TTC

Dit is bijzonder, zie vooral het interview met Ronald Bernard om beter te begrijpen waar het hier over gaat, schokkend is het. Als intro: In deze tijd waarin onthullingen en flagrante waarheden plotseling naar boven komen drijven, terwijl het ‘nieuws’ nauwelijks meer te onderscheiden is van zogeheten ‘fake news’, is het bijzonder moedig te noemen wanneer een ‘insider’ zijn verhaal wil doen op basis van werkelijke feiten. Ronald Bernard, één van de oprichters van De Blije B is zo’n dapper iemand die het heeft aangedurfd om zijn verhaal te vertellen voor de camera van De Vrije Media. Een le

Is het niet eenvoudiger om gewoon een goed boek te lezen over de misstoestanden in de wereld? De vrees ontstaat immers dat die 'rijpende bewustwording' te traag verloopt in verhouding tot de destructieve stuwkrachten die verdeeldheid aanwakkeren/cultiveren. Ben het dus zeker niet oneens met je, vraag stelt zich hoe we dit vreedzame proces kunnen versnellen.

Dit lijkt op zich al op een wedergeboorte, als zich niet meer laten vangen door de dreigementen van een aantal die je in hun macht trachten te houden.

Dienen we dit letterlijk te nemen of betekent dat 'nieuwe gezichtsvermogen' een andere manier om naar de wereld te kijken? Een gewijzigd perspectief vergt immers heel wat gewenning, dit zonder garantie op succes met bijhorend herval.

We kunnen dit mi zien als een parallelproces, een kwestie van overstijgen en omvatten. Tijdens dit bijzondere proces kan er ook vanalles misgaan, net zoals een tweede geboorte niet lukt zonder dat er iets sterft.

Ja, dat is paradoxaal, mensen kunnen ook angst hebben van de aangeboden vrijheid. Erich Fromm heeft daar een mooi boek over geschreven met gelijkaardige titel 'angst voor vrijheid'. Hij onderscheidt drie vluchtwegen: Drie vluchtwegen Erich Fromm ziet drie verschillende vluchtwegen die de mens gebruikt om zijn vrijheid en verantwoordelijkheid te ontlopen. In elk van de drie vluchtwegen doet de mens afstand van het recht op handhaving van een eigen mening, eigen belangen en eigen geluk. Autoritarisme Het eerste is autoritarisme of de neiging om de onafhankelijkheid van het ei

Zijn die inzichten ook bruikbaar in het heden?

Misschien volstaat het denkbeeld 'ark' te verruimen, net zoals de aarde kan gezien worden als een 'boot' die door de ruimte reist. Ik weet het, het is ook maar verbeeldingskracht die soms tot andere inzichten brengt.

Gelukkig niet, het stemt idealiter tot diepgaander reflectie waardoor het tijdloze steeds transparanter wordt.

Die 'hopeloze verdeeldheid' is mi dan ook een vorm van armoede, het maakt christenen (ea) onmachtig tegen het 'verdeel en heers' principe wat een aantal wellicht als Satanistisch zal willen labelen, enigszins begrijpelijk. Op deze manier kan het licht de duisternis niet oplossen met alle armoedige (perverse) neveneffecten van dien.

Ja, dat lezen we in veel boekjes, niet enkel in de Bijbel. Gezien de toestand van de wereld zien velen dat als wollig, welke acties zijn dan concreet nodig om daar iets aan te verhelpen? Anders gezegd, aan woorden/lectuur geen gebrek, de malaise wordt echter niet opgelost waardoor dit alles op praat voor de vaak begint te lijken. En uiteraard is dit koren op de molen van de atheïst, men zal misschien willen opperen dat religie tot niets dient, tenzij woorden zonder daden.

Wat je mi eigenlijk stelt is dat er dan grosso modo twee stromingen ontstaan, zij die gericht actie nemen voor meer rechtvaardigheid en zij die dat niet doen. Het is een lastige kwestie die een appel doet op onze eigen verantwoordelijkheid jegens het leven en onze medemensen. Welke hulpmiddelen gebruik je daarvoor?

