Naeva

Je hebt het over een symptoom - wat is de onderliggende oorzaak volgens jou? Wat is er nodig om die oorzaak aan te pakken? Ik werk o.a. met jongeren met een lichte verstandelijke beperking en hun ouders. Mensen voor wie onze maatschappij vaak te ingewikkeld is en te snel gaat en die (mede daardoor) een beperkte zelfredzaamheid hebben. Een sociaal/maatschappelijk werker kan voor deze mensen veel betekenen, o.a. in het vinden en regelen van de juiste hulp, financiële zaken, werk e.d. Heel basale dingen. Ik zie dat decadente dus niet zo.

Waarom?

Jazeker wel, dat is heel gezond. Sterker nog, is dat niet juist een van de lessen van Job? God waardeert de eerlijkheid waarmee Job tekeer gaat tegen Hem. Dat hij de diepte van zijn ellende, zijn wanhoop en het niet-begrijpen hoofdstuk na hoofdstuk aan God voorlegt. In tegenstelling tot de "correcte" (maar minder doorleefde) antwoorden van zijn vrienden. Juist door zijn longen uit zijn lijf te schreeuwen, kan Job verwerken wat hem is overkomen en uiteindelijk loslaten. Gelukkig zijn wij Job niet, maar hetzelfde geldt voor ons: eerlijk zijn is beter dan vrome praat. Je hoeft niet bang te zijn o

Lees je dit verhaal letterlijk? Job gebeurt elke dag. Er is heel veel ellende op de wereld en God laat dat gebeuren. Op dit moment creperen er mensen aan kanker, worden er kinderen verkracht, nemen mensen een overdosis drugs omdat ze het leven niet aankunnen. Overal zijn mensen die in opstand komen tegen God, boos worden, depressief en bitter worden. En het helpt allemaal niks. Je kunt je niet verzetten tegen God. God heeft er helemaal geen boodschap aan dat jij Hem dan niet zo'n goede God vindt. Het enige dat je kunt doen is breken en buigen. Erkennen dat je een mens bent en dat je het

De zon vlucht voor de zon, en leven doet niet anders dan het leven zelf ontbinden; vanuit de tijd, die eeuwig zijn gebroed geslachten na geslachten blijft verslinden, ontstaat het leven, en gelijk begint de ontluistering die ons karkas doorwroet. Wat vreest de mens nog dat hij sterven moet, als hij slechts bij wat heen is steun kan vinden? Wat is geweest, is weg; de toekomst is nog niet in leven, en wat nu bestaat, bestaat niet echt, omdat er niets beklijft. Alleen wat wij niet weten is gewis; de wereld, een op wind gestoelde staat

Hmja... maar niemand die zich ook nog daadwerkelijk met het forum bezighoudt, zo te zien. Ik hoop dat iemand het over wil nemen van je.

Wat jammer Thorgrem. Maar aan alles komt een eind. Zijn er nog andere crewleden?

Kun je hier wat meer over vertellen? Vertrouwen waarin, en hoe zie je dat?

Ja, maar dat is een heel andere, maatschappelijke discussie. Die overigens héél zinvol is, hoor. Maar als we het hebben over de prevalentie van de depressie, medicatiegebruik en risico op agressief gedrag daardoor, dan is het wel handig om bij dat onderwerp te blijven en de cijfers te gebruiken die daarbij horen. Er gaat anders wel erg veel door elkaar lopen.

Bedoel je dat in België 20-25% van de mensen antidepressiva gebruikt? Dat is heel opvallend aangezien de prevalentie van depressie tussen Nederland en België niet veel verschilt. En wie bedoel je met de restgroep? Mensen die geen antidepressiva gebruiken? (Ik vermoed dat je gekeken hebt naar cijfers m.b.t. het aantal personen dat tenminste eens in zijn haar leven een depressie of andere stoornis doormaakt, maar dat is wat anders.)

Helaas maakt alcohol het alleen maar erger, lijkt me eerlijk gezegd geen goede eigenschap van een medicijn.

