Robert Frans

Is maar 3 procent van de wereldbevolking homo? Goh, dat verbaast me wel eigenlijk, dacht ook dat het wel meer zou zijn...

Als een jood gaat bidden, dan doet hij 's morgens zichzelf gebiedsriemen op, met daarin kokertjes met de voor het jodendom belangrijkste teksten uit de Torah. Deze riemen doet hij om zijn linkerhand en om zijn voorhoofd. Je kunt dat gedeelte dus lezen als een symbolische omschrijving van het bidden tot het kwade, dus het aanbidden van een afgod. In die tijd dus keizer Nero, die door de Romeinen als god werd aanbeden. Dat stelde in de praktijk niet zo heel veel voor, slechts een klein offer zo af en toe en men kon daarbij ook gewoon de eigen godsdienst blijven aanhouden, maar toch wilden de chr

Ik geloof dat het juist belangrijk is om plezier te hebben in de dingen die je doet en die je moet doen. Dus niet dat je voor het plezier gaat, maar enkel het plezier zoekt in wat je al doet. Vergelijk het met naar de kerk gaan: je gaat omdat het goed is om te gaan, maar het is wel heel mooi als je daar vervolgens plezier in kunt hebben. Gewoon, omdat het ook heel leuk en mooi kan zijn om te zingen, de rituelen zo zorgvuldig mogelijk uit te voeren, de bijbelse verhalen te horen, etc. Want er is een tijd van rouwen en je verootmoedigen, maar ook een tijd van lachen, plezier hebben. Ik kan me o

Op hun eigen, voor ons onherkenbare wijze, misschien wel ja.

Er zijn vele (nogal theoretische) mogelijkheden. De aliens... ...hebben geen onsterfelijke ziel en dus geen contact met God; ...hebben nog geen eerste openbaring van God gehad; ...zullen nooit een eerste openbaring krijgen, want niet nodig voor hen; ...hebben wel de eerste openbaring gehad, maar nooit een zondeval; ...worden nog op de eerste openbaring voorbereid middels eigen godsdiensten; ...hebben God heel anders leren kennen dan wij, misschien zelfs in verschillende gedaanten; ...hebben geleerd het meeste belang aan totaal andere eigenschappen te hechten; ...hebben nog geen verloss

En ik geloof dus niet dat we het bovennatuurlijke louter op die wijze te definiëren is. Want dan zou alles wat wij nog niet weten of nog niet waarnemen bovennatuurlijk zijn. We kunnen in feite pas weten wat bovennatuurlijk is, als we letterlijk álles van het universum en wellicht ook van de vele andere universa in kaart hebben weten te brengen. En zover zijn we nog lang niet. Nog niet. Voor zover ik begrijp bestaat nog geen 10% van het universum uit zichtbare materie. Het is dus best mogelijk dat er sporen van vóór de oerknal zich in het universum bevinden. Net zoals bij een opgeblazen

Dat is een iets te grote stap. Nu weten we nog niet wat de big bang veroorzaakte, maar het zou me niets verbazen als we dat ooit wél komen te weten. Maar al zouden we het nooit komen te weten, dan nog hoeft het niet bovennatuurlijk te zijn. We kunnen het natuurlijke nu eenmaal niet definiëren aan de hand van wat wij weten of kunnen weten. Dat zou wel erg voorbarig zijn. Ik bedoel, misschien zijn er allang beschavingen die duizend keer meer weten dan wij over het ontstaan van de oerknal, en dan zou het enkel bovennatuurlijk zijn omdat wíj het niet weten? Nee, het bovennatuurlijke is mijns in

Jezus werd niet geschapen tijdens zijn Geboorte, want Hij is eeuwig en ongeschapen. Hij nam toen enkel het vlees aan, zoals de geloofsbelijdenis ook zegt: "Hij heeft het vlees aangenomen door de heilige Geest uit de Maagd Maria en is mens geworden."

Wellicht Eli7, maar de Mis is alleen niet op hen gericht, maar enkel op gelovigen. Gasten zijn dus welkom, maar dienen zich dus wel ordelijk te gedragen. Als ze meer willen weten over het katholieke geloof, dan kunnen ze contact opnemen met de priester en de geëigende wegen volgen: gesprekken, catechese, de parochie en de liturgie leren kennen en uiteindelijk het doopsel als ze nog niet gedoopt zijn en het vormsel. Ook op internet en in boeken is er veel informatie te vinden. De Mis heeft dus geen evangeliserende inslag en dus niet het beginpunt van de weg naar het katholicisme, ook al kan de

