Robert Frans

Dat is waar Thorgrem en het moet wel van beide kanten komen. Maar mijns inziens blijft een parochie wel verantwoordelijk voor alle leden, ook als het er drieduizend of meer zijn en ook als ze massaal inactief zijn. Als je op de huidige wijze geen echt contact met deze leden kunt onderhouden, dan is het goed om een andere organisatiestructuur daarvoor op te zetten, binnen de mogelijkheden van de parochie zelf. Mijns inziens kun je niet zomaar drieduizend leden laten "verpieteren," omdat je niet in staat zou zijn hen aan te spreken. Ook voor deze mensen is de kerk niet vrijblijvend en moet een b

Als je eerste contact met een parochiaan sinds jaren het innen van een kerkbelasting is, via sms, brief of wat dan ook, dan zijn er mijns inziens veel belangrijke stappen overgeslagen. Mijns inziens heeft een bisdom of parochie ook een verantwoordelijkheid naar de parochianen toe. En als een parochiaan niet meer betrokken blijkt te zijn bij de kerk, dan is het goed om eerst eens te onderzoeken waaróm dat zo is, welke schuld wij daaraan hebben en wat we eraan kunnen doen om die betrokkenheid weer te vergroten. Jarenlang geen enkel contact onderhouden met zo iemand en dan ineens een sms of bri

Inderdaad. Elke parochie moet haar leden altijd het sacrament aanbieden, ook als ze geen geld zouden hebben. Het hoeft dan niet met een koor, niet met zang en het kan zelfs gewoon in het zijkapelletje. Ik bedoel, voor het huwelijk is alleen een geestelijke en vier getuigen nodig (het kan zelfs ook zonder eucharistieviering voltrokken worden) en voor het doopsel alleen een geestelijke, een beetje water en eventueel de olie, en ga zo maar door. Ook de zondagse hoogmis kan heel sober worden opgedragen. Maar het sacrament moet altijd toegediend kunnen worden.

Laten we de vraag scherper stellen: waarom kijken mensen graag naar rampenfilms en natuurfilms waarin vulkanen uitbarsten, woeste stormen het land teisteren en huizenhoge golven de zeeën doorklieven? Precies, omdat veel mensen die natuurverschijnselen prachtig vinden om te zien. Een eruptie ziet er gewoon schitterend uit, vooral 's nachts, ook als het hele dorpen in de as legt. Een orkaan is als een ontzagwekkend grommend monster dat blijft fascineren en dat veel bewondering oproept. De combinatie tussen wat wij ervaren als wreedheid en wat wij ervaren als schoonheid is zo vanzelfsprekend bi

Leden van de Rooms-Katholieke Kerk in Oostenrijk betalen jaarlijks kerkbelasting. Als ze niet voldoen aan deze contributie, mogen ze niet deelnemen aan de kerkelijke sacramenten. Dit komt op mij nogal onwaarschijnlijk over, daar men geen geld mag vragen voor de sacramenten, maar hoogstens voor de pracht en praal eromheen. Waarop is het gebaseerd?

Ik vraag me af of we werkelijk voor de zondeval nooit ziek werden en ook nooit stierven. Ik heb toch meer het idee dat het verhaal van de zondeval meer het verhaal van de mens in het algemeen is. De mens die God zoekt, met Hem wandelt, maar afhaakt zodra hij de echte realiteit ziet en ziet wie God echt is. Zodra hij ziet dat God hoog en verheven is en hijzelf klein en kwetsbaar, aanvaardt hij dat gegeven niet en verbergt hij zich voor God. Zodra hij ziet dat echte liefde offers vraagt, dat echte passie lijden inhoudt en dat de schepping precies daarop is ingericht. En dat God eigenlijk ook hee

Geef drank aan wie een kommervol bestaan leiden, geef wijn aan wie diep ongelukkig zijn. (Spreuken 31,6) Eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je wijn. (Prediker 9,7)

Toch lees je ook in de Schrift al de discussie terug over of een zonde alleen de zondaar wordt aangerekend, of ook diens kinderen of diens volk. In Ezechiël staat bijvoorbeeld dat een ieder enkel de eigen zonde wordt aangerekend, terwijl in Exodus weer staat dat bepaalde zonden doorwerken tot in het zoveelste geslacht. Uiteindelijk is de discussie door Christus beslist in het voordeel van de individuele kijk en naar Hem moeten we luisteren. Dit betekent niet dat er verkeerde dingen in de Schrift staan, ook al omdat de Schrift theologisch dus helemaal niet zo eenduidig is, maar verschillende

Olorin schrijft mooie, genuanceerde en soms ook erg katholieke berichten.

