Breuk

Professor Marc Goodacre heeft een theorie ontwikkeld dat Lucas zowel de tekst van Markus als die van Mattheus kende. Hij geeft les aan de Duke universiteit.
Ian Mills die samen met Laura Robinson de bekende podcast NT review heeft, gaat blijkbaar mee in die gedachte. Hij is/was ook verbonden aan Duke University.
Daarmee komt de Q theorie weer in een ander daglicht te staan, hoewel het niet wil zeggen dat er niet allerlei teksten rondgingen, die gebruikt werden in de evangeliën.
Je kunt hier wel van leren dat evangeliën geen directe ooggetuigen verslagen zijn, maar bewerkingen van oudere teksten, die soms door een bewerking een andere lading kregen. (Zalig zijn de armen (Lucas) vs armen van geest (Mattheus))
Markus is algemeen wel geaccepteerd als het oudste evangelie en bekend bij zowel Mattheus als Lucas.

In NT podcast en NT review podcast en op YouTube (bv MythVision podcast) is het nodige terug te vinden over:
The case against Q.

Mattheus en Lucas hebben volgens velen naast Marcus een extra bron Q (Quelle). Die Q (verzameling van verhalen en gezegden) is niet meer beschikbaar maar door het verschil met Marcus is wel te achterhalen wat er in Q stond.
Het lijkt me een vreemde aanname om te denken dat Q een geheim geschrift was en dat het een andere boodschap bevatte dan wat er nu in Mattheus en Lucas is terug te vinden.
Daarnaast spreken de evangeliën dat de leerlingen helemaal niet moesten aantonen dat ze geschikt waren. Het wordt juist precies andersom verteld. Jezus roept ze en ze laten alles achter en gaan met hem mee (of dit precies zo gegaan is, kan je afvragen, maar er worden zeker geen toegangseisen gesteld). Het gezegde ‘vissers van mensen te worden’ is wellicht wel een hint om te begrijpen waarom ze meegaan. Ze waren gepakt door de boodschap en het werk van Jezus (mensen redden).
Later blijkt ook dat de leerlingen de boodschap en de weg van Jezus vaak niet zo goed snapten. Ze werkten tegen en verraden hem zelf. Juist bij de gevallen Petrus, zie je dat de opgestane Jezus hem niet afdankt, maar door die ervaring juist inzet om een ‘rots’ om te bouwen te zijn.
Gnostische ideeën zijn niet nieuw, vanaf de 2 de eeuw speelde dit volop. De kerk heeft zich er tegen verzet en dat zal nu ook zo zijn.
Het is m.i. ook niet een betere versie, en ik vind het niet zo geloofwaardig om te beweren dat er oorspronkelijk andere (en betere) teksten waren en dat de bijbel verminkt is.

Even voor de duidelijkheid: heb bovenstaande posting gerapporteerd.

Verdiep je eens in Paul Ricoeur en de tweede naïviteit. 
 
Drie stadia in het omgaan met de Bijbel:
Een ‘fantastisch boek’: de eerste naïviteit, begrijpend lezen als sprookje in de miraculeuze kindertijd (story)
Een ‘historisch boek’: de kritische fase (history)
Een ‘levensboek’: de tweede naïviteit, een antwoord op grote zinvragen voor mensen van nu en vroeger, hier en elders (transhistory)

Ik ben nog niet zo handig met de tekstverwerker, maar ik wil even reageren op @Robert Frans die het begin van Genesis als een algemene (mens)geschiedenis beschrijft, hoewel een aantal theologen al een tijd geleden aangaven dat het gaat om de beschrijving van en over Israël.
Ik heb dat @sjako ook al proberen uit te leggen. Heel Genesis gaat over Israël en de rol die zij spelen als de eersteling (gezegende) binnen het land dat ze gegeven is, temidden van de volkeren.
Verder, kun je de evangeliën ook niet zomaar als historische geschriften beschouwen. Het zijn geloofsverhalen, die historisch niet zo kloppen. Er zijn o.a. al 2 verschillende geboorteverhalen en 4 verschillende opstandingsverhalen.
 

