TTC

Het valse zelf is hier te zien als het cultureel geconditioneerde zelf, in deze of gene zin dat niet zelden andere culturen als vijandig percipieert omwille van anders geconditioneerd. Het idee van de homo ludens verwijst naar de spelende mens, wat niet per definitie wil zeggen vreedzaam. Het hervinden van ons ware zelf gaat terug naar het onbevangen innerlijke kind dat nog in alle vrijheid en creatief mocht denken, en geen last had van al die opgelegde conditioneringen die we hierna nog zelden in vraag stellen. En wanneer we dat wel doen, kan de ontnuchtering leiden tot heel wat ongemakken, s

Misschien kom je wel regelmatig terug zonder van je vorige leven nog iets te herinneren, als een spel dat eeuwig kan doorgaan zoals gesuggereerd door het idee van de homo ludens.

Bedoel je hier in actieve of passieve toestand? Sjako, wil je aub mensen niet steeds de les spellen, God met een grote G verwijst naar het pleroma van waaruit goden met een kleine g gebaard kunnen worden, beiden zijn legitiem en naar hun intrinsieke hoedanigheid te respecteren om ons in staat te stellen onszelf daarin te herkennen en onze zielenreis te faciliteren. Het staat je natuurlijk vrij om alles door elkaar heen te gebruiken, wat anders is dan alles in halve toestanden voor te stellen om dan te verklaren dat de andere helft niet begrepen zou kunnen worden, wat vanuit dat standp

Tot het zover is, het valse zelf kan immers geen last hebben van het ware zelf, het is daar zich niet bewust van. Die kolder manifesteert zich in het geloof dat begrotingstekorten werkelijk zijn, om maar iets te zeggen. Gelukkig weet je dat het niet zo is, en kan je daar eens hard mee lachen.

We zullen het morgen zien, als al die woorden zich effectief in daden manifesteren zal de pret misschien heel wat minder zijn. En dat is niet omdat we niet zouden kunnen weten, maar omdat we het misschien niet eens willen weten.

Utopische gespletenheid heeft z'n charmes, al is als mens het lijden en de tragische absurditeit nog amper om aan te zien, alsof we immuun zijn geworden voor onze medemensen, en hiermee het leven in z'n totaliteit weinig respectvol bejegenend.

Ernstig beschouwd: weet niet wat je met ‘vibratie’ bedoeld maar ze weten dingen die een andere groep niet weet het zijn de uitverkorenen Als je (1) en (2) niet weet, kan je (3) niet zomaar postuleren als een gegeven nogal arbitrair feit. Immers, als je wel zou weten wat (1) en (2) betekent, dan zou je niet zeggen dat het uitverkorenen zijn. Het antwoord ligt dus in onwetendheid, waar we ons beter over kunnen informeren om onze mening te kunnen herzien, wat onderzoek vergt om tot resolutie van dit gegeven en de onenigheid hierover te kunnen komen. Maar meestal gaat het

De drie-eenheid in strijd in en met zichzelf, en strijd is de vader van allen, dixit Heraclitus.

Wees maar voorzichtig, zo meteen hoor je bij die 144.000 die dingen weten die anderen niet weten, maar ook gewoon kunnen lezen in een goed boek.

Pijnlijk wordt het wanneer psychologen het nu net altijd hebben over het valse en ware zelf, dat wat in deze wereld zo grandioos over het hoofd gezien wordt en in elke religie het grondthema vormt. Alles hangt mooi samen, dat wel.

Niet onbegrijpelijk, als we bv zeggen dat inductieve herkadering kan helpen binnen het kader van de verzoeningsleer dan vereist dat een actie, in het andere geval kan niet begrepen worden wat er gezegd wordt. En dat is cognitie Sjako, het punt dat we op verschillende manieren naar hetzelfde fenomeen kunnen kijken, wat Jezus in zijn woorden ook zei, niet meer, niet minder. De grootste misvatting bij communicatie is het idee dat er überhaupt communicatie heeft plaatsgevonden, is basis.

Wat reeds volbracht is, in de herinnering aan basiskennis ligt immers de sleutel besloten, voor wie ontvangen wil.

Je volste recht, je hoeft anderen daarom niet te zeggen dat ze een en ander niet ernstig zouden nemen.

Je weet dat niet Sjako, je hebt er geen onderzoek naar gedaan, zelfs al pretendeer je alles te weten.

Je weet dat helemaal niet, je hebt er ook nog geen onderzoek naar gedaan, zo kan je alles afschrijven, makkelijk.

Dat mag, onwetendheid kent vele gradaties, net zoals stigma, negatie, ondermijning, verwerping, onderdrukking en diens meer om tragisch absurde redenen.

Daar is communicatie voor, probeer anders zelf eens binnen het kader van de verzoeningsleer te verwijzen naar epistemologische obstakels, dan moet je al vrezen voor je leven op een christelijk forum. En dan zeggen dat het niet on-topic is? Stoorzenders?

Is het onderstaande leesbaar? Als mensen communiceren kan de verzender van informatie cognities overdragen aan de ontvanger. De verzender kan echter niet controleren in welk kader de ontvanger deze informatie plaatst. De ontvanger kan deze informatie immers verbinden met andere informatie. Bovendien kan er sprake zijn van cognitieve dissonantie waarbij er (al dan niet schijnbaar) tegenspraak is tussen de ontvangen cognities en de cognities die de ontvanger al in zijn hoofd heeft. Deze cognitievedissonantietheorie werd in de psychologie verder ontwikkeld.

Misleiding stelt zich tot doel om er helderheid in te verwerven, om pas dan met een schok wakker te worden, des levens.

Aparte strategie weliswaar, het is aan ons om dat te ontdekken, wat kristalhelder is.

Als we wisten wat we deden, heette het geen onderzoek, dixit Einstein.

Tegen de tijd dat we hierop een eenduidig antwoord hebben, zullen begrotingstekorten een waan blijken. Andersom is misschien ook mogelijk, maar dat weten wellicht alleen die 144.000.

Ik hoop voor jou dat je deze vraag zelf niet ernstig neemt, heel het christendom gaat hierover.

Wie middels een herstelonderzoek alles herleid tot z’n essentie, en dan het advies loslaten krijgt, rukt zich wanhopig de haren uit het hoofd.

En als de ethiek de romantiek inhaalt, zijn de vlinders het eerste slachtoffer.