Bij de orthodoxe Kerk kan hij ook prima terecht ja. Ook zij viert de eucharistie en de andere sacramenten en zij deelt voor een heel groot deel in het geloof van de katholieke Kerk.

Hij is van harte welkom om weer terug te keren naar de Moederkerk en om samen met al zijn katholieke broeders en zusters te delen in de eucharistie en zo in de eenheid van Gods Volk. Als hij dat niet wil, dan heeft hij gelijk het antwoord op zijn vraag waarom we er zo'n probleem van maken.

Ik bid de getijden gewoon thuis. Maar het kan ook gezamenlijk in de kerk gebeden worden. Dit gebeurt echter lang niet overal en altijd. Ik schreef al dat ik enkel doelde op wat voor mij het belangrijkst is. Maar het getijdengebed wordt voornamelijk door katholieke en oosters-orthodoxe geestelijken gebeden vanwege ontwikkelingen in de geschiedenis ervan. Ze is echter ook bedoeld om door leken (dus niet-geestelijken) gebeden te worden en dat gebeurt dan ook steeds meer. Protestanten kennen echter ook vaste gebeden, hoewel die vaak persoonlijk geformuleerd zijn, maar een echt dagelijks gebeden

Er zijn verschillende manieren van bidden. Voor mij is het belangrijkste gebed het getijdengebed, dat ik 's morgens en 's avonds bid. Dat is een soort mini-kerkdienst die je ook alleen kunt bidden, waarin vooral de psalmen centraal staan. Door het bidden van de getijden sluit je je aan bij het gebed van de Kerk en spreekt Christus door je middels de psalmen. Het is dus een soort dialoog in bijbelse bewoordingen, afgewisseld met kerkelijke gebeden en lofzangen. Daarbij is ook ruimte voor persoonlijk gebed en voor stilte. In dit gebed, en zo in alle gebeden van de Kerk, wordt er afwisselend lof

Nou ja, heb zelf dus niet echt een mening over deze zaak, hoewel ik er wel steeds meer van overtuigd raak dat militair ingrijpen niet goed is, maar vond dat wel een mooi citaat. Los van of het oprecht geschreven is of niet.

And I would rather disagree with a case he made on American exceptionalism, stating that the United States’ policy is “what makes America different. It’s what makes us exceptional.†It is extremely dangerous to encourage people to see themselves as exceptional, whatever the motivation. There are big countries and small countries, rich and poor, those with long democratic traditions and those still finding their way to democracy. Their policies differ, too. We are all different, but when we ask for the Lord’s blessings, we must not forget that God created us equal. Ik vind dit eigenli

We dienen te geloven dat God alles zal goedmaken, maar we dienen te handelen alsof het helemaal van onszelf afhangt.

Met tientallen gezinnen in een tent ver weg van huis in het buitenland moeten zitten, met niet genoeg voedsel, water en medicatie, omdat je met gevaar voor eigen leven en voor het leven van je kinderen halsoverkop moest vluchten met niets bij je dan de kleren die je draagt. Of met je gezin moeten leven in een kapotgeschoten huis, terwijl je ene zoon verschrikkelijke brandwonden heeft opgelopen en niet echt geholpen kon worden in het ook al kapotgeschoten ziekenhuis en je andere dochter is gestorven door een mortieraanval. Met haast geen enkel uitzicht op snelle en duurzame vrede, of op het op

Gods wezen is een mysterie en zal dat altijd blijven. Om een eenvoudige gelijkenis te gebruiken: iemand die enkel 2D kan zien en slechts van 3D gehoord heeft, kan nauwelijks tot niet aan iemand anders die ook enkel 2D ziet uitleggen wat 3D precies is en hoe het eruit ziet. Maar ook als iemand 3D kan zien en dat wil uitleggen aan iemand die 2D ziet, zal hij daar veel moeite mee hebben en er nooit echt uitkomen. Woorden schieten tekort en het uitbeelden van 3D is nogal onmogelijk in een 2D-wereld. In de hemel kan men echter wél Gods Gelaat zien en zijn wezen kennen. De hemel is zeg maar de 3D-

