Robert Frans

Dan geldt hetzelfde. Als jij niet zou willen dat de ander jou behandeld zoals hij behandeld wil worden, dan zou je het toch op prijs stellen dat die ander dat dan ook niet doet. Dus dat doe je dan ook bij hem, door hem netjes niet te behandelen zoals jij behandeld wil worden. Ook als je echter zijn wens daarin niet wil respecteren, kun je hem alsnog blijven behandelen zoals jijzelf behandeld wil worden, want je hoeft hem dan immers niet te behandelen zoals jijzelf zou willen worden behandeld als jij in zijn schoenen staat, en kunt hem daarom dus rustig blijven behandelen zoals jij behandeld wi

Ach, laat ik je een handje helpen, waarbij je de details zelf mag uitzoeken. Behandel de ander zoals jezelf behandeld wil worden. De belangrijkste waarden zijn onvoorwaardelijke respect voor het (ongeboren) leven, bescherming van het huwelijk en het gezin en onvoorwaardelijke liefde tot de ander, ook als die ander je vijand is. Daarbij is eerbied voor wat heilig en goed is en respect voor de schepping ook heel belangrijk. Voor het dagelijks leven kun je de ethiek samenvatten in zeven deugden: wijsheid, rechtvaardigheid, gematigdheid, moed, geloof, hoop en liefde. Waarbij de liefde het b

Radeloos loopt de abt er rond: "Nooit werd hier ooit pijp gerookt, maar sinds die jongedame er was..."

De kerk kent geen publiek, maar enkel een volk of gemeenschap.

Harjan, je zou ook kunnen zeggen dat jij Jezus' werkzaamheden "materialiseert." Mij zeggen dergelijke bewoordingen niet zoveel. Ziel en lichaam zijn immers één, dus er valt weinig te vergeestelijken of te materialiseren. Wat ik wel weet, is dat hetgeen waar ik over schreef veel meer werkelijk en direct is dan waar Ronald Plat mee komt, en dat alles uiteindelijk onderworpen is aan Gods verlangen om gemeenschap met jou te hebben. Het maakt Hem dan niet uit of Hij jou dan fysiek moet genezen, of misschien gewoon (nog een tijd) ziek moet laten. Vele mensen binnen de Kerk zijn tot God gekomen doo

De ziel is de zetel van onze vrije wil, onze geest. Zij is onsterfelijk, één met het lichaam en zij vormt samen met het lichaam onze persoonlijkheid. De ziel kan, zodra het is verlost van de erfzonde, contact hebben met God en de ziel kan ook zondigen en zich zo van God verwijderen. De ziel is bovennatuurlijk, want niet aanwijsbaar binnen het lichaam, en ze kan in de hemel verblijven na het sterven, wachtend op de vereniging met het dan verheerlijkte lichaam op de laatste dag. Dat is althans zoals ik het begrepen had.

Genees zieken, wek doden op, maak melaatsen rein, drijf demonen uit. Voor niets hebben jullie gekregen, voor niets moet je geven. (Matteüs 10,8) "Genees zieken." Vele zieke gelovigen worden gesterkt door de ziekenzalving binnen de Kerk. De ziekenzalving is zelfs een sacrament, waarin de Geneesheer direct zijn genezend werk verricht. Vele gelovigen vinden daarin de rust en de blijdschap om door lijden en kruis heel dicht bij God te komen en Hem heel intiem te beminnen, zijn lijden aanvullend (Kol 1,24). Zij vinden werkelijk genezing bij Hem, zij raken werkelijk vrij van het kwaad dat de gees

Het blijft altijd een aparte discussie, over wat vrij denken of vrij leven is. Strikt naar het woord genomen zou vrijdenken zijn dat je in alle vrijheid je eigen gedachten formuleert en daarbij eventueel bronnen en enige veronderstellingen naar eigen keuze aanvaardt. Maar uiteindelijk lijkt vrijdenken vooral te staan voor seculier denken. Alsof het secularisme een neutrale, objectieve denkwijze is en alle andere denkwijzen daar alleen maar iets extra's bovenop gooien. Het doet me soms een beetje denken aan sommige mensen die menen dat moslima's die de hoofddoek dragen, nog onderdrukt zouden w

Hmmm, ik had begrepen dat dit topic bedoeld was als discussie over of dergelijke muziek / takkeherrie wel goed is om als christen naar te luisteren, en het Metal-café bedoeld om de muziek zélf te luisteren en bands aan te prijzen. Is dit topic dan overbodig aan het worden, of is er wellicht nog iemand die een stevig tegenargument kent over het luisteren naar deze muziek / takkeherrie?

