Robert Frans

Eerlijk gezegd weet ik dat niet precies. Ik geloof van harte dat God op eigen wijze de geschiedenis positief beïnvloedt, maar het hoe en wat blijft een mysterie. Het zou mogelijk kunnen dat God die oorlogen toestond om ons recente voorbeelden van de echt gruwelijke kant van de mensheid ten volle te tonen en ook het gevaar van ideologieën waarin niet de mens zelf het doel is, maar een utopisch toekomstbeeld waar de mens zich koste wat het kost op eigen kracht naartoe zou moeten ontwikkelen. Ook zou het zomaar kunnen dat Hij Hitler liet opstaan en de macht grijpen, ter voorkoming van een mis

Waar zijn de nazi's nu dan? Wees gerust, ik ben geen oorlogszuchtig geval of zo, maar jouw voorbeeld is eigenlijk niet zo sterk. Ja, er zijn verschrikkelijke dingen gebeurd in W.O. II op een nog nooit vertoonde schaal, maar W.O. II was wel binnen tien jaar alweer voorbij. Terwijl de cultussen uit het OT vaak vele malen ouder waren en ook de tirannieën daar vaak veel langer duurden. Je zou je dan bij wijze van spreken nog kunnen afvragen waarom God destijds zoveel trager was dan nu (los van de vraag natuurlijk in hoeverre de cultusomschrijvingen in het OT werkelijk zo gebeurd zijn of dee

Dit lijkt mij een goede aanvulling inderdaad. Maar je mag God altijd om hulp vragen als je dat niet altijd lukt en hoeft je daarvoor niet te schamen. Ook mag je aan anderen hulp vragen; je hoeft het nooit alleen te doen. En als je je eens somber voelt, of bedroefd bent door een nare gebeurtenis, dan hoef je je daar ook niet meteen schuldig over te voelen. Ergo: soms is droefheid of woede zelfs gerechtvaardigd, als het gaat om het bestrijden van de zonde en het meeleven met je naasten. Emoties zijn goed noch kwaad; wat je ermee doet bepaalt of je zondigt of niet. Als je je droefheid tot bitte

Volgens Christus zelf was de sabbat voor de mens gemaakt en niet andersom. De sabbat was dus helemaal niet bedoeld als offer, maar als rustdag, om bij te komen van het zware werk. Zij was een gave van God, een feest, als voorafschaduwing van de vrede die Christus zelf is. Ook wees Hij het overreguleren van deze dag met allerlei geboden en verboden nu juist af. Overigens viert de katholieke Kerk de zondag als eigen feestdag, niet als sabbatsviering. Ze vergelijkt het wel met de joodse sabbat, maar het is dus niet de joodse sabbat zelf. Er is dus geen sprake van een verplaatsing van de sa

Laten we dan wel even het héle verhaal erbij halen: Reeds voor die tijd trad er in die stad een zekere Simon als tovenaar op; hij deed het volk van Samaria in verbazing staan en gaf zich uit voor een heel bijzonder iemand. 10 Allen, van klein tot groot, hingen hem aan en zeiden: “Hij is de Kracht Gods, de Grote”; 11 zij hingen hem aan, omdat hij ze geruime tijd door zijn toverkunsten verbaasd had. 12 Maar nu zij geloof geschonken hadden aan de prediking van Filippus over het Rijk Gods en de naam van Jezus Christus, lieten mannen zowel als vrouwen zich dopen. 13 Ook Simon zelf nam het gelo

Daar zijn verschillende vrij beproefde manieren voor. Allereerst kan het besef dat het simpelweg een opdracht van God zelf is daarin al helpen. Dat klinkt vreemd, want hoe kun je nu verplicht blij gaan zitten zijn? Maar soms kan dit besef je wel helpen. Soms moet je verplicht een taak op je nemen, maar begin je naderhand die taak toch leuk of toch niet zó onprettig te vinden, omdat je er aandachtig mee bezig bent. En heel aandachtig aan iets goeds werken kan je al heel dicht bij geluk brengen. Misschien wel het belangrijkste wat je kunt doen, is God simpelweg in gebed vrágen om blijdsch

Elke christen wordt door Jezus zelf gedoopt, niemand uitgezonderd. Wie het vatten kan, vatte het.

Het lijkt mij niet gepast om dergelijke aandoeningen bij iemand te suggereren, alleen omdat hij misschien niet het pad volgt dat jij normaal acht. Genoeg mensen die drastisch het roer omgooien in hun leven en daar (zeer) gelukkig van worden. Zolang er geen diagnose is en zolang jij niet bevoegd bent bij hem een dergelijke diagnose te stellen, heb je daar niets over te zeggen. En wat Lobke al zegt: priester wordt je bepaald niet "gelijk." Daar gaan minimaal zes jaar studie overheen en flink wat begeleide zelfonderzoek en onderzoek door de kerk zelf, alleen al voordat je überhaupt aan de

Kan helaas niet het hele artikel lezen, moet je voor betalen...