In elk geval met vriendelijkheid en beleefdheid. Je kunt in het liturgieboekje bijvoorbeeld de huisregels optekenen en ook aangeven waarom die regels er zijn. Bijvoorbeeld bij een eerste communieviering: "In deze viering gaan de communicantjes voor het eerst ter communie en mogen ze voor het eerst deelnemen aan het belangrijkste sacrament van de Kerk. Dit is voor hen en voor de parochie een heel belangrijk en plechtig moment. Om voor iedereen er een goede, inspirerende viering van te maken en ruimte te geven voor hen die graag biddend en luisterend willen meevieren, willen wij u verzoeken om

Ach, ik heb eens gehoord van een priester die bij zo'n eerste communieviering tijdens het eucharistisch gebed (!) het volk tot drie maal toe (!) tot de orde moest roepen. En dan nog vinden mensen het blijkbaar onvoorstelbaar ingewikkeld om het verband te zien tussen zo'n oproep en het daadwerkelijk veranderen van hun gedrag. En "puberaal gedrag" is mijns inziens al helemaal geen excuus, want zelfs kinderen en pubers kun je nog leren stil en respectvol te zijn tijdens welke viering of op welke plaats ook.

Over redenaties van andere gelovigen wil ik hier niet discussieren. Ik probeer hier op basis van redelijke argumenten uit te leggen waarom de Kerk zus en zo leert. Je hoeft het daar volstrekt niet mee eens te zijn natuurlijk; het gaat er alleen om dat je ziet dat de Kerk nu eenmaal een andere visie heeft op huwelijk, seksualiteit en natuur. Wat homoseksualiteit of homofilie in de Schrift betreft: het idee dat homofilie een geaardheid is net als heteroseksualiteit is ook een splinternieuwe vinding dat pas enkele decennia bestaat. En waar ook nog steeds onderzoek naar wordt verricht. In die tij

Al zo'n beetje vanaf het begin van de mensheid, zeg maar. Het homohuwelijk zoals wij dat kennen is een behoorlijk nieuwe vinding. Homoseksualiteit en (geformaliseerde) homoseksuele relaties zijn er waarschijnlijk altijd al wel geweest, je komt het in zekere mate soms ook bij dieren tegen, maar echt een homohuwelijk op basis van liefde en gelijkwaardigheid is echt vooral een westerse vinding, die ook lang niet overal geaccepteerd wordt. In het dierenrijk kom je een dergelijke constructie ook bijna niet tegen. Het is beiden, de katholieke leer is een totaalpakket. Je kunt niet slechts één e

Het willen en kunnen krijgen van kinderen is inderdaad voldoende. Strikt genomen zouden onvruchtbaren inderdaad ook niet kunnen huwen. Daar kan dan nog weleens een pastorale uitzondering voor worden gemaakt, omdat ze wel man en vrouw zijn en wel op "katholieke wijze" één kunnen worden. De ingrediënten voor het sacrament (want dat is het katholiek huwelijk) kloppen dan wel. Homo's kunnen dat echter sowieso niet. En als je niet voor kinderen kunt zorgen, dan is het inderdaad goed om (even) niet te trouwen. Sowieso is het verstandig om niet aan seks te beginnen als je niet voor kinderen wilt

Die barrière is er, namelijk het feit dat man en man, of vrouw en vrouw, samen geen kinderen kunnen krijgen. Dat kunnen alleen man en vrouw, daar is zelfs de wetenschap het al sinds haar ontstaan volop mee eens. En dat kinderen kunnen krijgen is dus essentieel binnen een katholiek huwelijk. Niet zó absoluut dat een kinderloos huwelijk meteen geen huwelijk zou zijn, maar wel zo belangrijk dat men kinderen moet kunnen en willen krijgen. Ook kunnen man en man, of vrouw en vrouw, niet volledig één worden, zowel fysiek als geestelijk, zoals man en vrouw dat kunnen. Natuurlijk, je kunt naar bel

Dat heb ik nooit geschreven, slechts misschien alleen dat Credible daarin iets heeft bijgedragen. Niet zo gek ook, aangezien ik hier toen ook al enige tijd actief was. Dat hoeft echter niet altijd zo te zijn. Er zijn ook mensen die naar een andere kerk gaan omdat ze zich daar meer thuisvoelen, omdat hun vrienden of ouders ook gaan, of vanwege bitterheid door nare gebeurtenissen in de eigen kerk. En soms ook omdat ze menen dat het gras bij de buren groener is. Eigenlijk gaat er vrijwel nooit iemand naar een andere kerk puur vanwege de leer. Zelf ben ik ook niet enkel vanwege de leer katholie

