Robert Frans

God is mens geworden juist om die gelijkwaardigheid te bewerkstelligen. De offercultus van het OT is een beeld van het offer zoals ik omschreef. Klopt. God geeft zichzelf aan de mens, de mens geeft zichzelf aan God. Jawel dus. Ook daarin geeft God zich aan het volk. Hij voedt haar (zelfs letterlijk met manna in de woestijn), Hij leidt haar naar het beloofde land, Hij draagt haar op adelaarsvleugels. In Ezechiël 16 wordt zelfs op dramatische wijze omschreven hoe God zich wel degelijk aan Israël had gegeven, geheel voor haar had gezorgd. Klopt, namelijk een God die mens is geworden

Je kunt het vergelijken met een diepgaande liefdesrelatie tussen twee mensen. Die is ook gebaseerd op overgave, op het je kwetsbaar opstellen aan de ander. Of domweg op het je overgeven in het liefdesspel. Zeker als je samen woont houd je rekening met elkaar, ben je veel samen en offer je bij tijd en wijle iets leuks op als de ander het echt heel vervelend vindt. Je stopt met flirten met andere vrouwen, je offert vrije tijd omdat het je kookbeurt is, je steekt tijd en energie in het samen doen van leuke dingen. Natuurlijk zullen zulke offers je vaak licht lijken, maar dat hoeft niet altijd.

Het idee van een offer is dat je God het beste van het beste aanbiedt. Dat kan inderdaad je beste stuk vee zijn, maar ook het beste voedsel in huis. Of meer innerlijk gezien, de vrucht van je talenten, het werk dat je in de samenleving naar beste vermogen verricht en zelfs misschien ook de ziekte die je opdraagt als deelname aan Gods lijden. Voor de mensen in die tijd was vlees inderdaad het beste (luxe-)voedsel dat je kon krijgen. Het beste en gave dier van stal offeren kon dus economisch gezien wel degelijk een behoorlijk offer zijn, omdat je zo een belangrijke bron van inkomsten en ook van

Nee, het is meer zo dat ze al die verhalen over offer en overwinning, over stervende en verrijzende goden of mensen vervuld zien in Christus. Ook vandaag de dag zijn in film en literatuur zulke verhalen gemeengoed: de protagonist leidt een goed, gelukkig bestaan, komt door het één en ander in diepe ellende terecht, is de wanhoop nabij, maar weet toch uit het dal te komen en daardoor juist gelukkiger te worden. Of de protagonist geeft letterlijk zijn leven om de wereld te redden, of om zijn geliefde te beschermen. Net zoals alle verhalen over grote monsters en natuurkrachten die steden aanv

Verschil is dat a) Jezus God zelf is en dus volmaakt kan en daarom mag oordelen, wij niet God zijn en daarom niet mogen oordelen en c) Hij niet over hun "theoloog-zijn" oordeelt, maar over hun hypocriete gedrag. Ergo: Hij en de farizeeën waren het in veel dingen gewoon met elkaar eens. Hij was dus niet tegen het bestuderen van de Schriften of het volgen van Gods geboden, maar wel tegen het uithollen van die geboden door enkel de letter, maar niet de geest na te volgen. Als je iemand ergens van beschuldigd, in dit geval dus van liegen, dan zul je dat moeten bewijzen, zo eenvoudig is het.

Je maakt nu alle theologen wereldwijd uit voor huichelaars en hypocrieten. Dat is een vrij stevige beschuldiging die je bij deze per individuele theoloog grondig mag bewijzen, stuk voor stuk. Anders is het enkel laster.

Ik doelde ook niet zozeer op historische betrouwbaarheid, maar meer op de betekenis van een verhaal in de geloofstraditie. Een verhaal hoeft niet per se historisch precies zo gebeurd te zijn, om toch van betekenis te zijn. Het kan ook op andere manieren waar zijn. Het kan dan zijn dat de geloofstraditie een verhaal niet per se als historisch betrouwbaar ziet, maar wel als voldoende betekenisvol om door te geven aan volgende generaties. Omdat het iets over de geschiedenis van de mens met God zegt, of over hoe wij met God, elkaar en schepping dienen te leven om het kwade te weerstaan.