Ik zeg dus dat het niet een hoofdthema is omdat het maar op 1 plek voorkomt. 
Het is wel een thema maar het wordt verder nergens in de evangeliën, handelingen, de brieven of openbaring aangehaald.
Binnen het jodendom speelt de zondeval ook geen belangrijke rol (als ik het goed begrijp).
In het NT komt het woord ‘zonden’ 78 keer voor. Dat lijkt me dus wel een belangrijker thema dan de zondeval van Adam en Eva.
 

Hi Breuk. 
De stelling was:  De meest eerlijke en meest realistische levensbeschouwing is... met agnosticisme als antwoord.
Daarom had ik in mijn post vooral willen duidelijk maken waarom ik het oneens was omdat imo possibilian dat is. 
 
Uiteraard is dat een ander vraagstuk dan welke levensbeschouwing positieve punten heeft. 
Dat het christendom er een aantal heeft die jij opnoemt ben ik het mee eens. 
 
Je kan religieus humanist zijn. Maar het Humanisme  heeft ook gemeenschappelijke samenkomsten en *organisaties. En een lange traditie. Mensenrechtenactiviteiten. Gedeelde normen en waarden. En als possibilian kan ik overal uit putten. Cherrypicking, Mix & Match.  Al jouw punten zijn mogelijk zelfs aansluiten bij een geloofsgemeenschap, waar je niet gelovig hoeft te zijn maar vriend van Jezus ook prima is, zelfs met een vrouwelijk godsbeeld. 
 
*
Humanistisch Verbond (Nederland)
Universiteit voor Humanistiek
Humanistisch Instituut voor Ontwikkelingssamenwerking (HIVOS)
Humanistisch Overleg Mensenrechten (HOM)
Humanistisch Vredesberaad (HVB)
Jonge Humanisten (Nederland)
Human (omroep)
Humanitas
De Vrije Gedachte (Atheïsme) (Vrijdenkerij)
Het Apostolisch Genootschap (religieus humanisme)

Het verhaal van Adam en Eva is geen algemeen geschiedenisverhaal. Genesis begint niet eerst met algemene gebeurtenissen te beschrijven en pas in hoofdstuk 12 in te zoemen op Israël d.m.v. de roeping van Abraham.
Genesis is geschreven met de kennis dat Israël al een gemeenschap is van verschillende stammen met een gemeenschappelijke religie die een verbond inhoudt van een heel specifieke God (De Ik Ben) met Israël.
Al in Genesis schrijft men hiernaar toe. Het woord Toledot (verwekking) is daarbij belangrijk. Elke keer gaat het over de vader die een zoon krijgt (verwekt de eersteling, de gezegende). Hoe gaat het daarmee verder. Via welke lijn gaat het verder.
Allerlei onderdelen van het Adam en Eva verhaal slaan op zaken die later uitgewerkt worden. De tuin van Eden (als het beloofde land), de boom van kennis van goed en kwaad met het gebod (Torah), de keuze voor leven of vloek , de verzoening, het gaan in ballingschap (verdrijving uit de tuin). Het Adam en Eva verhaal is dus later pas als beginverhaal ontstaan toen alle onderdelen al bekend waren. De bijbel is geen chronologisch geschreven boek.
Zo start in Genesis wel het verhaal van Israël. Dat verhaal wacht niet pas op Jezus, nee het heeft zelf eerst alles te vertellen en gaat dan pas weer verder met Jezus in het NT. Wie is de eersteling, wie is de gezegende zoon? Dat blijkt de vernederende Jezus te zijn, met hem gaat het verhaal van Israël verder. Het zoonschap dat op Israël slaat, is ten diepste ingevuld door de Jood Jezus.
Ik lees bij jou niets over Israël, hoewel de hele bijbel van Genesis tot in Openbaring het daar overgaat. In Israël doen alle volken mee.
Openbaring 7:4 En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld waren: honderdvierenveertigduizend waren er verzegeld uit alle stammen van de Israëlieten.
Openbaring 21:12 Zij had een grote en hoge muur met twaalf poorten, en bij die poorten twaalf engelen. Ook waren er namen op geschreven, namelijk van de twaalf stammen van de Israëlieten.
Het bijbelse verhaal reduceren tot een sprong van Adam naar Jezus is niet heel wenselijk. Hoe we Israël moeten zien is een terechte vraag. De kerk of de JG in ieder geval niet.
 

