TTC

Je zal snel weten wie of wat de Duivel nu precies is, het is dan vaak ook beter om maar niet wakker te worden.

Velen menen dat wakker worden nu net de straf is, omdat je dan elke dag getuige wordt van de gevolgen van onwetendheid en slechts machteloos kan toekijken.

Bedoel je hier de dood in spirituele zin, als onwetenden in het profane leven?

Nuchter denken is religieus, dat is wat bewustwording leert om niet ongekende redenen. Als het echter gaat over archaïsch-mythische interpretaties dan krijg je soms een heel ander verhaal, niets is onwaar, net zoals niets waar is.

De opstanding van de doden is het spirituele proces dat voor iedereen toegankelijk is, het is een metaforische beschrijving voor steeds meer bewustwording. In relatie tot Prediker en aards maatschappelijk gezien wordt een strijd geleverd tegen luchtkastelen die gevoed wordt door de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit. Hiermee wordt gezegd dat er technisch gezien geen restricties zijn om 'morgen' een andere samenleving te scheppen. Door een aantal zal dit echter krachtdadig tegengewerkt worden omdat het niet past binnen de referentiekaders die door omstandigheden geen tegensp

Dat is net hetzelfde als in het Hindoeïsme gezegd wordt, het spel van bewustzijn met z'n drie guna's. Jezus is al terug maar misschien is je dat nog niet opgevallen, het gaat dan ook niet zozeer over de vorm dan wel de expressie van onvoorwaardelijke liefde.

Een paradigmashift kan een zeer overweldigende gebeurtenis zijn voor wie dit ten individuele titel ervaart, los van wat je vreemde ervaringen zou kunnen noemen zit er echter ook een zeer pragmatisch luik aan verbonden. En dat heeft te maken met het leven van alledag, de vraag over hoe we deze ervaringen en bijhorende inzichten maatschappelijk kunnen integreren. Misschien nog het meest pakkende hieraan is dat het helemaal niet gaat over nieuwe kennis dan wel over vergeten kennis, over niets nieuws onder de zon maar niet voldoende gekend door een meerderheid. En dan komt de netelige vraag, zoude

Politiek en economische systemen zoals deze zich in deze wereld hebben genesteld, wanneer we verwijzen naar de zeer concreet aanwijsbare anomalieën dan geef je niet thuis om vervolgens te zeggen dat we de Duivel gaan vangen. Maar dat laatste kan niet, omdat iedereen moet wachten van jou.

Zoals gezegd verschillende niveaus, neem bv Sjako die alles bekijkt vanuit een beperkt theosofisch denkkader maar hiermee ook de rest negeert, spreken we dan nog over religie in z'n ware vorm of slechts het in stukken kappen van de ether waarbinnen die strijd tegen luchtkastelen zich manifesteert?

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en alle wegen leiden naar Rome, waarop Nietzsche meende te moeten zeggen dat de grootste domheid der mensheid het doel vergeten is. Vervolgens kan je Einstein nemen, hij stelde dat we onze problemen niet opgelost krijgen binnen dezelfde manier van denken dat ze veroorzaakt. Herbert Simon stelt op zijn beurt dan weer dat we als individu onmogelijk alle sociale alternatieven voor een maatschappelijk probleem kunnen kennen, wat voor Michel Foucault wellicht aanleiding gaf om de elementen van utopische gespletenheid en systeemovermacht te suggereren. Gaston Bachela

Je bedoelt Prediker en de strijd tegen luchtkastelen? Er zijn verschillende niveaus waarop we dit kunnen beschouwen, wat meestal allemaal door elkaar gehaald wordt waardoor z'n stellingen of inzichten enkel maar bekrachtigd worden. Maar dat zien we pas echt door wat hij zei gerichte aandacht te geven middels zelfonderzoek, wat anders is dan om de haverklap citaten bovenhalen als slagwapen binnen diezelfde strijd tegen luchtkastelen. Ik denk dat die onbegrepen groep hier in zekere zin los van staat, door te kijken vanuit een meta-perspectief.

Over de verhalen van de onzichtbare hand en het alien-handsyndroom is het laatste woord nog niet gezegd, het komt er een beetje op neer dat wanneer zowel links als rechts niet meer weten dat ze eigenlijk in cirkeltjes draaien een vreemde hand van bovenaf iedereen wakker schudt en de opgelopen schade of gecultiveerde onrecht vreedzaam en vergevingsgezind corrigeert. Maar links en rechts willen dit helemaal niet aangezien dit hun verworvenheden en overtuigingen doet wankelen, het protest, de chaos en bijhorend schaduwgevecht tegen de onzichtbare hand is dan ook van dien aard dat finaal amper nog

Ja, de trance werkt op alle vlak, hoe we daartussen nog kunnen leven is al een wonder.