Ik denk dat dat komt omdat zaken als de Holocaust of Graham te vroeg zijn om het echt al te kunnen duiden in de heilsgeschiedenis. Toen de verhalen uit het OT voor het eerst werden opgetekend, waren de betreffende gebeurtenissen ook al eeuwenlang geleden gebeurd. Terwijl de Holocaust maar een paar decennia oud is. Ook het verhaal van Christus had tijd nodig, veel tijd, om werkelijk verstaan te worden zoals wij haar nu verstaan. Daar gingen zeker een paar eeuwen overheen. Maar de eerste fundamenten waren al wel gelegd in het begin. Het is heel mogelijk dat de Holocaust over zegge honderd of

Violist, mag ik je een boek aanraden? Namelijk Hoe een klein rotgodje God vermoordde, geschreven door Guus Kuijer. Kuijer is een niet-gelovige en meent dat veel gelovigen God juist lasteren door van Hem een klein, naargeestig "hitlertje" te maken. Aan de hand van bijbelse verhalen en actuele gebeurtenissen laat hij zien dat volgens hem God een groots idee is, net zoals de muziek van Bach groots is, maar dat het idee ten prooi kan vallen aan lage, kleinzielige gedachten en ideeën. Net zoals Bach ook weinig meer aan wordt als je verplicht wordt zijn muziek op precies die en die wijze te interp

God vraagt ook helemaal niets in het verhaal. De gelofte die Jefta doet is volstrekt facultief. In de Schrift wordt het doen van geloften aan God niet erg aanbevolen, juist omdat je ze te allen tijden moet houden. Beter geen gelofte dan een loze gelofte. Het is in het verhaal dan ook eigenlijk volstrekt niet relevant of hij zijn dochter nu moest doden of niet. Het gaat erom dat hij een onbezonnen gelofte deed, zonder voldoende na te denken over de consequenties, en nu een keiharde les daarover leert. En zo de lezers of toehoorders van het verhaal, die misschien te lichtzinnig met geloften o

Ook als ze zou sterven, is het niet vreemd dat ze dan zou treuren dat ze als maagd zou sterven. Ze kreeg van Jefta dan nog wel twee maanden respijt, maar was al wel gewijd aan God en kon daarom dus sowieso niet huwen. En als ze dat zou kunnen, welke man zou dan willen trouwen met een vrouw die nog maar twee maanden te leven heeft en hem dus geen gelukkig huwelijk met kinderen zou kunnen schenken? Ze zou ook in het geval van een letterlijk brandoffer dus als maagd sterven, omdat ze dan nog maar twee maanden te leven had en niet meer zou kunnen trouwen met een man. En dat was in die tijd altij

Tijdens de eucharistie gedenken wij inderdaad de dood des Heren, totdat Hij komt. Maar we kunnen zijn dood natuurlijk nimmer los zien van de verrijzenis, want beiden zijn één. Met name in het evangelie naar Johannes worden dood, verrijzenis en hemelvaart als één doorlopende gebeurtenis afgeschilderd. Opvallend is ook dat Johannes niet spreekt over een paschamaal, maar het laatste avondmaal als aparte maaltijd omschrijft. Volgens dit evangelie stierf Jezus immers op het paasfeest zelf, toen de paaslammeren werden geslacht. Daarom kon Petrus bijvoorbeeld niet het gerechtsgebouw in toen Jez

Religie is een levensbeschouwing, net zoals niet-religieuze levensbeschouwingen ook zijn. Zo zijn er ook mensen die vanuit gevoel of emotie besluiten om niet-christen te worden, of zijn er sowieso niet-gelovigen die ook vooral vanuit gevoel of emotie handelen. Betekent dit dan dat alle levensbeschouwingen vooral gevoel en emotie zijn? Voor een deel wel, maar voor een deel ook gewoon ratio, filosofie en cultuur. Religies zijn daarin op geen enkele wijze verschillend van niet-religieuze levensbeschouwingen.

Nou, hij belooft in het gedeelte toch vrij duidelijk dat hij haar als brandoffer zou opdragen. En een brandoffer was over het algemeen toch wel vrij dodelijk voor de offerande. En als je een offer brengt, dan ga je zelf niet dood, maar de offerande wel. Of het wordt vernietigd en of gegeten als het geen levend wezen betreft. De idee van een offer was en is dat iets geheel wordt toegewijd aan God, zodat het veel directer zijn bezit wordt. De offerande kan dan niet meer als gewoon mens, dier of object gezien worden, want het is van God zelf. Een offer betekent dan dus ofwel onmiddelijke dood,

In de evangelieën (behalve in die naar Johannes; die houdt het bij de voetwassing) lees je dat Jezus tijdens het laatste avondmaal het brood brak, dankzegde, uitdeelde aan zijn twaalf leerlingen en zei: "Neem en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn Lichaam." Ook nam Hij de beker met wijn, reikte deze over aan zijn leerlingen en zei: "Drink hier allen uit, want dit is mijn Bloed, dit is het teken van het nieuwe verbond. Doe dit tot mijn gedachtenis." Het is dus gedénken, het heilsmysterie naar het nu halen, niet enkel herdenken. Ook in de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs wordt

In de Naardense Bijbel staat dit: Een gifmengster laat je niet in leven! De Statenvertaling, bekend om haar literaire kwaliteit, zegt dit: De toveres zult gij niet laten leven. En anders klinkt het Latijn uit de Vulgaat natuurlijk altijd even episch: Maleficam non patieris vivere.

