Hopper

Zeker spreekt het mij aan. Mystiek gaat over Mij. Teresa van Avila is mij niet onbekend, ze heeft mooie dingen nagelaten. Hoogleraar in de Mystieke Theologie? Dat is op zichzelf als een contradictie in terminis. Het is niet zo dat je mystici kunt aanwijzen of bestuderen. Dan maak je het rationeel. Iemand als Kierkegaard bijvoorbeeld wordt omschreven als een filosoof en protestants theoloog, maar is i.m.o. een mysticus. En ook Eckhart is omstreden of hij een mysticus was. Eckhart en Kierkegaard genieten mijn waardering omdat existentie (Mij) bij hen voorop staat. Net zoals Je

Eckhart heeft op mij geen invloed gehad. En zo zal dat bij Teresa van Avila ook niet het geval zijn geweest. De mystieke weg is een zuiver individuele weg, waarbij 'anderen' alleen maar in de weg zitten. 'Het' roept van binnen uit, dat is ook de betekenis van een ziel te verstaan. De diepste grond van de ziel is gelijk aan de Logos. Of aan Mij. Zo zie je maar dat het een wezenlijk verschil uit of 'Jezus' de teksten spreekt uit de evangeliën of dat 'Mij' de teksten spreekt . Waar Eckhart bij mij invloed heeft gehad is de intellectuele beweging (het begrijpen). De ervaring van de d

Het eeuwig leven gaat idd om de ziel. Zoek jezelf in Mij. Daarin maakt de donkere nacht van de ziel niet alleen een 'ontmoeting' met de Ene mogelijk, maar ook 'de eeuwigheid'. Het is de ziel welke in Mij zijn eeuwigheid vindt. Dan kan de mens op persoonlijke titel zeggen: "Het is volbracht". Wat wil zeggen dat het 'hebben' van een ziel is veranderd in het 'zijn' van een ziel. Waarmee alle kwesties rond de dood zijn afgerond, in de donkere nacht is de mens reeds gestorven.

Deze kwestie is verder niet zo belangrijk. I.m.o. is er maar één Christus en talloze incarnaties al dan niet met een hoofdletter. Christus staat dan voor het Woord/Logos hetgeen een innerlijk begrip is. Het is een op dezelfde wijze 'zelf' zijn. Liefde of mededogen stroomt dan weer uit in 'de wereld'. Alles op zijn tijd.

Ik heb gemerkt dat liefde in de vorm van mededogen (voor bijvoorbeeld een dakloze) zonder inmenging mijnerzijds als vanzelf opwelt uit 'de Bron'. Dan kun je niet meer van gebieden spreken zoals in Matt 22:39. Iets wat opwelt gaat vanzelf, er is geen 'iemand' meer in het spel. Daar staat 'de Christus' dan ook m.i. voor. Oftewel: dan leef je in Christus. (Niet in Jezus, dat was de Incarnatie)

Iedere realiteit vraagt om bewoording om in de menselijke geest gestalte te krijgen. Zodoende komt zelfs het onbenoembare als een gedachte in mijn geest. Dat is onvermijdelijk, we begrijpen achterwaarts zoals Kierkegaard dat zegt.

Het zal mijn kerkelijke opvoeding zijn welke mij parten speelt. Je moet dit, je moet dat, je moet zus, je moet zo. Dat zijn inderdaad van buitenaf opgelegde bevelen/geboden.

Iedereen gelooft wat hem of haar uitkomt. Zo is de mens nu eenmaal.

Nee, dat is helemaal niet logisch. Je kunt niet weten wat je niet weet. Het is gemakzucht dat de mensen voor de brede weg kiezen. Ik las net een interessant berichtje in de NRC: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/11/30/betalen-voor-de-eersteklas-ben-jij-gek-a4149907 De meeste mensen verschillen niet van de capucijnapen, ze zijn tevreden met wat ze toegedeeld wordt totdat ze zien dat 'een ander' iets meer krijgt of iets mooiers krijgt. Dan gaan ze roepen dat het 'oneerlijk is' en dat soort termen. Zodra de wij-zij deling is gemaakt is de smalle weg al uit beeld. En dan nu ee

1. Ik constateer 2 zaken. Ten eerste dat JvhK katholiek was. En ten tweede dat hij kennis heeft van de mystieke weg en daarmee het sterven aan zichzelf. Ik kaap niets, ik constateer dat hij ergens kennis van heeft waar ik dat zelf ook heb. Kennelijk is het dus mogelijk om vanuit het katholicisme de mystieke dood te sterven. Want daar hebben we het hier over. 2. Je geeft een eigen interpretatie aan mystiek. Dat is het nadeel van geloof. Mystiek is nadrukkelijk geen geloof. Geen mens ter aarde kan mystiek onderwijzen. Dat gelovigen zo abusievelijk mystiek binnen hun eigen geloof

Dat is zeker zo, Petra. Alle mensen worden blij van de weg die zij bewandelen. Behalve dan natuurlijk zij die er niet blij mee zijn. Dus ja, er valt wel degelijk wat te kiezen. Er zijn twee soorten besef: gewoon besef en Zijnsbesef. Het eerste wordt reflectie genoemd en is het vermogen na te denken over jezelf, je gedachten, emoties en ervaringen. Met dit besef heb je een 'afstand' ten opzichte van jezelf en blijft het tegelijkertijd onderdeel van je denken. Reflectie is altijd actief, het geeft commentaar, oordeelt, interpreteert en calculeert altijd over iets dat ofwel geweest is of