Zelfs met wegwerpmensen, het verloren paradijs nog ver af. Met co-creatieve rente hebben we ontegensprekelijk een schot in de roos gevonden, op zichzelf al een afgeleide en het spreekt tot ieders verbeelding omdat niemand begrijpt waar het over gaat. Extra noot, deze zin herbergt verschillende diepten en zienswijzen, voor de liefhebbers dan toch.

Ja, en vind dan de valse antagonisten tussen de protagonisten maar eens terug, echt gekkenwerk dat je in het beste geval zonder al teveel kleerscheuren overleeft.

Ja, het is werkelijk factum stultus cognosit, die rol van luis in de pels is me toch niet zo goed meegevallen eigenlijk. Niet dat ik het niet van harte en met overgave deed, probleem is dat wanneer je een slapende hond wakker maakt dat de vlooien ook wakker worden.

Andersdenkenden zijn een uitstervend ras, met hun laatste stuiptrekkingen trachten ze nog te delen wat in hun harten gelegen is maar verder komt het niet. Wat ze inhoudelijk nog wilden zeggen zal echter nooit iemand weten, nochtans dat wat ze middels hun laatste stuiptrekkingen nog wilden delen.

Een paradigmashift kent vele gezichten waarbinnen een monetaire reset een belangrijke attractor is, in het andere geval lijkt me de transformatie van het vigerende zero-sumspel naar een co-creatieve samenleving heel moeilijk. Maar er is natuurlijk veel meer, zo heb ik het idee van Ondernemers Zonder Grenzen altijd bijzonder gevonden, zij planten bomen in de woestijn zodat deze terug tot leven komt. Nog even en er is helemaal geen woestijn meer om in te roepen, stel je voor.

Als alles Een is dan lijkt me dat een congruente houding, afhankelijk van de graad van bewustzijn die individueel kan verschillen uiteraard.

Het is hoe dan ook strijden tegen luchtkastelen, dit kan op verschillende manieren en op verschillende diepten geïnterpreteerd worden.

Prediker is eenvoudig te begrijpen, mensen kunnen immers plezier vinden om tegen luchtkastelen te strijden, het ene al wat doordachter dan het andere en over alles kan/mag diepgaander nagedacht worden. Op deze manier kom je snel tot onwetendheid, dat wat je ons ook altijd tracht te zeggen.

Premisse, in tijden van crisis wordt nonsens waarheid, op voorwaarde dat het maar genoeg herhaald wordt en mensen er geloof aan blijven hechten. Tijdens een herstelonderzoek kunnen we deze lukrake stelling onderzoeken op waarachtigheid om dan met een schok wakker te worden omdat ze nog klopt ook, om vervolgens hulp te zoeken bij de GGZ en voor gek verklaard te worden. En zo overkomt het veel lotgenoten, iets dat pas duidelijk wordt na een gedegen herstelonderzoek, niet voordien. Maar hoe dan verder? En wat met de gevolgen? Is dit slechts de voorbode van een paradigmashift of is er meer aan de

De laatste tijd ben ik alleen nog maar tegen mezelf bezig en ik amuseer me te pletter, het zou echter nog leuker zijn als er in dit wereldje nog wat meer mensen zouden wonen. In tegenstelling tot andere werelden ben ik hier nog geen kannibalen tegen gekomen, het is hier echt mensvriendelijk en alles verloopt vanzelfsprekend. Het is allemaal zo simpel dat het amper geloofwaardig is voor wie hier niet mee vertrouwd is, daarom wellicht dat ik heel moeilijke woorden zoek om het uit te leggen. Maar los daarvan, het gaat er hier fluweelzacht aan toe.

Volgens het Johari-venster, dingen waarvan ik denk dat ze bekend zijn aan mij en niet altijd aan anderen? Dat gaat over heel eenvoudige dingen die m’n herstelonderzoek aanzienlijk versneld hebben maar wonderwel of verbazingwekkend ook m’n stoornissen geïnspireerd of gecultiveerd hebben. Namelijk, als blijkt dat in het vigerende economische bestel diverse epistemologische obstakels diep en nogal weerbarstig ingeburgerd zitten dan heeft dat een impact op ons allen. Voor mezelf heb ik die obstakels als het ware opgeruimd waardoor een heel ander, zij het in potentie, wereldbeeld zich vrijwel spont

De onbewogen beweger is redelijk flexibel, dat is waar.