Typefoutje gemaakt inderdaad, Ineke, maar dan nog heb ik in mijn bijbel (Willibrordvertaling) in elk geval in vers 17 de bepaling over diefstal en in 18 over dierenseks. Ik zie echter dat bijvoorbeeld de Statenvertaling de verzen weer net anders heeft ingedeeld, namelijk zoals jij schrijft. Bijzonder om te zien. Kortom, een beetje onduidelijkheid hier over wat nu bedoeld wordt in de openingspost.

Ik zie in Exodus 22,18 echter enkel een bepaling staan over seks met dieren: Ieder die geslachtelijke omgang heeft met een dier moet ter dood gebracht worden. Alleen in 22,17 staat iets over tovenaressen: Een tovenares mag u niet in leven laten. Weet dus even niet welk vers je nu bedoelt...

De crew van Credible.nl is gewoon goed bezig en probeert toch, ondanks alle beperkingen en onoverkomelijkheden, het forum netjes en opbouwend te houden. Dankzij haar harde werk kunnen wij hier op deze bijzondere plaats vol geschiedenis onze discussies blijven voeren. En dat mag ook gewoon eens gezegd worden.

Maar moesten dus wel met ze trouwen. Volgens het gedeelte zelf is het om haar "een volle maand de gelegenheid te geven om haar vader en haar moeder te bewenen." Daar ga ik dan dus maar gewoon vanuit. Ik denk dat het is omdat seksualiteit en huwelijk als vrij onlosmakelijk werden gezien. Met iemand het bed induiken stond zo'n beetje gelijk aan trouwen. Een man mocht daarom dus enkel huwen en dus het bed induiken met een vrouw die geen familie was en vice versa. Een kleine nuancering inderdaad die op zijn plaats is.

Dat bedoelde ik ook niet te zeggen. Wat ik wilde zeggen, is dat de Schrift onder leiding van de Geest is ontstaan zoals zij nu is. Daar horen de door jou genoemde ontwikkelingen ook bij, hoewel er inhoudelijk helemaal niet zoveel is gewijzigd, zo bewijzen bijvoorbeeld de Dode Zeerollen. Uiteindelijk is de Schrift echter wel geworden zoals zij nu is en kunnen we nog altijd niet zonder meer wijzigingen erin aanbrengen. Vroeger werd inderdaad het woord homofilie gebruikt om de heren- of damesliefde aan te duiden, los van de seksualiteit. Maar ik had begrepen dat het woord homoseksualiteit nu

Het omschreven mensbeeld is dan ook niet per se onkatholiek. Katholieken geloven dat de mens van nature goed is, maar wel geneigd tot het kwaad. En dat zij liefde, mededogen en zelfbeheersing moet leren om werkelijk weer tot zichzelf te komen, in verbondenheid met God, naasten en schepping. Dat dat inderdaad vaak niet lukt, is dan ook de reden waarom Christus in ons midden is.

Ik geloof dat het dan ook een misverstand is om te denken dat de Schrift als simpel werk bedoeld is. Dat is zij namelijk niet. Zij is een geloofsdocument, of verzameling documenten zo u wilt, opgetekend door en gericht aan een geloofsgemeenschap. Een gemeenschap die de basisleer al wel kent en ook feeling heeft met dit soort taalgebruik. De Schrift is dus als goede wijn: je moet haar leren waarderen, haar leren drinken, en dat lukt het beste als je al gelovige bent, als je haar gehoord hebt in de liturgie, of als je haar biddend gecontempleerd hebt in je eigen kamer. Zij is niet eenvoudig, ne

Speculatie misschien, Kwispel, maar wel speculatie gebaseerd op de Schrift zelf en de vele geloofstradities die het christendom kent, en die allemaal vrij massaal niet spreken over Jezus' jeugd. Ergo: voor verhalen over zijn jeugd kun je enkel bij meer obscure, gnostische geschriften terecht, wat toch ook nogal te denken geeft als het gaat om goddelijke inspiratie. Uiteindelijk blijft misschien veel speculatie, maar de ene speculatie is wel beter onderbouwd dan de andere.

Als je wilt weten waarom ik katholiek ben, dit: