Robert Frans

Ter aanvulling op @Dat beloof ik: je kunt een inkijkexemplaar als pdf-bestand downloaden op de door jou genoemde website. Deze bevat het boek Prediker met alle aantekeningen en een aantal thema-pagina's. De geciteerde tekst komt uit de themapagina Toeval, ter hoogte van Prediker 12.

Kan God een steen maken die Hijzelf niet kan tillen? Kan God delen door nul? Kan God, kan God...? Wie zal het zeggen? Wij kennen nog niet eens 10 procent van onze eigen oceanen, dus hoe kunnen wij bepalen wat God, die het hele universum en alles daarbuiten geschapen heeft, wel en niet kan? Het enige handvat dat we hebben is de logica. Die lijkt universeel genoeg te zijn om ermee te achterhalen wat almacht wel en niet kan behelsen. Wellicht ook goed te melden dat het katholicisme Gods almacht ook niet zo absoluut duidt. Dus tja. Kan God ons de keuze geven wel of niet Hem te verlaten, zon

God zelf is het Fundament. Wij zijn dat niet. De kwesties die jij noemt zijn natuurlijk zeker belangrijk, maar niet op hetzelfde niveau als het wezen van God. Mensen kunnen veranderen, God verandert niet. Hij past zich aan, maar Hij blijft wezenlijk dezelfde. Dogma's en sacramenten zijn bovennatuurlijke gaven die God ons geeft om Hem te leren kennen en Hem met heel ons wezen te beminnen. En het bovennatuurlijke is eeuwig, tijdloos. Wij zijn dat niet. De leer over de doodstraf is bijvoorbeeld geen dogma en kan daarom inderdaad gewijzigd worden. De leer van de Drievuldigheid is weer wél e

Volgens mij gaat deze Wetenschapsbijbel helemaal niet over natuurkunde, maar over geschiedenis in relatie tot de huidige tijd. Zo kan het natuurkundig onzin zijn dat de aarde in zes dagen geschapen is, maar is het antwoord op de vraag of de schrijvers van het betreffende scheppingsverhaal dat wel of niet zo geloofden wel degelijk feitelijk van aard. Zo kun je van Genesis 1 prima een feitenrelaas geven over wat de vroege schrijvers (waarschijnlijk) bedoelden met de tekst op basis van vergelijkende teksten en commentaren uit de tijd waarin Genesis 1 op schrift is gesteld en over de cultuu

Je schrijft het zelf al goed: zij die door God niet geroepen kunnen worden, zullen dat ook niet. Ook niet als ze dat zelf graag zouden willen of zelf zouden menen geroepen te zijn. Ergo: God kan je zelfs een roeping geven waar je aanvankelijk niet op zit te wachten. In de Schrift kom je daar al voorbeelden van tegen, met Mozes als de bekendste. Een roeping is namelijk nooit alleen een persoonlijke ervaring, maar moet bevestigd worden. Net zoals je alleen kunt trouwen met iemand als die ander ook met jou kan en wil trouwen, zo kun je alleen gewijd worden als de kerk jou kan en wil wijden en k

Het gaat hier echter niet om functies, maar om roepingen. En je roeping ontvang je vaker niet dan wel op basis van wat jij wil of kan. Het is echt een soeverein besluit van Gods kant. En net zoals Hij het zo geschapen heeft dat enkel vrouwen kinderen kunnen baren, zo kan Hij het dus wel degelijk zo geschapen hebben dat alleen mannen gewijd kunnen worden. Dat betekent niet dat mannen beter of verhevener zouden zijn, net zoals vrouwen dat ook niet zijn vanwege hun bijzondere gaven, want elke roeping begint altijd met het besef dat je die roeping absoluut niet waardig bent en dat het al helemaa

Daar heb je die pausin weer. Niet te gefixeerd op raken hè? Straks mis je nog dat vrouwen dankzij de huidige paus binnen de kerk al sinds enige tijd alle topfuncties kunnen bekleden die er zijn. Oók binnen het Vaticaan, óók binnen de curie. Ze kunnen weliswaar niet diaken, priester of bisschop worden en dus ook geen paus, maar een topfunctionaris binnen het Vaticaan heeft niet zelden nog meer gezag dan de gemiddelde priester of zelfs bisschop. Staar je dus niet te blind op al die wijdingen, want die zeggen weinig over hoeveel gezag je nu wel of niet draagt en bovendien behoor je altijd di

Dat ligt aan wat je gebiecht hebt en hoe streng/creatief de biechtvader is. Maar meestal is het een aantal gebeden dat je (een aantal keer) moet bidden, zoals het Onze Vader, het weesgegroetje en of de geloofsbelijdenis. Het kan ook een meer intensieve opdracht zijn, zoals een passende bijbeltekst biddend overwegen, de rozenkrans bidden of een bepaalde goede daad verrichten. De penitentie kan aansluiten op de zonde die je verricht hebt, maar dat hoeft niet per se. Dat is aan de biechtvader. De penitentie voer je uit nadat je gebiecht hebt en de absolutie ofwel de vergeving hebt ontvangen.

