Robert Frans

Het willen en kunnen krijgen van kinderen is inderdaad voldoende. Strikt genomen zouden onvruchtbaren inderdaad ook niet kunnen huwen. Daar kan dan nog weleens een pastorale uitzondering voor worden gemaakt, omdat ze wel man en vrouw zijn en wel op "katholieke wijze" één kunnen worden. De ingrediënten voor het sacrament (want dat is het katholiek huwelijk) kloppen dan wel. Homo's kunnen dat echter sowieso niet. En als je niet voor kinderen kunt zorgen, dan is het inderdaad goed om (even) niet te trouwen. Sowieso is het verstandig om niet aan seks te beginnen als je niet voor kinderen wilt

Die barrière is er, namelijk het feit dat man en man, of vrouw en vrouw, samen geen kinderen kunnen krijgen. Dat kunnen alleen man en vrouw, daar is zelfs de wetenschap het al sinds haar ontstaan volop mee eens. En dat kinderen kunnen krijgen is dus essentieel binnen een katholiek huwelijk. Niet zó absoluut dat een kinderloos huwelijk meteen geen huwelijk zou zijn, maar wel zo belangrijk dat men kinderen moet kunnen en willen krijgen. Ook kunnen man en man, of vrouw en vrouw, niet volledig één worden, zowel fysiek als geestelijk, zoals man en vrouw dat kunnen. Natuurlijk, je kunt naar bel

Dat heb ik nooit geschreven, slechts misschien alleen dat Credible daarin iets heeft bijgedragen. Niet zo gek ook, aangezien ik hier toen ook al enige tijd actief was. Dat hoeft echter niet altijd zo te zijn. Er zijn ook mensen die naar een andere kerk gaan omdat ze zich daar meer thuisvoelen, omdat hun vrienden of ouders ook gaan, of vanwege bitterheid door nare gebeurtenissen in de eigen kerk. En soms ook omdat ze menen dat het gras bij de buren groener is. Eigenlijk gaat er vrijwel nooit iemand naar een andere kerk puur vanwege de leer. Zelf ben ik ook niet enkel vanwege de leer katholie

Dit is niet waar en ik vraag me oprecht af waar je dat precies op baseert. Ik bedoel, het kan best zijn dat ik onbewust die indruk gewekt heb hier, maar wil dan wel graag weten hoe precies. Ik stel het wellicht wat (te) hard, maar wat ik daarmee bedoel te zeggen is dat je alleen katholiek moet worden als je echt gelooft dat je geen andere keuze hebt. Als je dus prima zit in je eigen kerkgemeenschap, dan kun je beter die gewoon trouw blijven dienen. Want naar mijn idee (en daar mag iedereen het totaal mee oneens zijn) is trouw aan je eigen kerkgemeenschap ook net zo belangrijk en moet je die t

Ik heb geen idee hoe dat zit daar, Cyrillisch. Ik weet wel dat orthodoxen en katholieken elkaar toestemming kunnen geven om bij elkaar ter communie te gaan. Beiden dragen immers de eucharistie geldig op, hoewel ieder volgens een eigen liturgie en vanuit een eigen traditie. De katholieke Kerk staat het katholieken ook toe bij orthodoxen ter communie te gaan, maar alléén als er geen katholieke mis in de buurt wordt opgedragen en als de orthodoxe parochie in kwestie toestemming geeft daarvoor (wat meestal niet gegeven wordt). Eli7, het idee dat gasten zo naar voren kunnen komen is een vrij jon

Denk het toch wel. Sowieso zal de gemiddelde bewust gelovende katholiek die drang over het algemeen niet echt voelen, daar hij of zij aan de eucharistie meer dan genoeg zal hebben. Maar goed, het kan zijn dat je een protestants verleden hebt en misschien toch enige heimwee voelt naar dat samen delen van het brood. Dan is het begrijpelijk dat je die drang toch niet kunt weerstaan, maar de bedoeling is het dus niet. Als die drang echter vaker voorkomt, dan kan een gesprek met je biechtvader van nut zijn, eventueel op sacramenteel niveau als dat nodig is.

Het is een katholiek niet toegestaan aan een protestants avondmaal te gaan. Dit omdat de katholieke Kerk het ziet als een soort "imitatie" van de eucharistie en katholieken enkel voor "het echte werk" behoren te gaan. Met het aangaan zou je als katholiek daarbij ook een teken geven dat eucharistie en avondmaal eigenlijk hetzelfde zijn, wat dus niet het geval is. Zelf zal ik dus ook niet aangaan en sowieso zoveel mogelijk voorkomen dat ik in een avondmaalsviering zou belanden.

