Appie B

Logisch redeneren (en nee, ik heb hier geen absolute zekerheid over). Ik zie anders niet in hoe je absolute zekerheid kunt hebben. Maar ik kan fout zitten uiteraard. Laten we deze discussie voortzetten in een door mij in de toekomst aangemaakte topic.

Voor absolute zekerheid moet de boodschap absoluut waar zijn, de boodschapper onfeilbaar én de ontvanger onfeilbaar. U bent als ontvanger niet onfeilbaar, dus kan in de ontvangen 'boodschap' een fout zitten. U kunt een denkfout maken, iets verkeerd interpreteren, hallucineren, etc. U heeft m.i. slechts de illusie van absolute zekerheid. Maar goed, ik zal binnenkort een nieuw topic openen over absolute zekerheid.

Rare zin die laatste; een recht opgelegd worden? En om een recht te ontzeggen moet er eerst iemand zijn die een recht toekent, toch? Wie kent God het recht toe, niemand toch? Dus heeft hij geen recht. Zoals eerder aangegeven heeft hij het recht wellicht niet nodig, omdat hij almachtig is. Niemand die hem kan stoppen. Maar dat betekent niet dat wij hem niet op moraliteit kunnen beoordelen. Volgens mij ging het niet over opleggen of ontzeggen, maar op het beoordelen van zijn acties op basis van moraliteit.

Maar daar ging mijn vraag niet over. Als je toegeeft dat je niet perfect bent en dus fouten kunt maken, hoe kun je dan absolute zekerheid hebben? Hoe kun je iets absoluut zeker weten?

@Kaasjeskruid Komt er nog een vervolg op mijn vragen of laten we het hierbij? Ben vooral benieuwd hoe je tot absolute zekerheid komt, terwijl je zelf niet onfeilbaar bent.

Idd, rechten worden je gegund of krijg je van anderen. Of het moet een fundamenteel recht zijn op basis van een gedachtegoed zoals bv moraliteit (maar dan nog is dat gedachtegoed te herleiden naar bv ons geval mensen). Ik zie dus niet in dat een Schepper het recht zou hebben om genocide te plegen. Of een evt Schepper het recht nodig heeft om iets te doen, lijkt me dan ook niet. God zou gewoon zijn macht kunnen gebruiken en niemand die er iets aan kan doen. Maar dan is het gewoon een dictator. Wat we wél kunnen doen is het moreel veroordelen. Niet dat dat iets helpt, we kunnen God immers

Het probleem is dat je geen basis hebt. Niets weten en toch geloven. Zoals ik eerder heb gezegd: Ik zie geen enkele waarde om op deze manier iets te geloven. Dat heet moraliteit. Er zijn morele juist acties en morele onjuiste acties. Waarom zou een schepper zomaar automatisch het recht hebben om immorele acties uit te voeren? Dan zal je zeggen, wat is moraliteit en wie bepaalt dat? Wellicht materie voor een nieuw topic. Ik heb ooit een topic geopend over moraliteit, misschien dat daar de discussie verder kan worden gevoerd.

Zo is de christen die het goede cultiveert misschien meer moreel dan God zelve.

En hoe weet jij dat je genoeg weet om te kunnen oordelen dat God goed en rechtvaardig is? Dat is dus die dubbele standaard. Sorry dat ik het op deze manier zeg, maar het is dus gewoon 'dom' geloven. Geloof (faith) zonder een goede reden om te geloven. Op deze manier kun je allerlei dingen wel geloven. Nee dank je. Ik vind het namelijk belangrijk om zoveel mogelijk ware dingen te geloven en zo min mogelijk onware dingen.

Hangt ervan af wat je onder goed en kwaad verstaat. Zoals Hitchens het zegt kan ik zeker mee eens zijn. Ik vermoed de meeste atheïsten overigens.

Ik lees regelmatig hier dat God liefde is. "God is goed en rechtvaardig". Maar als het over genocide gaat ... "Ho ho, wie ben jij om te oordelen over God?" Wees dan consequent en zeg dan gewoon dat dat er allemaal niet toe doet, want God is God en ik volg alleen de regels. Dat God dan niet erg sympathiek over komt op niet-gelovigen moet je dan maar voor lief nemen. Maar dat kronkelen en draaien en die dubbele standaard toepassen lijkt me niet integer en om moe van te worden.

Hoewel Aliens niet kan tippen aan deel 1, is het iig een waardige opvolger.

Zit nog steeds hoopvol te wachten op een vervolg op Raiders of the lost Ark.

Quo Vadis (1951)

Interessant! Maar volgens mij wordt geen antwoord gegeven op de vraag of geloof daadwerkelijk een keuze is. Ik denk van niet.

