Robert Frans

Iedereen is uniek, behalve ik.

Toch minder, zo heb ik zelf ervaren. Natuurlijk erkennen zij ook dat zij niet alles weten en dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn, maar ik heb ervaren dat binnen het protestantisme men toch meer wil uitleggen en veel meer wil verabsoluteren. Neem alleen al de discussie hier over of Gods zegen nu vooral geestelijk of materieel is. Of het gegeven dat de Schrift maar voor één interpretatie vatbaar lijkt te zijn en de Schrift in sommige stromingen zelfs zeer verabsoluteert wordt. En natuurlijk zijn er ook katholieken die graag alles willen verklaren en natuurlijk is er ook weleens discussie en r

Sola Scriptura, het mysterie van het geloof houdt niet méér in dan dat wij nu eenmaal niet alles weten van God en dat Hij geen stripfiguur is die altijd en overal volkomen voorspelbaar reageert. Net zoals je een mens nooit helemáál kunt doorgronden, zo kun je God al des te meer niet helemaal doorgronden. Pas in een relatie met Hem leer je Hem steeds meer kennen, totdat je uiteindelijk in de hemel Hem zult zien van aangezicht tot Aangezicht. Daar is dus niets vreemds of occults aan, maar eenvoudigweg gevolg van het fenomeen dat wij met God te maken hebben. Zo spreken wij ook over het myster

Psalmen voor Nu dus. Het is iets wat altijd een beetje een makke zal blijven binnen vooral protestantse kerkgemeenschappen: theologie en geloofsbeleving zijn er zodanig aan elkaar gekoppeld, dat als je geloofsbeleving meer evangelisch is, je dan ook bij een evangelische beweging meteen ook de evangelische theologie erbij krijgt. Terwijl je misschien best gereformeerd zou kunnen blijven geloven. Dat zie je hier ook op Credible nog weleens: niet zozeer een theologie wordt verdedigd, maar de onlosmakelijk daaraan gekoppelde geloofsbeleving. Een echt ruimhartige én zichzelf niet tegensprekende

Chappo, dan kan het ook goed zijn om je in die "vastgeroeste" traditie te verdiepen. Soms kan een traditie vastgeroest lijken, maar leeft zij juist nog behoorlijk onder de beminde gelovigen. Het zingen van de psalmen op een bepaalde wijze wordt niet zomaar gedaan, maar heeft vaak een reden. Als voorbeeld die berijmde psalmen. Deze ontstonden in de vroege jaren van de reformatie, waar men meer nadruk wilde leggen op actieve deelname van het volk aan een sobere eredienst. De preek moest daarbij centraal staan en de liturgie eromheen moest voor iedereen gemakkelijk te volgen zijn. Door de psalme

Het één sluit het ander dan natuurlijk ook niet uit hè, Chappo? Ook binnen de katholieke Kerk zijn er verschillende gezangen naast de gezongen psalmen en Schriftgedeelten.

Chappo, je zou eens naar een katholieke parochie moeten gaan, waar de Mis volgens het boekje wordt opgedragen, of naar een klooster tijdens één van de gebeden daar. Psalmen rechtsstreeks en onberijmd uit de Schrift gezongen, op mooie, gregoriaanse wijze. En als de Mis in het Latijn wordt opgedragen, zijn de wisselende gezangen vaak ook rechtsstreeks uit de Schrift. In het Latijn weliswaar, maar daar krijg je dan een boekje met vertaling bij. Het gebeurt dus wel degelijk.

Los van wat ik van Opwekking vind, vind ik Opwekking in elk geval niet te vergelijken met welke psalm ook. De psalmen zijn woorden uit de Schrift, opgetekend door gewijde schrijvers, door vele joodse en christelijke gelovigen al enkele millenia lang gebeden en ook door Christus zelf gebeden. In de psalmen, geen enkele uitzondering, mag je Jezus' gebed herkennen: zijn woorden, zijn lijden, zijn overwinning, zijn wijsheid, zijn voorspraak voor ons, etc. Dat allemaal gaat niet op voor een Opwekkingslied, tenzij deze natuurlijk enkel letterlijk uit een psalm of ander Schriftgedeelte bestaat, zoals

Ik ga maar eens vandaag of één dezer dagen het spel Burnout Paradise: The Ultimate Box voor den PC halen. Eén zeer grote stad met ernaast een bergachtig natuurgedeelte waarin je naar believen vrij en vooral loeihard kunt rondscheuren, vrijelijk races en uitdagingen kunt doen en daardoor betere upgrades auto's en kunt vrijspelen, zonder gedoe met gangsterverhalen of wat dan ook, wie wil dat nou niet?

