Desid

Eh.. Paulus zegt niet: besnijden is ok zolang je de juiste betekenis weet. Hij zegt: de besnijdenis geldt niet voor niet-Joden. Je hebt er niets aan. Je argument dat God dezelfde is en dat dus de wet voor niet-Joden zou gelden, klopt ook niet. God is nog steeds dezelfde voor de Joden. Maar de Joodse wet is niet aan de volken gegeven. En Paulus beargumenteert uitvoerig dat de wet tijdelijk was, zie Galaten 3. Maar ja, dat vegen we maar aan de kant natuurlijk.

De spijswetten verbieden helemaal geen vlees.

Dan haal je Jezus uit zijn historische context. Nee dat gaat te kort door de bocht. Hoe dan ook, het is zonneklaar dat Paulus zegt dat niet-Joden zich niet aan de Joodse wet hoeven te houden.

Nee, ik zeg dat het in de eerste plaats voor Joden bedoeld is. In de meeste gevallen wel, want dat was ook zijn taak.

Ik ben het voor een groot deel met je eens, máár je merkt heel duidelijk dat mensen die zich (meestal selectief) aan de aan regels van de OT-wet houden ook vaak een arrogante houding hebben. Zo van: ik ben eigenlijk beter christen dan anderen door deze regels te houden, en anderen zijn maar geïndoctrineerd door Rome. Díe houding is nu precies waar Paulus tegen strijdt. Verder valt het met die vermeende gezondheid van de OT-regels wel mee. Er zijn er namelijk ook een heleboel die niemand zou willen houden of zelfs tegen de mensenrechten ingaan. Dat er een paar goede tussen zitten, hoeft ni

Dat Jezus tegen Joden spreekt op een enkele uitzondering na staat overal in de evangeliën. Dat Paulus tegen niet-Joden spreekt, blijkt onder meer uit Galaten 2-3, Galaten 5, 1 Korinthiërs 9-10, enzovoort.

Nee, Jezus spreekt tegen Joden, Paulus tegen niet-Joden.

Als je je aan de spijswetten van het OT wilt houden als niet-Jood, zegt Paulus dat je je redding verspeelt.

Ik zeg niet dat we niet meer weten hoe ze wel zijn gegaan. Overigens is de stelling dat discussies en toespraken in historische verhalen zó niet exact hebben plaatsgevonden, geen nieuws. Iedere oudhistoricus gaat daarvan uit bij de oude bronnen, tenzij er redenen zijn om het anders te zien.

Nee dat is behoorlijk naïef. De weergave van een historische dialoog kan beïnvloed worden door latere gebeurtenissen. Het onderscheid is toch zonneklaar: Joden en niet-Joden. Jezus spreekt tot Joden. Paulus tot niet-Joden. Andere situatie.

Scherpe discussies tussen Jezus en de Farizeeën in Mattheüs die géén parallel hebben in de andere evangeliën, worden algemeen geacht in elk geval beïnvloed te zijn door de gespannen situatie na de val van Jeruzalem.

Je kunt toch gewoon de brieven van Paulus lezen? Daarin staat dat de Joodse wet niet geldt voor niet-Joden. Grotendeels eens, maar het gaat hier natuurlijk niet zozeer om een discussie tussen Jezus en de Farizeeën maar allereerst tussen de groep van de evangelist en Farizeeën in de periode na de val van Jeruzalem en de tempel. Vandaar de hoog oplopende emoties.

Niet, want Jezus heeft het hier tegen Joden. Dus geldt het niet voor niet-Joden .

Dat heeft er niets mee te maken. De schrijver schrijft een loflied op de koning, en in de visie van toen was de koning goddelijk.

Nee hoor, want je filosofeert dat dat over de Zoon gaat en je filosofeert dat de Wijsheid geschapen is.

De kern zit in 'zomaar'. En dit is natuurlijk een valse tegenstelling, tussen gelovigen en niet-gelovigen. Het gaat om alle levensbeschouwingen. Dus een atheïstische pacifist hoeft niet het leger in als zijn gewetensbezwaar als oprecht wordt beoordeeld. Dit is natuurlijk onzin. Als jij bij de notaris vastlegt dat je de komende jaren een vast bedrag aan een ANBI geeft krijg je net zoveel korting als een gelovige. Nu bekijk je het puur vanuit de overheid, en wat je zegt klopt nog niet eens. Maar een vijandige sfeer van mensen om je heen kan net zo intimiderend zijn.

Daar had de schrijver van Psalm 45 geen boodschap aan!

Natuurlijk is het een filosofie. Net zoals het een filosofie is dat de Zoon door God geschapen is.

Die macht van een koning ontleende hij aan God, en zo is de koning qua koning een beetje goddelijk. Hij kanaliseert de macht van God, zogezegd.

Je ageert nu tegen een opvatting die ik niet naar voren heb gebracht. Er is geen twijfel over mogelijk dat Christus stierf. Als ik zeg dat de Zoon naar zijn goddelijke natuur wel de dood inging, maar in zekere zin niet stierf, bedoel ik niet zijn geest. Christus had een menselijke geest. Die behoorde tot zijn menselijke natuur. Hij had echter ook een goddelijke natuur die ongescheiden en onvermengd daarmee is. Dus terwijl Christus als mens stierf, stierf Hij ook als God --- maar daarmee blies Hij de dood op.

Nee, er staat 'uw troon', dus het is onjuist om 'troon van God' te vertalen. In Psalm 45 gaat dat inderdaad over de koning en de koning is dus in zekere zin goddelijk. Hetzelfde geldt, maar in een nog toegespitstere zin, voor het citaat in Hebreeën.

De eeuwige Zoon stierf niet, of preciezer gezegd, toen Christus stierf ontstond er een soort crash omdat de goddelijke natuur niet kan sterven. Op het moment dat God de dood binnentrad, was de dood overwonnen, alsof je met een lamp een duister vertrek binnentreedt

Dat is geen goede vertaling van Ps 45 en het citaat.

Daar zit ik niet mee, omdat woorden verschillende betekenissen kunnen hebben. 'dag' in 2:4b betekent 'tijd'. Overigens is het vrij duidelijk dat de scheppingsweek een kunstmatig frame is waar de schrijver(s) tien scheppingswerken in hebben geperst.

Maar je kunt ook niet zeggen 'Oh dit woord kan x betekenen dus als dit woord er staat betekent het x als het mij uitkomt'. 'Dag' in Genesis 1:1-2:4a betekent gewoon 'dag' in de zin van 'wat heb ik deze dag lekker gewerkt' of 'deze dag viel helemaal in het water door het slechte weer' of 'op de eerste dag verscheen de minister zonder zijn werkkoffer ten tonele'.