Tomega

Laat het je niet weerhouden om de kern te ontvouwen en te onderbouwen; dat was aan jou, weet je nog?

De kern ontvouwen biedt geritsel in de periferie; laat je daardoor niet afleiden.

De kernwaarden beschouwen als iets persoonlijks, dwingt tot normatief besef en normatieve samenhang en normatieve waarborgvinding. Je verliest zo je geld niet uit het oog, en ook je naaste niet. Maar nuttiger is hier om de inductiewaarden van inzet en vergelding op tafel te leggen. Wat let je?

Waar de kruisvergelijking alle zinnen probeert te richten op blijvende waarden, biedt het inzicht dat alle schulden slechts tijdelijke ongelijkheden zijn, uitzicht op de rust van waarachtig bezit en de middelen om dat te verdelen.

Een oplossing biedt geen andere rust dan troost, als niet eerst het vermeende probleem erkend is een probleem te vormen. Jij hebt nergens een probleem gedefinieerd, waardoor ook je systeemvergelijking hangende is.

Is een wedergeborene vrij van zonden? Is een wedergeborene een liefhebber van zonde? Is een wedergeborene strafbaar voor zonde? Is de wil van een wedergeborene relevant?

Beetje jammer alleen dat dat inzicht steunt op een begrip als inflatie, waarvan ik zeg dat dit als normatief begrip - laat staan als instrument - geen plaats en betekenis verdient. Het is een schadelijk neveneffect, dat sommigen niettemin als voordeel propageren. De waarheid openbaart zichzelf in eenvoud, en zij wordt van haar kinderen geëerd.

Ik heb echt alle respect voor je inzichten ten aanzien van de inductieve werkingen van de systeemeenheden, maar ik hoop dat je beseft dat die inzichten als zodanig op zichzelf staan en derhalve jouw toewijding tot toelichting behoeven. Want als je werkelijk denkt van A tot Z te komen zonder dat je komt te spreken over het alfabet, ben ik bang dat je bereid moet zijn mij te verliezen bij B. Hoezeer ik ook de relevantie erken van het hele alfabet tot zelfs de leestekens achter z. Wetteloosheid in praktische bevindelijkheid maakt dat de varkens worden gereserveerd op een papiertje en opv

Hoe zou je het vinden als we een watermolen laten draaien op de loop van een rivieraftakking, met een energiewaarde G en dan gaan beredeneren dat voor alle productiviteit P van de doorzagende of malende molen geldt dat G=P? Ben je met me eens dat je dan in wezen geen energiewaarde hebt, maar uitsluitend een productiewaarde, die je eventjes voor het gemak een betekenisloze tegenhanger geeft? Grappig; je hebt gelijk: we komen weer uit op het stelen. Als geld als goudgeld nooit was verkort, verminderd, vervalst, en gestolen, dan had geld inderdaad een waarde gehad van waarde. Nu dat niet

Dat geld is er niet. Het bestaat niet. Dat wat je stelt vraagt een voorliggende maatregel zoals bijvoorbeeld om iets waardevols benoemen geld te zijn, zodat het geld ook waarde vertegenwoordigt. Uit de aard van logica is dat geld dan nooit meer dan de helft van de aanwezige waarde. En uit de aard van praktisch denken, gaat elke waarde die bestaat, fungeren als geldvervangend middel. Dus opnieuw: wat is geld?

Wat heb je toch altijd met dat stelen, je doet net alsof de duivel in het spel zit. Dat is de duivel ook inderdaad, waarvan akte; mijn geest schreef stellen.

Over welke oplossing heb je het, we hebben enkel die kruisvergelijking geformuleerd. Zeg jij het maar; sorry dat ik voor m'n beurt praat. Als geldt dat M=E, dan heb je kennelijk een gedachte over wat M is en wat E is. Nu jij stelt dat dat van geen belang is, wordt ik gedwongen M en E normatief te zien, en iets concreets in gedachten te nemen, en wel zodanig dat het ook past. Dat kan ik wel; maar ik weet zeker dat jij en ik dan bij dezelfde letters verschillende inhouden hebben. Lijkt me niet raadzaam. Wat is de definitie van geld?

