Robert Frans

A. Dat leert de Kerk mij. B. De Kerk, de rede, de wetenschap, de menselijke ervaring, de wereld om mij heen. Maar vooral de Kerk, die al tweeduizend jaar lang het Evangelie verkondigt en ondanks alles wat er gebeurd en gedaan is, er nog steeds is, wereldwijd, in alle talen en culturen. Zij heeft mijns inziens voldoende bewezen een betrouwbare, stabiele, wereldwijd aanvaarde en consistente levensbeschouwing te zijn. C. Betrouwbaar, omdat zij er al miljarden jaren is en omdat zij goed voorspelbaar is. Anders zouden we immers geen wetenschap kunnen beoefenen. Liefdevol, omdat zij vol sc

@Magere Hein Nee, God is niet de kosmos zelf, maar de kosmos is uitvloeisel van zijn scheppende macht en van zijn liefde. Net zoals de kunstenaar niet diens werk is, maar wel onlosmakelijk met het werk is verbonden; elke kwaststreek is uiting van zijn expressie. En het is waar dat er verschillende theïstische levensbeschouwingen zijn, maar zo zijn er ook verschillende atheïstische levensbeschouwingen, of hoe jij levensbeschouwingen-zonder-god ook noemen wilt. Toch hebben ze vooral op mystiek niveau veel met elkaar gemeen en is het christendom ook voor het grootste deel behoorlijk eensgezind

Dat verbaast mij dan. Je zou verwachten, zeker van een wetenschappelijk ingesteld iemand, dat als iemand geen verstand van iets heeft, diegene het dan ook niet gaat bekritiseren, of er geen discussies over gaat voeren. Immers, wat hebben discussies zonder verstand en kennis van zaken nu voor zin? Je roept regelmatig dat wetenschap werkt. Volgens mij ontkennen maar weinigen dat hier, al klinkt dat geroep natuurlijk wel een beetje als een Tellsell-reclame. "Kijk Mike, het werkt, het is amááázing!" Je moet het mij dus maar vergeven dat ik niet op die wijze over spirituele en mystieke zaken w

Natuurlijk is de Kerk ook heel streng geweest en soms ook te streng. De gevolgen mede daarvan zijn nu dan ook zichtbaar: leeglopende parochies en verminderd geloof. Strengheid werkt dus lang niet altijd en overal, een goede balans tussen "leeuw en lam" blijft noodzakelijk voor een goede, gezonde en groeiende geloofsgemeenschap. Gelukkig worden parochies (langzaam maar zeker) zich steeds bewuster van wat het betekent om serieus katholiek te zijn in deze wereld en zijn er ook steeds meer pastoors die op pastorale maar kordate wijze misstanden en misverstanden weten aan te pakken en het geloof

Overal wordt inderdaad in de liturgie, zowel de Mis als het getijdengebed, inderdaad dezelfde Schriftlezingen verricht. En vroeger, toen de Mis verplicht in het Latijn werd opgedragen, ook wereldwijd dezelfde wisselende gezangen. Dat er parochies zijn waarin ketterijen worden verkondigt, of waarin men de hand licht met het katholieke geloof, dat is van alle tijden. Maar over het algemeen verdwijnen dergelijke fratsen ook weer, door leegloop van de parochie of door ingrijpen van de bisschop. Dan wijst hij de parochie simpelweg een priester toe die wat strikter in de leer is. Ook zijn er ver

@Gaitema Ik ken die huizen natuurlijk niet precies uit het hoofd, maar de ruimte waar het altaar stond, was dus de plaats waar de eucharistie gevierd werd. In vroegere tijden brachten gelovigen nog weleens zelf het brood en de wijn mee voor de eucharistie, maar later is dat verdwenen en inderdaad vervangen door de collecte ten bate van de eredienst en de gemeenschap. Waarschijnlijk om praktische bezwaren, opdat men niet met teveel geconsecreerde brood en wijn bleef zitten. Nu nog zie je soms in kloosters dat als je ter communie wil gaan, je een hostie van de ene schaal in de andere dient te le

De deuterocanonieke boeken hebben eeuwenlang zonder problemen prima in de bijbel gestaan. Dat een aantal gereformeerden besloten ze eruit te halen, wil nog niet zeggen dat ze daaraan goed deden. En aangezien de Schrift zelf niet eens een canon definitief vaststelt, blijf je toch afhankelijk van je eigen geloofstraditie daarin. De loutering van de gevolgen van de zonden komt dan ook echter direct voort uit het Offer van Christus. Alle genaden die wij krijgen, van bekering tot heiliging, komen direct uit het Offer voor en vinden daarin dus hun werking. De Schrift vergelijkt het Rijk Gods ec

Er is inderdaad absoluut geen katholieke Kerk, die ook een centraal leergezag kent en wereldwijd hetzelfde katholieke geloof verkondigt...

