LodewijkNapoleon

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 23:27:21 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Ik denk dat niet te overschatten is hoe belangrijk het is dat één van die twee culturen zo tegen de tijd dat het christendom van de grond kwam, de facto was uitgeroeid. Wij praten over een jodendom als wortels van het christendom, en vergeten dan vaak dat het jodendom van na de tempelvernietiging net zo nieuw en jong is als het christendom zelf. We hebben een gezamelijke voorouder, maar het jodendom dat wij kennen is NIET de voorouder van het christendom. Oh die gevolgtrekking deel ik z

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 23:06:36 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Schijnt, maar wie vertelt dat? Christenen, of joden? Het is eigenlijk juist een trend onder Christelijke exegeten geweest om Mattheus te 'helleniseren', zeker vanaf de Verlichting. Pas in de jaren '70 is daarin een kentering gaan komen door uitwisselingen met Joodse exegeten (b.v. Rabbi Neussner, Pinchas Lapide, enz) De Joodse encyclopedie geeft in ieder geval iets weer van hoe zij Mattheus zien qua taalgebruik en structuur. KLIK Samengevoegd: Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 23

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 22:07:45 schreef Olorin het volgende: Evangelie van Mattheus schijnt toch redelijk Joods publiek gericht te zijn. Heeft alles met dateringskwesties te maken. Als je laat dateert, zoals in de meer conservatieve stromingen gebruikelijk is, dan kom je op 'Grieks' uit, om de redenen die CvW al geeft. Als je de dateringskwesties wat loslaat, en meer naar tekstinhoudelijke kenmerken kijkt, dan deel ik wel je mening dat i.i.g. Mattheus waarschijnlijk in het Aramees is geschreven.

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 21:41:18 schreef Machiavelli het volgende: In de zin dat voor Joden de weg naar verlossing niet via aanvaarding van het christelijk geloof loopt, itt voor de heidenen? Neuh, gewoon qua publiek zeg maar (als ik het goed begrijp)

Ik kan daar altijd zó van genieten!

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 21:21:14 schreef Cornelius van Wijck het volgende: (en voor wie zin heeft in ketterse gedachten: ik waag te betwijfelen of het NT wel vóór joden is geschreven. Ik geloof daar eigenlijk weinig van) Hmmm... volgens mij hoor je er juist niet bij als je tegenwoordig het tegenovergestelde beweert. ...wat het voor mij dan wel weer interessant maakt om te onderzoeken.

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 19:53:57 schreef wateengedoe2 het volgende: Net zo min als dat ik Dawkins of Dennets kas wil spekken door hun boeken te kopen Mwah... misschien is dat juist wel een heel goed doel.

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 20:55:01 schreef wateengedoe2 het volgende: Mag ik de eerste keus van je boeken? Moet je nu alvast je ellebogen trainen. (ik wil wél een beetje kunnen lachen in het vagevuur )

of de werkelijkheid proberen te vormen naar je wensen? \"Magie en toegepaste wetenschap hebben iets gemeenschappelijks waardoor zij zich samen onderscheiden van de 'wijsheid' van vroegere tijden. Vanouds was het hoofdprobleem van de wijze: hoe de ziel in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid, en het antwoord was: door kennis, zelfbeheersing en deugd. Het hoofdprobleem van zowel magie als wetenschap is: hoe de werkelijkheid aan de verlangens van mensen te onderwerpen. Hun antwoord is een techniek; en bij het toepassen van deze techniek zijn ze allebei tot dingen in staat die tot dus

Gevoelsmatig zou ik zeggen, orgaandonatie, rouwmis, eenvoudig graf, en dan al het volk samen komen om plaatjes te draaien en m'n erfenis te plunderen.

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 13:10:41 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Om te beginnen: breek me de bek niet open over het Nederlandse "verzet". Hé! Mijn opa scheurde posters van de muur en liet z'n fiets onderduiken! Ben nu Communio aan het uitspitten trouwens.

Komt de context niet voort uit de waarheidsclaim? (indien, dat dan weer wel; waar is?) vaag

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 14:52:40 schreef Think het volgende: Ik twijfel wel eens of ik er wel zeker van kan zijn dat er geen bovennatuurlijk wezen bestaat, een God zeg maar. Soms denk ik wel eens: misschien bestaat hij wel, maar dan is hij òf heel onaangedaan over ons, òf hij is heel kwaadaardig en heeft het slecht met ons voor. Of er een goede God bestaat, daar twijfel ik eigenlijk niet over: nee. Vond geen antwoord waar ik deze mening in kwijt kon, want een kwaadaardige of onverschillige God, daar gaat het christelijk geloof nu juist niet over. Dat is het geloof in e

