Hopper

Dat is onbijbelse praat. Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden. — Mat. 7: 13-14 De meeste zielen komen niet tot kennis van zichzelf omdat ze de brede weg nemen die resulteert in de ondergang. God faalt niet, het is de mens die faalt.

Je schrijft iets wat in tegenspraak is met elkaar. Mensen die ervoor gestudeerd hebben doen juist geen ervaring op. Ik heb niks met bijbelwetenschappers en theologen. Uitgezonderd als hun kennis geworteld is in de praktijk. Maar dat is doorgaans niet het geval. Je kunt 20 jaar de Bijbel bestuderen en nog steeds niks weten. Voorbeelden hebben zich reeds aangediend op GG en laatst hier op Credible. Leuk voor iemand als hij goed is in Koine Grieks, maar mij zegt het niks.

Je hoeft je geen zondaar te voelen, maar je kunt je wel bewust worden van je zondigheid. In dat bewust worden verdwijnt vanzelf de behoefte om zondig te zijn. Want er zijn uiteraard wel consequenties aan het kiezen voor de zonde. Je kunt niet tegelijkertijd de zonde bedrijven en in de liefde van de Vader leven. De Bijbel is er helder over: wie de wereld lief heeft, en liefheeft wat er in de wereld is, die leeft niet in de liefde van de Vader. Begeerte = zonde. Voor mij is dat logisch, 'begeerte' en 'zijn' gaat niet samen. Niet omdat het polariteiten zijn, ze sluiten elkaar uit.

Jij de theoretische kant, ik kies voor de mensen uit de praktijk.

Er zijn op dit forum alleen maar leraren. Chronisch gebrek aan leerlingen. Wie meldt zich aan?

Wat een vreemde vraagstelling. Je mag alles van God. Maar aanvaard wel de consequenties van je eigen gedrag in wat je doet of na laat. De Bijbel geeft daar over geen uitsluitsel, iedereen kan wel een vers vinden die hem goed uit komt.

De zin 'Don't they know tomorrow never comes.' is cryptisch. In de eeuwigheid komt morgen nooit. Je kunt een liedje overal voor gebruiken. Net zoals de Bijbel ook voor van alles en nog wat wordt gebruikt. Iedereen kan er de kers uit plukken naar eigen wens. Doch Jezus zei: Niet mijn wil (wens) geschiedde.

Je hebt een soort van privé geloof die je 'onvoorwaardelijke liefde' noemt en toetst daar het christendom aan. En dan beweer je feitelijk dat het christendom niet voldoet aan jouw privé geloof. Dat is de stropop. In al mijn antwoorden , antwoord ik naar het Evangelie zoals die in de Bijbel staat. Het Evangelie is leidraad. Niet omdat ik het Evangelie geloof, maar omdat het Evangelie waar is. Dus als jij -bijvoorbeeld- vraagt of iedereen goed terecht komt, dan antwoord ik naar dat Jezus gezegd heeft. (Antwoord: de meesten zullen falen volgens Jezus). En dat antwoord komt dan weer

Oordelen van suïcide doen alleen onnozelen.....

Je maakt eerst een karikatuur van het christendom. Om vervolgens te beweren dat die karikatuur niet deugt. Je snapt toch zeker zelf wel dat niemand in een dergelijke retorische truc trapt.

Het hart weet dingen waar het hoofd geen verstand van heeft.

Dat kun je niet weten voor dat die geestelijke vermogens ontwikkeld zijn. Het probleem waar we tegen aan lopen is dat de natuurmens alles middels logica wenst te bemiddelen. En die logica is dan weer gericht op de wereld en/of de toekomst. Logica gaat dan ook over de wereld en de toekomst. Logica accepteert geen zinloosheid. En zo houden de psychische toestand van begeerte , en de onderontwikkelde affectiviteit (Het geheel van verworven of aangeboren banden die een persoon aan zijn omgeving doet binden) elkaar in stand en daarmee ook onwetendheid in stand van hoe het ook ande

Dovemansoren hebben niet de oren om te horen.........

Johannes van het Kruis onderscheidde twee affectieve zuiveringen, de zuivering van de zintuigelijkheid en de zuivering van de geest.