Dat is echter niet waar, want de Kerk is immers ook fysiek op aarde, concreet aanwijsbaar, in de eucharistie ontvangen wij het fysieke Lichaam en Bloed van Christus en worden vaak al onze zintuigen geprikkeld, en onze eindbestemming is niet de hemel, maar de nieuwe hemel en aarde, waarbij we onze lichamen in verheerlijkte staat terugkrijgen. Het verblijf van de ziel in de hemel is "slechts" een tijdelijke scheiding van het lichaam, totdat deze ook verlost wordt. Alleen daar waar JG het geestelijke en het materiele strikt gescheiden houden en daartoe zelfs een tweeklassenleer formuleren, leer

Net zoals het woord "God" een oversimplificatie is van wie en wat Hij werkelijk is. God is dan ook een verzamelbegrip dat enorm veel complexe theologische stellingen, metaforen, verhalen, geloofsbelevingen, dogma's en eeuwenoude tradities bevat. Toch gebruiken we het woord gewoon en schromen we ook hier niet om relatief gezien heel simplistich over Hem te spreken. Je moet immers toch érgens beginnen, als je over Hem wilt spreken.

@Gaitema Het één sluit het andere dan ook niet uit hè, als het om kerkgebouwen gaat? Katholieke kerken zijn over het algemeen gericht op de ontmoeting en vereniging met God. Alles is gericht op het altaar, vanwaar het grootste en belangrijkste deel van de liturgie wordt opgedragen. Het is als het ware als zijn geliefde leerling bij Christus onder het kruis staan, samen met zijn moeder Maria. Kerk zijn is dan ook op de allereerste plaats: Christus ontmoeten en je door Hem laten vormen. Hij is het belangrijkst, Hij is het centrum. Van daaruit ontmoet je elkaar als broeders en zusters en heb je

Misschien. Maar hoe denken de christenen daar erover?

Of wij geloven simpelweg dat God zich op één of andere manier aan ons heeft geopenbaard. Maakt ons dat belangrijker? Niet per se. We zijn maar klein en nietig vergeleken met de kosmos en vergeleken met God zelf. Maar we kunnen natuurlijk enkel vanuit onszelf redeneren. We weten niet of er meerdere beschavingen zijn in het universum en we weten niet hoe belangrijk wij wel of niet zouden zijn in het kosmologische geheel. Maar we weten wel dat God ons liefheeft, dat liefde heel de kosmos kan overstijgen en dat we zelf verantwoordelijk voor onze eigen wereld en voor elkaar. Misschien zijn we

@violist De menselijke geschiedenis is echter altijd complexer en diepgaander dan enkel een paar simpele motivaties. Natuurlijk klinkt het heel overzichtelijk: de Kerk wilde enkel macht en geld, dus vandaar het geloof in hemel en hel. Maar in werkelijkheid was (en is) de Kerk meer een verzameling orden, instituten, particuliere kerken, gemeenschappen, etc., die ieder hun eigen belangen, doelstellingen, geloofsbelevingen en normen hadden, in relatie tot de machthebbers in de vele landen die zij bestreek. En in werkelijkheid kent ook het christelijk geloof een complexe ontstaansgeschiedenis, o

Nee.

@violist 1. Het universum is inderdaad groot, maar vooral ook heel erg leeg en levenloos. Waarom zou God zich enkel met die leegte bezighouden en niet met het veel, wel, levendigere leven hier op aarde? Ik bedoel, als ik een boek schrijf, dan houd ik mij toch ook niet bezig met het universum daarin, maar toch ook enkel met mijn personages? Ik ga dan toch ook niet miljoenen pagina's leegte omschrijven, voordat ik eens met mijn verhaal kan beginnen? Nee, ik schrijf in een paar regels over zon, maan en sterren en vervolgens begin ik met de wereld zelf. Natuurlijk is het universum fascinerend,

Ja, dat kunnen wij.