Ja hoor, die heb ik en die is heel simpel: omdat zij daadwerkelijk Maria ís. Ze heeft door de eeuwen heen vele titels gekregen, zowel per regio als internationaal, waarvan Onze Lieve Vrouwe (van ...), er een is. Al die 'Onze Lieve Vrouwen' zijn dus één en dezelfde persoon.

Het katholicisme leert echter dat bij die mystieke vereniging de gehele mens is betrokken. Dus niet enkel de ziel, maar ook het lichaam. Niet enkel het hart, maar ook het hoofd. Niet enkel de intuïtie, maar ook de rede (en dus ook het discursieve denken). Niet enkel de contemplatie, maar ook de arbeid. Het is allemaal één geheel, één pakket. Verzaak een van deze elementen en je houdt niets over. God is een mysterie dat alleen ten volle verstaan en bemind kan worden door onze volle menselijkheid. De hoogste vorm van vereniging hier op aarde is het sacrament van de eucharistie, als Jezus

Dat is voor mij geen overweging, maar een geloofsfeit. Sterker nog: Jezus is de bron en vervulling van alle mystiek, Hij is de reden dat we de mystieke, totale vereniging met God kennen. Het katholicisme is dan ook een mystiek geloof pur sang.

Ik heb inderdaad weleens de theorie gehoord dat het Kruis en dus ook de zondeval altijd al tot Gods plan zouden hebben behoord. De Paasjubel tijdens de Paaswake lijkt daar zelfs wel een beetje naar te hinten: 'O felix culpa, o gelukkige schuld, die zo'n grote Verlosser verdiend heeft!' Dat nodigt uit tot mystieke overwegingen, die wellicht niet zomaar in woorden uit te drukken zijn zonder er allerlei misverstanden door te creëren. Uiteindelijk zijn Gods wegen hierin voor ons echt ondoorgrondelijk, maar we weten wel dat Hij de dood van de zondaar niet wil, dat Hij de zonde haat en het recht

Het kwaad accepteren is echter iets anders dan het kwaad nodig hebben. De mogelijkheid om kwaad te doen is de prijs die we betalen voor onze vrije wil, maar de prijs is niet het kwaad zelf. We kunnen immers probleemloos levenslang nooit kwaad doen en toch onze vrije wil uitoefenen. Het kwaad kan zich heel aantrekkelijk voordoen inderdaad. Jezus waarschuwde al dat de satan zich kan voordoen als een engel van het licht. Dat komt omdat zij een pervertering is van het goede, waardoor het aanvankelijk heel mooi, leuk, lekker en onschuldig lijkt. Maar dat is het dus nooit. De mense

Een dergelijk dualisme leert het christendom echter niet en ik zelf geloof daar ook niet in. Het goede heeft het kwade volstrekt niet nodig om te bestaan, maar andersom wel. Het kwade is namelijk niets anders dan een pervertering van het goede. Zij parasiteert dus op het goede en probeert deze tot verderf te verdraaien. Ze kan zelf niets scheppen, want alleen God, de Bron van alle goeds, kan dat. We zijn wellicht nu gewend aan een wereld waarin het kwaad ook haar rol heeft en door Gods genade weten we betekenis te vinden in het lijden door het Kruis, maar pas op: gewenning is echt iets hee

De belasting valt eigenlijk wel mee. Het is net als met een verkeersongeluk: je weet dat het je elke dag kan overkomen, maar toch zit je als het goed is niet elke dag sidderend op de fiets of in de auto. Je vertrouwt toch weer op Gods voorzienigheid en op je eigen vaardigheden dat je morgen weer zult overleven. De sacramenten zijn gelukkig vrij concreet, de geboden zijn dat ook, en je geweten wil nog weleens vrij duidelijk spreken als je ervoor openstaat. Het wordt eigenlijk alleen ingewikkeld als bepaalde geboden heftig conflicteren met je verlangens, maar ook dán is God vergevingsgezind en

@Chaim Je samenvatting van moderne bijbelinzichten is inderdaad vrij correct en kom ik ook gewoon in mijn Willibrordbijbel tegen. Het zal je ongetwijfeld niet verbazen dat ik en ook mijn godsdienst daar echter vervolgens andere conclusies uit trek en de feiten dus anders interpreteer. Sta me toe om op enkele van je uitspraken uit verschillende posts hier enkele opmerkingen te maken. Meestal als iemand over de 'historische Jezus' begint, dan heeft die het vooral over hoe hij of zij zélf Jezus beziet. Feit is echter dat er weinig over zijn jonge jaren bekend is, Hij zelf niets geschrev