"Probleem" is dat in sommige landen en ook bij sommige gelovigen het niet ongewoon is om met gekruisde armen de communie extra eerbiedig op de tong te ontvangen. Ook in de orthodoxe Kerk is dat het gebruik. Als je daar dus met gekruisde armen aankomt, dan is het niet vreemd dat de priester denkt dat je dus de communie wilt ontvangen. Het beste wat je kunt doen als je hem nadert en hij je een hostie aanbiedt, is wijs- en middelvinger op je mond leggen en dan in zijn taal zachtjes vragen om de zegen. Je kunt dan zoiets zeggen als: "Vader, geef mij de zegen." Het beste is echter misschien om in

Dit lijkt mij argumenting by link en dat mag hier niet. Je kunt dus beter in je openingspost kort de belangrijkste argumenten samenvatten, met de links slechts als ondersteuning van de gegeven argumenten hier.

Sinds Vaticanum II is de zogenoemde "handcommunie" in verschillende landen gemeengoed geworden, veel meer nog dan officieel eigenlijk gewensd is. Het gebeurt dan ook lang niet overal; in Polen is het nog altijd verboden en in het Vaticaan wordt het volgens mij ook niet (meer) gedaan. De handcommunie houdt in dat de Hostie op de palm van je linkerhang wordt gelegd. Vervolgens nuttig je Hem onmiddelijk met de rechterhand. De "tongcommunie," dus dat je Hem direct op de tong gelegd krijgt, blijft officieel echter de normale vorm en wordt ook in Nederland hier en daar dan nog door gelovigen geprakt

In Abdij Sion in Diepenveen doen ze dat ook. Maar dan zetten ze de twee kelken op het altaar neer en neemt men zelf de kelk van het altaar om een slok te nemen. Nu deed ik daar wel gewoon aan mee als ik daar was, maar het komt mij toch wel een beetje over als autocommunie.* De priesters (er zijn meerdere priesters daar, hoewel er altijd maar één de Mis opdraagt) zouden ook gewoon de kelk steeds kunnen uitreiken en weer terugnemen. Maar goed, ze schijnen daar toestemming voor te hebben en zo, dus dan zal het allemaal wel weer goed zijn, maar toch komt het op mij dus soms wat vreemd over. * a

Kijk, zo pak je nu iemand aan die onterecht op een invalidenplaats gaat parkeren: Die jongen doet het vast en zeker nooit meer!

Precies. Tot aan de reformatie was er binnen de Kerk ook nooit echt officieel een canon vastgesteld. Natuurlijk, er was wel een gezaghebbende lijst en de canon van de septuaginta werd al eeuwenlang algemeen gebruikt, maar dat gebeurde inderdaad "als vanzelf." Het groeide geleidelijk, soms met discussie over boeken als Openbaringen en soms met het moeten verwerpen van dwaalleraren die ineens een aantal boeken uit de canon wilden halen, en niemand zag reden om daaraan te tornen. Het officieel vaststellen op een concilie gebeurde pas bij het concilie van Trente, als antwoord op de verwerping van

Het woord "emoties" is dan natuurlijk ook gewoon een bekende, menselijke metafoor voor wat God heeft of is. Het is een krachtig beeld, maar natuurlijk niet God zelf. In heel de Schrift en zo ook in heel het christendom spreekt men uitsluitend in menselijke beelden en metaforen over God, omdat we in feite niets directs over Hem kunnen zeggen. Zelfs een woord als "liefde" is een menselijke metafoor met enorm veel betekenissen, maar dat slechts een heel klein beetje in de buurt komt van Gods echte wezen, van Gods werkelijkheid. Liefde, emotie, (de ervaring van) vrije wil, genade, offers; het zij

Wat op zich een vrij accurate omschrijving is van het "verblijf" in de hemel of in de hel. Want beiden zijn uitsluitend bovennatuurlijk, het zijn wat men noemt geestestoestanden. Je kunt er dus niet denken of voelen, want daarvoor heb je een natuurlijk lichaam nodig en dat is er dus niet meer. Het geluk (of de ellende) is dus ook uitsluitend bovennatuurlijk, zonder natuurlijke filters. Het aanschouwen van God en dus de eeuwige zaligheid is ons daarom niet voor te stellen, zodat we uitsluitend kunnen spreken in aardse beelden. Vandaar al die kunst en cultuur. Het is in elk geval oneindig meer w

Het zou hemelse humor zijn als op de dag na vertrek van de ark het hier keihard gaat regenen.