Omdat het christelijk leven zich juist ook uit in dit soort kleine, alledaagse dingetjes, Kurt. En niet alleen het christelijk leven natuurlijk. Uiteindelijk zijn dit de dagelijkse zaken waar je voortdurend mee te maken hebt en als je in dit soort kleine dingetjes de juiste keuzes maakt, dan zul je ook sneller in de belangrijkere, grote zaken de juiste keuzes maken. Voor God is het enkel van belang dat je dicht bij Hem blijft en Hem navolgt. En als dat al kan door zoiets simpels als een bepaald spel laten liggen omdat het blijkbaar niet strookt met je geweten, waarom zou Hij daar dan nog moeil

Die kus op het eind zie je inderdaad wel vaker en dan vooral bij "gelegenheidskruisjes," zoals bij het zien van een ramp of vóór het nemen van een penalty.

Bedoel je wellicht het katholieke kruisteken: hand tikken op het voorhoofd, op de borst, op de linkerschouder en daarna op de rechterschouder?

De reden dat er bij kopiëren geen alinea's meer inzaten, is omdat er feitelijk in het stukje ook geen witregels zitten. Schijnbaar is op Geenstijl de indeling zodanig, dat bij een harde return, dus als je op enter drukt, de volgende regel iets meer naar beneden staat en zo automatisch een volgende alinea vormt. Als je dat dan niet wilt, dan moet je shift+enter indrukken, zodat je een zachte return krijgt en de volgende regel gewoon onder de vorige begint. Zo hoef je niet twee keer op enter te drukken voor een alinea. Het is een indeling die je ook in Word kunt instellen en die je op vele webs

Dat laatste hoeft natuurlijk niet per se, Seek&Find. Er worden immers ook nog altijd euthanasieën en abortussen gepleegd zonder dat God ingrijpt.

Je verkort niet iemands leven, Jettalientje, maar je staakt simpelweg de behandeling en verdooft diegene, zodat diegene inderdaad uiteindelijk zal sterven. Misschien iets sneller dan anders, maar het is in feite gewoon een natuurlijke dood. Je zou het kunnen zien als iemand vredig in Gods handen laten rusten, totdat het einde bereikt is. Als iemand echt hevige pijnen lijdt en binnen een paar weken of dagen onontkoombaar sterft, dan heb ik dus inderdaad geen problemen met palliatieve sedatie. Zelf zou ik dat denk ik ook wel willen, tenzij God mij ineens met de gave bezielt om het zware lijden t

Dat begrijp ik, WonderfulStar, en ik vind dat soms ook wel moeilijke materie. Je kiest er niet vrijwillig voor om hier op aarde terecht te komen, maar je mag niet zelf weer wegwezen en je dient het leven ook nog eens erg mooi en goed te vinden. Voor veel mensen geen probleem, maar voor sommige mensen wel degelijk heel ingewikkeld. Een beetje alsof je zomaar bij wildvreemde mensen in een huis wordt gedropt en er niet meer weg mag, maar met die mensen zelfs een goede verstandhouding moet zien op te bouwen. En als dat niet lukt, dan heb je pech en zullen we er alsnog alles aan doen om ervoor te z

Wij geloven dat alles uiteindelijk in Gods hand ligt en dat we dienen te vertrouwen op zijn Voorzienigheid, WonderfulStar. Dat houdt vervolgens in dat je verandert wat je kunt veranderen, aanvaardt wat je niet kunt veranderen en erop vertrouwt dat God altijd het beste met je voor heeft. Hoe die Voorzienigheid dan precies werkt, dat is een mysterie. Daar kunnen we dus weinig algemeenheden over zeggen en zul je zelf persoonlijk moeten ontdekken in je relatie met God.