Binnen de orthodoxe Kerk wijdt men ook uitsluitend mannen tot diaken, priester of bisschop. Vrouwelijke diakens zullen er dus niet gewijd zijn. Paus Franciscus heeft laatst opgeroepen om vrouwen belangrijkere, leidinggevende functies te laten bekleden binnen de Kerk, zodat ook zij meer gehoord en gewaardeerd worden. De sacramentele wijdingen zijn echter meer dan enkel leidinggevende functies, dus vrouwelijke priesters zullen er nimmer komen. Bij gereformeerden is de dominee dan ook meer dan enkel een leidinggevende binnen de kerkgemeenschap. Hij spreekt namens Christus het woord van God en be

Ik las het artikel hier, Etoile.

"De wereld" zal nooit christelijk worden louter op basis van een wonder. Dat is iets wat Christus in het Evangelie ook redelijk nadrukkelijk afwijst, het tot geloof komen enkel vanwege wonderdaden. Daarbij, als er iets onverklaarbaars gebeurd, dan wil het nog niet meteen zeggen dat het van Christus komt in de ogen van andersgelovigen. Volgens degene die het overkomen is natuurlijk wel, maar men zal dat in eerste instantie beschouwen als een persoonlijke interpretatie van iets onverklaarbaars. Ook als het wonder direct na een gebed tot Christus is geschied, zal men niet meteen definitief een o

Wonderen zijn sowieso bovennatuurlijke, dus normaliter onmogelijke handelingen, dus daar zie ik geen probleem in. De vraag is dan ook alleen of ze daadwerkelijk gebeurd zijn, niet of ze kúnnen gebeuren. Want bij God kan alles, dat is nu het aardige van een God. Als de Kerk dus dogmatisch bevestigd dat Maria altijd Maagd is geblevenn dat Jezus uit de dood is opgestaan, dan zie ik geen enkel probleem om dat te geloven. Dat betekent dus niet meteen dat elke vrouw kinderen kan baren zonder seks te hebben gehad, want het was immers een wónder, een unieke, zeldzame gebeurtenis. En het betekent du

Dit lijkt mij niet meer dan een redelijke, eerlijke zienswijze, los van de vraag of de door jou genoemde voorbeelden werkelijk gebeurd zijn. Ook binnen de katholieke Kerk zijn gelovigen altijd vrij om wonderen niet te geloven, ook als ze door de Kerk gedocumenteerd en erkend zijn. De enige wonderen die men moet geloven, zijn de wonderen omtrent Jezus en Maria die dogmatisch zijn vastgelegd, waaronder natuurlijk de opstanding van Jezus en de sacramenten. Veelal herkennen we echter ook Gods werk in gebeurtenissen die prima verklaarbaar zijn, want het bovennatuurlijke beïnvloed toch ook vooral h

Dit hoeft natuurlijk niet waar te zijn, Mark (welkom terug trouwens!). Want als Gods bestaan geheel vast zou staan, dan is er nog altijd sprake van vrije keuze: heb ik Hem lief, sta ik onverschillig tegenover Hem, of wijs ik Hem af? Ik bedoel, als je een vriendin hebt, dan heb je toch ook nog steeds te keuze haar te beminnen of niet, terwijl ze toch lijfelijk aanwezig is? Nu is de keuze juist extra moeilijk: eerst moet je geloven dat Hij bestaat, wat al een vrij lastige keuze is, want je gelooft of je gelooft niet. Je kunt niet op een dag zeggen: "En vanaf nu geloof ik." Je kunt hoogstends bep

Er is niets ergers dan een wereld zonder hoop, zonder liefde, zonder enige vorm van goedheid. Er is niets ergers dan een wereld zonder God. De wereld hier is nog nooit zonder God geweest; zelfs in kampen als Auschwitz was God toch nog aanwezig. Als een heel klein lichtje misschien, maar toch. Dat je hier kunt bidden of Christus spoedig wil komen, geeft al aan dat het hier vele malen beter is. In de hel zul je dat nooit, nooit kunnen bidden. Daar is geen enkel zicht op ook maar een sprankje hoop. Ik weet wel zeker dat niemand behalve de helbewoners ook maar enige idee heeft hoe het zou zijn al