De Schrift en zo het christelijk geloof geeft inderdaad heel veel ruimte en vrijheid om zelf na te denken over wat je leest en zelf tot conclusies te komen. Niet iedereen kan dat inderdaad verdragen en daarom kan men vooral in het protestantisme vaak niet verschillende zienswijzen in één kerkgemeenschap verdragen. Waarbij men meent dat de Schrift soms tot in details behoort te bepalen wat je moet geloven, in plaats van dat de Schrift enkel de woorden geeft om je eigen geloof steeds diepgaander te omschrijven.

Even terzijde: misschien bevindt deze man zich niet in de hel, maar in het vagevuur?

Inderdaad. Ik heb het idee dat vaak nog weleens ernstig wordt onderschat hoeveel de mensen en culturen uit die tijd al wisten. Het is echt niet zo dat pas in onze beschaving kennis over de wereld werd verzameld. Ook in die tijd werd er volop onderzocht en waargenomen, ook door bijbelse culturen en beschavingen, dus ook in het Israël van die tijd en ook door enkele auteurs van bijbelse geschriften. Misschien niet altijd volgens de methoden van de moderne wetenschap, maar wel voldoende genoeg voor wat men in die tijd nodig had en wellicht ook om ons te imponeren, zodat wij gaan denken dat God z

En het mooie is, is dat de pastoor en de boer beiden gelijk hebben. Ik ben ook voorstander van het ABC-programma en de Kerk staat daar volgens mij ook niet negatief tegenover. Maar C dan dus wel als goede, tijdelijke oplossing, totdat Aids de wereld uitgeholpen is en men een goede, duurzame omgang met seksualiteit en huwelijk heeft ontwikkeld. Het is een totaalpakket en dat is iets wat veel mensen, zowel christenen als niet-christenen, nog weleens vergeten. Als je al enige van die deugden beoefent, dan is dat alleen maar mooi en ben je daarvoor te prijzen. En dat meen ik serieus. Ik noem

God heeft ons allang volop oplossingen gegeven. Er is voldoende voedsel en ook energie voor iedereen, we zijn niet verplicht om kinderen voor een luizenloontje te laten werken, het Aidsprobleem in Afrika kan binnen enkele generaties voorgoed en uiterst duurzaam worden opgelost, we hebben zelfs meer dan voldoende geld en middelen om voor álle vreselijke ziekten onderzoek te verrichten en medicijnen te ontwikkelen, we kunnen heel prima leven zonder prostitutie en zonder luxe-artikelen waarvoor dieren onnodig moeten lijden en er zijn zelfs voldoende plaatsen in de wereld waar men redelijk besche

Skippy, God vraagt ons niet om de last van de wereld te dragen, maar wel het kruis. Het is toch eigenlijk buitengewoon vreemd dat wij hier heel droog kunnen bediscussieren over of het nu verstandig is je hierdoor echt te laten raken of niet. Ik bedoel, dat doe je toch ook niet als een geliefde van je overlijdt? Of als je hoort dat iemand jarenlang een paar kinderen heeft laten verhongeren in een kelder? Dan zou het toch ook vreemd zijn als het je totaal onbewogen zou laten? Maar nu verhongeren die kinderen niet in een kelder, maar in Afrika, en laten wij het doodleuk gebeuren. Is dat dan minde

Dit begint als een geinige act van een paar publieke dames, maar laat je stil achter...

Dat is dan ook niet iets waarin ik je weerspreek. Het één hoeft het andere echter niet uit te sluiten. Net zoals een bloem niet zal opengaan als het te hard regent, zo zal een menselijk hart niet opengaan als je er te hard op inbeukt. Regelmatig een beetje water is voldoende. En geduld ook vooral, omdat een bloembol niet van de één op de andere dag een bloem wordt. Niet voor niets mochten Adam en Eva een tuin onderhouden; dat vraagt ook geduld, mildheid voor al het groen en uiterste voorzichtigheid en kennis van de plant of boom als er toch gesnoeid moet worden. Bij tuinieren probeer j

Maar wat voor jou relatief gemakkelijk is, hoeft voor mij nog niet zo te zijn. Bijvoorbeeld omdat mijn leefwijze heel anders is, omdat ik tegen beperkingen aanloop, of gewoon omdat mijn geest nog niet zo sterk is. Dat is het enige wat ik wilde zeggen. En als iedereen het hield bij heel weinig gewoon vlees kopen, tja, dan hoeven de boeren ook niet zoveel te produceren. Het is dus maar net hoe je het bekijkt. Wees dus voorzichtig met het bepalen van wat valide argumenten zijn. Iemand die heel oprecht probeert te zijn hierin, kan op al te fanatiek en veroordelend schrijven afknappen daarop, of ze