Het verhaal van Adam en Eva is geen algemeen geschiedenisverhaal. Genesis begint niet eerst met algemene gebeurtenissen te beschrijven en pas in hoofdstuk 12 in te zoemen op Israël d.m.v. de roeping van Abraham.
Genesis is geschreven met de kennis dat Israël al een gemeenschap is van verschillende stammen met een gemeenschappelijke religie die een verbond inhoudt van een heel specifieke God (De Ik Ben) met Israël.
Al in Genesis schrijft men hiernaar toe. Het woord Toledot (verwekking) is daarbij belangrijk. Elke keer gaat het over de vader die een zoon krijgt (verwekt de eersteling, de gezegende). Hoe gaat het daarmee verder. Via welke lijn gaat het verder.
Allerlei onderdelen van het Adam en Eva verhaal slaan op zaken die later uitgewerkt worden. De tuin van Eden (als het beloofde land), de boom van kennis van goed en kwaad met het gebod (Torah), de keuze voor leven of vloek , de verzoening, het gaan in ballingschap (verdrijving uit de tuin). Het Adam en Eva verhaal is dus later pas als beginverhaal ontstaan toen alle onderdelen al bekend waren. De bijbel is geen chronologisch geschreven boek.
Zo start in Genesis wel het verhaal van Israël. Dat verhaal wacht niet pas op Jezus, nee het heeft zelf eerst alles te vertellen en gaat dan pas weer verder met Jezus in het NT. Wie is de eersteling, wie is de gezegende zoon? Dat blijkt de vernederende Jezus te zijn, met hem gaat het verhaal van Israël verder. Het zoonschap dat op Israël slaat, is ten diepste ingevuld door de Jood Jezus.
Ik lees bij jou niets over Israël, hoewel de hele bijbel van Genesis tot in Openbaring het daar overgaat. In Israël doen alle volken mee.
Openbaring 7:4 En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld waren: honderdvierenveertigduizend waren er verzegeld uit alle stammen van de Israëlieten.
Openbaring 21:12 Zij had een grote en hoge muur met twaalf poorten, en bij die poorten twaalf engelen. Ook waren er namen op geschreven, namelijk van de twaalf stammen van de Israëlieten.
Het bijbelse verhaal reduceren tot een sprong van Adam naar Jezus is niet heel wenselijk. Hoe we Israël moeten zien is een terechte vraag. De kerk of de JG in ieder geval niet.
 