Het ligt er een beetje aan hoe je het bekijkt. Als je door onbekend gebied loopt zonder routebeschrijving, dan heb je de vrijheid alle kanten op te gaan, maar ook de vrijheid flink te verdwalen en de weg terug niet meer te weten. Loop je mét routebeschrijving, dan heb je de vrijheid ook af en toe eens van de weg te gaan zonder te verdwalen en meer aandachtig naar de fijne nuances en details te kijken, omdat je immers niet steeds de weg hoeft te zoeken. De bloemen langs de kant van de weg vallen immers meer op als je niet steeds op de weg zelf hoeft te letten.

Dat klinkt wel erg neo-platoons... Dat is echter niet zo bedoeld. Ziel en lichaam zijn gewoon één, zoals de Kerk (dacht ik) leert, maar ik heb dus wel het idee dat de ziel bovennatuurlijk is en het lichaam natuurlijk, daar je de ziel in het lichaam niet kunt aanwijzen. Als ik me daarin vergis, dan hoor ik het graag.

Wij hebben het lichaam van een dier en de geest van een engel, om in beeldspraak te spreken. Wij zijn dus zowel natuurlijk als bovennatuurlijk, deel van de aarde als deel van de hemel. We zijn dus niet enkel maar dieren, iets wat onze bovenmatige macht en kracht ook bewijst.

Op kunstwerken natuurlijk (of kitch, zo u wilt). Hoewel niet helemaal: de haardracht was in die tijd redelijk normaal, evenals de baard en de kleding. Jezus wordt over het algemeen afgebeeld als een voor de betreffende tijd of cultuur volmaakt uitziende man, omdat gelovigen Hem natuurlijk ook als zodanig aanbidden. Verder geeft elke cultuur Hem vaak ook trekken die typisch zijn voor de betreffende cultuur. Zo wil men aangeven dat Jezus ook bij hén hoort, zeg maar, dat Hij niet gebonden is aan welke cultuur ook. In Afrika wordt Hij bijvoorbeeld nog weleens heel anders afgebeeld dan in Europa.

Een samenvatting ontkomt nooit helemaal aan interpretatie, omdat jij daarin immers aangeeft wat volgens jou de belangrijkste gedeelten zijn. Maar mijns inziens, en zo heb ik dat ook ooit geleerd, behoort een samenvatting wel zo neutraal mogelijk te zijn en ook daadwerkelijk het verhaal zélf samen te vatten. De redes van Petrus en Stefanus zie ik zelf dan ook persoonlijk niet zozeer enkel als samenvattingen, maar als verkondigingen waarbij de bijbelse verhalen of beelden worden gebruikt als aanloop naar het Evangelie. Ze kiezen dan ook vooral de verhalen die daar het meest voor geschikt zijn.

Een samenvatting vat gewoon samen. Het geeft in hoofdlijnen weer wat er gebeurt in het verhaal of in de verhalen en gebruikt daarbij zoveel mogelijk de verhalen zelf. Stel dat ik bijvoorbeeld de trilogie de Hongerspelen zou samenvatten, dan kan ik niet aankomen met iets als: "Het verhaal laat zien hoe de sterke mens altijd de zwakke mens onderdrukt omwille van de eigen rijkdom, maar ook hoe de zwakke mens uiteindelijk door geloof, vindingrijkheid en offers de tirannie weet te verjagen." Daarmee vat ik het verhaal niet samen, maar geef ik het mijn eigen interpretatie. Om De Hongerspelen samen t

Wel apart, een "samenvatting" van de Schrift waarin helemaal niets staat over Noach, Abraham, Isaak, Jakob, de slavernij in en bevrijding uit Egypte van Israël, de doortocht door de woestijn, de oorlogen in het beloofde land, de richteren, de koningen, de profeten, de Babylonische ballingschap, de terugkeer, etc. En ook niets over wat Christus deed en leerde tot aan het Offer, over het ontstaan van de eerste Kerk en de ontwikkelingen in de eerste gemeenten. Een interpretatie lijkt mij toch iets heel anders dan een samenvatting, dunkt mij.

Toen ik ooit, als baptist, eens een eredienst van een GKv bijwoonde (althans, ik dacht dat het een GKv was) en daar Avondmaal was, kon ik me melden bij de dominee en met hem bij de kerkeraad. Daar stelden ze een paar vragen, vooral over of ik niet te katholiek geloofde, werd er kort even gestemd en toen mocht ik ook deelnemen. Ook mijn naam werd nog afgekondigd voor aanvang.

