Robert Frans

Sjaloom ThomasM, Nee, wat ik in de laatste alinea doe, is pleiten voor meer consequentie en redelijkheid in ons doen en laten. En dat bedoelde ik in het algemeen. Als we willen dat priesters beperkter moeten zijn in hun spreken en handelen op dit gebied, dan zullen we ook onvoorwaardelijk naar priesters moeten luisteren en hun meer eerbied verschuldigd zijn dan gewone leken die meer zouden mogen zeggen en doen. Punt is dat onze verwachtingen vaak niet echt naar onze daden zijn. We mogen onze priesters schijnbaar rustig aan de kop zeuren, bij de priesters onze zin doordrijven of allerlei ho

Sjaloom reteip, Dat verband is er inderdaad wel min of meer, maar het is niet zo dat ik niet naar de kerk ga als ik God zus of zo zie. Naar de kerk ga ik altijd. Ik ga dat gedoe met de Mis ook slechts als voorbeeld van hoe ik dan ook kan omgaan met het geloof: heel strikt en wat verkrampt, of heel ontspannen en misschien soms iets té ontspannen.

Sjaloom reteip, Nee. Naar de kerk ga ik sowieso elke week, alleen is er dan niet altijd een Mis. De vraag is dan of ik dan een reis van veertig minuten of een uur moet maken (op de fiets, of met het niet goedkope openbaar vervoer) om toch aan een Mis deel te nemen, of dat ik al voldoende kan hebben aan de Woord- en Communieviering ter plaatse. Het heeft dus niets met mijn Godsbeeld te maken, maar meer met hoe strikt je wel of niet met de spelregels (de vervulling van de zondagsplicht in dit geval) om behoort te gaan als goed katholiek.

Sjaloom ThomasM, Ik heb het niet over kritiek, maar over de wijze waarop de familie ermee omgaat. En over het feit dat de familie dingen heeft beweert waarvan een heleboel niet waar blijkt te zijn. Dat is onredelijk handelen, vooral bij zo'n delicate kwestie als een uitvaart. Want daarmee scoor je natuurlijk geheid, als de priester niet precies wil doen wat jij wilt. Kritiek is prima, maar dan wel op juiste en fatsoenlijke wijze gegeven. Je kunt dan wellicht zeggen dat pastoor Mennen er niet op zo'n handige wijze ingaat, maar ik zelf vind dat nog wel meevallen. De familie zet hem zelf zo v

Ik vind het echt een droef verhaal hoor, hoe priesters blijkbaar gemakkelijk door het slijk kunnen worden gehaald. En maar mopperen over meneer pastoor als hij dan niet precies zou reageren zoals wij dat wensen... Misschien dat door dit soort droefheden God uit genade voor de jongeren maar weinig van hen priesters roept hier? Had ik al eens gezegd dat mensen eigenlijk helemaal niet zo leuk zijn?

Sjaloom Eli7, Mijns inziens is die positie van hem geen excuus om minder rekening met zijn menselijkheid te hoeven houden. Ik ga er vanuit dat pastoor Mennen al heel veel voor zijn parochie geeft. Misschien niet altijd op de juiste en meest herderlijke wijze, maar wel staande voor zijn Kerk. Geen enkele priester is volmaakt, ook de meest herderlijke niet. Je mag hem daarop dan best wel aanspreken, maar niet op de wijze zoals die familie dat meende te moeten doen. Daarom blijf ik pleiten voor meer priestervriendelijkheid in het land. Want ik zie zelfs in mijn omgeving dus gebeuren dat pries

Quote: Op dinsdag 15 april 2008 21:47:00 schreef Gorthaur het volgende: @Robert, Zou je ook willen reageren op de centrale vraag van het topic? Natuurlijk. Ik zelf pingel wat tussen God als iemand die straft en oordeelt en God die werkelijk van mij houdt. Ik hang daar wat tussenin met af en toe een kortstondig uitschietertje en met de opdringerige gedachte dat God toch wel geeft en neemt naar jouw bestwil, wat je ook doet. Probleem is dat het tegenwoordig vrij not done lijkt om vooral over God als Oordeler te hebben, maar enkel en alleen een beeld van de liefdevolle Vader vin

Op zich heeft pastoor Mennen niet zoveel verkeerd gedaan. Hij heeft geen overdreven kwade reactie geschreven, maar de betreffende viering (katholieken vieren wel degelijk een uitvaart) online gezet, met de boodschap: kijk zelf maar wie er nu gelijk heeft. En op zijn persoonlijke website heeft hij zijn frustraties op vrij nette wijze geuit, die mijns inziens dan ook terecht zijn. Kom, hij is ook gewoon een mens hoor, mag hij dan ook eens ergens een uitlaatklep hebben? We moeten ons realiseren dat niet pastoor Mennen kwaad bloed heeft gezet, maar die familie. Zij hebben blijkbaar niet eerst me

Psalm 23, Kenya.

