TTC

Wees er voorzichtig mee, het kan gepaard gaan met symptomen als slecht slapen, vermoeidheid, duizeligheid, gebrek aan focus, sterk wisselende emoties, hoofdpijn of andere fysieke klachten. Het voelt gewoon niet altijd prettig als oude patronen en gestagneerde energie uit je systeem worden gewerkt, je oude evenwicht wordt erdoor verstoord.

Het zou niet meer dan een handig weetje geweest zijn dat verder geen betekenis heeft, bedolven onder een berg rationaliseringen die ons de zekerheid moesten verschaffen van dat wat we niet hoopten, de normaal.

Absurd is aan een ggz-expert het quasi onmogelijke proberen toe te lichten, dat is als voorlezen uit hun studiewerk.

Dat liefde en ethiek ten grondslag liggen? Wat ermee gezegd wil worden is dat bommen gooien kwantumtechnisch perfect beschreven kan worden, dat is alles. We zouden nog acht minuten hebben om een warme jas aan te trekken wanneer de zon dooft, mits voorkennis.

Dat belooft.

De wetten van de fysica hebben geen betrekking op ethische kwesties, gelukkig maar. 😉

Een loper kan ook verwijzen naar een sleutel die nooit verandert.

Heel misschien dat onderzoek naar de kracht van eenvoud en kleine dingen leidt tot een lijst met kernwoorden die niet of nauwelijks de aandacht genieten, maar ook betekent dat heel wat goedbedoelde ggz-adviezen niet naar intrinsieke waarde correct ingeschat worden.

Elaboratieprocessen kunnen we maar beter niet onderschatten, dit is proefondervindelijk eenvoudig aan te tonen. 😉

Wat als kennis tijdloos is en toch bruikbaar binnen duale contexten, hoe noemt het dan?

De wet van Zipf verwijst naar een geconstateerde wetmatigheid in de taalkunde, dat in natuurlijke taal de frequentie van voorkomen van een woord ruwweg omgekeerd evenredig is met de rang van het woord in de frequentietabel, en wel zo dat het meest frequente woord ongeveer twee keer zo vaak voorkomt als het op een na frequentste woord, drie keer zo vaak als het derde frequentste, enz. Met de Wet van Zipf worden tegenwoordig kansverdelingen aangeduid die de vorm van een machtswet hebben.

Ondanks al het onderzoek kan men momenteel nog steeds niet beschikken over een realistische centrale-plaatsentheorie. Door genoeg te oefenen werd het steeds transparanter, wat niet per definitie wil zeggen beter begrepen door aan wie de vragen gericht werden. Het goede en het slechte nieuws, enerzijds is het in potentie perfect mogelijk, anderzijds onmogelijk.

Een promotie tot dwaas is makkelijker realiseerbaar door boeken te lezen van andere dwazen, het aanbod overweldigend. 😉

Komt finaal allemaal op hetzelfde neer, eenheid in verscheidenheid, diversiteit, er is begrijpen, of ook niet. We voegen er gemakshalve de klassiekers geld, macht en bezit aan toe om er een strijdtoneel van te maken, om de meest banale redenen. Genoeg druk zetten op koolstof en we krijgen een diamant. 😉 Een fractal, soms ook fractaal genoemd, is een meetkundig figuur dat zelfgelijkend is, dat wil zeggen opgebouwd is uit delen die min of meer gelijkvormig zijn met de figuur zelf. Fractals hebben een oneindige hoeveelheid details, en bij sommige fractals komen motieven voor die zic

Kinderlijkheid is een belediging voor het soort ego dat we bewonderen. 😉

Bij Zolderworm? Het leven is vooral de kunst om het niet over het menselijke lijden te hebben omdat het ons appelleert aan iets dat we misschien vergeten zijn, nooit prettig. Heb jij geen vleeskleed dan?

En waar bevind je je dan wanneer je je volgende astrale reis maakt? Misschien dat we straks tot de conclusie komen dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn, en dat er niemand is die het weet.

Zijn begrotingstekorten niet ook gewoon een manifestatie van niets, door kennis op deze of gene manier aan te wenden? Ik geef grif toe dat je redelijk flexibel weet om te springen met die tussenstations, het vraagt van de lezer toch een zekere alertheid om niet in verwarring te raken. Gradueel voortschrijdend inzicht zijn we in duale zin eigenlijk nooit klaar mee, want stel dat we willen proberen te begrijpen wat dromen zijn, wie droomt het dan? Dat is ook wat op een dollarbiljet staat, in God we trust.

Aan hoeveel van die tussenstationnetjes denk je zo ongeveer? Ik denk datgene dat in staat is om überhaupt iets te kennen, wat het ook is. En als er niets is om te kennen, lastig.

Misschien wel, dat verhaal is hier al vierduizend keer verschenen, de begrotingstekorten zijn er niet op verminderd. Je voeten ga ik niet kussen Hopper, kunnen we het niet gewoon menselijk houden?

Onbeweeglijkheid is geen staat zoals in duale termen begrepen wordt, het is Niets zonder toevoeging, onbevattelijk, niet-iets. Maar nu je het zegt, op de keper beschouwd valt er ook niets over te zeggen, what's the point?

Onbeweeglijkheid als de hoogste staat, er is immers niets.

Waar niets is?

Beetje zoals chaos dan? Chaos is in de Griekse mythologie het Niets waaruit de eerste goden ontstonden. Chaos is volgens sommige bronnen vrouwelijk, maar wordt meestal als onzijdig aangeduid. Chaos wordt wel voorgesteld als een bodemloze leegte waar alles eindeloos valt, niet naar beneden, want er is geen enkele oriëntatie mogelijk, maar alle kanten op.

Wellicht is 'nergens' binnen deze context ook niet in strikt duale zin te begrijpen, maar als een 'niets' waarin 'iets' verschijnt. Misschien dat hierin al heel wat verwarring terug te vinden is, want hoe kunnen we 'niets' uitsluiten dan wel insluiten?