Als de schrijvers een onhistorisch verslag van Jezus leven schrijven,  bedoel ik daarmee dat het niet hun intentie is om dat precies in de juiste chronologisch volgorde en dus met de huidige journalistieke normen te doen.
Is daarmee alles onhistorisch en verzonnen. Nee dan sla je door naar 1 kant. 
Het is alleen lastig om de historie te reconstrueren. Dat willen wij heel graag en lading wetenschappers hebben zich er mee bezig gehouden.
Ik denk dat een aantal aannames wel te maken zijn over Jezus.
Hij komt uit Nazareth, trok rond, verkondigde een bepaalde leer, verrichte opmerkelijke daden, is door tussenkomst van de religieuze leiders en de Romeinse machthebbers gekruisigd.
Veel is dit niet, maar de 4 evangeliën beschrijven die leer en daden allemaal op hun eigen wijze. In die verhalen gaat het over geloof vaak van mensen die gered worden uit een uitzichtloze situatie.
Er is in bepaalde christelijke kringen van gemaakt, dat je moet geloven (belijden) dat Jezus de zoon van God is. Je moet de theorie onderschrijven. Daar gaat het m.i. niet om. Je moet geloof (vertrouwen) hebben in de weg die Jezus gaat en die ook de weg is die jij kan gaan. Die weg die mensen met elkaar gaan, red ieder mens van onmacht, discriminatie, vernedering, armoede (van onmenselijkheid, het ontbreken van echte humaniteit).
Juist die mensen die deze weg blokkeren, ja dat zijn de ongelovigen. De bijbel is niet mals met de kritiek op dat soort ongeloof.
 
 

Dit staat op de site van de NBV: 
https://debijbel.nl/bericht/hoe-kunnen-we-de-drie-eenheid-van-vader-zoon-en-geest-uitleggen-op-basis-van-bijbelteksten

Waarom zou ik het weerloze verhaal aanvallen? Toch denk ik dat "men heeft het OT gebruikt om het verhaal over Jezus te schrijven" een duidelijke en behoorlijke uitleg is. Als je Herodes als wrede koning wilt neerzetten dan kun je heel andere dingen gebruiken om hem als wrede heerser af te schilderen. Hij heeft zijn familie immers vermoord? Maar neen, dan gebruiken ze een verhaal dat uit het "OT" stamt. Om Jezus als Mozes 2.0 af te schilderen? Jezus laat een kindje weer leven. Waar lezen we dit meer? Bij Elia. 
Voor mij is het duidelijk, maar ik heb dan ook autisme en die houden van duidelijkheid. Als iets niet historisch waar is dan heb je er niks aan. Dus heb je niks aan de Bijbel om te weten wie de historische Jezus is geweest. Misschien een zeloot? Misschien een rondtrekkende rabbi? Geen idee. Wel interessant overigens. Al die theorieen.

De bijbel is geschreven vanuit een patriarchale samenleving, dus is het wel logisch dat de bijbel mannelijke termen gebruikt. Als je het maar in die context laat, tast het de boodschappen in essentie niet aan. Niet begeren wat van een ander is, lijkt mij een uitgangspunt dat ook nu nog zeer toepasselijk is. 
Dat andere mensen tot het bezit van de man worden gerekend (zijn vrouw, dienstknecht, dienstmaagd) is dan het patriarchale deel. Vraag is waar je dan de nadruk op wilt leggen: het patriarchale en dan de bijbel afschieten of de boodschap van het niet-begeren.
Als je kiest voor het tweede hoeft de bijbel niet naar het museum. Wat er overblijft ? De overtuigingen die in het hart geschreven zijn (Jeremia 31). De bijbel kan een kiezelsteentje zijn op weg naar huis, net als andere geschriften. Naarmate je dichter bij Thuis komt, zullen de regels irrelevant blijken. Thuis komt dan geleidelijk in plaats van de bijbel.
Iedereen die ervan overtuigd is, dat zij/hij de ware leer te pakken heeft, kan deze tekst erbij halen.
Dat klopt. Als je negatief wilt denken, dan ga je het `inlegkunde` noemen. Ga je het positief uitleggen, dan ga je het een nieuwe interpretatie noemen.
Het zou mooi zijn als beide interpretaties vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan. Zonder dat de één zich boven de andere verheven voelt. Als je als christen geïnspireerd bent door het NT en je daardoor een goed mens wilt zijn, wie is een ander dan om te zeggen dat je dat niet zou moeten doen. Als je als jood geïnspireerd bent door de Tenach en je daardoor een goed mens wilt zijn, wie is een ander dan om te zeggen dat je dat niet zou moeten doen.
Helaas zit het wel in een (groot) deel van het christendom ingebakken dat alleen en uitsluitend het christendom de waarheid in pacht heeft. En ook binnen het christendom zijn er genoeg stromingen die vinden dat alleen en uitsluitend hun geloofsgemeenschap de waarheid in pacht heeft. Het zou mooi zijn als we voorbij de "ware leer" kijken.

