vrijwel alleen in oudere vertalingen kom je het tegen, zoals de Statenvertaling en de Petrus Canisius, en de NBV laat het optekenen in een aparte aantekening. De vraag is dus in hoeverre het daar daadwerkelijk thuishoort. Als het daar wél thuishoort, dan is het mogelijk dat hier de rede van Jezus overgaat in een beschouwing van de evangelist zelf, of dat rede en beschouwing voortdurend in elkaar overlopen, wat je in Johannes wel vaker

In de eerste drie dagen worden de verschillende ruimten geschapen en van elkaar gescheiden, in de laatste drie dagen worden ze gevuld met de verschillende elementen. Eerste dag: dag en nacht - vierde dag: zon, maan en sterren Tweede dag: zee en hemelgewelf - vijfde dag: vissen en vogels Derde dag: land en gewassen - zesde dag: landdieren en mensen

Na enig zoekwerk kwam ik in dit document de volgende tekst tegen: De heilige moeder, de Kerk, houdt vast en leert: God, de grond en het doel van alle dingen, kan met het natuurlijke licht van het menselijk verstand uit de geschapen dingen met zekerheid gekend warden. "Want zijn onzichtbaar Wezen is van de schepping der wereld af bij enig nadenken uit het geschapene duidelijk te kennen" (Rom. 1, 20). Toch heeft het Hem in zijn wijsheid en goedheid behaagd langs een andere en wel bovennatuurlijke weg zichzelf en zijn eeuwige wilsbesluiten aan het mensdom te openbaren. Zo zegt de apostel: "N

Het aardige van dit onderwerp is dat het volstrekt een kwestie van perceptie is als het gaat om wat dan geldige argumentatie zou zijn. Zou de schepping volstrekt ordelijk zijn, dan is er geen God nodig om haar te verklaren en bestaat zij gewoon uit natuurwetten. Zou de schepping volstrekt chaotisch zijn, dan kan zij weer onmogelijk door een ordelijke Schepper gemaakt zijn, want wie zou nu zoiets zinloos gaan maken? De schepping lijkt echter beiden te zijn, een soort strijd tussen orde en chaos, iets wat je ook volop in Schrift, Kerk en vele andere culturen en levensbeschouwingen tegenkomt.

De leer van de zieleslaap is inderdaad geen exclusief domein van het WTG; meerdere protestantse kerkgemeenschappen belijden deze leer. En de meer symbolische uitleg van de parabel is volgens mij ook niet nieuw, ook al omdat de parabel er zich gewoon niet toe leent om er een theologie over het dodenrijk uit te destilleren. Zij is vrij duidelijk moreel van aard en niet zozeer theologisch. Het is daarom mijns inziens vrij logisch dat elke gelovige in die parabel vooral de eigen kijk op het hiernamaals bevestigd zal zien worden, omdat de gelovige de gegevens uit de parabel opneemt in de context

Tja, wat verwacht je anders van een katholiek? ? Ik heb dan ook zo'n vaag vermoeden, maar kan me vergissen, dat jouw uitleg weer meer des Wachttorens zal zijn.

Tenzij in deze gelijkenis de rijke man niet in de hel is, maar in het vagevuur, het voorportaal van de hemel. De rijke man toont immers, naast wat jij al zei, compassie voor zijn broers, hij doet voorspraak voor hen, en zoiets is in de hel uitgesloten. Waarschijnlijker is echter dat Jezus gebruik maakt van de beelden die men bij het dodenrijk ofwel het voorgeborchte destijds had. Vóór het Offer van Jezus kwamen alle overledenen daar terecht, wachtend op zijn komst en de opening van de hemelpoort voor de rechtvaardigen, en het beeld was ontstaan dat de onrechtvaardigen er (alreeds) gestraft w

Misschien is het goed om een stukje Credible-geschiedenis mee te krijgen, zelfs nog van toen ik nog mod was (ja, lieve mensen, dát is alweer een tijdje geleden ). De geloofsbelijdenis werd ingevoerd, omdat er toen een paar esoterisch gelovige users waren die zich christenen noemden, maar dat vrij duidelijk niet waren. En andere users verwijten maakten als zij hen niet als christelijk erkenden. Zij begonnen vervolgens in veel topics voortdurend de christelijke beginselen in twijfel te trekken, ook daar waar het off-topic was en de discussie erg hinderde. Maar omdat er op Credible dus nog ge

Daar is al lang en breed over nagedacht. Eenzelfde soort vraag is door niet-gelovigen vaak hier ook gesteld: als het christendom zo sterk is, waarom mag het hier dan niet overal bediscussieerd worden? Het antwoord op die vraag is hetzelfde als op die van jou: omdat er plaatsen moeten zijn om het geloof en haar fundamenten te verkondigen en te verdedigen en omdat er plaatsen moeten zijn om je met het geloof te voeden. Op een voetbalforum zal men ook niet steeds de basisregels van het voetbal ter discussie willen stellen: twee goals, twee teams, één bal, zonder handjes. Men heeft geen zin