Hoe vertaalt een dergelijke stelling zich in de praktijk?

En geld komt uit het niets, in een economie kan er nooit een gebrek aan zijn maar toch lijken er steeds tekorten te zijn. Deze tekorten kunnen slechts bestaan door de manier hoe we daarover denken, zich uitend in beperkte rationaliteit conform een opgelegd systeem dat we schijnbaar niet eens meer in vraag stellen.

Interessante vraag, we zouden de aandacht kunnen verleggen naar het heden om dan te evalueren welke teksten nog bruikbaar zijn om ons inzicht te verbreden?

Zo gezien zou die klimaatsverandering nog wel meevallen, en middels rationalisering kunnen we ons geweten sussen.

Misschien worden we daar straks getuige van door de klimaatsverandering, veel wetenschappers trachten hiervoor te waarschuwen. Zo gezien zou de Bijbel ook een visionair boek kunnen zijn, niet?

Velen zullen het misschien wel gezien hebben maar er verder niets over zeggen, doorgaans worden ze immers voor gek verklaard. En ja, dat is dan de vraag, wat doe je er dan mee? Enig idee?

We starten met de primaire behoeften maar dat kan ook extreem doorgetrokken waardoor absurde scheeftrekkingen ontstaan, zeker in deze wereld waarin economie nog slechts een monopolyspel blijkt te zijn. Alles staat dan in functie van steeds meer materiële rijkdom, een systeem dat werkt als een fuik waarin we gevangen/meegezogen worden. Gaat dat niet over de parel in jezelf? Sommigen noemen dat mi het Godsgen, als de herontdekking van je ware aard. Ja, het is diep graven met alle gevolgen van dien.

Hoe zie je dit in relatie tot bv de behoeftepiramide van Maslow? Zouden we zoveel gelukkiger zijn als onze primaire behoeften niet vervuld zijn? Ja, je beschrijft hem als een slinkse rakker die z'n volgelingen om de tuin leidt ten behoeve van het eigen gewin, net zoals hedendaagse politici, zoals je opperde. Ik denk niet dat dat de overtuiging van Christenen is, maar kan me vergissen. Ja, sommigen zoeken naar antwoorden en schrikken zich dan doorgaans verrot, verontwaardigd en verbaasd. De emotie blijft niet onberoerd bij een dergelijke zoektocht, ecco homo.

Hiermee zeg je mi dat Jezus een valse profeet was, eerder een narcist dan altruïst. En dat voorbeeld volgen we dan?

Dan zou je mi naar onthechting verwijzen, als het loslaten van tijd en ruimte?

Ja, het betekent dat we ook rekening dienen te houden met het menselijke groeipotentieel, van egocentrisme naar etnocentrisme, naar wereldcentrisme (of hoger). Ik denk dat weinigen zullen bereid zijn om het voorbeeld van Jezus te volgen, dat betekent immers pijnlijke zelfopoffering. Dat is een interessante vraag, wat triggert die geestelijke honger of nieuwsgierigheid? Is dat het leven zelf niet? Aan wie heeft hij dat gegeven?

Bij geestelijke armoede kunnen we ook denken aan het gebrek aan kennis waardoor we onwetend gevangen blijven in een bepaald systeem, het is vandaag nog steeds actueel met alle gevolgen van dien. Einstein opperde 'denkluiheid' als reden voor deze gevangenis, geestelijke- en geldelijke armoede staan dan ook in wisselwerking met elkaar. Zou dat niet betekenen dat er verschillende soorten Christenen zijn? Er zijn immers Christenen die zich dat wel aantrekken, en niet enkel Christenen overigens.

Congruente beschrijving van de stand van zaken, niet echt om vrolijk van te worden maar wel de realiteit van de dag. Niet zomaar spreken mensen van de waan van de dag, het is bijna ongeloofwaardig wanneer we dit afzetten tegen de talloze sociale alternatieven.