Er zijn veel factoren die samenhangen met het ontwikkelen van een depressie. Erfelijkheid, persoonlijkheid, coping, leefomgeving, life events, overbelasting, ziekte, etc. Ik hoop altijd dat men in de praktijk niet vergeet naar de hele persoon te kijken. Dat is wel heel algemeen gesteld. Er is 1 remedie (antidepressiva) die in sommige gevallen een rol lijkt te spelen bij het vertonen van agressiviteit. In de meeste gevallen leidt het daar niet toe, gezien het enorme aantal mensen dat deze medicatie gebruikt. Wat vooral interessant is, is of voorspeld kan worden bij welke mensen dit eff

Er zijn meerdere oorzaken mogelijk voor een hoog percentage kinderen met een “afwijking”, zoals het niet/minder snel overgaan tot abortus bij kinderen met een afwijking, hogere leeftijd van de moeder, erfelijke invloed in combinatie met het krijgen van veel kinderen. Ik zou dit geen obsessie noemen maar een waan. Ik zie inderdaad parallellen met de beleving van Jezus bij sommige gelovigen, daar ga ik eens over nadenken.

(Deel van een project)

Mwah, eerder een conclusie op basis van jouw posts in reactie op o.a. RobertF en mij. Jij wekt nogal sterk de indruk dat je ervan overtuigd bent dat je weet hoe het zit. Ik kan niet voor anderen spreken, maar als ík me de les wil laten lezen dan ga ik wel naar een college of pak ik een boek. Ik twijfel niet aan je intenties; je zult vast een goede reden hebben om deze houding te kiezen. Vanuit mijn perspectief is een reactie dan echter compleet zinloos. Inderdaad, het gaat niet alleen om hoofddoeken vanuit het islamitisch geloof. Een van mijn vriendinnen is christen en draagt sinds een

Oké, case closed zou ik zeggen. Dolce Vita heeft de wijsheid in pacht.

Zolang ik iemands gezicht goed kan zien, maakt het mij geen bal uit of iemand een hoed(je), keppeltje, hoofddoek of sjaal om het hoofd draagt. Zowel in de supermarkt als bij de dokter of op school. Ieder mens heeft zijn persoonlijke waarden, overtuigingen, geloof of visie en draagt die op één of andere manier uit. Of je dat nu zichtbaar maakt met hoofdbedekking of niet. Voor mij verandert het afzetten van het hoofddeksel niets. Iemand wordt niet neutraler door een hoofddoek of keppeltje af te doen, en dan laat ik de vraag of "neutraler" een positieve kwalificatie is, expres maar even buiten be

Qua golden oldies vind ik gezang 446 uit het LvdK ook heel mooi. Vooral het laatste vers: 'O naam, eeuwige ademtocht, een sterveling ben ik, als eens mijn eigen adem stokt dan draagt mij uw muziek.' Een mooie Nederlandse opname kan ik helaas niet vinden... Wel een Engelse, waarvan ik de tekst trouwens minder mooi vind. Of deze, ook zo'n prachtige eenvoudige melodie: Ik kan zo uren doorgaan Maar nu eerst koffie!

Goede tip, lijkt me interessant. Ik vreet alles op wat met ontwikkeling, persoonlijkheid, psychologie en psychiatrie te maken heeft en al helemáál als het gekoppeld wordt aan theologie. Heb ik snel doorgelezen een half jaar terug. Helder boek dat handvatten geeft voor de praktijk. Momenteel zit ik ook weer in de studieboeken maar vanwege herkenbaarheid laat ik de titels even achterwege.

Hoe was het in de kerk?

Up en Het Rosie project wil ik ook graag lezen, dank voor de herinnering.

Vrijdagavond in huis, zaterdagavond uit. Dat geeft aan hoe boeiend ik het vond. Aan de ene kant diep treurig, hard en eenzaam. Aan de andere kant (of daardoor) ongelofelijk kwetsbaar en ontroerend. En inhoudelijk geeft het me veel stof om te bezinnen. Verder niemand aan het lezen?

All time favorite

Je moet niet denken dat je hier niets te zoeken hebt, hoor. Het is wat mij betreft juist mooi dat je je open en kwetsbaar opstelt. Leuk dat je durft buiten de kaders te denken. Hoe ervaar je dat zelf trouwens, die vele en gecompliceerde gedachten? Brengen ze je iets goeds? Of is het meer als "dwalen" (als in het engelse wandering) en heb je zelf misschien juist behoefte aan richting? Gewoon belangstelling, hoor.

Welkom! Kun je een voorbeeld geven van datgene dat jou aantrekt?