Hopper

https://www.civismundi.nl/?p=artikel&aid=6506 Ik denk dat Hegel een aardig idee had van zelfverlatenheid. In de religiositeit zoals we die kennen neemt de gelovige de historische Jezus als object in zijn of haar geest op. Dat is wat religie doorgaans doet met de mens: objectiveren. God of Jezus als denk of geloofsobject nemen. Vereniging met de Christus kan alleen in 'gestorvenheid', daar staat de Christus voor. De mens moet zelf als object sterven en zich afkeren van al (gehecht zijn aan) het aardse. Dat is de verwerkelijking van Galaten 2:20. Daarom leef ik zelf

Kennis van de geest kan globaal aangegeven worden door leraren , anders dan had Jezus niet hoeven te verschijnen als het vlees geworden Woord. Dat gezegd hebbende zijn er zaken welke verzwegen dienen te worden. Niet alleen omdat zij niet gezegd kunnen worden, maar ook omdat voorkennis het 'verstaan' onmogelijk zou maken.

De vraag werpt zich op wat alwetendheid eigenlijk is? Is dat alwetendheid in het moment of alwetendheid in de toekomst? In het moment is het absoluut ja, in de toekomst is het discutabel.

Pleroma staat voor de Volheid van de Vader. De Volheid welke we ook tegenkomen in Efeziërs 3:19 als Volheid Gods. Wie leeg is van zelf (zelfverloochening, zelfverlatenheid) (Zie de 3 citaten uit mijn vorige reactie) stroomt vol met de Volheid Gods. Welke -zoals het vers aangeeft- kennis te boven gaat. De Volheid Gods wordt ook Waarheid genoemd. Wie deze Waarheid kent, begrijpt ook de Liefde. Verder ben ik niet zo bekend met het Evangelie der Waarheid. Bovenstaande heb ik in de praktijk opgedaan. Een ieder zal vergolden worden naar zijn doen. En een ieder zal met het oordee

Zoals ik het zie, stelt Jezus veel 'eisen' aan de mens. - Wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden. - Ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder. - Wie achter Mij aan wil komen moet dagelijks zijn kruis op zich nemen. Hij zal een ieder vergelden naar zijn doen staat er geschreven.

On topic maar weer. https://debezieling.nl/de-parel-van-essentie/ Ik herken me hier wel in. De schijnheiligheid en de valsheid van de kerk stond me al jong tegen. Tegen de leer van Jezus heb ik nooit aversie gehad, ik had alleen de kerk er niet voor nodig. We komen blanco op aarde en al in onze kinderjaren verdwalen we van het huis van de Vader , het Zijn. Ik ben die ik ben. Het ego-zijn is wat anders dan het universele Zijn. Dit topic gaat over "God is liefde" , dat kan nooit middels het hoofd gaan, maar alleen middels het hart. Het hoofd denkt te weten, h

Mijn mening is dat je hier dwingend aanwezig bent. Waardoor ik je voornamelijk negeer, hoe respectloos je dat ook moge vinden. Verder is het niet mijn intentie om Credible gezond te maken. Ik ben niet de dokter hier.

Er worden soms inzichten op intuïtieve wijze geschonken, maar er staat uiteraard geen afzender op. Deze inzichten kan de mens gebruiken in zijn leven en dan worden zaken helder in de uitwerking daarvan. Troosten (Trooster in Joh 14) is een moeilijk begrip omdat we daar een menselijk begrip aan koppelen zoals mensen onderling elkaar troosten. Dit werkt anders. Er werd mij gevraagd: "Hoe kan de mens 'zichzelf verlaten'?" Maar dat kan ik niet op eigen gelegenheid. Dat is niet iets wat ik zelf bedacht heb, het is mij geschonken. Maar door wie of wat? Dat laat zich lastiger in vullen.