@violist Waarop baseer jij dan het idee dat God zich niet met zulke kleine, individuele wezentjes zou bezighouden?

@Gaitema Wat betreft het voeden van het geloof, daar zijn verschillende manieren voor. Met name in een actieve geloofsgemeenschap is er de catechese, het regelmatig bezoeken van de Mis zelf, het biechten bij een vaste biechtvader, devoties die ook thuis kunnen worden gebeden en verenigingen en of studiegroepjes waarin het geloof verder kan worden verdiept of geconcretiseerd in het dagelijks leven. Wanneer je wilt toetreden tot de katholieke Kerk, dan wordt je een catechumeen, ofwel geloofsleerling, en krijg je dus eerst onderricht in het geloof. Dat kan één op één zijn, of in een groep. Kind

@Magere Hein Die post van mij heeft echter ook nog een laatste alinea, waarin ik precies aangeef wat ik bedoelde te zeggen.

Op zich wel mee eens hoor, maar er valt toch een nuancering daarin te maken. Als je bijvoorbeeld naar de krijgsmacht kijkt, dan zie je dat zij ook veel waarde hecht aan strak marcheren, netjes in de houding staan, je slaapzaal tot op de kruimel netjes houden, etc. Terwijl die dingen toch ook volstrekt niet noodzakelijk zijn als je op het slagveld tegenover je vijand staat. Dan heb je inderdaad wellicht wel andere dingen aan je hoofd, bijvoorbeeld hoe je ervoor zorgt dat jouw kogel sneller hem doorboort dan andersom. Dat leer je dan natuurlijk óók tijdens de opleiding, maar ook de door mij ge

Net zoals het atheïsme opkwam toen mensen zich niet meer voor God wilden verantwoorden en gewoon hun eigen gang wilden gaan. Mensen wilden gewoon kwaad kunnen doen zonder daarvoor gestraft te hoeven worden. Ze wilden zich door niemand iets laten gezeggen, zodat ze vrijuit zo egoïstisch konden zijn als ze wilden. Daarom schafte het atheïsme hemel en hel af en verkondigde zij dat God niet meer bestaat. Om echter anarchie te voorkomen, ontwikkelde het atheïsme verschillende ideologieën die religie vervingen door revolutie en God vervingen door de grote leider of het grote ideaal. Alles kwam imm

@sjako Ik schreef dan ook niet over vergeving, maar loutering. Twee verschillende dingen. En zo te horen geloof jij dus ook in een tijdperk waarin rechtvaardigen gereinigd worden, maar geloof jij dat dat hier op aarde gebeurt in een speciaal duizendjarig rijk. Ik geloof echter dat het duizendjarig rijk de Kerk zelf is en dus nu plaatsvindt. Want in de Kerk, het Lichaam van Christus, worden zonden vergeven, wordt de weg naar volmaaktheid uitgelegd, wordt de vereniging tussen God en mens bevestigd en verdiept, worden bekeerlingen gedoopt, heeft men elkaar lief en vindt men innerlijke vrede bij G

@sjako Ik zou dat toch niet zo willen zeggen. Want uit verhalen van bijvoorbeeld leerkrachten blijkt dat genoeg JG-kinderen wel degelijk moeite hebben met het niet mogen vieren van kerst en Sinterklaas, het niet mogen trakteren op verjaardagen, etc. Want kinderen weten vaak wel degelijk beter; ze zien immers regelmatig op school dat het ook anders kan en mogen daar dan vervolgens niet aan meedoen. Dat kan voor een kind nu juist heel moeilijk zijn, zeker als de school juist heel uitgebreid aandacht besteed aan kerst, zijn vriendjes op school enthousiast vertellen over geschenken die zij met Sin

@sjako Wat je omschrijft is inderdaad het algemeen oordeel, dat plaatsvindt als de Heer wederkomt, de "boeken geopend worden," iedereen zijn of haar lichaam terugkrijgt, en alle volken zullen worden geoordeeld. Alle geheimen en intriges komen dan aan het licht. Direct na je dood ontvang je het persoonlijk oordeel en daarna wacht je in de hemel, op weg naar de hemel of in de hel het algemeen oordeel af. Of bij het algemeen oordeel nog een ander besluit over je eeuwig lot kan worden genomen, daarover is de geloofstraditie volgens mij niet altijd even volstrekt duidelijk. Het gezang Dies Irael