TTC

Het lachen vergaat ons bij het zien van wat anderen niet weten.

Universele liefde is iets vreemds, vooral omdat het de spontane neiging om steeds meer verbondenheid en harmonie na te streven. Als van nature heeft het de neiging de vreedzame challenger te zijn van velen die constructies in stand houden die tegengesteld werken aan dit co-creatieve doel. Hierdoor kan ook heel wat verwarring, onbegrip en tumult ontstaan, niet zozeer omdat het niet vreedzaam is maar omdat heel wat beproefde overtuigingen onder druk worden gezet. En dat is vaak veel lastiger dan de warme gevoelens die het opwekt bij aanvang, zelfs velen in vertwijfeling brengt en angstig doet ve

Na jaren geïnterpelleerd te hebben om hulp en onderzoek doordringt de onmacht en het stigma steeds dieper en pijnlijker het innerlijke, binnenin alles verwoestend en elke hoop ontnemend. Ook een doorgedreven herstelonderzoek mocht geen soelaas bieden om te charmeren tot diepgaander reflectie over wat veel lotgenoten trachten te zeggen, het zijn net deze ervaringen die ons nuchter en rationeel doordacht mogen doen besluiten dat herstel onmogelijk is door dat wat niet (h)erkend wordt. Vreedzaam blijft echter ons verzoek tot milde overreding en aandacht voor wie nog amper durft zeggen wat hij/zij

In een wereld vol problemen is de moeilijkste taak aandacht vinden voor oplossingen, en als het al zover komt dan wacht je nog een hels avontuur. Het zijn stellingen die spontaan voortvloeien uit een gedegen herstelonderzoek waarvan we nooit hadden verwacht dat het ook aangegrepen zou worden om ons voor gek te verklaren. Het is dus goed om te prediken dat binnen de GGZ luisteren naar de klant meer aan bod zou moeten komen, het is striemend pijnlijk nog iets anders om het dan nog te doen ook. En dat gaat over het inhoudelijke, niet zozeer over diegene die het zegt.

Het begrip co-creatieve rente is al meermaals verschenen tijdens de mindfulness, het is echter voorbij gegaan zonder dat er enig gevoel of intrinsieke waarde aan gekoppeld kon worden. Het was pas toen iemand iets zei over negatieve rente dat de wereld in rep en roer stond, nochtans hetzelfde maar dan anders bekeken. Ergo, het is op basis van heel eenvoudige oefeningen dat een aantal meent de wereld voor gek te moeten verklaren, simpelweg door een gebrek aan aandacht en interesse voor wat zich spontaan aanbiedt.

Het is voor veel mensen heel moeilijk om een consensus te vinden, behalve over het ontegensprekelijke feit dat er niets te beginnen valt tegen de tirannie van de meerderheid.

Tijdloze concepten of remedies zijn op z’n zachtst gezegd mysterieuze dingen, toepasbaar voor een gesteld probleem maar volledig vrij of neutraal in het gebruik ervan. En sterker, als hetzelfde probleem zich in een ander melkwegstelsel zou voordoen dan is ook daar hetzelfde concept bruikbaar. Het is ook op deze manier dat een aantal stelt dat er in werkelijkheid geen probleem is, tenzij door de niet toepassing of gebruik van de kennis die tijdloos voor iedereen toegankelijk is. Binnen het kader van onze hedendaagse problemen mag dit aanvankelijk misschien enige overweldiging, verbazing en/of v

Jammer dat zo weinig mensen omdenken eigenlijk, heb het eens geprobeerd en toen bleken alle begrotingstekorten te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Bijkomend onderzoek heeft tot verrassende resultaten geleid die tot enig ongeloof, verbazing en verwondering kunnen leiden. Althans, als het al zover komt, de theorie mag dan wel kinderlijk eenvoudig zijn, de praktijk laat heel andere dingen opmerken van waaruit heel wat psychische ongemakken op een andere manier belicht kunnen worden. Of beter, het geeft ons verschillende zienswijzen op dezelfde fenomenen wat zonder de knop omdraaien niet of slec

Wat me gaandeweg is opgevallen is dat veel christenen lijden onder wat we een vrome afkeer van economie, grafiek en statistiek kunnen noemen, en hiervan afgeleid dan ook het wellicht als duivels geziene politieke discours dat hierdoor gedomineerd wordt. Gedegen herstelonderzoek en aandachtige observatie laat echter opmerken dat deze afkeer niet geheel onterecht is, maar dat is nog heel iets anders dan net omwille daarvan telkens anderen af te wijzen of te negeren, zoniet aanvallen. En dat brengt ons tot een penibele situatie die ook tot een impasse kan leiden, christenen die het liever niet he

Zoals Socrates stelde is het beter het nieuwe te cultiveren dan het oude te bestrijden om zodoende een vlotte overgang mogelijk te maken, hiermee veronderstellend dat steeds meer mensen zich abonneren op het nieuwe. In zekere zin is het dan beter om met de jeugd te beginnen zodat zij niet eerst nog het oude aangeleerd krijgen om achteraf dan weer te moeten loslaten. Ja, het zijn bijzondere tijden als we het op deze manier bekijken, op voorwaarde dat het nieuwe ook in de smaak mag vallen natuurlijk. En zo lijkt het bijna op de intro van een film, inhoudelijk weet je nog steeds niet waar het nu

Je weet maar nooit dat er een dag komt dat iemand zich afvraagt waar dit nu allemaal over gaat, zoals velen reeds gedaan hebben en dan ook resoluut van richting veranderd zijn. Maar het blijft sowieso koffiedik kijken wat het nu uiteindelijk worden zal, zelfs al vormt er zich technisch geen enkel probleem.

