Robert Frans

Valt erg mee hoor, Windows 8. Ik heb het nu ook op mijn laptop en het klassieke bureaublad staat gewoon als "app" op het blad. Een klik en je kunt gewoon aan het werk als vanouds. Je kunt zelfs ook al die andere apps van het blad knikkeren, zodat je enkel de bureaublad-app over hebt. Er is alleen geen startmenu op de taakbalk, wat even wennen is (en met vaak gratis externe software te ondervangen is), en het uitzetten van de computer of het configureren van het systeem werkt ook iets anders. Maar daar wen je vrij snel aan en dan is het een normale Windows. Zelf heb ik in het verleden in totaa

Zoals ik al zei: een dergelijke leefwijze moet je niet idealiseren. Het leven in de wildernis is hard, voornamelijk gericht op het zoeken van voedsel, en de dood ligt overal op de loer. Een verkeerd plantje eten kan al fataal zijn. Het gaat er mij meer om dat het "gewone leven" soms zo nodeloos gecompliceerd lijkt en we steeds meer creative en natuurlijke handelingen vervangen door digitale substituten. Ook in de stad zou het toch mogelijk moeten zijn om een eenvoudig, sober en creatief leven te leiden, waarbij je zoveel mogelijk dingen zelf maakt of verbouwd, wars van alle drukte, onnodige

En evolutionisme is weer iets heel anders dan de evolutietheorie.

Mijns inziens moeten politici en beleidsmakers zich niet laten leiden door petities en opiniepeilingen, maar door goede argumenten en doordachte ideeën. In plaats van een petitie, kun je beter een goede lobby organiseren en daarmee proberen de politicus in kwestie te overreden. Als je lobby door voldoende mensen ondersteund wordt en je argumenten reëel zijn, dan zal ze vanzelf meer invloed uitoefenen. En als de nood aan de man is, organiseer dan een massale demonstratie en bied dán een petitie aan, zodat men ook kan zíén dat de petitie echt van harte ondersteund wordt. Het kan dan een dri

Ft, ik zie dat jij de pinata niet afwijst, omdat deze gewoonte niet meer dezelfde betekenis heeft voor de uitvoerders ervan dan destijds. De pinata is dus als het ware van haar "gif" ontdaan, zodat ook christenen gewoon op een pinata kunnen slaan als zij dat willen. Het feest waarop het kerstfeest is gebaseerd, met al haar gebruiken, heeft echter ook al lang niet meer dezelfde betekenis voor de vierders ervan dan destijds. Tijdens het kerstfeest, religieus of seculier, worden immers ook geen goden meer aanbeden, maar wordt er gewoon een seculier winterfeest gehouden. Het heeft dus eenzelfde s

Historici. Je kunt niet met ze, je kunt niet zonder ze.

Vind dat zelf ook moeilijk hoor, Skippy. De meest concrete handreikingen daartoe zijn gebed, Schrift, kerk en naastenliefde, maar soms lijkt dat ook niet altijd soelaas te bieden. Toch moet je deze "instrumenten" niet onderschatten, ze helpen wel degelijk om God en om de christelijke vrede concreet te maken. Ze vormen de basis, de grond, van waaruit het geloof kan groeien. Die grond moet je dus denk ik niet verwaarlozen. De christelijke vrede houdt in dat het je niet meer uitmaakt wat je overkomt, omdat je weet dat je leeft, dat het leven mooi is en dat God niets toelaat wat niet uiteindelijk

Het liefst wel ja. En het beste is dan ook om van schoonheid te genieten, zonder het zelf te hoeven bezitten, of misschien zelfs zonder het te bezitten. In Christus is het hoogste geluk en de diepste vrede te vinden. Wie Christus heeft en zich totaal aan Hem overgeeft, heeft verder niet méér nodig aan materie dan hetgeen nu eenmaal nodig is om zichzelf te onderhouden en om zijn naasten te helpen. Niet dat je er verkeerd aan doet als je geniet van mooie spullen en ervaringen, maar daarmee is het eindpunt dus niet bereikt. Uiteindelijk wil Christus je verder brengen dan dat, veel verder. Het

Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik hiervan moet denken.