Jawel; ik begrijp dat er misverstand is over hoe het begrip tijdloos geplaatst kan worden in zingevend verband. Tijdloos is net als de modelbegrippen een zaak van definitie en begrip en van wet en samenhang. De snelheid kun je stilzetten, en dan wordt zij een afstand. De frequentie kun je tellen, en dan is het een aantal. Maar in jouw tijdloosheid kom je tot een overweging die toewerkt naar schuldloosheid. Maar ik zeg: in jouw denkraam is "schuld" een virtueel of imaginair begrip. Je oplossing lost niet op. maar hoe kan ik dat in vredesnaam stelen en zelfs denken, als jij je niet eens daa

Een aantal (E-werkers) heeft (middels bloed, zweet en tranen) mogen ervaren dat (binnen het ggz-netwerk) tijdloos (in combinatie met wiskundig precisie toegepast op alledaagse problemen) geen materie is die men graag (in hulpvragen weerspiegeld) ziet (worden,) maar de betrokkenen (uit morele overweging) wel genoodzaakt om ze te blijven stellen, (onverminderd) => tijdloos, hoe gedetailleerd ook toegepast, wordt niet gewaardeerd, maar blijft wel een zaak van behoefte en aandacht. Sorry, heb er nog niet over nagedacht, er staan dan ook maar vier symbolen. Als je mee

10 appels=10 peren, en 20 appels geven meer buikpijn dan 20 peren. Je begrippen zijn zonder inhoud. Een vaccin toedienen is evengoed een economische activiteit als een pakje sigaretten kopen. Het haar knippen evengoed als graan zaaien. Een autoband verwisselen evengoed als een hart verwisselen. Voor geld is dat nog weer heel anders; aangezien geld wordt gezien als schuldbrief, maar intrinsiek een aandeelbewijs is in de lokale economie. Die intrinsieke waarde en hoedanigheid dient als wettig te worden gekarakteriseerd en vastgenageld; om iets te kunnen zeggen over plaats en functie in

De kern van waarheid, is dat zij erkend wordt waarheid te zijn. Over de ultieme waarheid kan gezegd worden dat zij ergens gelden moet, of ergens als bouwsteen moet zijn, of als erkentenis in de belijdenis van waarheid een plaats heeft. Dat dat niet vanzelfsprekend is bewijst der Spiegel van gisteren nog: So ein Blödsinn. Es spiegelt auch ein ziemlich absurdes Verständnis davon, ob es überhaupt so etwas wie Weisheit und Wahrheit in der Ökonomie gibt – jenseits von ein paar Grundprinzipien. Als reiche es, die besten zusammenzusetzen – und heraus kommt, was richtig ist: ökonomische Vernunft.

Waar de zoekers gezocht zijn en de richting meerd bepalend is dan de precieze manifestatie, en waar de wijze van omgang als meer vrucht van richting geldt dan de richting zelf, daar is de vraag wat de ultieme waarheid zou bieden, als zij in een doosje met een strikje keurig werd aangeboden. Dat zou rust bieden voor het moment, maar daarna zou de leegte van het niet meer zoeken groter zijn dan de rust van het gevonden hebben, vooral als het besef doordringt dat wat gevonden is, niet meer biedt dan een gelijkenis tot bevoorbeelding van een dieper gelegen getuigenis van iets dat groter is en diep

Ik vind het al iets zeggen als ik terug moet lezen wat nu zo zeer concreet was. Als het zodanig zeer concreet is, herhaal het dan in concreetheid. Want ik vermoed dat wat als zeer concreet wordt voorgesteld, toch losse eindjes heeft. Daar was mijn reactie ook op geïnspireerd, en toen kwam jij op de onbestaanbaarheid ervan. Vind ik een beetje kort door de bocht, maar het staat je vrij om het zo te zien. Ik denk het. Zoals je wilt: het is wat jij denkt. Nou; om te beginnen zou ik de vierde dimensie vastleggen als platform van zijn en waarnemen, en de andere even lat