Het lijkt erop dat u geloven in God en houden van God als synoniemen beschouwt. Is dat ook zo? En zo nee, wat is dan het verschil tussen die twee? Redelijk ja. Maar ik ben me nog niet bewust van wat dit nou te maken heeft met mijn eerdere vraag hoe je van iemand kunt houden zonder af te weten van zijn/haar bestaan Maar is geloven daadwerkelijk een keuze? En is uw hart onfeilbaar?

Wat mij betreft mag je het ruimer bekijken. Een geloof dat iets waar is.

En hoe werkt dat dan precies? Al bijna 40 jaar. Maar wat heeft dat er mee te maken? Is geloven daadwerkelijk een keuze? En hoe werkt dat kiezen dan? Verder beweer ik ook niet dat ik zonder zonde (wat dat ook moge zijn) ben. Ik ben iig niet onfeilbaar. Bent u, of mss beter, is uw hart onfeilbaar?

Daarom dat ik zo goed mogelijk mijn hersenen probeer te gebruiken door rationeel en logisch te redeneren en door bewijs te evalueren. Vandaar dat ik vooralsnog op een natuurlijke oplossing uit kom. Liefde voor de ander kan pas ontstaan wanneer ik weet heb van zijn/haar bestaan. Tot die tijd 'dwaal' ik in onwetendheid. Het is altijd gemakkelijk om de ongelovige de schuld te geven; hij gelooft niet genoeg; hij zoekt niet oprecht naar God; je bent niet liefdevol genoeg naar God. Allemaal drogredenen wat mij betreft. God heeft mij zo gemaakt, volgens uw redenering. Dan is hij ook (me

Hoe is dat anders dan iemand die pleit dat Allah of Vishnoe de ware god is? Of dat evolutie waar is (evolutie is waar, want u bestaat)? God zou toch moeten weten (als hij bestaat), dat dit toch geen overtuigend argument is. En hij zou toch moeten weten hoe hij wél iedereen kan overtuigen. En hij zou het toch ook moeten kunnen. Vanwaar dan toch dit eeuwige kosmische spel dat verstoppertje heet?

Mee eens. Met deze logica kan ík dan weer niet zo uit de voeten. Ik zou zeggen, laat God gaat zich onmiskenbaar kennen. Dan zijn we van alle problemen af. Dat is de Leugenaarsparadox die ik eerder noemde, een logische paradox waar volgens mij nog niet direct een oplossing voor is. Dat weet ik niet precies. Het hangt misschien ook van de definitie van absolute waarheid af. Ik weet dat ikzelf besta, want ik ervaar mijn eigen bewustzijn. Ik ben mijn eigen bewustzijn. Misschien toch handig om daar een topic over te starten. Wanneer ik tijd heb, dan zal ik een topic openen.

Dat klopt, dat is een paradoxale stelling (lijkt erg op het leugenaarsparadox). Wat ik bedoel te zeggen is dat onze kennis over de realiteit, volgens mij, niet absoluut is te kennen. En dat weet ik idd niet absoluut zeker. Dus als ik iets als een feit poneer, dan bedoel ik dat niet in absolute zin. Ik heb ook nergens beweert dat absolute waarheid niet bestaat. De vraag is echter, is die absolute waarheid te kennen? Dat denk ik niet. Hoewel als we wat dieper in de materie gaan zijn wellicht een paar uitzonderingen, zoals de Laws of thought (Logical absolutes). Of absolute waarheden

Om nou elke zin of post te beginnen met: "Het is mijn persoonlijke mening dat ..." of "Volgens mij zou het kunnen dat ..." vind ik een beetje overbodig. Het moge duidelijk dat ik mijn visie verkondig. En zelfs als ik een feit presenteer, verkondig ik geen absolute zekerheid. Die is mijn inziens namelijk niet te geven. Geloven en weten hebben op zich wel met elkaar te maken, maar in het kader van (a)gnosticisme en (a)theïsme zijn het, mijn inziens, andere disciplines. Ik bedoel het ook niet als een soort Gok van Pascal; het 'zekere' voor het onzeker. Maar je bent overtuigt van iets

Ik verhef niks tot het absolute, maar daar hadden we het al in een ander topic over gehad. Voor sommigen is geloven niet zeker weten. Of zijn ze dan volgens u niet echt gelovig?

Het antwoord moet dus zijn: niet geloven. Tenminste, als je de waarheid lief hebt en zoveel mogelijk ware dingen wilt geloven en zo min mogelijk onware dingen. Als je wel zou geloven en het zou onwaar zijn, dan geloof je dus iets wat niet waar is. Er wordt namelijk een claim gedaan (het aantal is oneven). Is er een reden om te geloven dat die claim waar is? Volgens mij niet. Dus geen geloof in de claim. Onze acties worden ingegeven door wat we geloven (in de breedste zin van het woord). Hoe meer ons beeld overeenkomt met de realiteit (geloof in ware dingen), hoe (over het algemeen) beter