Het is een beetje dubbel. Humanist heeft volkomen gelijk inderdaad; men kan het geld inderdaad ook zeer goed besteden aan hulpverlening. Met een paar miljard euro kan men zelfs een ernstige ziekte de wereld uit helpen. Aan de andere kant besteden mensen al sinds hun ontstaan ook veel geld, tijd en energie aan kunst en cultuur. Ook de katholieke Kerk kent daarin een rijke traditie, met imponerende kerken, overdonderende altaarstukken, meeslepende muziek, goud en zilver, etc. Zij heeft ook heel wat dure kunstwerken in bezit. Toch kent zij tegelijkertijd een net zo rijke traditie in soberheid, a

Er zijn gelovigen die dat inderdaad vinden, meestal vind je die onder de protestanten, maar er zijn dus ook veel gelovigen die dat niet vinden. En die vind je óók onder de protestanten. Er kan dus wel veel lijken, maar dat hangt dus vooral ook af wat je gelooft. Ik geloof dat Maria altijd Maagd is gebleven, dus mij lijkt het onwaarschijnlijk dat ze na de geboorte van Jezus nog kinderen zou hebben gebaard. Maar jij gelooft dat niet, dus voor jou is het weer waarschijnlijker dat de Schrift letterlijk over biologische broers van Jezus spreekt. Sommige dingen zijn dogmatisch, andere dingen ni

De Schrift is voor haar niet de enige doctrinaire bron. Uitsluitend onderbouwd vanuit de Schrift is het inderdaad een niet erg sterk dogma, hoewel het wel waar is dat familiebanden niet altijd zo strikt worden geduid in de Schrift. Maar het is wel iets wat de Kerk altijd zo heeft geloofd (net zoals de eerste reformatoren) en daarom ook blijft geloven. Beeld en levensloop vullen elkaar inderdaad aan, maar ik denk niet dat het mariale geloof zo ontstaan is. Het is meer zo dat de Kerk dus gelooft wat ze gelooft en vanuit dat geloof Maria als beeld van de Kerk en als het nieuwe Tabernakel bezie

Net zoals het omdoen van ringen bij een bruiloft. Wordt ook gewoon door Jehovah's Getuigen gedaan. O ja, en het geven van heidense namen aan de maanden (maart, augustus, etc.).

Precies. Als de pinata geen probleem is om die redenen, dan kerst en pasen ook niet. Ergo: kerst en pasen zijn netjes bekeerd en hebben dus een christelijke betekenis gekregen. De pinata niet. Daarbij worden kerst en pasen door niet-christenen gevierd als een seculier winterfeest c.q. lentefeest, zonder aanbidding of verering van welke god ook.

De dood bestaat wel degelijk, namelijk het voor eeuwig afgescheiden zijn van God. Zonder leven met God ben je dood, zo simpel is het. Hier op aarde is dat niet bereikbaar, want God is overal en blijft je toch aanspreken, maar na de lichamelijke dood kun je wél volledig en onomkeerbaar gescheiden van God raken. Christenen kunnen deze dood niet ondergaan, want zij zijn alreeds door het doopsel gestorven en verrezen in Christus. Zolang zij met Hem zijn en Hem niet de rug toekeren, zullen zij verbonden met Hem blijven en zal na de lichamelijke dood deze verbondenheid vervolmaakt worden. Daarom z

Ik geloof dat de overleden rechtvaardigen in de hemel zijn en dus niet dood zijn. Ergo: als zij al dood zouden zijn, hoeveel termeer moeten wij dan wel niet dood zijn? In de hemel wachten zij op de wederkomst, als ziel en lichaam weer verenigd en verheerlijkt worden, en bidden zij voor ons in volmaakte vereniging met God. Daarom mogen wij hen vragen voor ons te bidden, zoals we dat ook aan onze broeders en zusters hier op aarde mogen. Niet dat we ze rechtsstreeks kunnen aanspreken, maar wel door Christus, in wiens goddelijke natuur zij delen en van wie zij dus de (geestelijke) noden op aarde v

Dat ophalen kun je doen bij een kaartautomaat op het station. Je houdt je kaart voor de lezer, kiest "Bestelling ophalen" en volgt vervolgens de verdere aanwijzingen. De bestelling blijft zo'n beetje voor eeuwig staan, dus je hoeft niet te haasten.