Je sprak over zelfreflectie, niet over excuses. Het lijkt me wel correct om als je iemand ergens op aanspreekt, je dan concreet en duidelijk bent in je beschuldigingen en de voorwaarden om die te kunnen weerleggen of goed te maken. Anders kun je bij elke weerlegging of goedmaking straffeloos met nieuwe voorwaarden of beschuldigingen komen, zoals woketrolls graag doen. De ander kan het dan alleen nog maar fout of niet goed genoeg doen. En ik neem aan dat je hier serieus wil meepraten en niet wil trollen. Gewoon open kaart spelen dus. Wat versta jij exact onder zelfreflectie? Wat zou de k

De katholieke kerk heeft officieel excuses aangeboden voor zo'n beetje alle misstanden uit het verleden en ook nu nog biedt de paus her en der excuses aan voor wat er gebeurd is. Beroemd was daarin het grote Mea culpa dat paus Johannes Paulus II op 12 maart 2000 daarvoor uitsprak en al die zonden plechtig beleed, in het bijzonder ook tegen het Joodse volk.

Dat klopt inderdaad. God wil de zonde niet, doch wel dat wij de vrijheid behouden wel of geen kwaad te doen. Dus niet alles wat binnen de kerk gedaan wordt is goed. Ook niet allemaal slecht, want ze heeft natuurlijk ook scholen, universiteiten, sterrenwachten, ziekenhuizen, kloosters die onder meer ook pagane werken kopieerden, voorzieningen voor armen, etc. opgericht en vooral de Europese kunst en culturen tot grote bloei gebracht. Daarom moeten we ons vooral op het goede blijven richten, het kwade verzaken en Gods voorzienigheid in het goede, schone en ware vinden. Waarbij God ook het kw

Zij die met God wandelen leven inderdaad eeuwig, net zoals de door jou genoemde aartsvaderen. Zij zijn nu in de hemel, nadat ze door Christus' Offer daar zijn toegelaten. En als wij Christus erkennen als onze Verlosser, door het doopsel wedergeboren worden en door gebed, sacrament en naastenliefde onze roeping tot heiliging steeds meer waarmaken, zullen wij ook eeuwig leven en de dood niet meer smaken. God is inderdaad een God van levenden. Daarom wil Hij ook ons redden door het Levenschenkend Kruis. Met de doden heeft Hij inderdaad niets van doen, dus zij zullen in het hiernamaals hun eigen

Daarvoor zijn we afhankelijk van zijn openbaring inderdaad, die ons door het Evangelie en de kerk wordt gegeven. Maar over het algemeen kunnen we achteraf pas vaststellen hoe God gehandeld heeft. De essentie van het christendom is ook niet dat we de toekomst kunnen voorspellen of dat we antwoorden kunnen geven op alle vragen. Het is allereerst een biddend gericht zijn op God, op het hemelse, en van daaruit leren hoe we vertrouwvol onze weg naar het Evangelie moeten gaan. Het is heel mogelijk dat wat ik hier geschreven heb totaal niet klopt, hoewel de heilspedagogie wel een belangrijk deel

Een verwijzing naar onze zondige, dode natuur, die door Christus weer levend wordt als wij terugkeren naar God onze Vader.

Door de zonde was hij dood, maar door zijn bekering en de vergeving van zijn vader werd hij weer levend. Jezus wil zo aangeven dat we alleen verbonden met God de Vader echt leven. Zonder Hem zijn we dood en verloren. Elke bekering, elke wedergeboorte door het doopsel is dan ook het samen met Christus sterven en verrijzen, om daarna je leven lang het nieuwe leven steeds meer je eigen te maken. In de gelijkenis geeft Jezus vrij expliciet aan dat de verloren zoon zijn geld verbrasde en een losbandig leven leidde. En dat hij, toen een hongersnood uitbrak, spijt kreeg van wat hij gedaan had

Op die manier. Sta me toe daar drie kanttekeningen over te maken. 1. Een gebed uit gewoonte hoeft echter nog niet ijdel te zijn. Want zo'n gewoonte kan voortkomen uit een diepe devotie, een vanzelfsprekende relatie met God, die echter niet altijd zichtbaar of kenbaar voor de buitenwereld hoeft te zijn. Net zoals een echtpaar dat elkaar elke morgen voor vertrek even kust dat als een vertrouwde, mooie gewoonte zal zien, ook al doen ze het misschien veel vaker onnadenkend dan passioneel. Als ik naar mijzelf kijk, weet ik dat ik het dagelijkse getijdengebed soms wat routineus lijk te bi

Hoppers punt is dat je sowieso niet mag oordelen. Het maakt dan dus niet uit of je oordeel rechtvaardig of onrechtvaardig zou zijn. Overigens ligt de bewijslast bij degene die beschuldigd, niet bij degene die beschuldigd wordt. Hopper zal dus moeten aantonen waarom zijn oordeel over kardinaal Eijck gerechtvaardigd zou zijn, niet andersom. Nu word ik zelf niet beschuldigd en heb ook geen mening over de kardinaal of zijn boek hier gegeven, dus hoef ik sowieso niets te onderbouwen. Maar zou ik stellen dat Hopper onrechtvaardig over de kardinaal oordeelt, dan is het dus aan Hopper om mijn s