De meeste mensen kiezen nu eenmaal voor de brede weg, staat allemaal al geschreven in Matt 7. Pluk je druiven van een doorn? Mensen moeten begrijpen dat dat retorische vragen zijn. Die begrijp je niet met het logische denken, dat moet je aanvoelen wat er staat. Alle mensen die 'jij' morgen tegenkomt zijn als een spiegel voor jou. Kijk in je medemens wat er spiegelt, dan kun je je 'zelf' zien. Hoe vaak hoor je niet van: "oh, maar hij had slechte vrienden die hem op het verkeerde pad brachten". Die zogenaamde slechte vrienden waren een spiegel voor degene die op het verkeerde pad ging

Verlossing kan alleen een verlossing uit en van de denkwereld zijn. Weten het niet-weten.

Misschien is Martin Buber iets voor je? Zijn beroemde uitspraak is: ‘Ik heb geen leer, ik voer een gesprek’.

Nou ja, het enige wat ik van je denkbeelden begrijp is dat ze over geld en economie gaan. Dat heeft toch al niet mijn primaire belangstelling. De economie draait ook zonder mijn bemoeienis wel door.

Dat is mogelijk, mijn IQ is maar iets boven-gemiddeld, zodat mijn perceptieniveau niet afdoende is om jouw abstracte denkbeelden te begrijpen. Ik zal nederig aan uw voeten gaan zitten. (Mits je die grote schuiten van je wat in trekt!)

De Deen Kierkegaard , is met Nietzsche een van de voorlopers van de existentiefilosofie. Hij was degene die stelde dat tegen het verstand verzet aangetekend moest worden. Dat klinkt vreemd uit de mond van een filosoof. Maar het betekende bij hem: verzet tegen abstracte denkbeelden (zoals die van Hegel). Dat wil zeggen tegen denkbeelden waar een mens in zijn concrete leven niets aan heeft. Ik zie jou hier alle dagen abstracte denkbeelden ventileren, TTC. Gelardeerd met grafiekjes, overzichten en imaginaties. Mocht er hier iemand zijn die die abstracte denkbeelden gegrijpt, dan mag hij o

Eckhart -ook een mysticus- verwoordt de mystiek duidelijker dan wie ook. De mystieke eenwording is een geven en ontvangen tegelijk. Nadrukkelijk is dat geen ruilhandel, dan zijn er immers voorwaarden aan verbonden. De mens wordt dan ook alleen ontvankelijk als hij in staat is om te schenken om niet. In de donkere nacht van de ziel is er een afzondering, vandaar die diepgeleefde gevoelens van depressie en suïcidaliteit. De mens in het algemeen is massamens: katholieken bij de katholieken, protestanten bij de protestanten, moslims bij de moslims enz enz. In de existentiële afzonderi

Mijn denken raakt jou kwijt met al die ingewikkelde zinnen van je.

Nut is er niet betreffende levensbeschouwingen. (bron wiki) Het leven heeft geen bijzondere waarde, immers: het leven wat ik reeds geleefd heb is voorbij en dat wat ik nog niet geleefd heb is er nog niet. Het leven leeft zichzelf wel.

Het bewustzijn (aandacht) kan niet anders dan zich ergens op richten. De rest doet er dan niet toe.

Je blijft maar in het denken hangen, simpel of niet. Er zijn ook zaken buiten het denken , maar daar denkt de mens dan weer niet aan.

Scherp opgemerkt. Jezus heeft het idd niet over de Wetten van Mozes of andere wetten. De geboden zoals omschreven in Matt 22 zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat. En daar veranderd Jezus geen komma aan. Ergo, wie het ook maar waagt om een draadje los te tornen aan de Wet is de sjaak. Wie het interpreteert als de Wetten van Mozes gaat al tegen Matt 5:19 in. Interessant is ook dat Jezus twee geboden spreekt welke gelijk zijn. Maar waarvan dan toch weer één het eerste en grootste gebod is. Ik vraag me wel eens af of het woord 'gebod' een goede vertaling is,

De teksten van Johannes van het Kruis gaan over mystiek en de mystieke eenwording met het Ene. Zolang je mystiek begrijpt vanuit een katholieke geloofstraditie (of een andere geloofstraditie), dan heb je het niet over mystiek. Johannes van het Kruis heeft het over het niet-weten, maar een islamitische mysticus als Rumi had het ook over het niet-weten. Dat is hetzelfde niet-weten. De mystieke vereniging is in die zin een gift dat God alleen zichzelf kan geven omdat het 'goede' niet tegenover het kwaad staat. Het vraagt dus van de mens ook een onvoorwaardelijke gift. Maar de mens is een

Het niet-weten gaat over de zuivering van de geest. Dat wil zeggen dat het niet-weten voorbij de (eigen) geest gaat. Het kan niet gedacht worden. Het gaat voorbij de geest omdat het 100% zonder ego is en daarmee ook zonder zonde.