De meest neutrale manier van het maken van zo'n schema, is als je de lijnen enkel laat splitsen of afscheiden bij naamsveranderingen. Stel, je hebt een ongedeelde kerk. Als er nu een scheuring ontstaat daar, kunnen er twee dingen gebeuren: beide kerken nemen ieder een eigen naam aan, of alleen de nieuwe kerk neemt een eigen naam aan. In het eerste geval krijg je een splitsing: beide kerken gaan een eigen weg. In het tweede geval laat je de lijn van de eerste kerk doorlopen en splitst de tweede kerk daar vanaf. Een voorbeeld met verzonnen namen: Eerst is er de Kerk van Johannes. Na een scheur

Nauwkeuriger kun je onze managerscultuur haast niet samenvatten:

Bij mij was het, denk ik, uiteindelijk ook het verlangen om aan de eucharistie deel te nemen dat me naar de priester deed gaan. Aanvankelijk hield ik de mogelijkheid nog open dat het verlangen niet van God zou kunnen zijn, maar enkel van mijzelf of misschien zelfs van de duivel. Maar op een of andere manier kon ik dat niet volhouden. Bij mijn eerste communie heb ik gejankt en gelachen tegelijk. Het viel me echter ook weer niet licht om in mijn vorige gemeente tijdens een avondmaalsdienst brood en beker voorbij te moeten laten gaan (ik wisselde nog een tijdje Mis en eredienst af). Eén keer lu

Nee hoor, een ieder moet gewoon eten wat hij of zij lekker en gezond vindt. Maar zodra deze monnik de hele dag (obsessief) met eten bezig is, onredelijke minachting heeft voor wat het "gewone volk" eet, uitsluitend de meest dure en ingewikkelde ingrediënten wil, zodat het erg moeilijk wordt voor zo iemand te koken, zijn eigen dieet dus als superieur beschouwd en eten als een soort medicatie ziet met de meest wonderlijke effecten, dan kan ik me zo voorstellen dat een gesprek met zijn meerdere niet onwenselijk zou zijn.

Natuurlijk niet. Je mag wat dit soort dingen betreft geloven en niet geloven wat je wil. Mij zeggen dat soort dingen helemaal niets. Ik begrijp ook niet wat dan de bedoeling is van zo'n "opwekking." Een stel rijkelui, wonende in een van de rijkste landen, die nog een beetje extra geënthousiasmeerd worden voor een geloof waar ze het toch altijd al mee eens waren? Waarin ze hun leefwijze toch al niet erg veel hoeven te veranderen en waarin ze als het erop aankomt gewoon mee kunnen blijven doen met de westerse, hedonistische leefwijze? Als gezonde, sterke en weldoorvoede mensen, die ook op het g

Het oorspronkelijke idee van de gayparade was een mars waarin homo's demonstreerden voor een meer gelijkwaardige behandeling in de samenleving. In veel andere landen is het ook gewoon een normale, kleurrijke optocht, met regenboogvlaggen en vooral roze kleding (wat op zich ook al vreemd is, daar roze=homo volgens mij door de nazi's is uitgevonden). Hier in Nederland (en moet dat mij verbazen?) is het mijns inziens nogal uit de hand gelopen en lijkt het zijn doel voorbij te schieten. Natuurlijk zijn er ook organisaties die serieus deelnemen aan de tocht om een statement te maken, zoals nu ook d

Tegen dat gekweekte vlees kijk ik dan weer vrij positief aan. Ik bedoel, als dat vlees uiteindelijk (vrijwel) dezelfde kwaliteit behaalt als gewoon vlees, en het kost ook niet veel meer energie om het te kweken, dan heb je dus veel en veel minder dieren en dus ook veel minder ruimte nodig voor dezelfde hoeveelheid vlees. Het ging mij echter veel meer om die medicinale omgang met voedsel met soms een fanatiekheid die mijns inziens dus ernstig grenst aan vraatzucht, als het al geen vraatzucht is.

"Beste zus en zo, ik waardeer het heel erg dat je voor ons wil bidden en zo op eigen wijze aan ons wil blijven denken en ons wil steunen. Maar ik wil je wel vragen om dat niet meer zo tegen ons te zeggen. Ik begrijp dat je dat heel lief en goed bedoeld en ons zo een hart onder de riem wil steken, maar wij geloven nu eenmaal niet, dus zo'n mededeling zegt ons echt niets en troost ons daarom ook niet. Voor ons is het echt meer dan voldoende al te weten dat je aan ons denkt en er voor ons wil zijn." Zoiets bijvoorbeeld?