De psalmdichter zal niet aan Jezus hebben gedacht maar aan Israël.
NT schrijvers vullen dit weer christologisch in. Men probeert zo’n veel mogelijk verbanden met het OT te leggen.

De psalmdichter zal niet aan Jezus hebben gedacht maar aan Israël.
NT schrijvers vullen dit weer christologisch in. Men probeert zo’n veel mogelijk verbanden met het OT te leggen.

De psalmdichter zal niet aan Jezus hebben gedacht maar aan Israël.
NT schrijvers vullen dit weer christologisch in. Men probeert zo’n veel mogelijk verbanden met het OT te leggen.

Hoi Noppert,
Je haalt -denk ik- een aantal verzen door elkaar.
Galaten 1:
17 Ook ben ik niet naar Jeruzalem gereisd tot hen, die reeds vóór mij apostelen waren, maar ik ben naar Arabie vertrokken en vandaar naar Damascus teruggekeerd.
18 Daarop ging ik drie jaar later naar Jeruzalem, om Kefas te bezoeken, en ik bleef vijftien dagen bij hem;
19 En ik zag geen ander van de apostelen dan Jakobus, de broeder des Heren.
Galaten 2:
9 En toen zij de genade, die mij geschonken was, opmerkten, reikten Jakobus, Kefas en Johannes, die voor steunpilaren golden, mij en Barnabas de broederhand: wij zouden naar de heidenen, zij naar de besnedenen gaan.
Relevante verzen uit 2 Petrus 3:
15 En houdt de lankmoedigheid van onze Here voor zaligheid, zoals ook onze geliefde broeder Paulus naar de hem gegeven wijsheid u geschreven heeft,
16 Evenals in alle brieven, wanneer hij over deze dingen spreekt. Daarin is een en ander moeilijk te verstaan, wat de onkundige en onstandvastige lieden tot hun eigen verderf verdraaien, evenals trouwens de overige schriften.

Je kunt ook zelf nadenken, dan afwachten wat de leiding zegt.
Dat zelf nadenken (zelf bijbel kunnen lezen) is m.i. ook een vrucht van de reformatie.
Het bijbelonderzoek is m.i. enigszins vastgelopen bij de JG. Veel kerken die uit de reformatie komen hebben inmiddels de visie op Israël wel compleet bijgesteld. 
Dat is ook een gevolg van de 2de wereldoorlog, maar de JG hebben het in de 2de wereldoorlog ook niet makkelijk gehad en wellicht is daarom die discussie daar nooit zo gevoerd. De visie op de ware kerk zijn, is natuurlijk een belangrijk aspect binnen de JG die men , naar ik vermoed heel lastig kan loslaten.
Juist de bijbel met de interne kritiek op Israël maar ook op de apostelen, moet de kerk erg voorzichtig maken met de ware kerk gedachte. 
Verder zie je dat de vrijheid die Jezus en Paulus bedoelen, bij dit soort kerken weer ongedaan gemaakt wordt, door allerlei regels op te gaan stellen.
Je proclameert de wet van Christus, maar je zit bij een kerkgenootschap dat van regels en de juiste leer aan elkaar hangt. Mensen (vooral kinderen) worden daar de dupe van. Neem de regels rond verjaardagen en (christelijke) feestdagen, het is echt zo jammer dat men het evangelie heeft ingewisseld voor een nieuwe wet.