Quote: Maar als ik zeg dat ik geloof dat de mens slechts in metafysische zin ooit "goed" was, maar in feitelijke zin altijd al geboren werd verstoken van de heiligmakende genade, dat God het blijkbaar zinvol vond om sommige aapjes een ziel mee te geven en andere niet, en sommige van die bezielde aapjes in de doop de heiligmakende genade te geven en andere niet, en dat dat nu eenmaal zo is omdat God het wil, en ik niet zo goed inzie waarom het aan ons is Gods beweegredenen in voor ons begrijpelijke logica te dwingen, dan schijnt dat heel ketters te zijn. Neuh... Tamelijk orthodox. Het

Quote: Op dinsdag 13 januari 2009 11:03:54 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Ik denk dat je je nu iets te makkelijk laat meeslepen in PascalPas' calvinistische vraagstelling Dat citaat wat jij geeft, is anders precies wat ik zeg. Een 'gevoelt' schuldgevoel/heimwee is niet persé terug te voeren op iets reëels, maar kan desondanks wel heel erg gevoelt worden. Het is zondermeer óók aan mijn vaagheid te wijten, maar misschien alleen daarom toch wat 'oppassen' om te denken dat je mij verstaan hebt. Ik lees de laatste tijd steeds vaker dingen waar je naar verwijst en ik

Misschien omdat het ook daadwerkelijk zo goed is, maar misschien ook vooral omdat het thema 'communicatie' me zo aanspreekt: Pink Floyd - Keep talking For millions of years mankind lived just like the animals Then something happenend which unleashed the power of our imagination We learned to talk There's a silence surrounding me I can't seem to think straight I'll sit in the corner No one can bother me I think I should speak now ___________ Why won't you talk to me I can't seem to speak now ____________ You never talk to me My words won't come out right ________ What are

Moeilijke vraag... Ik twijfel niet in mijn overtuiging, maar de waarheid is soms wél zo indringend dat je ervoor wil schuilen. Is dat twijfel? Of gewoon angst?

Uit een artikeltje over het Jodendom uit Communio: Eenheid in verscheidenheid Tegenover de eenheid zonder onderscheid die het boeddhistische nirwana lijkt voor te houden als toestand van bevrijding en geluk, tegenover een mystiek - ook in het Westen - die een eenheid met de godheid nastreeft als een opgaan van de druppel in de oceaan (waarbij de druppel zijn identiteit zou verliezen!) of als een terugkeer naar de ongescheiden toestand van de moederschoot, heeft de rabbijnse traditie meestal een visceraal wantrouwen gekoesterd voor mystiek omwille van de Bijbelse openbaring van een God van

Quote: Op maandag 12 januari 2009 22:55:05 schreef PascalPas het volgende: Maar, om jouw voorbeeld aan te halen, dat is even misplaatst als het aanpraten van een schuldgevoel bij de veroorzaker van een ongeluk door een hersenbloeding. Er is inderdaad een leven verloren, maar op geen enkele manier heeft de veroorzaker hier gedragsmatig invloed op gehad. Het enige wat straf, haat, schuldgevoelens ten gevolge zullen hebben is wellicht een depressie en een fobie.. Erfzonde is dan ook veel meer een 'staat van zijn' i.p.v. van een persoonlijke schuld. Naturlijk zit er wel een verband er

Quote: Op maandag 12 januari 2009 22:40:30 schreef PascalPas het volgende: Maar, waarom wordt er over gesproken als een soort 'fout'; iets dat niet bedoeld is, een smet op de schepping.. wanneer het simpelweg domino-resultaat is? Vanuit een gemeenschappelijk gevoelde 'verantwoordelijkheids'-gedachte denk ik. En daar zit wel wat in. Overigens zie je het terugverlangen naar een soort oertoestand waarin alles 'goed' was, in heel veel culturen terug.

Klaas Schilder Dit werkje: "Lof der Zotheid & de Dordtse Leerregels" kende ik, provinciaal die ik ben, overigens nog niet van Erasmus

Quote: Op maandag 12 januari 2009 22:30:11 schreef Luxuria het volgende: Dus de ellende overal, met of zonder schuld, is een bewijs voor de zondeval? Meer het domino effect en het gemeenschappelijke karakter ervan.

en bladvulling is niet erg, als het maar goed gebeurt

(is dit het meest recente/juiste topic over de zondeval?) Anyway, ik hoor heel vaak geluiden over dat mensen de zondeval een niet te begrijpen leerstuk vinden. Dat verwondert mij dan weer. Voor mij was het denk ik één van de meest doorslaggevende argumenten richting Christendom. Maar dan niet zozeer vanuit het 'waarom' gezien, maar vanuit het 'hoe' en de alledaagse praktijk. Misschien kennen jullie wel het verschil tussen 'subjectieve' en 'objectieve' zonden? I.i.g zeg maar het principe dat als je iemand dood rijdt terwijl je een hersenbloeding krijgt. Ben je niet voor verantwoordelijk,

Ik kwam laatst nog een aardig Bijbelcommentaartje tegen over de Romeinenbrief, vanuit katholiek perspectief. In die zin was het wel interessant omdat ik eigenlijk voorn. de Calvinistische visie kende.