In Kolossenzen 1:15-16-17 wordt Beeld geschreven als de Eerstgeborene aller kreaturen. Daarmee wordt dus niet de eerste mens (Adam) bedoeld. Ik versta Beeld als geboren uit God. En zoals Joh 1 Christus als Woord omschrijft is het een waarachtig Licht welk ieder mens verlicht. Er staan dus veel omschrijvingen van de Zoon in de Bijbel. Daarom zie ik de Zoon ook niet als een ander persoon als de Vader (Jezus beaamt dat door te zeggen dat Ik en de Vader één zijn). De Zoon is het Eerstgeborene wat bij God was , het gebruik van de verleden tijd wil zeggen dat de mens onwetend is van de Zo

Kolossenzen 1:15-16-17 15 Dewelke het Beeld is des onzienlijken Gods, de Eerstgeborene aller kreaturen. 16 Want door Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zienlijk en die onzienlijk zijn, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen; 17 En Hij is voor alle dingen, en alle dingen bestaan te zamen door Hem; ----------------- Wil men de Christus Jezus begrijpen dan is het wel noodzakelijk dat men geen kerkelijke doctrines volgt, maar goed leest. De Zoon is d

Waaruit blijkt dat het begrip Zoon ook pas vanaf het begin van de schepping actueel werd. Het Woord was God en was bij God. Velen focussen te veel op de persoon Jezus, maar Jezus is niet hetzelfde als het Woord of de Zoon.

Dat is ook niet zo, de mensen lezen de Bijbel selectief. Gods liefde kan voor de schepping begon alleen hebben bestaan ten opzichte wat er toen al was. Dat was alleen God zelf. Wie God als 3 personen denkt die elkaar lief hebben gaat er al van uit dat die 3 personen voor de schepping reeds bestonden. Die hypothese houdt geen stand, tenzij men polytheïsme goedkeurt. In de heidense religies was het ook normaal dat goden elkaar beminden.

https://kro-ncrv.nl/katholiek/encyclopedie/d/drie-eenheid# De vroege kerk dwaalde al snel van de leer, zoals deze tekst aangeeft. Men kon kennelijk niet begrijpen dat de éne God diverse hoedanigheden heeft. Het begrip 'liefde' is wat anders dan het begrip 'zijn' (ik ben die ik ben). Zodoende is het christendom voornamelijk een exoterisch geloof geworden waar men meerdere goden heeft omschreven als 'persoon'. Vermoedelijk is dit omdat zelfverwerkelijking als een rivaliserende beweging werd gezien. En de zelfverwerkelijking van Maria Magdalena kon ook niet door de beugel, zij was i

Het katholicisme is dan ook geen monotheïstische religie. Jezus sprak duidelijk: Ik (de Zoon) en de Vader zijn één. De tragedie is dat de patriarchale kerk zelfverwerkelijking nooit heeft erkend en al snel de leer van Jezus heeft verlaten. Nu zijn er 3 personen God wat de vraag opwerpt welke God wie heeft geschapen? Dit is duidelijk een menselijke projectie op God. Het doet er verder ook niet toe, ieder mens heeft het recht om te geloven wat hij wil.

Over en sluiten maar, Hetairos. De Babylonische spraakverwarring is compleet.

Spiritualiteit is wat anders dan geloof. Het begrip spiritualiteit gaat terug op het Latijnse spiritualitas en het Bijbelse roeach/pneuma. En daar komen we in een vicieuze cirkel terecht: het is de geest (spirit)die gelooft. Geloof is dus een product ván de geest. Maar is nooit de geest zelf, laat staan de ziel. Maar zoiets als edelstenentherapie beschouw ik ook als geloof, net zoals contact met overledenen. Veel grotere onzin kun je niet uitkramen als hoogleraar zijnde. Vandaar dat ik het artikel niet zo interessant vond. Mystiek is weer geheel wat anders dan spiritualiteit, ho

