TTC

Geeuw Het is niet omdat ik mens geworden dat God niet meer van ons houdt, in het andere geval zou die gelijkenis redelijk absurd worden.

Terroristen krijgen meer aandacht dan psychisch kwetsbare mensen, zelfs al creëren we daarmee misschien nieuwe terroristen. Maar volgens de economische paradox van Mandeville is dat op zich geen probleem, het schept immers werkgelegenheid en het doet de statistieken stijgen. Het enige dat je niet mag doen is hierover beginnen nadenken, het zou immers goed kunnen dat je dan ook tot de psychisch kwetsbaren gaat horen, die misschien als terroristen gezien worden omdat ze op het idee kwamen hierover in alle vreedzaamheid de GGZ te interpelleren. Ja, het zijn koans, net zoals derde orde verandering

Einstein stelde dat negatieve mensen voor elke oplossing een nieuw probleem bedenken, hoe dat komt kan de GGZ proefondervindelijk perfect in kaart brengen en deskundige rapporten over schrijven. Wat rest is leven in de verzekerde wetenschap dat er geen gebrek is aan oplossingen dan wel het niet toepassen hiervan toewijzen aan demonische krachten, zij het in politiek correcte termen verwoordt. En zo komen we finaal tot een berg verklaringen die we bovenop de oplossingen leggen, om ons vervolgens druk te maken over de aanhoudende reeks perverse effecten waar we een oplossing voor zoeken. Ja, Ein

De grote nachtmerrie der mensheid, bijna onwaarschijnlijk maar toch waarachtig voor wie er gedegen onderzoek naar doet of aandacht voor heeft. Als we de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit doorbreken dan worden we geconfronteerd met fenomenen zoals angst voor vrijheid, eigenlijk zeggend dat we onze vrijheid terug in de handen leggen van verkozen verantwoordelijken die nu net de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit onderhouden en cultiveren. Nog erger wordt het wanneer we ook daar onderzoek naar doen, vrij snel en eenvoudig te toetsen blijkt dat ook de verkoze

Je zal ook rekening dienen te houden met de verticale groei, dit heeft ook een invloed op het ervaren van de wereld en bijhorende aspiraties. Het is sowieso een totaalpakket dat we in balans proberen te houden, met diverse stadia die steeds meer ontvouwen over de werkelijkheid waarin we leven.

Eerst WOIII, daarna zien we wel verder.

De wereld loopt vol met demonen, er is niets anders in deze wereld. Ik kijk ook reikhalzend uit naar wanneer ik dit tranendal mag verlaten, verder is het doen alsof andere mensen ons interesseren, dat is religie nu eenmaal.

Staat dubbel eigenlijk, bij EQ staat 'gevoelens'. Maar misschien bedoelt men dat we kunnen nadenken over onze gevoelens, en met IQ iets verhelpen aan de situatie om ons een beter gevoel te geven. Ja, en utopische gespletenheid is wijsheid verpakt in onwetendheid, zoekend naar zichzelf.

Waar zou je het anders plaatsen? Net zoals de drie guna's weergeven, er zijn geen gescheiden werelden.

Het klimmende en dalende pad is iedereen gekend, zelfs in die mate dat de klimmers de dalers maar al te vaak niet (h)erkennen. Het is als die gekende mop onder christenen, dat veel christenen zelfs Jezus zouden proberen te overtuigen dat hij zichzelf moet volgen.

Dan zal je wellicht ook de duivel in de ogen zien, zelfs niet eens meer wetend wie nu nog te vertrouwen is in deze wereld. En dat uit zich dan weer in een gedrag dat op zich weinig cognitieve flexibiliteit of toegankelijkheid toelaat, vaak schrijnend aangezien de betrokkene dat meestal zelf niet doorheeft.

Ieder zoekt zijn/haar manier. Het redelijke evenwicht bewaken is de kunst, meer zit er volgens mij niet in binnen een duale context.

Goh, ga ik eens een boek over lezen, als optellen al niet meer lukt. Als we het heel sereen en volwassen aanpakken dan komen we al snel tot verschillende anomalieën die nuchter doordacht slechts bekrachtigen wat velen al eens gezegd hebben, het wordt pas een nachtmerrie wanneer we dat ook ter bespreking zouden stellen binnen de publieke ruimte.

Ja, niets is mogelijk, enkel zo snel mogelijk verbergen.

Vreemd, ik zag nergens een uitnodiging om de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit te etaleren, daar zijn al studies genoeg over. We zouden zomaar kunnen denken dat morgen een Jubeljaar zal afgekondigd worden, door die vergeetcurve blijkbaar niet zo gekend binnen religieuze kringen. De menselijke geest die zichzelf om de tuin leidt, het zijn aparte situaties die wellicht ergens in een kosmisch scenario moeten opgenomen zijn geweest omdat het werkelijk de verbeelding tart dat het überhaupt mogelijk is.

Als we de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit koppelen aan de vergeetcurve dan wordt het misschien veel logischer om te begrijpen waarom veel lotgenoten het idee krijgen dat ze door GGZ-experten niet gehoord worden. Simpel gezegd, hoe langer iets vergeten wordt hoe minder makkelijk het wordt om dat terug aan de oppervlakte te krijgen, met mogelijks een invloed op onze gevoelens wanneer we ons daar ‘plotsklaps’ bewust van worden. Op dat moment ontstaat een bevreemdende en uiterst penibele situatie, in de vorm van klanten die weten wat GGZ-experten vergeten zijn en misschien ze

Doe maar, geen probleem.

Het is om moedeloos van te worden, is er nog ergens iets dat goed is aan een doordeweekse mens?

Het is een meditatietechniek, interessant is vooral de gedachten die traditioneel niet in je bewustzijn verschijnen, voor een aantal kan dat wel even duren.

Mindfulness leidt tot ongeveer 350.000.000.000.000.000 gedachten die dagelijks voorbij komen, een aantal ben ik er al vergeten maar misschien dat het net die waren die ik nodig had om de aspiraties van de nieuwe GGZ kracht bij te zetten. Ja, het kan zomaar gebeuren, vergeten.

Zich thans misschien te pletter denkend hoe het kwam dat het niet eerder gezien werd, al is dat geen zekerheid.

Ja, het zijn doorgaans pijnlijke tekorten die zomaar niet te herstellen zijn, dat vergt inspanning.

Dan heb je wellicht ook SQ nodig, niet?

Hoeveel is 50.000 x 7 miljard?

Als ik me laat leiden door de drie guna’s dan is een poging om de wereld te willen redden een hopeloze onderneming, het enige haalbare lijkt me een aantal kleine correcties door te voeren zodat we een fluweelzachte doorstart kunnen maken. Een en ander sluit perfect aan bij de aspiraties van de nieuwe GGZ en dat in hoeverre daar aandacht voor gevonden kan worden. Ja, waarom maken we van eenvoudige dingen altijd zo van die schijnbaar onwrikbare complexiteiten? Maar goed, af en toe eens epibreren kan nooit kwaad.