Ik kan inderdaad heel moeilijk doen, zeker als je een van de grondleggers van het Christendom een fantast en hypocriet noemt. 
Je gebruikt woorden van Paulus zonder uit te leggen wat de aanleiding is.
Die aanleiding is n.l. veel beroerder dan het feit dat Paulus zulke veroordelende woorden gebruikt. 
Galaten 1:8 Maar zelfs als wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie zouden verkondigen, anders dan wat wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt.
Het vervloeken slaat in Galaten op hemzelf of een engel uit de hemel, indien er een andere boodschap wordt verkondigd. 
Ook in de evangeliën gaat Jezus te keer, dus Paulus is in goed gezelschap.
Mattheüs 12:34 Adderengebroed! Hoe kunt u goede dingen spreken, terwijl u slecht bent? Want uit de overvloed van het hart spreekt de mond. …
37. Want op grond van uw woorden zult u rechtvaardig verklaard worden, en op grond van uw woorden zult u veroordeeld worden.
Zowel Jezus en Paulus gaan te keer tegen zogenaamde leiders die mensen met de regels in de hand veroordelen en ze zo het leven onmogelijk maken. 
Paulus verkondigt de boodschap van en over Jezus.

Je kunt ook zelf nadenken, dan afwachten wat de leiding zegt.
Dat zelf nadenken (zelf bijbel kunnen lezen) is m.i. ook een vrucht van de reformatie.
Het bijbelonderzoek is m.i. enigszins vastgelopen bij de JG. Veel kerken die uit de reformatie komen hebben inmiddels de visie op Israël wel compleet bijgesteld. 
Dat is ook een gevolg van de 2de wereldoorlog, maar de JG hebben het in de 2de wereldoorlog ook niet makkelijk gehad en wellicht is daarom die discussie daar nooit zo gevoerd. De visie op de ware kerk zijn, is natuurlijk een belangrijk aspect binnen de JG die men , naar ik vermoed heel lastig kan loslaten.
Juist de bijbel met de interne kritiek op Israël maar ook op de apostelen, moet de kerk erg voorzichtig maken met de ware kerk gedachte. 
Verder zie je dat de vrijheid die Jezus en Paulus bedoelen, bij dit soort kerken weer ongedaan gemaakt wordt, door allerlei regels op te gaan stellen.
Je proclameert de wet van Christus, maar je zit bij een kerkgenootschap dat van regels en de juiste leer aan elkaar hangt. Mensen (vooral kinderen) worden daar de dupe van. Neem de regels rond verjaardagen en (christelijke) feestdagen, het is echt zo jammer dat men het evangelie heeft ingewisseld voor een nieuwe wet.

Ja, mooi geschreven. Daar ben ik het mee eens.  
Fijn je weer te 'zien' hiero. 😘

Ja, bijv in Galaten 6:2
Blijf elkaars lasten dragen, want zo vervul je de wet van de Christus. Johannes 13:34 zou je de hele wet kunnen samenvatten.
34 Ik geef jullie een nieuw gebod: Heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. 

