Naeva

Je reageert op iets dat ik niet zeg, daardoor vind ik het lastig om op je vraag in te gaan. Ik zeg bijvoorbeeld nergens dat bidden geen resultaat zou geven. Of dat je je problemen niet bij God neer zou mogen leggen.

Vanwaar deze vraag? Als je gelooft dat Jezus God is en je het oude testament gelezen hebt, dan kan het toch geen verrassing zijn dat Hij boos kan worden en zo af en toe de bezem door het zooitje ongeregeld heen haalt? Wat bedoel je Lobke?

Welkom!

De focus van het gebed is in mijn ogen niet de wens en het resultaat daarvan. De focus van het gebed is de verbinding aangaan met God. Daarom heb ik moeite met deze vraag, die een soort resultaatgericht bidden impliceert.

Ik vind dit een bijzondere vraag omdat je inzoomt op een verband in de tekst wat er volgens mij niet direct zo ligt. Dit bijbelgedeelte gaat in de essentie volgens mij niet over de smaak van het water of over ziektes of het directe verband daartussen. Ik lees hier een samenvatting van een wonderlijke gebeurtenis en daaraan gekoppeld - maar de gebeurtenis overstijgend - een openbaring van God aan zijn volk: vertrouw op mij en Ik zorg voor je. Daarnaast, los van de tekst maar inhakend op het onderwerp dat je eigenlijk aandraagt: jup, bitterheid is inderdaad niet goed en kan je (geestelijk)

Wat fijn dat je hier reageert Joost, ik had je geloof ik in een ander topic al voorbij zien flitsen. Ben benieuwd hoe het tegenwoordig met je gaat!

Hoe oud ben je? Ik ben niet tegen anticonceptie en mijn geloof geeft daar ook niet direct reden toe. Anders hadden we nu minstens 7 kinderen gehad ipv 3, denk ik en ik heb nog best wat vruchtbare jaren te gaan. Volgende vraag is welke anticonceptie. Ik denk dat je daar echt je eigen afwegingen in moet maken. Ik weet dat de pil over het algemeen wel geaccepteerd is, voor mij was dat een no go.

Grapje hoor, vragen staat vrij. Ik denk even na over een antwoord.

Is dat een vraag aan mij? Zo ja, kun je hem iets concreter maken?

Thanks voor je reactie Toch een beetje eng om zo'n tekst te plaatsen.

Wat is het gesprekspunt precies?

De mensen die ik spreek die het christendom onaantrekkelijk vinden, geven dat doorgaans niet als reden op. Zij noemen eerder: het niet van deze tijd zijn van de kerk, irritante christenen, de regels die er (volgens hen) in de kerk opgelegd worden.

In navolging op bernard 3 en Flash Gordon wil ik ook wel iets delen van mijn geloofs-verhaal. Ik heb er een tijdje over zitten dubben omdat ik niet zo goed weet wat ik kan schrijven, maar heb besloten maar gewoon te beginnen. Ik ben 32 jaar geleden geboren in een nest van twee heel lieve, gelovige ouders. Moeder musicus, van het stille type en met een grote belangstelling voor geloof en met name jodendom. Vader de vleesgeworden uitspraak 'we zijn op de wereld om elkaar te helpen'. Ik ben het tweede kind van vijf. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik vrij serieus in het leven stond.

Op mijn tablet heb ik hetzelfde probleem.

Zijn er 4 nodig? Als ik iets kan toevoegen dan blijft mijn aanbod staan. Maar mocht iemand het met mij niet zien zitten dan vind ik het niet erg om de anderen voor te laten gaan.

Geldt dat 'zonder veranderingen' ook voor het modereren? Want ik denk eerlijk gezegd wel dat er iets moet veranderen om de boel weer een beetje te laten lopen.

Vreemd. Forum staat op de rand van de afgrond, een paar mensen bieden nog aan om te modereren, en dit zijn de reacties (Thorgrem uitgezonderd)? Graag of niet hoor jongens.

Artikeltje van de Speld over het onderwerp

Wat bedoel je met 'in huidige vorm'?

Ok, wanhoopspoging: als niemand wil modereren dan wil ik het af en toe wel doen. Ik kan niet beloven dat ik elke dag actief ben, maar iets meer dan de huidige crew excl. Thorgrem moet wel lukken. 1 voorwaarde: er moet nog wel minstens één iemand anders actief zijn met wie ik het enigszins kan vinden.

Kun je concreet maken wat de redenen zijn dat je je niet thuisvoelt? Is er nog hoop? Ik deel het gevoel wel hoor, vind het ook niet lekker lopen. Ik blijf hangen omdat ik behoefte heb aan een forum om dingen te delen en hiernaast is er "niks". Maar als nu juist de mensen die - in mijn ogen - wel opbouwend reageren* vertrekken... dan is het wel een hopeloze zaak. *Waaronder jij

Credits voor deze spelfout in de context van dit topic

Dat is mijn punt niet.

Ik gun ook iedereen het allerbeste en dat mag me wat kosten. Toch vind ik niet dat ik dús mijn organen "moet" afstaan. Ik gun alle mensen in Afrika bijvoorbeeld ook schoon drinkwater. De overheid kan de burgers standaard een bedrag laten overmaken naar Cordaid, tenzij ze anders aangeven. Dat redt pas veel levens. Ik vind het vreemd selectief om iemand die geen organen doneert te bestempelen als niet-gunner terwijl er overduidelijk grote groepen mensen zijn die op een simpele manier geholpen kunnen worden maar waar dan geen haan naar kraait. Verder heb ik trouwens niks tegen orgaandonatie

Oké duidelijk. Het is heel mooi om in zo'n groot vertrouwen te leven. Maar het roept natuurlijk wel een heel grote vraag op, die je vast vaker gehoord hebt: hoe komt het volgens jou dat christenen net zo goed als ongelovigen kanker krijgen, financieel aan de grond zitten, chronisch psychisch ziek zijn, omkomen in oorlog, etc.?