Ik zelf schrijf liever met een fineliner. Dit omdat ik een fineliner mooier op papier vind staan (veel voller en helderder) en omdat een fineliner tenminste langzaam "dooft" als hij leegraakt en niet zo irritant hapert zoals een ballpoint dat doet. Een kroontjespen is voor mij - als linkshandig en motorisch niet al te handig persoon - een niet zo'n handige optie, hoe mooi een kroontjespen ook is. Ik herinner me nog de vlekken op mijn hand en op mijn pen, toen we op de basisschool met vulpen schreven. En dat was alleen nog maar vulpen, dus zo'n kroontjespen...

Op een katholiek forum heb ik het volgende erover geschreven: De vraag is dan: hoe had pastoor Mennen zich dan ánders zodanig kunnen verweren, dat hij geloofwaardig over zou komen? Zie de onredelijkheid: mensen mogen blijkbaar zomaar op onbeschofte wijze de pastoor passeren door over hem negatief in de krant te schrijven, zonder eerst fatsoenlijk met hem te praten, maar o wee als de pastoor dan op gelijkwaardige manier iets terugdoet. Dan zijn de rapen gaar en begint men over linkerwangen en leven naar het Evangelie. Ja hoor, het is goed met ze. Stelletje hypocrieten... Ik kan me eigenlij

Quote: [...] Wauw super! Dank je! Ik heb een vraagje hieromtrent, eigenlijk twee: 1. Kan 'ontmoetingstent' nu in het verlengde hiervan worden toegepast op deze tijd, dat daar kerk mee bedoeld wordt? 2. In vers 10 wordt er gezegd dat we het onderscheid dienen in te zien van hetgeen wat heilig is en niet heilig en van hetgeen wat wel en niet rein is. Wordt er hiermee bedoeld dat men dmv. drank drinken 'onrein' wordt? Sjaloom Trotse-Moslim, Dat Schriftgedeelte komt uit een wetboek voor Levitische priesters uit de Tempelcultus van het Oude Testament. De Kerk, die het Offer v

Ervaringsdeskundige hier. Over het algemeen betekent het gesprekken met je decaan, invullen van formulieren, je aanmelden bij de nieuwe opleiding, afscheid nemen, voor de laatste keer een blik op je oude school werpen, de IB-groep inlichten, en dan wachten tot je aan het begin van het nieuwe schooljaar met de nieuwe opleiding kunt beginnen. De procedure is over het algemeen niet zo moeilijk, alleen de impact kan vrij groot zijn. Want je begint dan weer helemaal opnieuw, in een nieuwe klas, met nieuwe klasgenoten en nieuwe vakken. Ook zul je over het algemeen zelf achter dingen aan moeten

Ach, dan veranderen we de tekst toch in "zoveel miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde?"

Sjaloom ThomasM, Even kort door de bocht dan: Amerika... ...heeft een stevige pioniersgeest, omdat het land ook binnen een paar honderd jaar van niets tot wereldmacht is opgebouwd. ...is meer van het zelf je zaakjes opknappen; wat hier door de overheid wettelijk geregeld wordt, doen de mensen daar zelf. ...kent een echte winners-losers-cultuur: in één dag kun je het helemaal gemaakt hebben, om de volgende dag weer straatarm te zijn. ...wil graag uitblinken in alles, steeds beter worden, de top bereiken en dan weer een nieuwe top bedenken om weer te bereiken. ...is behoorlijk tr

Quote: Op dinsdag 15 april 2008 18:02:37 schreef Pius_XII het volgende: [...] Het is juist overduidelijk, maar Protestanten luisteren zo slecht. Uiteraard, maar ik wou het nog een beetje tactisch houden hier, redenerend vanuit de ander enzo, dank u.