In onze winst-beluste maatschappij is het het gebruik in de parabel van een munteenheid niet zo geslaagd. (Crypto) Maar in de link staat ook dat de gebruikelijke interpretatie van de parabel is om goed gebruikmaakt van je geestelijke vermogens als christen. Je geestelijke vermogens (en daarmee je zielsvermogens ) zijn je geestelijk kapitaal. Daar speculeer je niet mee, die ontwikkel je. Overigens niet door het goede te doen, zoals anderen aanraden. Goed en kwaad zijn complementair aan elkaar. Je zou toch niet willen dat je door goed te doen, ook ergens het kwaad veroorzaakt.

Jezus zelf is de weg en die weg kan ik niet voor jou afleggen, dat moet je zelf doen. Dus geef al die ingewikkelde ideeën van je met de vuilnisman mee en volg Jezus.

Veel mensen houden van hun verleden zelfbeeld. Ze hebben het er telkens maar over. Hoe X en Y zus en zo deden en niet deugden. En hoe X en Y dat 'het zelfbeeld' hebben aangedaan. Mensen die het slachtoffer hebben als verleden zelfbeeld. Of anderen die zwijgen, zij kunnen hun verleden zelfbeeld niet los laten omdat ze in het verleden een ander iets hebben aangedaan. Of weer anderen die andere mensen haten wegens dat 'wat' ze zijn. Wie homo's haat, die leeft in een verleden zelfbeeld welke hetero moet voorstellen. Ieder beeld heeft een tegenbeeld, dat beseffen de mensen met

Jezus zei : "Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan." Wat bedoelde Jezus daar mee ? Zonder zelfbeeld uit het verleden komt het zelf daadwerkelijk tot zichzelf. De kinderen hebben nog niet zo'n zelfbeeld. (Een zelfbeeld is bezit!) Je hoeft dus je alleen maar te ontdoen van iets wat je bezit. Zonder zelfbeeld kun je jezelf wezenlijk beleven zonder dat er gedachten aanwezig zijn. Dat is de zelfverhouding, de afwezigheid van de spiegeling van de wereld, maar wel met bewust zijn van de wereld. Dat is de

Daar ben ik het redelijk mee eens, Christus leeft potentieel in ieder mens. Zo staat het ook in het Johannes Evangelie.

De mens -en dan vooral de man- kent het affectieve leven niet. En als het dan even tegen zit, zoals een echtscheiding of een overlijden, dan weet de mens geen raad met al die gevoelens. Hulp zoeken helpt niet, want al die hulpverleners doen ook maar wat. Niemand kan namelijk voor jou het affectieve leven verkennen. Op affectieve wijze je eigen wezen ontmoeten is levenskunst. De kunst bestaat er uit om je eigen intenties waar te nemen. Wat beroert jou? Wat voel je? Wat wil je er mee? Maar zoals we weten zijn vooral mannen bang voor hun gevoelswereld. Mannen moeten altijd maar

Ik zie dat nu, maar mij een spiegel voorhouden is zinloos. Ik spiegel me al tientallen jaren niet meer aan de wereld. Waarmee de innerlijke spiegel zichzelf weerspiegelt. Hetgeen ten dele was is teniet gedaan.

Juist. Waar was Jezus te vinden? Lager dan laag, namelijk aan de voeten van zijn leerlingen. Laat die zich verheven wanende mensen maar in hun eigenwaan. Eigenwaan is een ander woord voor 'ego'. Wie zichzelf hoog plaatst kan diep vallen.

Ik begrijp hier uit dat je de innerlijke autoriteit zoekt. En dat is helemaal okay.

Het probleem van het 'ik' is dat het 'ik' zichzelf bepaald aan de hand van de gekende dingen i.p.v. aan de hand van degene die de dingen kent. Het 'ik' moet dus niet alleen de dingen kennen, maar ook zichzelf mee nemen in het kennen van de dingen. Zodat het 'ik' zichzelf in de verhouding ziet met de denk en ken act van een bepaalde zaak. (Heb ik het nu echt weer over Kierkegaard ? Dat zal toch niet!)

Het menselijk denken zit dusdanig in elkaar dat het niet tegelijkertijd oordeelt en begrijpt. We dienen het Cartesiaanse 'Ik denk, dus ik ben' aan de kant te schuiven en de leer van Jezus te volgen. De mens die zich onthoudt van een oordeel gebruikt zijn denken om te begrijpen. Uiteindelijk blijkt de Zoon ook een waarheid te zijn , maar niet een die uit het denken voortkomt.