Dit is niet waar en ik vraag me oprecht af waar je dat precies op baseert. Ik bedoel, het kan best zijn dat ik onbewust die indruk gewekt heb hier, maar wil dan wel graag weten hoe precies. Ik stel het wellicht wat (te) hard, maar wat ik daarmee bedoel te zeggen is dat je alleen katholiek moet worden als je echt gelooft dat je geen andere keuze hebt. Als je dus prima zit in je eigen kerkgemeenschap, dan kun je beter die gewoon trouw blijven dienen. Want naar mijn idee (en daar mag iedereen het totaal mee oneens zijn) is trouw aan je eigen kerkgemeenschap ook net zo belangrijk en moet je die t

Ik heb geen idee hoe dat zit daar, Cyrillisch. Ik weet wel dat orthodoxen en katholieken elkaar toestemming kunnen geven om bij elkaar ter communie te gaan. Beiden dragen immers de eucharistie geldig op, hoewel ieder volgens een eigen liturgie en vanuit een eigen traditie. De katholieke Kerk staat het katholieken ook toe bij orthodoxen ter communie te gaan, maar alléén als er geen katholieke mis in de buurt wordt opgedragen en als de orthodoxe parochie in kwestie toestemming geeft daarvoor (wat meestal niet gegeven wordt). Eli7, het idee dat gasten zo naar voren kunnen komen is een vrij jon

Denk het toch wel. Sowieso zal de gemiddelde bewust gelovende katholiek die drang over het algemeen niet echt voelen, daar hij of zij aan de eucharistie meer dan genoeg zal hebben. Maar goed, het kan zijn dat je een protestants verleden hebt en misschien toch enige heimwee voelt naar dat samen delen van het brood. Dan is het begrijpelijk dat je die drang toch niet kunt weerstaan, maar de bedoeling is het dus niet. Als die drang echter vaker voorkomt, dan kan een gesprek met je biechtvader van nut zijn, eventueel op sacramenteel niveau als dat nodig is.

Het is een katholiek niet toegestaan aan een protestants avondmaal te gaan. Dit omdat de katholieke Kerk het ziet als een soort "imitatie" van de eucharistie en katholieken enkel voor "het echte werk" behoren te gaan. Met het aangaan zou je als katholiek daarbij ook een teken geven dat eucharistie en avondmaal eigenlijk hetzelfde zijn, wat dus niet het geval is. Zelf zal ik dus ook niet aangaan en sowieso zoveel mogelijk voorkomen dat ik in een avondmaalsviering zou belanden.

"Probleem" is dat in sommige landen en ook bij sommige gelovigen het niet ongewoon is om met gekruisde armen de communie extra eerbiedig op de tong te ontvangen. Ook in de orthodoxe Kerk is dat het gebruik. Als je daar dus met gekruisde armen aankomt, dan is het niet vreemd dat de priester denkt dat je dus de communie wilt ontvangen. Het beste wat je kunt doen als je hem nadert en hij je een hostie aanbiedt, is wijs- en middelvinger op je mond leggen en dan in zijn taal zachtjes vragen om de zegen. Je kunt dan zoiets zeggen als: "Vader, geef mij de zegen." Het beste is echter misschien om in

Dit lijkt mij argumenting by link en dat mag hier niet. Je kunt dus beter in je openingspost kort de belangrijkste argumenten samenvatten, met de links slechts als ondersteuning van de gegeven argumenten hier.

Sinds Vaticanum II is de zogenoemde "handcommunie" in verschillende landen gemeengoed geworden, veel meer nog dan officieel eigenlijk gewensd is. Het gebeurt dan ook lang niet overal; in Polen is het nog altijd verboden en in het Vaticaan wordt het volgens mij ook niet (meer) gedaan. De handcommunie houdt in dat de Hostie op de palm van je linkerhang wordt gelegd. Vervolgens nuttig je Hem onmiddelijk met de rechterhand. De "tongcommunie," dus dat je Hem direct op de tong gelegd krijgt, blijft officieel echter de normale vorm en wordt ook in Nederland hier en daar dan nog door gelovigen geprakt

In Abdij Sion in Diepenveen doen ze dat ook. Maar dan zetten ze de twee kelken op het altaar neer en neemt men zelf de kelk van het altaar om een slok te nemen. Nu deed ik daar wel gewoon aan mee als ik daar was, maar het komt mij toch wel een beetje over als autocommunie.* De priesters (er zijn meerdere priesters daar, hoewel er altijd maar één de Mis opdraagt) zouden ook gewoon de kelk steeds kunnen uitreiken en weer terugnemen. Maar goed, ze schijnen daar toestemming voor te hebben en zo, dus dan zal het allemaal wel weer goed zijn, maar toch komt het op mij dus soms wat vreemd over. * a

Kijk, zo pak je nu iemand aan die onterecht op een invalidenplaats gaat parkeren: Die jongen doet het vast en zeker nooit meer!