Quote: Op donderdag 10 april 2008 19:32:37 schreef ThomasM het volgende: Ik erken het belang van rituelen wel, maar ze moeten ergens over gaan. Volgens mij is dat "Hollands Ideaal" heel vaag, ongedefinieerd, of t valt voor 99,9999% samen met het Westers Ideaal. Ons handelsmerk is al van honderden jaren geleden onze kosmopolitische instelling geweest, Nederlanders waren wereldburgers, wereldburgers waren Nederlanders. De VS hebben een leidende rol gespeeld met het verwezenlijken van idealen als vrijheid, gelijkheid, democratie. Wij niet. Wij kunnen ons daarover moeilijk op de borst klopp

Sjaloom T!m0n, En de hele discussie gaat nou over wat nu het meest essentieel is. Het gaat om Jezus, prachtig! Maar wat heeft Hij ons dan te zeggen en wat is in zijn Boodschap het meest essentieel en wat niet? Als dat allemaal zo duidelijk zou zijn, dan zouden al die denominaties er allang niet meer zijn. Maar dat is dus niet duidelijk, dus kun je niet zomaar bepalen wat wij wel niet belangrijk zouden vinden, dus blijf je discussies houden.

Moest de mens zich niet eerst ontwikkelen, voordat ze klaar was een openbaring van God te ontvangen en dus ook zijn Liefde te ontvangen?

Quote: Op maandag 14 april 2008 19:52:49 schreef T!m0n het volgende: Er waren eens 4 blinden, die een olifant tegen kwamen. De eerste voelde aan de slurf en vertelde dat de olifant best wel dun, soepel en lang was. De tweede blinde voelde aan een poot en verweet de eerste dat hij niet goed had gevoeld, de olifant was breed, stug en groot. De derde voelde aan het staartje en concludeerde dat de olifant klein, dun en stevig was. De 4e was het daar niet mee eens, hij voelde het oor en de olifant was wel dun, maar ook groot en breed, net een uitgerekte pannenkoek. Allemaal hadden ze

Sjaloom T!m0n, Oh, maar met een beetje goede catechese is dat probleempje wel weer op te lossen. En als je gewoon heel vaak de psalmen bidt, dan zul je ook als vanzelf soms ervaren dat het eigenlijk niet eens jij bent die bidt. Zéker als je daardoor ook vertrouwd raakt met de psalmen. Vergeet niet dat bij het bidden Christus ook in jou is. Dus Hij laat wel wat merken hoor, als het nodig is. Om weer even off-topic te gaan: voor het rechtsstreeks bidden uit de Schrift (in het bijzonder dus de psalmen), of het bidden van lange, omberijmde teksten (zoals de Geloofsbelijdenis) is het gregoria

Sjaloom T!m0n, Toch wil ik je nog een ander licht geven op de psalmen. Zelf bid ik dagelijks een aantal psalmen in het getijdengebed. Dat houdt dus ook in dat ik weleens zing om de Heer te jubelen, terwijl ik somber ben, of dat ik zing over de ellende en ziekte dat mij overkomt, terwijl ik me kiplekker voel. Moet ik die psalmen dan niet meer zingen? Ik zeg: jazeker wel, want er speelt méér mee. Het punt namelijk is dat als jij de psalmen bidt, het niet per se hoeft te zijn dat jij zelf bidt. Niet jij bezingt per se jouw lijden of vreugde en looft en dankt de Heer voor zijn goedheid, maar

Bij ons heb je verschillende koren met verschillende zangstijlen. Van gregoriaans tot klassiek tot (Engelse) gospel, we hebben het allemaal. In veel parochies is dat wel vrij gewoon, hoewel je nog altijd parochies hebt die gezegend zijn met een vaste schola die elke week het gregoriaans zingt. Voor mij is het belangrijker dat de juiste teksten worden gezongen, de muziek past bij de sacraliteit en de eerbiedigheid van de heilige Eucharistie, dat het authentiek en vooral live gezongen/gespeeld is (géén bandopnames dus) en dat de muziek de Mis dient en niet andersom. Wel vind ik persoonlijk

Juist. Als. God zich in de Traditie heel vaak als Moeder zou presenteren, dan zou het eenzijdig zijn als we Hem alleen maar Vader zouden noemen. Maar we zien dat Hij zich weinig als Moeder, maar voornamelijk als Vader presenteert. Dus is het niet eenzijdig dat we Hem vooral Vader noemen, maar gewoon een kwestie van goed fatsoen.

Schone dame Karin, Lees in Exodus 36-38 eens over de bouw van de Tabernakel (de voorloper van de Tempel, maar niet minder fraai), beschouw die Tabernakel met de gedachte dat je Lichaam ook een Tempel van de Geest is, door God net zo zorgvuldig en fraai opgebouwd, zie in dat licht de diepere betekenissen achter de onderdelen van de Tabernakel en er gaat een wereld voor je open.