Denk dezelfde reactie als de reactie van Nederlandse moslims over Wilders' initiatief, dus vooral een schouderophalen over de zoveelste spotterij. We zijn wel wat gewend hier inmiddels. Misschien dat er wel boosheid hier en daar zal zijn, wat natuurlijk net zo goed ook mag, maar geen oproep tot geweld. Waarbij gezegd moet worden dat het uiten van doodsbedreigingen bepaald niet enkel uit moslimhoek komt; tegenwoordig lijkt het op social media een normale manier van argumenteren te worden als je het met een politicus of beroemdheid niet eens bent. En het kan om de meest kleinzerige dingen g

En ik ben gewend dat jij beter weet dan wat je schreef. Staan we mooi weer quitte. Zullen we nu dus weer gewoon serieus verder gaan hier?

Kijk eens aan, ben je er toch nog uitgekomen. Hoef je daar verder ook niet meer over na te denken en kun je mooi je punt maken op verjaardagen en in cafés. Want natuurlijk zijn alle niet-gelovigen altijd zuiver op zoek naar waarheid, zonder eigenbelang, dat spreekt voor zich. Als ik je alvast een extra tip mag geven: mocht iemand aankomen met een argument dat jou niet aanstaat, noem het argument dan religieus, ouderwets of voortkomend uit net zo'n eenvoudige motivatie. Die je dan natuurlijk wel even noemt, zoals je hierboven ook doet. Het maakt dan niet uit of het argument daadwerkelijk

Doopsel en doop zijn dezelfde termen voor hetzelfde sacrament. En er staat ook nergens dat dopen enkel door onderdompeling mag geschieden. Overgieting is dus ook toegestaan, hoewel onderdompeling inderdaad wel de voorkeur heeft. Besprenkelen is echter inderdaad niet voldoende, dat heeft niet dezelfde wassende werking wat overgieting wél heeft. Besprenkelen (met wijwater) is voorbehouden aan het zegenen van objecten en is niet sacramenteel van aard. Volwassendoop komt echter ook nergens voor in de Schrift. Dat wil zeggen: er staat nergens expliciet dat alleen volwassenen gedoopt mogen

Tenzij het doopsel het werk van Jezus zélf is natuurlijk.

Men mag zo ik begreep ook binnen de Kerk gescheiden van elkaar leven, doch altijd vanuit de intentie het huwelijk waar mogelijk te repareren. Het huwelijk blijft dan echter wel in stand; men kan dan niet met iemand anders trouwen of een relatie met iemand anders aangaan. Als er echter kinderen in het spel zijn, zal men wel een juiste oplossing moeten bieden, waarbij de kinderen niet uitgespeeld worden tegen de ouders. Er zijn altijd mogelijkheden om problemen op te lossen zonder je geloften te breken. Man en vrouw mogen in principe dus (tijdelijk) gescheiden leven en het is altijd moge

Als diaken wordt hij geacht celibatair te leven, ofwel niet te hertrouwen als zijn vrouw komt te overlijden en in het huwelijk extra kuis te leven. En als hij gehuwd is, wordt hij geacht niet te scheiden, of slechts tijdelijk gescheiden van elkaar te wonen als huwelijksproblemen daartoe nopen. Én scheiden én vervolgens een nieuwe relatie aangaan zijn inderdaad twee doodzonden voor een diaken: het plegen van overspel en het schenden van de celibaatsgelofte. Dat is vrij heftig inderdaad, maar zeker van een diaken eist God meer gehoorzaamheid, omdat Hij een diaken ook meer toevertrouwd. De Kerk

De Nederlandse wet heeft echter geen sacramentele rechtsgeldigheid an sich voor de katholieke Kerk. Zij kan inderdaad een burgerlijk huwelijk erkennen als het echtpaar katholiek wordt en zij nodigt ook niet-katholiek gehuwden uit om de beginselen van het christelijk huwelijk na te leven, net zoals zij staten oproept om het huwelijk en het gezin te beschermen, maar het principe is dat een katholiek huwelijk in de Kerk sacramenteel gesloten wordt. Voor de Nederlandse wet is dat misschien niet relevant, maar voor de katholieke Kerk is de Nederlandse wet weer enkel relevant daar waar zij eraan g

Bij homostellen hetzelfde als van homostellen die enkel bij de burgerlijke stand huwen, daar de PKN enkel huwelijken inzegent en niet sluit. Ik zie het huwelijk dan dus niet als huwelijk, maar als liefdesrelatie. Ik geloof wel dat (delen van) de PKN dan blijkbaar de klassieke en bijbelse huwelijksvisie gedeeltelijk heeft losgelaten en dat ze daar geen goed aan heeft gedaan. Maar zij is uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor haar eigen kudde en moet dus doen wat haar het beste lijkt. Bij heterostellen ligt het wat ingewikkelder, daar hun huwelijk door de katholieke Kerk wel erkend kan w