Nou; er is nogal een verschil tussen het ontbreken van een tijdloos kader, en de onbestaanbaarheid daarvan. Stel, ik ben boven op een berg en overzie het geheel. Ik kan wel naar beneden komen, maar dan heb ik echt een richting en een kompas en een wettig kader nodig, om dat nu met jou te beoordelen vanaf boven, alvorens van de berg af te komen om in het schijnbaar ondoordringbare complexe te gaan kijken en ijken. Want ik wed dat jij niet minder ondoorzichtig zult zijn als de verkopers van kristalheldere waarschijnlijkheden doorzichtig zijn in hun onwaarschijnlijkheden. Niet om het een of ander

Dat is een denkfout, denk ik, die overigens ook bitcoins als gelijkwaardig beschouwt met goudgeld. Geld is per definitie de waarde van wat je met dat geld kopen kunt; net gelijk of geld nu lucht is of bits en bytes. Die tegenwaarde is de economie, maar dan niet domweg uitgedrukt in cijfers, maar in factoren van zingevende betekenis ten opzichte van het geheel. En dwaasheid, is om te waarderen in bepaalde maten van waarde, als wat je uitgeeft niet eens wordt geteld in maten en hoeveelheden. Nee; ik surf op wat ik inleg in jouw woorden; dat zou maar zo afwijkend kunnen blijken in het ve

Dat zijn jouw wetten, niet strokend met universele wetten waarin die vrijheid ons wel geboden wordt. Geld is een schuldbrief. meer schuldbrieven uitgeven is jezelf meer toerekenen, dan je bent. Dergelijke vrijheden staan gelijk aan wetteloosheid. Net als heel veel vrijheden van onze samenleving. Vind ik geen vorm en geen norm van serieus denken. vrijheid in amorele tolerante verdraagzaamheid, is nooit bevorderlijk voor de grootste gemene deler van vrijheid, recht en vrede.

Noem een waarheid in dit geheel, die absoluut geldt in elk stelsel. Of noem een relatieve waarheid die alleen absoluut geldt bij het stelsel van waarneming. Betekent volgens mij, dat je jouw stelsel van vergelijking nader onderbouwt.

Met je eens, met betrekking tot die bergen is dat eenvoudig. M=E V=S Deze afzonderlijke vergelijkingen binnen onze economie zijn ten allen tijde altijd waar, deze voegen we samen tot een kruisvergelijking. Met deze vergelijking kunnen we gelijk waar op de geschiedkundige tijdslijn gaan staan, in die zin tijdloos. M : geld (money) E : economische handelingen in waarden omgezet V : openstaande vorderingen S : openstaande schulden Het stelsel van waarneming is nu geformuleerd (krijg alleen

Als je abstraheert van de actoren en de voorkomende belevingen, dan behoeft dat ook geen plaats in je denken; bij deze. Het probleem van de berg c.q. de kloof die niet bestaat, is dat je als een berg opziet tegen het over komen en de verbinding mist met het causale zodat je tuint in diepzinnigheden en het overzicht mist. Dat je in zo'n perspectief zoekt naar de hulzen van de losse flodders lijkt me begrijpelijk en betekenisvol voor de verslaglegging van het onbegrijpelijke, maar weinig zinvol op het pad van je eigen voortschrijding. Aanvankelijk gaat het misschien stroef, ver

Dat vind ik dan toch weer een beetje een koude douche. Als je omwille van een verlangen naar tijdloze oplossingen teruggrijpt naar juist de contemporele wetenschap, die in dit geval Pointcaré tot de meest complexe waarheden weet te brengen over chaos en onzekerheid, dan rol je volgens mij uit de zekere waarneming van A naar B. De ernst betreft niet het complexe, maar het zich verliezen in het complexe, liever dan in dat complexe zuiver wetenschap te beoefenen en vaste aangrijpingspunten te zoeken, met een redelijk geloof in de zuiverheid van de geijkte maatstaven. De bazuin strekte tot voorbee