Ik denk dat mensen altijd wat problemen hebben wanneer verschillende percepties door elkaar heen gehaald worden, weet alleen niet of ze dat nu doelbewust doen om je te misleiden. Maar zullen het zien, misschien volgende keer niet anders.

Interferentie en cognitieve dissonantie, het zijn wat mij betreft belangrijke aandachtspunten voor wie in volle transitie is naar het andere paradigma. Alles is afhankelijk van het zwaartepunt of de eigenheid van het zelf, zelfs in die zin dat door twijfel ook heel wat misleiding en malafide manipulatie mogelijk wordt. Het is een akelige gedachte maar toch zeer realistisch, zeker te weten dat vooral psychisch kwetsbare mensen hier nietsvermoedend onderhevig aan kunnen zijn, de verschillen zeer subtiel en het hart beroerend voor wie er machteloos getuige van is.

De naweeën zijn duidelijk nog wel voelbaar, hardleers.

Bij een paradigmashift ontstaat een conflict tussen het oude en het nieuwe paradigma, met maar al te vaak radicale standpunten die elkaar tegenspreken maar ook allemaal waar kunnen zijn. Zo kunnen we zeggen dat allerhande besparingen begrijpelijk zijn binnen het ene denkkader (A), volstrekt nonsens volgens een ander denkkader (B). Het is dan maar de vraag aan welk denkkader je geloof wil hechten en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn, tegelijk een heel simpele verklaring voor wat OPS-lijderschap betekent. En dan komt de perceptie die individueel kan verschillen, vanuit (A) is (B) onrealistisch

Het bestaat echt, een term uit de psychologie. Actief aanpakken: het probleem wordt geanalyseerd en opgelost. Sociale steun zoeken: troost en begrip zoeken bij anderen, samen met een ander het probleem oplossen. Vermijden: het probleem wordt ontkend en vermeden. Palliatieve reactie: men richt zich op andere dingen dan het probleem. In extreme vorm kan dit leiden tot verslavingen. Depressief reactiepatroon: piekeren, zichzelf de schuld geven, twijfel aan zichzelf. Expressie van emoties: het probleem leidt tot frustratie, spanning en agressie. Gerustste

Ja, zouden het kunnen wijten aan de verschillende copingstijlen, of zelf niet eens op de hoogte zijn van de beschikbare alternatieven die dan op zich weer niet mogelijk zijn omwille van dezelfde copingstijlen. Beetje als rondcirkelen rond een hete brij en daarmee het boze cultiveren, in ieder geval niet stoppen zodat we er lange debatten over kunnen houden. Ja, het lijkt niet alleen tragisch absurd, het is het ook.

Verheugend nieuws, het verloren paradijs van Keynes is teruggevonden, het ligt net achter de eerstvolgende paradigmashift. We kunnen er zelfs geraken door gebruik te maken van de GPS van Simon, in versneld tempo zelfs door het wegwerken van een aantal obstakels zoals Bachelard al had aangegeven. Gelukkig zijn we niet alleen, ook de GGZ helpt een handje.

Het beeld van psychiater Dabrowski is er eentje waar weinigen oog voor hebben, simpelweg omdat je in een trein ook geen wind voelt en het is er zelfs fijn vertoeven. De trein der inflatie die zichzelf op het spoor houdt maar ook regelmatig tot perverse effecten leidt, het is dat wat we gewend zijn. Het gebeurt echter auto-immuun door een aantal denklussen die geen logica bevatten maar wel als vastgeroeste zekerheden krachtdadig verdedigd worden, doorbreek ze ten individuele titel en je hebt een probleem. Niet zozeer omdat dit niet bevrijdend of herstellend zou werken maar omwille van het contr

Een aantal onderwerpen zijn inmiddels zelfs taboe geworden, soms denkend dat schaamte ook tot boze reacties kan leiden. Als fenomeen is het fascinerend om waar te nemen, als manifestatie en bijkomende perverse effecten geenszins een getuigenis van gezond verstand.

Ik leef op aarde, daar gaat het model over. Niet mals, zelfs niet voor diegenen die denken naar de hemel te mogen.

Ik vrees dat er nog velen heel hard zullen gaan vloeken bij het aandachtig beschouwen van dat model, hoog bijbel geleerde is dan een zeer rekbaar begrip.

Non-lineaire attractors zijn vreemde dingen inderdaad, het open geheim van het verborgen gebied.

Nog steeds sta ik verwonderd en verbaasd te kijken naar hoe een eenvoudig model zoveel kan duidelijk maken, jammer genoeg na veel ervaring maar misschien net daarom zo pakkend congruent wanneer het ik het toevallig ontdekte. En het is niet omdat ik dat ontdekte dat m’n zorg minder geworden is, het is net andersom in die zin dat veel lotgenoten hier nog mee te maken kunnen krijgen zonder zich daar bewust van te zijn. Zoals ik, meermaals me afgevraagd of ik niet beter zelfmoord had kunnen plegen, waar ik soms nog aan twijfel maar nu net door kennis te nemen van dit model eigenlijk niet meer kan,

Ik hoop dat Jezus z'n hand straks niet uitsteekt, het zal misschien lijken op de hand van Jupiter.