Je hebt het eerder over Numeri 30, maar bedoel je 31? De strijd tegen de Midianieten?
(Daar gaat mijn avond 😉)
Ik begrijp dat een bewering dat de bijbel geen exact historisch verhaal is, dat daarmee niet een goede exegese van deze teksten nodig is. Ik moet daarbij ook wel opmerkingen dat wij veel minder moeite hebben met geweld in hedendaags boeken en films, maar dat voor de bijbel andere maatstaven gelden. Ik ben echter  van mening dat het geen tijdloos ethisch boek is waar we een hoogstaande moraal uit kunnen afleiden. 
Dit verhaal onderschrijft dat weer.
Van Wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Numeri_31:
De meerderheid van moderne Bijbelwetenschappers vermoedt dat de Thora (de boeken Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium, geschreven in Klassiek Hebreeuws) zijn huidige vorm bereikte in de periode na de Babylonische ballingschap ten tijde van de Tweede Tempel (na circa 520 BCE), gebaseerd op reeds bestaande schriftelijke en mondelingen overleveringen, gecombineerd met de geografische en politieke realiteiten van de Tweede Tempel-periode.
De wetenschappelijke consensus is dat deze oorlog niet heeft plaatsgevonden, zeker niet zoals deze verteld wordt in Numeri 31.
De moderne wetenschappelijke consensus is dat de Bijbelse persoon Mozes een grotendeels mythische figuur is, hoewel men de mogelijkheid open houdt dat "er een Mozes-achtig figuur zou kunnen hebben bestaan ergens in zuidelijk Transjordanië in het midden tot het einde van de 13e eeuw v.Chr." en dat de archeologie geen van beide kan bevestigen.
De beweringen dat 12.000 Israëlitische soldaten de gehele Midjanitische bevolking zouden hebben uitgeroeid / krijgsgevangen genomen en al hun steden zouden hebben verwoest zonder dat er ook maar één Israëlitische soldaat zou zijn gesneuveld worden voor historisch onmogelijk gehouden en men meent dat dergelijke beweringen als symbolisch moeten worden opgevat. Bovendien verwijzen zelfs andere bijbelboeken die in een latere tijd zijn gesitueerd naar de Midjanieten als een zelfstandig volk. (Ze waren blijkbaar toch niet uitgemoord)
————-
Zo dit als eerste inleiding, het is niet een hoofdstuk om snel even van af te komen. Ik moet me daar ook in verdiepen en wellicht lukt het ook niet om er ‘iets’ van te maken.
Het onhistorisch gehalte van dit soort verhalen blijft mijn ‘escape’ om het boek niet als walgelijk aan de kant te gooien.
Ik snap dat het historisch lezen voor velen de manier is omdat menig uitlegger (voorganger, dominee, theoloog) het ook letterlijk en historisch leest. Dat laatste is wel weer logisch als je daarmee opgevoed bent of een zeer orthodoxe geloofsopvatting hebt.
Het is alleen niet aannemelijk en ik kan daar ook niets mee.
 
zie ook
https://www.petervantriet.nl/article.php?articleID=165
 

Wat een oordelen en een agressie. Tjonge....
Wat een oordelen en vooroordelen. Je hebt geen idee waar ik mijn kennis vandaan heb. Ik hoon niets, ik heb het bestudeerd en kom dan tot conclusies door de argumenten van beide kanten te bekijken en te trachten te doorgronden. 
Tja, dat lees jij eruit en blijkbaar zijn oordeel en dood voor jou een belangrijk issue. Ik heb er niets mee. 
 
Je hoeft me de uitdaging niet te geven, ik blijf er niet in hangen. Zoals ik al stelde: het zijn boodschappen. Ik doe mee met het verhaal, het verhaal heeft echter allerlei verhaallijnen. Ik geniet van het verhaal, ik geniet van het vertrouwen dat wordt uitgesproken, ik geniet van de geboden mogelijkheden.
Ik geniet niet van oproepen tot het uitmoorden van een compleet volk, ik geniet er niet van dat vrouwen als oorlogsbuit worden gezien en als bezit van de man worden gezien. ik geniet er niet van als slaven doodgeslagen mogen worden.
De bijbel heeft mooie, inspirerende verhalen, maar ook brute, zeer gewelddadige verhalen. Die laatste passen volgens mij niet bij een liefdevol bewustzijn. Als er een scheppende kracht is, dan is dus iedereen geschapen, ook de boeddhisten, joden, atheïsten, moslims en hindoes. Als het goddelijke werkelijk liefde is, dan dus voor iedereen, zonder voorwaarden.
Ik laat het westerse denken dus los, jij ook ?
Dus Hitler was een instrument in Gods handen en het had gepast om met eer en respect te handelen richting hem ?

Verlichte mensen (als die er al zijn) zullen zichzelf niet de slimmen noemen.
Een verlicht iemand zal zich niet verheven voelen.