Dat klopt, jij begrijpt iets anders dan ik bedoel. Je kunt dan de vraag stellen aan wie dat ligt, dat lijkt me een retorische vraag. Bijvoorbeeld één zijn zie ik niet als een gezindheid of mentaliteit. Het is God zelf die één is. En in dat één-zijn kan de mens deelachtig worden aan de Goddelijke liefde. Daar zien we de wonderbaarlijke vermenigvuldiging terug: de Goddelijke liefde kan zich eindeloos delen aan de mens zonder haar één-zijn te verliezen. Zodoende herkennen de geliefden uit Gods Koninkrijk elkaar: het is steeds dezelfde liefde. Geen liefde tot iets of iemand, maar dezelfd

Daarom moet de mens ook geheel zichzelf verlaten (Maar wie zijn leven vanwege Mij verliest) om God te zien, zie de zaligsprekingen: Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien. Jij omschrijft het begrip "liefde voor iets" , dat is een menselijke projectie. God is in zichzelf één en zou God liefde voor jou of mij voelen dan zou God het één-zijn verlaten en niet langer de éne God zijn. De mens dient zichzelf op te geven (zelfverloochening) , Jezus doet er niet geheimzinnig over. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. M.a.w. zonder de innerlijke Christus gaat het niet. Die kan

God in zijn essentie is liefde die nergens op gericht is, God is immers de Ene. Dat kan niet begrepen worden, dat kan alleen tot stand komen in de mystieke dood: Lucas 9:23-24

Dat zal het zeker. In de Hegeliaanse absolute geest zijn subject en object verzoend met elkaar. Dan blijkt het Kantiaanse Cogito, ergo sum niet houdbaar. Of om met Jezus te spreken: "Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen om tweedracht te brengen." Eerst moet er tweedracht zijn voordat de dualiteit tussen subject en object opgeheven kan worden. Waarmee de tegenstelling tussen het eeuwig nu en het verschijnen ook is opgeheven. Maar de natuurlijke mens welke verschijnt begrijpt ni

Dat is te gemakkelijk geformuleerd. De dualiteit subject-object verliest weliswaar zijn geldigheid, maar is dan toch weer noodzakelijk om indertijd Schopenhauer te laten verschijnen. De dualiteit subject-object verliest alleen haar geldigheid voor de persoon in kwestie. Die de smalle weg is gegaan.

Dit lijkt me een onzinnige vraagstelling, daar Jezus 2000 jaar terug de vraag al beantwoord heeft. Want wat baat het een mens de gehele wereld te winnen en aan zijn ziel schade te lijden? Want wat zou een mens kunnen geven in ruil voor zijn leven? (Marcus 8)

Een gesprek tussen ons is zinloos. Je hebt geen notie van het enig-zijn van de Christus bemerk ik. Dat is geen verwijt, ik denk dat je op zich wel goed bezig bent.

Gelukkig is het brein niet transcendent, het brein blijft gewoon met beide voeten op de grond. En met de dood sterft het brein inclusief degene die er in woont. Het is de natuurlijke mens die in het brein woont. En alles wat uit de natuur voortkomt (Adam en Eva) wordt geboren en gaat weer dood, zo eenvoudig is dat. De natuurlijke mens kan geloven in een hiernamaals, maar dat helpt hem of haar niets, wat in de lente geboren is gaat in de herfst weer dood. Alleen de liefde is onvergankelijk.

Verstandig is om eerst eens te kijken naar het begrip 'kennis'. En het verband met de rest van de tekst. Kennis is 'dat' waar je inzage in hebt. Je ontwikkelt kennis. En omdat er verwezen wordt naar het Evangelie van Christus gaat het om de specifieke kennis waar Jezus over predikte. Dat is geheime, verborgen kennis. Je kunt geen schooltje openen om die kennis te onderwijzen, ieder individu dient zichzelf al dan niet die kennis zich eigen te maken, zodat je die kennis ook bij anderen kunt herkennen. Zodat je ook valse predikkers kunt onderscheiden van hen die met verstand en hart sprek