Dat is een niet meer dan logische redenering, WonderfulStar. Zelf geloof ik niet dat er een bepaald tijdsstip al vastgelegd is waarin je zou moeten gaan, maar wel dat het de bedoeling is dat je niet uit jezelf gaat of iemand anders het leven beneemt. Als je kunt genezen van een dodelijke ziekte, dan moet je dat van harte aanvaarden en God daarvoor dankbaar zijn. Als je echter stervende bent, dan is er mijns inziens niets verkeerds aan als je al slapende wilt sterven, dus zonder pijn. Niet iedereen is immers in staat om zware pijnen tot op het laatst aan God op te dragen, dus dan is het mooi al

:+

Palliatieve sedatie wordt dan ook alleen toegediend als de stervensfase al een feit is. De patiënt zal dus hoe dan ook binnen zeer korte tijd aan de ziekte sterven en er is dus geen enkele vorm van genezing mogelijk. Het gaat echt slechts om een paar weken. Ik denk dat God dan echt niet zo precies op een weekje meer of minder kijkt. Zolang je de patiënt maar niet ombrengt en dat is bij palliatieve sedatie dus niet het geval. Ik kan me voorstellen dat de scheidslijn wat dun kan lijken, maar bij morale kwesties zul je die bij tijd en wijle moeten hanteren om mensen niet onterecht te beschuldig

Sola Scriptura, ik geloof dat mensen zowel goede als kwade dingen doen, maar toch van nature het goede zoeken. In de Schrift kom je inderdaad een aantal zeer dramatische gedeelten tegen over de slechtheid van de mens, maar ook weer prachtige lofreden, zoals bijvoorbeeld Psalm 8 en natuurlijk Genesis 1 en 2. De Schrift geeft geen eenduidig beeld van de mens, maar laat haar in alle kleuren zien. De mens is gehoorzaam en koppig, wijs en dwaas, slim en onnozel, lieflijk en wreed, verrassend en voorspelbaar, kunstzinnig en banaal, vroom en zondig. Net zoals de Schrift ook geen eenduidig beeld van G

Ik geloof dat de mens van nature goed is, want door God geschapen, doch wel door de erfzonde geneigd is tot het kwade en tot het leven zonder God. Dat is geen humanisme, maar gewoon christelijke leer. Maar dat je per se jezelf zou moeten liefhebben om de ander lief te hebben, dat is inderdaad niet wat Christus leert. Integendeel, Hij leert zelfs dat je jezelf moet verloochenen, dus jezelf moet vergeten. Hij leert inderdaad dat je de ander áls jezelf moet liefhebben, niet dat je de ander én jezelf moet liefhebben. Sola Scriptura zegt het dus juist: de mens heeft zichzelf van nature al lief en

Het is echter vooral vanaf ongeveer nummer 500 dat het inderdaad wat meer de "zweverige" of therapeutische kant opgaat, hoewel niet alle liederen. Daar beneden bevinden zich veel vaker hymnische gezangen die ook in traditionelere (protestantse) kerken voldoende kunnen aansluiten op hun geloofsbeleving en theologie. En wij (ook de katholieken ja) zingen geen teksten van welk evangelie ook als we de psalmen zingen, maar gewoon de gebeden van God die in de Schrift staan en ook door Christus zelf gebeden werden en wellicht ook worden.

Ach, Biblija.net is ook míjn grootste vriend hierin hoor. Vaak weet ik het verhaal wel en soms zelfs in welk geschrift het staat, maar dan moet ik toch even daar zoeken naar aanleiding van een detail dat ik ook nog weet. Zoals nu de naam van die vrouw. Overigens hingen de vrouwen uit het OT inderdaad nogal vol met oorbellen, neusringen, maantjes, armbanden, polsbanden, parelkettingen, etc. De niet zo vrolijke Jesaja 3,18-23 geeft daar wel een aardig beeld van: Op die dag ontneemt de Heer hun alle sieraden: voetringen, zonnetjes en maantjes, oorbellen en armbanden, sluiers en hoofddoeken, b

Ook dan powned God je. En niet zo zuinig ook.