Bijvoorbeeld. Of dat je besluit om bijvoorbeeld alleen het journaal te kijken voor je nieuwsvoorziening. Of dat je elke dag maar heel kort op Facebook of Twitter gaat, buiten de nodige zakelijke contacten voor werk of school. Of dat je matigt in televisiekijken en enkel programma's kijkt die je echt interessant en zinvol vindt. Je kunt zelfs nog besluiten om een tijdje geen nieuwe boeken, muziek of films aan te schaffen, maar om gewoon eens alleen hetgeen te lezen, luisteren of te kijken wat je al hebt. En wat ook een goede gewoonte kan zijn, is om tijdens het gebed of de stille tijd het mobie

Ik zie het probleem niet zo. Haar doelgroep kan het vast en zeker erg waarderen en voor de rest van de mensheid zijn er legio andere kranten en nieuwsbronnen om op zondag te raadplegen. Als symbool voor de zondagsrust is het mijns inziens prima geslaagd, los van hoe je zelf verder over de zondagsrust denkt.

Dat probeer ik ook niet. Ik geef alleen aan dat je niet álles hoeft te weten, dat je "het boek" het beste zo dun mogelijk kunt houden. Natuurlijk hoef je niet geheel onwetend te zijn en zul je ook vakkennis op moeten doen. Maar het is goed om jezelf niet te overvragen en regelmatig even vrij te zijn van al die informatie en al het nieuws. Dat kan op zondag, dat kan op een dagelijks moment zijn, wat je het beste past. Het is goed om af en toe even afstand te nemen van alle drukte, zodat je ook helder van geest kunt blijven.

Ik geloof dat het verhaal van Babel waar is, zonder te ontkennen dat de eerste mens uit Afrika stamt. Waarheid ligt niet uitsluitend in het wel of niet historisch zijn, zeker niet bij mythen of bij literatuur.

Nunc, als ik je een handreiking mag geven: dat spiegelen kun je het beste enkel doen bij mensen die je echt kent en waarvan je echt weet vanuit welke achtergrond en intentie ze handelen of spreken. Want er is niets vanzelfsprekend bij mensen, helemaal niets. In de psychiatrie bijvoorbeeld zullen ze ook pas een cliënt op dergelijke wijze spiegelen, of hem (of haar) op scherpe toon uit de tent lokken, als de psychiater de cliënt echt voldoende kent, de vertrouwensrelatie tussen hen beiden stevig en stabiel genoeg is en hij (of zij) dus al een heel behandeltraject met de cliënt achter de rug h

Waarschijnlijk doet zij dat op de laatste zondag vóór Advent, dus aan het einde van het kerkelijk jaar. Dat is namelijk een meer protestants gebruik, hoewel er ook gemeenschappen zijn, waaronder het baptisme, die tijdens de oudejaarsdienst de overledenen van het jaar gedenken.

Ik kan me op zich ook prima vinden in jouw berichten, Annatar. Het is niet zo dat ik je wil tegenspreken. Maar het is wel zo dat een onderwerp als Zwarte Piet veel massaler protest uitlokt dan de problemen die ik noemde. De "pietitie" die eergisteren werd opgestart, kreeg binnen één dag al 1 miljoen likes. Dat stemt mij dus wel tot nadenken. Op mijn Facebook (die ik voor familie onderhoud) heb ik het volgende geschreven: Ik moet toch even kwijt dat het me echt verbaasd dat zelfs op het christelijke forum waarop ik al jarenlang actief ben, gelovigen zo fanatiek Zwarte Piet verdedigen. Hebben

En we hóéven het feest niet eens kwijt te raken. Gewoon wat kleine aanpassingen doorvoeren, op natuurlijke wijze, kan al voldoende zijn. De Piet heeft nu alreeds geen grote lippen meer, geen gebroken accent en zelfs ook bijna geen roe meer. En een knecht wordt hij eigenlijk uitsluitend nog genoemd in oude Sinterklaasliedjes. Normaliter is hij (of zij!) tegenwoordig de vriend van Sinterklaas. Wat dat betreft had de Hoofdpiet (men zegt dat hij door een acteur wordt gespeeld, maar dat is natuurlijk onzin ) daarover een genuanceerdere mening: die meent ook dat tradities best kunnen veranderen, d