De Kerk baseert haar huwelijksvisie inderdaad vooral op het scheppingsverhaal en het Evangelie. En dus ook haar visie op seksualiteit, omdat huwelijk en seksualiteit in katholiek verstaan en ook in de Schrift zelf vrij natuurlijk uit elkaar voortkomen. Zonder huwelijk geen (geoorloofde) seksualiteit, zo is het idee. De bekende bijbelteksten gaan vooral over ontuchtige handelingen buiten het huwelijk, niet over homofilie als geaardheid. Het homohuwelijk zou denk ik dan ook letterlijk niet begrepen worden in die cultuur, want hoe kun je dan nog een gezin stichten en zo je naam vestigen in het

Ik denk dat je dan de kracht van verhalen onderschat en ook van mythen. Woorden hebben wel degelijk macht en ook vandaag de dag kunnen verhalen mensen inspireren, verontrusten, uitdagen of bevestigen. Mythen hebben daarbij altijd een hele diepe betekenis, omdat zij op gecodeerde wijze wel degelijk universele, tijdloze en vaak mystieke waarheden over willen brengen. Mensen schrijven en vertellen niet voor niets al millenialang verhalen aan elkaar en zeker als de verhalen op natuurlijke wijze samengevlochten zijn met de kennis van de natuur, kan een totaal ander verhaal daarover hetzelfde

Dat is waar inderdaad, maar je ziet ook dat ik het erbij zet als ik puur vanuit het katholicisme spreek. Ik deed dat echter niet altijd, schreef daarom juist ook over andere mystieke stromingen, en misschien had ik dat nog wat meer moeten verduidelijken in het gedeelte dat je aanhaalde. Soms ga ik in mijn schrijven over van katholiek schrijven naar meer algemeen schrijven en die overgang is misschien hier en daar iets te subtiel. Het hoeft inderdaad geen harde weg te zijn, maar voor veel mensen is het dat wel. Dat bedoelde ik te zeggen, daarom ook die bemoediging. Veel mystici ervaren

Een lofzang op de RKK, of een lofzang op de Kerk ofwel de christelijke gemeenschap, waar jij blijkbaar alleen de RKK in ziet? Ik sprak volgens mij alleen over de (christelijke) levensweg in het algemeen, over de liefde en het offer in het algemeen, als reactie op jouw schrijven over dat de weg met God niet moeilijk zou (hoeven) zijn. Het is aan jou of je dat vervolgens als exclusief katholiek wil zien of niet. De katholieke Kerk zelf doet dat echter niet per se. Dat ik daarbij katholieke beelden gebruik, is nu eenmaal een vrijheid die ik hier op dit forum permitteer, maar doet niets af aan w

@HJW Och jee, kom ik nu ineens zo calvinistisch over? Serieus weer: het katholieke mensbeeld is eigenlijk nu juist helemaal niet zo negatief. De Kerk leert dat de mens goed geschapen is, bestemd voor liefde en geluk, en dat zij een relatie met God kan aangaan. Maar ook dat de mens geneigd is tot het kwaad. De katholieke geloofsbeleving is vaak dan ook juist positief. Wij vieren het leven, wij vieren het Offer en wij geloven van harte dat de mens in staat is om het goede te doen en hier op aarde al het geluk te vinden. Zelfs een uitvaart vieren we, omdat we weten dat de dood niet het ei

Ik geloof dus niet dat de waarheid relativistisch is, maar absoluut. Of eenvoudiger gezegd: er is één waarheid, die voor alle mensen even waar is, en die wel of niet (goed) gekend kan worden. Het was een reactie op de post van HJW, daar we de verkenden hoe liefde zich verhoudt tot (algemeen geldende) geboden en in hoeverre het offer een gegeven is op de weg van de liefde, of iets wat kan vermeden worden. Deze verkenning kwam voort uit een discussie over het wezen van het huwelijk, dat weer raakvlakken heeft met het homohuwelijk. Dit was van belang, omdat de discussie over het homohuw

En dat volgen is voor de mens nu eenmaal niet altijd gemakkelijk. Want die maatstaven zijn inderdaad hoog omdat God in ons blijft vertrouwen, omdat zij ons het meest maken wie en wat wij werkelijk zijn: mensen gemaakt naar Gods beeld, bestemd om te delen in zijn goddelijk leven. Wij zijn gemaakt voor de eeuwigheid. Alles wat jij zegt, spreekt mijn schrijven dan ook niet tegen. De weg van het Kruis kan zwaar zijn, maar Gods genade en liefde is altijd groter en sterker. Alleen al de wil om Hem te volgen, hoe pover misschien ook, is al voldoende om naar Hem te groeien. Ik zou toch wat